ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ต้อนรักคืนใจ

    ลำดับตอนที่ #6 : บทนำ ( 6 )

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.ย. 64


     

     

     

     

     

    “เรื่องนัดวันศุกร์ผมขอโทษนะที่ไม่ได้ไป” มหาสมุทรพูดกับเฌอแตมด้วยความรู้สึกผิด

    “ไม่เป็นไรหรอกเราเข้าใจ ก็ธุระของฉลามสำคัญกว่านี่” เธอไม่ได้โกรธเขาเลยสักนิด เพราะเข้าใจว่าอีกฝ่ายมีธุระสำคัญจริง ๆ 

    “งั้นเย็นนี้หลังซ้อมเสร็จไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านป้าจิ๋วกันไหม ผมเลี้ยงเอง” 

    “ได้สิ แล้วจะให้เราไปรอที่ไหนล่ะ” ถามทั้งที่อยากไปนั่งรอเขาที่สระว่ายน้ำ แต่ก็ไม่อยากให้เขาอึดอัดที่เธอไปนั่งเฝ้าเลยให้เขาตัดสินใจเองดีกว่า

    “รอที่สระว่ายน้ำก็ได้ จะได้ไปที่ร้านพร้อมกันเลย” 

    “ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้เจอกันนะ” เฌอแตมพูดอย่างดีใจ เธอก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่อยากมีตัวตนในสายตาคนที่ตัวเองชอบ และอยากไปไหนมาไหนกับเขาบ้าง

    เมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้วเฌอแตมก็แยกไปเพื่อเตรียมตัวขึ้นเรียนในคาบชั่วโมงเช้า เธอกับมหาสมุทรเรียนกันคนละห้อง ตอนที่เขาเดินเข้ามาหาและเอ่ยปากขอนั่งกินข้าวด้วยยอมรับว่าตกใจมากไม่คิดว่าสิ่งที่แอบคิดแอบฝันในใจคนเดียวจะเป็นเรื่องจริงขึ้นมา แม้จะไม่รู้ว่าวันข้างหน้าความสัมพันธ์ของเขาและเธอจะเป็นยังไง แต่เธอก็ไม่อยากทิ้งโอกาสนี้ไป

    ตลอดเวลาสองเดือนที่ผ่านมาเหมือนความฝันที่เธอไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย มหาสมุทรปฏิบัติกับเธอเหมือนผู้ชายทำให้คนรัก มีไปกินข้าวและเดินตลาดนัดด้วยกันบ้างแม้จะไม่บ่อย แต่ก็ทำให้คนที่แอบมองอยู่ไกล ๆ อย่างเธอมีความสุขมากแล้ว

    ...

    เมื่อเสียงออดหมดเวลาคาบเรียนสุดท้ายดังขึ้นเหล่านักเรียนต่างก็ขยับตัวเก็บของใส่กระเป๋าและลุกออกจากห้องเรียนไปเรื่อย ๆ จนเหลือกลุ่มสามสาวที่มองยังไงก็ไม่น่าจะเข้ากันได้เลย คนหนึ่งสวยเปรี้ยวรูปร่างสูงโปร่ง อีกคนดูนิ่ง ๆ เหมือนจะเป็นผู้ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม ส่วนคนสุดท้ายเป็นสาวอวบผิวขาว ถึงแม้ว่าจะอวบไปหน่อยแต่ผิวนวลเนียนดูน่ากอดไม่น้อย

    “ตกลงเย็นนี้เธอจะรอฉลามที่สระว่ายน้ำใช่ไหม” เกวลินเอ่ยถามเพื่อนสาวอวบของตัวเอง

    “อืม ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ถ้าถึงบ้านแล้วจะโทร. ไปบอก” 

    คำพูดของเพื่อนทำให้พนิดาที่นั่งอยู่ด้านหลังนึกหมั่นไส้เลยพูดแทรกขึ้นมา

    “เกล แกจะห่วงอะไรนักหนา ไม่มีใครกล้าทำอะไรเพื่อนสุดที่รักแกหรอกมีหุ่นกับหน้าตาเป็นอาวุธขนาดนี้” 

    เกวลินหันไปมองหน้าพนิดาอย่างไม่พอใจ แต่เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรเพราะไม่อยากให้เพื่อนอีกคนลำบากใจ เห็นเฌอแตมเงียบไม่พูดอะไรไม่ใช่ไม่รู้สึก แต่เป็นคนไม่ชอบมีเรื่องเลยเลือกจะเงียบ บางทีก็เงียบมากไปจนคนปากดีชักจะได้ใจ

    “ถ้าถึงบ้านหรือมีอะไรก็โทร. หาฉันนะไม่ต้องเกรงใจ” ไม่รู้ทำไมวันนี้เธอรู้สังหรณ์ใจแปลก ๆ นี่ถ้าไม่ติดธุระกับมารดาเธอคงไปเป็นเพื่อนเหมือนทุกครั้ง

    สาวอวบหน้าสวยมองหน้าเกวลินอย่างซึ้งใจก่อนจะพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนจะหยิบกระเป๋าเดินออกจากห้องไปพร้อมกันโดยไม่สนใจพนิดาเลยสักนิด

    ทั้งที่ตั้งใจว่าจะมารอมหาสมุทรที่สระว่ายน้ำ แต่ระหว่างเธอบังเอิญเจออาจารย์วิชาภาษาไทย ท่านได้ไหว้วานให้เธอช่วยจัดเรียงรายงานของรุ่นน้องที่เอามาส่งจนเต็มโต๊ะ ซึ่งกว่าจะเสร็จก็เป็นเวลาที่มหาสมุทรเลิกซ้อมพอดี 

     

    ++++++++

     

    ยัยนิดปากแบบนี้ไม่น่าเรียกว่าเพื่อนได้เลย

    Ebook นี้พร้อมโหลดแล้วนะคะ 

    ตั้งแต่วันที่ 19-30 กันยายนนี้ จัดโปรโมชั่นลดราคาให้กับนักอ่านทุกคนด้วยจ้า 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×