ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ความจริง 75%
เมื่อเวโรนิ้าเะเรโ เธอ็วิ่หนีออมาปล่อยให้เรโุและนั่อยู่รนั้น แ่เธอ็วิ่หนีไ้ไม่พ้นมือเรโ เรโับมือเธอแน่น
"มัลฟอยปล่อยนะ "เวโรนิ้าสบัมือพร้อมน้ำาเพราะสิ่ที่เาเือบะทำับเธอ มันโหร้ายมาสำหรับเธอ
"ทำไมเธอ้อหนีัน้วย" มัลฟอยพู
"็นายะ.." เวโรนิ้าพูพร้อมน้ำา
"ใรบอ ใระไปพิศวาทเธอนานั้น"เรโพูแมำ
"หมายวามว่าไ" เธอถามเา
"หลับาสิ" เาพู
เธอหลับาล้าๆ เรโนำบาอย่ามาวาบนอเธอ
"อะไรน่ะ" เวโรนิ้าถามเาและลืมา้าๆ
มันือสร้อยสีทอ มีี้รูปหัวใที่ฝัเพรอยู่
"โอ้ มันมาเินไป ันรับไว้ไม่ไ้หรอ" เวโรนิ้าพูพร้อมะถอสร้อยาออเธอ
แ่เรโ็ับมือนั้นมาุมไว้ พร้อมับพูว่า "รับไว้เถอะน่ะ"
"ทำอะไรน่ะ ถึนายะให้สร้อยัน ็ไม่ไ้หมายวามว่านายะับมือันไ้น่ะ" เวโรนิ้าัมือลับ "แ่อย่าไสร้อยเส้นนี้มัน็มาไปอยู่ี ันไม่เอาหรอ เราไม่ไ้เป็นอะไรไม่้อเอามาให้ันหรอ" เวโรนิ้าถอสร้อยออ แล้ววาไว้บนมือเรโ "อบุสำหรับอวั แ่ันรับมันไว้ไม่ไ้ริๆ" แล้วเวโรนิ้า็เินออไป
มาูที่วิเอร์ันีว่า
หลัาที่วิเอร์พลาับเวโรนิ้า
"เวโรนิ้า..." "วิเอร์" เสียทั้สอเรียัน
ระหว่าเ็นัเรียนหลายๆนาทั้3โรเรียน แ่เวโรนิ้า็หายไป
เมื่อวิเอร์เินมาถึ "ไปไหนน่ะ" เาพึมพำ แล้ว็เินไปนอะไรบาอย่า
"โอ๊ย" ทั้สอพูพร้อมัน "อโทษรับ เป็นอะไรหรือเปล่า" เาถามน้าหน้าเา
"ไม่เป็นไร่ะ" เธอเยหน้าึ้นทั้สอมอหน้าัน
"ุนี่เอ" วิเอร์พู "ที่เป็นเพื่อนับเวโรนิ้าใ่ไหมรับ" เาถามนิโล
"อ่อ ใ่" เธออบลับ "แล้วทำไมมาเินนเียวล่ะรับ ุมาับมัลฟอยไม่ใ่หรอ" เาถามเธอ
"ใ่ แ่ไม่รู้มัลฟอยหายไปไหน ราันั้แ่อนลแล้วล่ะ" เธออบ และเออมอหามัลฟอย
"ริหรอ เวโรนิ้า็หายไปเหมือนัน ผมว่าเรามาามหาทั้สอเถอะ" เาพู
และทั้สอ็เินามหาเวโรนิ้าับเรโ แ่บาทีบรรยาาศอที่นี่็ทำให้ทั้สอนลืมสอนนั้นแล้วเที่ยวันแทน
"มัลฟอยปล่อยนะ "เวโรนิ้าสบัมือพร้อมน้ำาเพราะสิ่ที่เาเือบะทำับเธอ มันโหร้ายมาสำหรับเธอ
"ทำไมเธอ้อหนีัน้วย" มัลฟอยพู
"็นายะ.." เวโรนิ้าพูพร้อมน้ำา
"ใรบอ ใระไปพิศวาทเธอนานั้น"เรโพูแมำ
"หมายวามว่าไ" เธอถามเา
"หลับาสิ" เาพู
เธอหลับาล้าๆ เรโนำบาอย่ามาวาบนอเธอ
"อะไรน่ะ" เวโรนิ้าถามเาและลืมา้าๆ
มันือสร้อยสีทอ มีี้รูปหัวใที่ฝัเพรอยู่
"โอ้ มันมาเินไป ันรับไว้ไม่ไ้หรอ" เวโรนิ้าพูพร้อมะถอสร้อยาออเธอ
แ่เรโ็ับมือนั้นมาุมไว้ พร้อมับพูว่า "รับไว้เถอะน่ะ"
"ทำอะไรน่ะ ถึนายะให้สร้อยัน ็ไม่ไ้หมายวามว่านายะับมือันไ้น่ะ" เวโรนิ้าัมือลับ "แ่อย่าไสร้อยเส้นนี้มัน็มาไปอยู่ี ันไม่เอาหรอ เราไม่ไ้เป็นอะไรไม่้อเอามาให้ันหรอ" เวโรนิ้าถอสร้อยออ แล้ววาไว้บนมือเรโ "อบุสำหรับอวั แ่ันรับมันไว้ไม่ไ้ริๆ" แล้วเวโรนิ้า็เินออไป
มาูที่วิเอร์ันีว่า
หลัาที่วิเอร์พลาับเวโรนิ้า
"เวโรนิ้า..." "วิเอร์" เสียทั้สอเรียัน
ระหว่าเ็นัเรียนหลายๆนาทั้3โรเรียน แ่เวโรนิ้า็หายไป
เมื่อวิเอร์เินมาถึ "ไปไหนน่ะ" เาพึมพำ แล้ว็เินไปนอะไรบาอย่า
"โอ๊ย" ทั้สอพูพร้อมัน "อโทษรับ เป็นอะไรหรือเปล่า" เาถามน้าหน้าเา
"ไม่เป็นไร่ะ" เธอเยหน้าึ้นทั้สอมอหน้าัน
"ุนี่เอ" วิเอร์พู "ที่เป็นเพื่อนับเวโรนิ้าใ่ไหมรับ" เาถามนิโล
"อ่อ ใ่" เธออบลับ "แล้วทำไมมาเินนเียวล่ะรับ ุมาับมัลฟอยไม่ใ่หรอ" เาถามเธอ
"ใ่ แ่ไม่รู้มัลฟอยหายไปไหน ราันั้แ่อนลแล้วล่ะ" เธออบ และเออมอหามัลฟอย
"ริหรอ เวโรนิ้า็หายไปเหมือนัน ผมว่าเรามาามหาทั้สอเถอะ" เาพู
และทั้สอ็เินามหาเวโรนิ้าับเรโ แ่บาทีบรรยาาศอที่นี่็ทำให้ทั้สอนลืมสอนนั้นแล้วเที่ยวันแทน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น