รวมเรื่อง ผี ตำนาน ความเชื่อ เรื่องประหลาด เร้นลับ

ลำดับตอนที่ #2 : [เรื่องผี] A Piece Of Hell Escaped-แปลแล้ว

เครดิต http://www.yourghoststories.com/real-ghost-story.php?story=13658

หลังจากที่ฉันได้รับรู้เกี่ยวกับเรื่องเหนือธรรมชาติและอาถรรพณ์โดยเห็นผู้หญิงที่ไม่น่าจะเห็นได้ ยายของฉันก็เล่าฉันว่าญาติของเราส่วนใหญ่ได้เห็นสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ แต่เพียงแค่เก็บมันไว้เพื่อให้เด็กๆ ไม่อยากรู้อยากเห็น หลายปีต่อมาพ่อแม่ของฉันเลิกกันเพราะปัญหาบางอย่าง ดังนั้นนานๆทีฉันถึงจะไปเยี่ยมแม่ของฉันที่อาศัยอยู่กับตายายในเมืองที่ห่างไกลจากบ้านพ่อของฉัน ข้างบ้านของแม่เป็นพื้นดินที่เด็ก ๆ หลายคนสามารถเล่นกันได้

ปีนี้ "ฤดูกาล" สำหรับเด็ก ที่เราเรียกว่า"spider fighting" (อะไรก็ไม่รู้อะ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน) เราต้องรอช่วงบ่ายหรือเย็นเพื่อไปล่าแมงมุมที่จะเหมาะสำหรับการต่อสู้ เพราะพวกเขาว่ากันว่าแมงมุมที่ดีๆจะออกมาในช่วงเย็นๆ เพื่อนบ้านของเรา (แก่กว่านิดหน่อย) บอกว่ามีแมงมุมที่เก่งมากสายพันธุ์หนึ่งอาศัยอยู่ในไร่ข้าวโพดแถวบ้าน

 
ฉันกับเพื่อนๆวางแผนกันว่าจะไปหาแมงมุมในคืนที่ฝนหยุดตกแล้วและพวกเราจะ​​เดินทางไปยังภูเขา แต่หลังจากที่เราวางแผนเสร็จ เพื่อนบ้านก็เตือนเราว่าไม่ควรไปไกลเกินไร่ข้าวโพด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวันที่ฝนตก ถึงจะไม่เข้าใจแต่พวกเราก็เก็บความสงสัยไว้เพราะตอนนี้เราคิดถึงแค่แมงมุมเพียงอย่างเดียว

ประมาณสองทุ่ม พ่อแม่ของเราได้อนุญาตให้เรา "หลบหนี" เพราะเราอาศัยอยู่ในสถานที่ทุกคนรู้จักกันหมด เราไปกัน 7 คนแต่มีไฟฉายเพียงสองกระบอกเพราะเราตัดสินใจที่จะแยกออกเป็นสองกลุ่ม ก่อนที่เราจะเริ่มหาแมงมุมเกษตรกรบอกกับเราว่าเราสามารถพักอยู่ที่นี่ได้แต่ห้ามออกไปไกลเกินไร่ข้าวโพด เพราะมันเป็นวันที่ฝนตก เราถามว่าทำไม พวกเขาจึงตอบว่าไฟข้างนอกครอบคลุมถึงแค่สุดไร่เท่านั้น หลายนาทีที่ผ่านไปเราจับแมงมุมที่เราต้องการกันได้แล้วคนละตัวเราจึงตามหาเพื่อนที่เหลือ

เราเห็นแสงที่ไม่สว่างมากแต่ก็ทำให้เห็นบริเวณรอบๆ เรามุ่งตรงไปที่มันเพราะคิดว่าเป็นแสงจากไฟฉายของเพื่อนอีกกลุ่ม แสงนี้ไม่ได้มาจากในไร่แต่จากต้นมะม่วงต้นใหญ่ที่ข้างไร่ เมื่อเราเดินไปใกล้ เราได้ยินเสียงเหมือนห่วงโซ่ที่กำลังถูกลาก เมื่อเรามาถึงต้นมะม่วง เราทั้งหมดเห็นว่ามีลูกไฟลูกใหญ่ประมาณลูกบาสเก็ตบอล มันกำลังลากปลายโซ่อยู่ มันวนเป็นวงรอบๆ ต้นไม้เหมือนมองหาบางสิ่งอยู่ เราหยุดมองสักแปปนึง แล้วเราก็มองหน้ากันไปมาทุกคนมีใบหน้าสับสน เหมือนพร้อมใจกันวิ่ง พวกเราวิ่งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ฉันไม่สนแล้วว่าเพื่อนของฉันเป็นอย่างไรได้ ในที่สุดฉันก็หยุดที่ข้างบ้านของเรา เพื่อนอีกกลุ่มกำลังรอพวกเราพร้อมเพื่อนอีก 2 คนในกลุ่มของฉันพวกเราเหงื่อออกและตัวสั่น เมื่อกลับมาครบแล้วเราก็พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เราได้เห็น เพื่อนบ้านของเราที่บอกเราเกี่ยวกับที่นี่หัวเราะเราและบอกว่าที่เราเห็นพวกเขาเรียกกันว่า "ST. Elmo Fire" ตามคำบอกเล่าของคนก่อนๆว่ากันว่ามันมาจากเลือดของเหยื่อที่ถูกฆ่าที่ไม่ได้และรับความยุติธรรมและทุกครั้งที่เลือดของเธอถูกน้ำฝนชะล้าง ลูกไฟดวงนี้จะปรากฏขึ้น

แม่บอกฉันว่าฉันคงคิดไปเอง แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น ฉันไม่คิดว่าเพื่อนทุกคนจะแค่ “คิดไปเอง” เหมือนฉัน

หนึ่งปีผ่านไป...

คืนหนึ่งฉันลงมาดูทีวีข้างล่างประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ฉันเห็นลูกไฟดวงนั้นอีกครั้ง แต่คราวนี้มันมีถึงสองลูก แต่เล็กกล่าคราวก่อนมันลอยอยู่ด้านนอกประตู สิ่งที่ฉันคิดได้ตอนนั้นคือรีบปิดทีวีและวิ่งขึ้นไปนอนคุลมโปงให้เร็วที่สุด

...และนั้นคือครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นมันจริงๆ...

--------------------------
จะบอกว่าแปลยากมากๆ ให้กำลังใจด้วยน้า ^^