คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทนำ ( 6 )
“เรื่องนัดวันศุกร์ผมขอโทษนะที่ไม่ได้ไป” มหาสมุทรพูดกับเฌอแตมด้วยความรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรหรอกเราเข้าใจ ก็ธุระของฉลามสำคัญกว่านี่” เธอไม่ได้โกรธเขาเลยสักนิด เพราะเข้าใจว่าอีกฝ่ายมีธุระสำคัญจริง ๆ
“งั้นเย็นนี้หลังซ้อมเสร็จไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านป้าจิ๋วกันไหม ผมเลี้ยงเอง”
“ได้สิ แล้วจะให้เราไปรอที่ไหนล่ะ” ถามทั้งที่อยากไปนั่งรอเขาที่สระว่ายน้ำ แต่ก็ไม่อยากให้เขาอึดอัดที่เธอไปนั่งเฝ้าเลยให้เขาตัดสินใจเองดีกว่า
“รอที่สระว่ายน้ำก็ได้ จะได้ไปที่ร้านพร้อมกันเลย”
“ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้เจอกันนะ” เฌอแตมพูดอย่างดีใจ เธอก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่อยากมีตัวตนในสายตาคนที่ตัวเองชอบ และอยากไปไหนมาไหนกับเขาบ้าง
เมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้วเฌอแตมก็แยกไปเพื่อเตรียมตัวขึ้นเรียนในคาบชั่วโมงเช้า เธอกับมหาสมุทรเรียนกันคนละห้อง ตอนที่เขาเดินเข้ามาหาและเอ่ยปากขอนั่งกินข้าวด้วยยอมรับว่าตกใจมากไม่คิดว่าสิ่งที่แอบคิดแอบฝันในใจคนเดียวจะเป็นเรื่องจริงขึ้นมา แม้จะไม่รู้ว่าวันข้างหน้าความสัมพันธ์ของเขาและเธอจะเป็นยังไง แต่เธอก็ไม่อยากทิ้งโอกาสนี้ไป
ตลอดเวลาสองเดือนที่ผ่านมาเหมือนความฝันที่เธอไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย มหาสมุทรปฏิบัติกับเธอเหมือนผู้ชายทำให้คนรัก มีไปกินข้าวและเดินตลาดนัดด้วยกันบ้างแม้จะไม่บ่อย แต่ก็ทำให้คนที่แอบมองอยู่ไกล ๆ อย่างเธอมีความสุขมากแล้ว
...
เมื่อเสียงออดหมดเวลาคาบเรียนสุดท้ายดังขึ้นเหล่านักเรียนต่างก็ขยับตัวเก็บของใส่กระเป๋าและลุกออกจากห้องเรียนไปเรื่อย ๆ จนเหลือกลุ่มสามสาวที่มองยังไงก็ไม่น่าจะเข้ากันได้เลย คนหนึ่งสวยเปรี้ยวรูปร่างสูงโปร่ง อีกคนดูนิ่ง ๆ เหมือนจะเป็นผู้ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม ส่วนคนสุดท้ายเป็นสาวอวบผิวขาว ถึงแม้ว่าจะอวบไปหน่อยแต่ผิวนวลเนียนดูน่ากอดไม่น้อย
“ตกลงเย็นนี้เธอจะรอฉลามที่สระว่ายน้ำใช่ไหม” เกวลินเอ่ยถามเพื่อนสาวอวบของตัวเอง
“อืม ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ถ้าถึงบ้านแล้วจะโทร. ไปบอก”
คำพูดของเพื่อนทำให้พนิดาที่นั่งอยู่ด้านหลังนึกหมั่นไส้เลยพูดแทรกขึ้นมา
“เกล แกจะห่วงอะไรนักหนา ไม่มีใครกล้าทำอะไรเพื่อนสุดที่รักแกหรอกมีหุ่นกับหน้าตาเป็นอาวุธขนาดนี้”
เกวลินหันไปมองหน้าพนิดาอย่างไม่พอใจ แต่เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรเพราะไม่อยากให้เพื่อนอีกคนลำบากใจ เห็นเฌอแตมเงียบไม่พูดอะไรไม่ใช่ไม่รู้สึก แต่เป็นคนไม่ชอบมีเรื่องเลยเลือกจะเงียบ บางทีก็เงียบมากไปจนคนปากดีชักจะได้ใจ
“ถ้าถึงบ้านหรือมีอะไรก็โทร. หาฉันนะไม่ต้องเกรงใจ” ไม่รู้ทำไมวันนี้เธอรู้สังหรณ์ใจแปลก ๆ นี่ถ้าไม่ติดธุระกับมารดาเธอคงไปเป็นเพื่อนเหมือนทุกครั้ง
สาวอวบหน้าสวยมองหน้าเกวลินอย่างซึ้งใจก่อนจะพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนจะหยิบกระเป๋าเดินออกจากห้องไปพร้อมกันโดยไม่สนใจพนิดาเลยสักนิด
ทั้งที่ตั้งใจว่าจะมารอมหาสมุทรที่สระว่ายน้ำ แต่ระหว่างเธอบังเอิญเจออาจารย์วิชาภาษาไทย ท่านได้ไหว้วานให้เธอช่วยจัดเรียงรายงานของรุ่นน้องที่เอามาส่งจนเต็มโต๊ะ ซึ่งกว่าจะเสร็จก็เป็นเวลาที่มหาสมุทรเลิกซ้อมพอดี
++++++++
ยัยนิดปากแบบนี้ไม่น่าเรียกว่าเพื่อนได้เลย
Ebook นี้พร้อมโหลดแล้วนะคะ
ตั้งแต่วันที่ 19-30 กันยายนนี้ จัดโปรโมชั่นลดราคาให้กับนักอ่านทุกคนด้วยจ้า
ความคิดเห็น