ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : มันเริ่มที่ ม.2 - -+
ณ โรงเรียนแห่งใดแห่งหนึ่ง
หลังคาสีส้มแสบตาดูเข้าได้ดีกับตักตึกสีส้มอ่อนๆ บอร์ดหน้าห้องต่างๆโล่งว่างเพราะเป็นวันเปิดเทอมวันแรก ขณะนี้เป็นเวลา 6.30 น. ยามรักษาการณ์เดินอย่างช้าๆในชุดสีน้ำเงินสุดเท่มาเปิดประตู พร้อมกับหาวหวอด ท้องฟ้ายามเช้าดูสวยงามสบายตา จักรยานสองคันขับมาจอดที่ ที่จอดรถของพวกอาจารย์ เด็กนักเรียนส่วนน้อยเดินเข้าโรงเรียน มีกลุ่มหนึ่งที่กำลังเล่นบาสในสนาม เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วไพเราะหู เด็กชายผู้หนึ่งตัวเล็กๆ สีผิวคล้ำ เดินขึ้นบันไดไปยังห้องที่มีป้ายติดไว้ว่า 'Grade 8' เด็กชายผู้นั้นเปิดประตูพร้อมกับมองหาที่นั่งที่เหมาะสม
"ทำไมมาสายกันจังฟระ"เด็กชายสบถเบาๆกับตัวเองก่อนจะล้มตัวลงนั่งบนเก้าอี้สีขาว เด็กชายมองไปรอบๆตัว มองสิ่งต่างๆรอบตัวที่เปลี่ยนแปลง โรงเรียนนั้นเปลี่ยนไปมากมาย กระดานดำยังไม่เปื้อนฝุ่นชอล์คดูแล้วสบายตา แอร์ติดอยู่ที่หลังห้องนั้นก็น่าจะเย็นสบายไม่ใช่น้อย เด็กชายเดินไปบิดลูกบิดประตูหน้า...
แกร๊ก!
"ลูกบิดเวร- -++ทำไมมันห่วยงี้เนี่ย"เด็กชายสบถขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเดินไปทางประตูหลังแทน
ทันใดนั้น...
แกร๊ก!
"เฮ้ย!ลี มาเปิดประตูโรงเรียนอีกแล้วนะว้อย!"ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสของผู้มีใบหูกางยิ้มทักเด็กชายที่อยู่ในห้อง
"เปรม- -++ ทำไมมาช้าว้า~เซงเลยอ่ะ มานั่งข้างเค้ามา"ลีเดินไปหยิบกระเป๋าเป้สีแดงของเพื่อนมาวางไว้ที่โต๊ะข้างๆโต๊ะของตน ก่อนจะหันมามองเปรม
"ฮุ้ย!ปิดเทอมไปทำไมดำขึ้นเนี่ย ไปทำไรมาว้า ไหนมาเทียบดิ๊"เปรมยื่นแขนไปเทียบกับลี ซึ่งสีผิวก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก ลีคล้ำกว่าเปรมและเตี้ยกว่าเปรมไม่มาก สองคนนี้เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่ปีที่แล้ว
"โอ้ว~หวัดดีเพื่อน/เฮ้~หวัดดีพวก"เสียงสองเสียงดังขึ้นพร้อมกัน คนแรกนั้นตัวใหญ่สีผิวคล้ำ ส่วนคนถัดไปนั้นเตี้ยกว่าคนแรก หัวอันเกลี้ยงเกลาและคิ้วที่หายไปแสดงให้เห็นได้ชัดว่าเจ้านี่มันไปบวชมา ลีไม่รอช้า ก้าวกระโดดเข้าไปหาแล้วเปิดฉากทันที
แป๊ะ!!
"ฮ่าๆๆ เสียงดังฟังชัดดี ลั่นทุ่งว้อย!"ลีหัวเราะร่า แต่ผู้โดนประทุษร้ายนั้นกำลังยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์!
"โอ๊ย!"
"กร๊ากกกก ลีโดนไมค์ถีบ ฮาว้อย! กร๊ากกก"เด็กชายนาม นิว หัวเราะลั่นห้องอย่างไม่เกรงใจใคร(ก็ตอนนี้มันไม่มีใครให้เกรงใจ - นิว) พร้อมกับชี้นิ้วไปทางลี หลังจากนั้นจึงเกิดสงครามขนาดย่อมโดยมีเปรมเป็นกรรมการ เตะกันไปเตะกันมา ตบหัวกันคนละทีสองที วิ่งไล่กันรอบห้อง ดูแล้วสนุกยิ่งนัก เปรมที่นั่งดูเหมือนเป็นกรรมการข้างสนามนั้นนั่งหัวเราะร่ากับพฤติกรรมของเพื่อนที่ไม่ต่างจากปีก่อน ทั้งสามวิ่งไล่กันจนโต๊ะนั่งกระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทาง จนกระทั่งผู้ที่ไม่มีเส้นผมนั้นเหนื่อย ทั้งสามก็ล้มตัวลงนั่งหอบแฮ่กกันบนเก้าอี้ นักเรียนห้องม.2ทยอยเข้ามากันเรื่อยๆ จนเกือบครบ เปรมตะโกนเรียกเด็กหญิงคนหนึ่ง ดูท่าทางเรียบร้อย ตาตี่ๆแสดงให้เห็นว่าเป็นลูกคนจีน เด็กหญิงหันมาหาเปรมแล้วเอียงคอเล็กน้อยเป็นเชิงว่าเรียกทำไม
"มีอะไรอ่ะ"คนตาตี่พูด
"เอาการบ้านมาลอกดิ๊"เปรมยื่นมือพร้อมกับกระดิกนิ้วอย่างที่เคยทำ คนทั้งห้องเงียบให้แก่ความซื่อ(บื้อ)ของเปรม นี่มันเพิ่งจะเปิดเทอม- - อาจารย์ก็ไม่ได้สั่งการบ้านปิดเทอม แล้วมันขอลอกการบ้านเนี่ยนะ- -++ บ้าไปแล้ว- -+++
"หวาดเดเพื่อนทู้กคน เค้าชื่อพิมนะตะเอง มาจากแคนนาดาจ้า ฝากตัวด้วยน้าเค๊อะ"เด็กหญิงพิม กระโดดหลับหูหลับตาตะโกนลั่นทุ่ง
"หวัดดีๆ เค้าชื่ออายนะ"เด็กหญิง(?)คนหนึ่ง(ใช่คนหรอ- -?)ทักพิมด้วยหน้าตาร่าเริงแจ่มใส(มันทำเป็นด้วยหรอ??)
"อ้ากกกกกก~นี่โรงเรียนหรือสวนสัตว์ ทำไมมีคนเอาจระเข้มาปล่อยด้วยล่ะ จะให้เค้าเรียนกะจระเข้หรอ มันจะไม่งับหัวเค้าใช่มั้ยTOTอย่านะ เค้าเรียกรีบอนมาช่วยนะ><"
พิมทำหน้าเหมือนโลกจะแตก ทันที่หันไปเห็นบุคคลหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับจระเข้(ซึ่งนิสัยก็คล้ายๆกับตัวที่คล้ายๆจระเข้ เป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ หรือตัวเงินตัวทองนั่นเอง!)
"หวัดดีเราชื่อ พลอยฟ้านะ"เด็กหญิงอีกคนหนึ่งเดินเข้ามาทัก ในมือถือการ์ตูนโคนัน(พิมพิสาร??)พร้อมกับทำตาถลนต่างกับคนที่ยืนอยู่ข้างๆทั้งสองคน
"หวัดดีเราบิ๊ก"
"เป็นตัวกินไก่"ยังไม่ทันจะแนะนำตัวเสร็จ เสียงอันกวนโสตประสาทของอายดังขึ้นอีกครั้ง
และแล้ว.....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบตอนแรกแล้วคร้าบบบ ตอนละกะติ๊ด ฮ่าๆๆๆ
อย่าลืมเม้นนะ ไม่งั้น ฉี่ราดๆๆ หื่นๆๆ จริงๆด้วย ฮ่าๆๆๆๆ
ไปละคร้าบบบ
ติดตามชม ตอนที่ 2:จระเข้ vs ตัวกินไก่
หลังคาสีส้มแสบตาดูเข้าได้ดีกับตักตึกสีส้มอ่อนๆ บอร์ดหน้าห้องต่างๆโล่งว่างเพราะเป็นวันเปิดเทอมวันแรก ขณะนี้เป็นเวลา 6.30 น. ยามรักษาการณ์เดินอย่างช้าๆในชุดสีน้ำเงินสุดเท่มาเปิดประตู พร้อมกับหาวหวอด ท้องฟ้ายามเช้าดูสวยงามสบายตา จักรยานสองคันขับมาจอดที่ ที่จอดรถของพวกอาจารย์ เด็กนักเรียนส่วนน้อยเดินเข้าโรงเรียน มีกลุ่มหนึ่งที่กำลังเล่นบาสในสนาม เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วไพเราะหู เด็กชายผู้หนึ่งตัวเล็กๆ สีผิวคล้ำ เดินขึ้นบันไดไปยังห้องที่มีป้ายติดไว้ว่า 'Grade 8' เด็กชายผู้นั้นเปิดประตูพร้อมกับมองหาที่นั่งที่เหมาะสม
"ทำไมมาสายกันจังฟระ"เด็กชายสบถเบาๆกับตัวเองก่อนจะล้มตัวลงนั่งบนเก้าอี้สีขาว เด็กชายมองไปรอบๆตัว มองสิ่งต่างๆรอบตัวที่เปลี่ยนแปลง โรงเรียนนั้นเปลี่ยนไปมากมาย กระดานดำยังไม่เปื้อนฝุ่นชอล์คดูแล้วสบายตา แอร์ติดอยู่ที่หลังห้องนั้นก็น่าจะเย็นสบายไม่ใช่น้อย เด็กชายเดินไปบิดลูกบิดประตูหน้า...
แกร๊ก!
"ลูกบิดเวร- -++ทำไมมันห่วยงี้เนี่ย"เด็กชายสบถขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเดินไปทางประตูหลังแทน
ทันใดนั้น...
แกร๊ก!
"เฮ้ย!ลี มาเปิดประตูโรงเรียนอีกแล้วนะว้อย!"ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสของผู้มีใบหูกางยิ้มทักเด็กชายที่อยู่ในห้อง
"เปรม- -++ ทำไมมาช้าว้า~เซงเลยอ่ะ มานั่งข้างเค้ามา"ลีเดินไปหยิบกระเป๋าเป้สีแดงของเพื่อนมาวางไว้ที่โต๊ะข้างๆโต๊ะของตน ก่อนจะหันมามองเปรม
"ฮุ้ย!ปิดเทอมไปทำไมดำขึ้นเนี่ย ไปทำไรมาว้า ไหนมาเทียบดิ๊"เปรมยื่นแขนไปเทียบกับลี ซึ่งสีผิวก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก ลีคล้ำกว่าเปรมและเตี้ยกว่าเปรมไม่มาก สองคนนี้เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่ปีที่แล้ว
"โอ้ว~หวัดดีเพื่อน/เฮ้~หวัดดีพวก"เสียงสองเสียงดังขึ้นพร้อมกัน คนแรกนั้นตัวใหญ่สีผิวคล้ำ ส่วนคนถัดไปนั้นเตี้ยกว่าคนแรก หัวอันเกลี้ยงเกลาและคิ้วที่หายไปแสดงให้เห็นได้ชัดว่าเจ้านี่มันไปบวชมา ลีไม่รอช้า ก้าวกระโดดเข้าไปหาแล้วเปิดฉากทันที
แป๊ะ!!
"ฮ่าๆๆ เสียงดังฟังชัดดี ลั่นทุ่งว้อย!"ลีหัวเราะร่า แต่ผู้โดนประทุษร้ายนั้นกำลังยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์!
"โอ๊ย!"
"กร๊ากกกก ลีโดนไมค์ถีบ ฮาว้อย! กร๊ากกก"เด็กชายนาม นิว หัวเราะลั่นห้องอย่างไม่เกรงใจใคร(ก็ตอนนี้มันไม่มีใครให้เกรงใจ - นิว) พร้อมกับชี้นิ้วไปทางลี หลังจากนั้นจึงเกิดสงครามขนาดย่อมโดยมีเปรมเป็นกรรมการ เตะกันไปเตะกันมา ตบหัวกันคนละทีสองที วิ่งไล่กันรอบห้อง ดูแล้วสนุกยิ่งนัก เปรมที่นั่งดูเหมือนเป็นกรรมการข้างสนามนั้นนั่งหัวเราะร่ากับพฤติกรรมของเพื่อนที่ไม่ต่างจากปีก่อน ทั้งสามวิ่งไล่กันจนโต๊ะนั่งกระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทาง จนกระทั่งผู้ที่ไม่มีเส้นผมนั้นเหนื่อย ทั้งสามก็ล้มตัวลงนั่งหอบแฮ่กกันบนเก้าอี้ นักเรียนห้องม.2ทยอยเข้ามากันเรื่อยๆ จนเกือบครบ เปรมตะโกนเรียกเด็กหญิงคนหนึ่ง ดูท่าทางเรียบร้อย ตาตี่ๆแสดงให้เห็นว่าเป็นลูกคนจีน เด็กหญิงหันมาหาเปรมแล้วเอียงคอเล็กน้อยเป็นเชิงว่าเรียกทำไม
"มีอะไรอ่ะ"คนตาตี่พูด
"เอาการบ้านมาลอกดิ๊"เปรมยื่นมือพร้อมกับกระดิกนิ้วอย่างที่เคยทำ คนทั้งห้องเงียบให้แก่ความซื่อ(บื้อ)ของเปรม นี่มันเพิ่งจะเปิดเทอม- - อาจารย์ก็ไม่ได้สั่งการบ้านปิดเทอม แล้วมันขอลอกการบ้านเนี่ยนะ- -++ บ้าไปแล้ว- -+++
"หวาดเดเพื่อนทู้กคน เค้าชื่อพิมนะตะเอง มาจากแคนนาดาจ้า ฝากตัวด้วยน้าเค๊อะ"เด็กหญิงพิม กระโดดหลับหูหลับตาตะโกนลั่นทุ่ง
"หวัดดีๆ เค้าชื่ออายนะ"เด็กหญิง(?)คนหนึ่ง(ใช่คนหรอ- -?)ทักพิมด้วยหน้าตาร่าเริงแจ่มใส(มันทำเป็นด้วยหรอ??)
"อ้ากกกกกก~นี่โรงเรียนหรือสวนสัตว์ ทำไมมีคนเอาจระเข้มาปล่อยด้วยล่ะ จะให้เค้าเรียนกะจระเข้หรอ มันจะไม่งับหัวเค้าใช่มั้ยTOTอย่านะ เค้าเรียกรีบอนมาช่วยนะ><"
พิมทำหน้าเหมือนโลกจะแตก ทันที่หันไปเห็นบุคคลหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับจระเข้(ซึ่งนิสัยก็คล้ายๆกับตัวที่คล้ายๆจระเข้ เป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ หรือตัวเงินตัวทองนั่นเอง!)
"หวัดดีเราชื่อ พลอยฟ้านะ"เด็กหญิงอีกคนหนึ่งเดินเข้ามาทัก ในมือถือการ์ตูนโคนัน(พิมพิสาร??)พร้อมกับทำตาถลนต่างกับคนที่ยืนอยู่ข้างๆทั้งสองคน
"หวัดดีเราบิ๊ก"
"เป็นตัวกินไก่"ยังไม่ทันจะแนะนำตัวเสร็จ เสียงอันกวนโสตประสาทของอายดังขึ้นอีกครั้ง
และแล้ว.....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบตอนแรกแล้วคร้าบบบ ตอนละกะติ๊ด ฮ่าๆๆๆ
อย่าลืมเม้นนะ ไม่งั้น ฉี่ราดๆๆ หื่นๆๆ จริงๆด้วย ฮ่าๆๆๆๆ
ไปละคร้าบบบ
ติดตามชม ตอนที่ 2:จระเข้ vs ตัวกินไก่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น