กลร้ายพ่ายใจรัก

ตอนที่ 44 : ตอนที่ 13 เดตแรก ( 3 )

     “เดี๋ยวผมขึ้นไปส่งที่ห้อง” วายุพูดขึ้นมาหลังจากที่เดินข้ามถนนมาถึงรถของตัวเองแล้ว

     “ไม่ต้องหรอกค่ะเดี๋ยวนุ่มเดินขึ้นไปเองได้” 

     “ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณด้วย” 

     “คุยเรื่องอะไรคะ” ทัดดาวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

     “เรื่องมันยาวยืนคุยไม่สะดวกหรอก” วายุพูดพร้อมกับทำน้ำเสียงจริงจัง

     ทัดดาวยืนลังเลอยู่เล็กน้อยแล้วพยักหน้ารับออกมา ก่อนที่ตัวเองจะเดินนำวายุให้เดินตามเข้าไปข้างในและขึ้นที่ชั้นที่พักของเธอ

     “คุณลมมีอะไรจะคุยกับนุ่มเหรอคะ” เธอถามเมื่อเข้ามานั่งที่โซฟารับแขกภายในห้องของตัวเองแล้ว

     “วันนี้ที่บริษัทมีเรื่องอะไรเกิดหรือเปล่า” วายุถามตรงเข้าประเด็น เพราะเห็นว่าดึกแล้วไม่อยากรบกวนเวลาพักผ่อนของทัดดาว

     พอได้ยินที่วายุถามเธอถึงกลับชะงักไปเพราะไม่คิดว่าเรื่องที่เขาจะคุยคือเรื่องนี้

     “ไม่มีอะไรนี่ค่ะ” เธอบอกปัดพร้อมกับยิ้มน้อย ๆ ให้คนถาม

     “รู้ไหมว่าคุณเป็นคนที่โกหกไม่เก่ง ต่อให้คุณใช้รอยยิ้มนั้นมาปิดบังความเครียดผมก็รู้อยู่ดี” วายุอ่อนใจกับความดื้อและปากแข็งของทัดดาว

     รอยยิ้มที่พยายามปั้นแต่งค่อย ๆ หายไปเหลือแต่ความกังวลใจ ริมฝีปากบางเม้มแน่นเข้าหากันเพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นยังไงดี

     “ช่างมันเถอะค่ะเดี๋ยวมีเรื่องใหม่เข้ามาคนก็ลืมเรื่องเก่าไปเอง” ถึงแม้ปากจะพูดเหมือนไม่คิดอะไร แต่ในใจกลับคิดและกลัวว่าเรื่องนี้มันจะไม่จบง่าย ๆ

     วายุส่ายหน้าไปมาก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งที่วางแขนของโซฟายกแขนขึ้นโอบไหล่บางแล้วรั้งร่างบางเข้ามาหาตัวก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนที่สุดที่เคยพูดมา

     “ผมเป็นคนที่ปลอบใจใครไม่เป็น แต่ผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่าเวลามีเรื่องไม่สบายใจคุณไม่จำเป็นต้องแบกรับเอาไว้คนเดียว ถ้าเรื่องไหนคุณเครียดหรือแก้ไม่ได้ให้บอก ผมจะเป็นจัดการเอง ไม่จำเป็นต้องทำเป็นผู้หญิงแกร่งและเก่งตลอดเวลา”

     ไม่น่าเชื่อว่าแค่ประโยคยาว ๆ ของผู้ชายหน้าดุที่เคยบอกกับตัวเองว่าเขาเป็นคนอันตรายอยู่ให้ห่างเอาไว้จะทำให้ความพยายามที่ตั้งใจจะเข้มแข็งพังลงอย่างรวดเร็ว ความอบอุ่นที่ได้รับทำให้เธอยกแขนเรียวขึ้นไปกอดวายุและซุกใบหน้าเข้าหาอกแกร่ง ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีน้ำตาไหลสักหยด

     “คุณลมรู้เรื่องทุกอย่างแล้วใช่ไหมคะ” ทัดดาวถามเสียงอู้อี้

     “ใช่ ผมรู้ตั้งแต่คุณมีอาการแปลก ๆ ตอนที่เราอยู่ในห้องประชุมแล้ว คุณอยากให้ผมจัดการเรื่องข่าวลือพวกนั้นไหม” วายุถามพร้อมกับลูบไหล่บางไปด้วย

     ทัดดาวเงยหน้าขึ้นมองแล้วถามด้วยความอยากรู้

     “จัดการยังไงคะ”

     “ก็บอกไปตามความจริงว่าเราเป็นอะไรกัน” คนหน้าดุพูดและนั้นทำให้ทัดดาวต้องรีบส่ายหน้าไปมา

     “ไม่ต้องหรอกค่ะ ยิ่งคุณลมไปพูดแบบนั้นก็ยิ่งเพิ่มความอยากรู้เข้าไปอีก ปล่อยไปเดี๋ยวเรื่องก็เงียบไปเอง เชื่อนุ่มนะคะ” ทัดดาวรีบพูดอ้อนเมื่อเห็นว่าวายุกำลังจะพูดแย้ง

     วายุมองหน้าหญิงสาวที่ทำตัวอ้อนออกมา แล้วต้องถอนหายใจออกมาอย่างยอมแพ้

    “ผมจะปล่อยแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว ถ้าเรื่องยังไม่จบแต่มีการพูดต่อไปในทางเสียหายผมจะจัดการด้วยตัวเอง”

     “ก็ได้ค่ะ” 

     “แล้วต่อไปถ้ามีคุณมีเรื่องไม่สบายใจอะไรต้องบอกผมเข้าใจไหม จะได้พาไประบายความเครียดแบบวันนี้อีก” วายุพูดสั่งเสียงเกือบเข้ม

     “ขอบคุณนะคะที่วันนี้พานุ่มไปดูทานข้าวและดูหนังแก้เครียด” เธอรับรู้ได้ถึงความหวังดีที่วายุแสดงออก วันนี้เขาตามใจหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารหรือการมานั่งดูหนังแบบคู่รักคนอื่น ๆ

      “ไม่ต้องขอบคุณหรอกมันเป็นหน้าที่และสิ่งที่ผมต้องทำอยู่แล้ว” วายุพูดแล้วมองตากลมโตที่ยิ้มได้แล้ว

       ทัดดาวหน้าร้อนผ่าวเมื่อเห็นสายตาที่เขามองมา ก่อนจะก้มหน้างุดลงไปอกแกร่งอีกครั้ง นั้นทำให้วายุต้องหลุดหัวเราะออกมา

     “คุณนี่เวลาไม่ตีหน้านิ่งแก่เกินวัยก็น่ารักน่าฟัดชะมัด” 

     “นุ่มก็เพิ่งรู้ว่าคนแก่หน้าดุเวลาหัวเราะจะหล่อและน่ารักขนาดนี้” ทัดดาวทำใจกล้าเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงอีกครั้งแล้วพูดล้อเลียนออกมา และต้องหัวเราะเมื่อเห็นว่าวายุหน้าแดงขึ้น

     “ฮึ่ม พูดแบบนี้เดี๋ยวก็จับฟัดให้จมเตียงซะหรอก” ไม่พูดเปล่าใบหน้าคมเข้มยังโน้มลงมาใกล้คนตัวเล็กหวังจะฟัดจริง ๆ แต่อกแกร่งก็ถูกมือบางยกขึ้นมายันเอาไว้เสียก่อน

     “ดึกแล้วคุณลมกลับไปเถอะค่ะ นุ่มอยากพักผ่อนแล้ว” ทัดดาวรีบไล่เพื่อเอาตัวรอด เพราะตอนนี้คนอบอุ่นเริ่มจะแปลงร่างเป็นปลาหมึกขี้หื่นแล้ว มือที่เคยกุมไหล่ก็ขยับไปที่เอวของเธอแล้ว

     “เลี่ยงได้เลี่ยงไป ระวังเถอะสักวันผมจะจับคุณกลืนลงท้องให้ได้” วายุพูดเสียงแหบพร่า ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะถูกปฏิเสธเรื่องนี้ ถ้าเป็นคนอื่นเขาคงไม่สนใจ แต่สำหรับผู้หญิงตรงหน้ามันเป็นความท้าทายและความตื่นเต้นที่วันหนึ่งเขาจะได้ครอบครองทัดดาวแต่เพียงผู้เดียว

     “อยู่คนเดียวก็ล็อคประตูห้องให้ดีใครมาเคาะก็ดูให้ดีก่อนแล้วค่อยเปิด ถ้ามองแล้วไม่เห็นใครห้ามเปิดเด็ดขาด และถ้ามีเรื่องไม่ชอบมาพากลรีบโทรหาผมทันทีเข้าใจไหม” วายุพูดสั่งก่อนจะเดินออกจากห้อง

     “รับทราบค่ะเจ้านาย” ทัดดาวยกมือขึ้นทำท่าเหมือนทหารรับคำสั่ง

     วายุเห็นก็ยกมือขึ้นมายีผมยาวดำขลับอย่างหมั่นเขี้ยวและเอ็นดู ยิ่งนานวันทัดดาวก็ยิ่งแสดงความเป็นตัวตนออกมาให้เขาเห็น 

    “คุณลมคะ” ทัดดาวเอ่ยเรียกชายหนุ่มเอาไว้ก่อนที่เขาจะเดินไป

     “มีอะไรหรือเปล่า”

     “ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่คุณทำให้นุ่มในวันนี้นะคะ นอกจากคุณจะพานุ่มไปคลายเครียดแล้ว วันนี้ถือเป็นการเดตครั้งแรกของนุ่มด้วยค่ะ” ทัดดาวพูดไปก็หน้าร้อนผ่าว แม้ว่าเขาอาจจะไม่ได้คิดว่านี่เป็นเดตแรกแต่เธอก็โมเมคิดเอาเองเสียเลย และก็ไม่รอให้วายุพูดอะไรเธอก็ทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะทำออกไป 

     จุ๊บ

     “ฝันดีนะคะ” เธอยื่นหน้าไปจูบที่ปลายคางเหลี่ยมที่มีไรหนวดขึ้นเล็กน้อยก่อนจะรีบผละออกพร้อมกับปิดประตูห้องอย่างรวดเร็ว และเสียงปิดประตูห้องก็ทำให้คนที่โดนขโมยจูบถึงกับได้สติแล้วครางฮึ่มอยู่คนเดียวแล้วอดพูดคาดโทษออกมา

     “มาทำแบบนี้แล้วหนีเข้าห้อง เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย” วายุพูดแล้วนึกอยากพังประตูไปให้ลงโทษคนช่างยั่วให้ปากเจ่อสักที

     หลังจากยืนมองและยิ้มอยู่คนเดียววายุก็ตัดใจเดินไปที่ลิฟต์ระหว่างนั้นก็ยกมือขึ้นแตะปลายคางที่ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า เขารู้สึกว่าสัมผัสที่ทัดดาวมอบให้ยังติดอยู่เลย

     “เด็กน้อยเอ๊ยมาทำแบบนี้เดี๋ยวก็จับขังไว้บนเตียงหรอก” ความเอ็นดูและความอยากครอบครองทำให้หัวใจที่เคยแห้งแล้งชุ่มชื่นขึ้นมาได้อย่างไม่น่าเชื่อ

     และคืนนั้นทั้งวายุและทัดดาวก็หลับไปพร้อมกับรอยยิ้มและความอุ่นใจ โดยที่ไม่รู้ว่ามีใครบ้างคนจ้องมองและคิดทำอะไรบ้างอย่างเพื่อความอยู่รอดของชีวิต

     ++++++

     นุ่มก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันนะ 55555 จะถูกกลืนลงท้องแล้วยังไม่รู้ตัวอีก

      ตอนนี้ดาจัดโปรลดราคานิยายสี่เรื่องใครที่ยังไม่มีสามารถซื้อได้ในราคาพิเศษ ตั้งแต่วันนี้จนถึงวันที่  5 / 1 /  2563 !!แถมฟรี!! ตอนพิเศษเรื่องอลวนรักก้นครัว และ คู่กัดยอดเสน่หาด้วยนะคะ ฝากอุดหนุนและติดตามผลงานด้วยนะคะ ^^

      สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ เฮงๆ รวยๆ ทุกคนนะคะ ♡♡♡♡