ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ต้อนรักคืนใจ

    ลำดับตอนที่ #5 : บทนำ ( 5 )

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.ย. 64


     

     

     

     

     

    เช้าวันจันทร์มาถึงอย่างรวดเร็วเกวลินเดินมานั่งที่โต๊ะประจำแล้วมองหาเจ้าของกระเป๋ามาที่วางอยู่ก่อนแล้ว และเธอก็ไม่ต้องรอนานคนที่อยากเจอก็เดินหน้านวลผ่องปากแดงกลับมาที่โต๊ะ

    “ทำไมวันนี้มาเช้าจังล่ะ” พนิดาเอ่ยถามเพื่อนที่ปกติจะมาสายกว่านี้

    “ฉันก็มาปกตินะ แต่เธอมาเร็วไปหรือเปล่านิด” ที่พูดแบบนี้เพราะปกติพนิดาจะมาถึงเกือบเข้าแถวเลยด้วยซ้ำ 

    “พอดีทำอะไรเสร็จเร็วเลยออกมาพร้อมแม่เลยน่ะ ว่าแต่แกเป็นอะไรวันนี้มองหน้าฉันแปลก ๆ หรือหน้ากับคอฉันมันคนละสีเหรอ” พูดจบคนที่รักรักงามก็รีบกระจกบานใหญ่เกือบเท่าสมุดมาเปิดเช็คความเรียบร้อยของตัวเอง แต่ตอนที่กำลังส่องกระจกอยู่นั้นต้องชะงักไปนิดเมื่อได้ยินคำถามที่เพื่อนถามออกมา

    “เมื่อวันศุกร์แกไปทำธุระที่ไหนเหรอ แถมวันเสาร์อาทิตย์ก็หายเงียบไปเลยไม่เห็นไปหาฉันที่บ้าน” เกวลินถามพร้อมกับมองเพื่อนสาวตรงหน้าอย่างจับผิด

    พนิดาเก็บกระจกใส่กระเป๋าก่อนจะเงยหน้าตอบเพื่อนด้วยน้ำเสียงปกติ

    “ฉันก็ไปกินกับผู้คนใหม่ที่กำลังจีบอยู่น่ะสิ วันหยุดฉันก็ไปเที่ยวกับเขามา แกถามทำไมเนี่ยเกล” 

    “ผู้ชายคนใหม่แกชื่ออะไร ไม่เห็นเอารูปมาให้ดูบ้างเลย เขาเรียนที่นี่หรือคนละโรงเรียนกัน” ที่ถามเพราะปกติเพื่อนเธอคนนี้เวลาควงหรือคบอยู่กับใครมักจะเอารูปมาอวดเป็นประจำ แต่ครั้งนี้กลับเงียบผิดปกติ

     “แหมซักอย่างกับเป็นนักข่าวเลยนะ ที่ไม่ให้ดูเพราะฉันยังไม่อยากเปิดตัว แต่แกไม่ต้องห่วงหรอกถ้าถึงเวลาเมื่อไรฉันเปิดแน่ รับรองว่าพวกเธอทั้งสองคนต้องคาดไม่ถึงแน่นอน” ทั้งคำพูดและสายตาของพนิดาทำให้เกวลินชะงักไปนิด เพราะมีทั้งความสะใจและเยาะเย้ยอยู่ในนั้น

    อีกด้านหนึ่งของโรงเรียนมีลานกว้างที่จัดไว้ให้นักเรียนได้นั่งพักและทำกิจกรรมกัน โต๊ะทุกโต๊ะถูกจับจองจนเต็ม แต่ถ้ามองให้ดีส่วนมากจะเป็นนักเรียนหญิงเสียมากกว่า เพราะพวกเธอมานั่งมองหนุ่มหล่อของโรงเรียนที่นั่งอยู่แถวนั้นด้วย

    “เดี๋ยวกูมานะ” มหาสมุทรหันไปพูดกับเพื่อนเมื่อเห็นใครบางคนมายืนอยู่ด้านข้างพร้อมกับมองมาที่เขา

    กลุ่มเพื่อนมองตามสายตาของเขาก็เข้าใจและไม่ได้พูดอะไรนอกจากธนภพที่พูดออกมา

    “เออไปเถอะยัยช้างน้ำมาหาแล้ว ดูสิหอบของกินมาให้มึงเต็มถุงเลย” พูดจบหัวเราะออกมาอย่างสมเพชกับความไม่เจียมตัวของสาวอวบ

    คำพูดของธนภพทำให้มหาสมุทรหันไปมองด้วยสายตานิ่ง ๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร เขารีบลุกไปหาหญิงสาวที่ยืนรออยู่ สาว ๆ หลายคนมองตามอย่างไม่พอใจที่เห็นขวัญใจของตัวเองเดินไปหาเพื่อนนักเรียนที่มีรูปร่างอวบ บางคนก็แอบกรี๊ดที่เขาไม่ได้เลือกคบคนที่หน้าตาและรูปร่าง อีกส่วนก็หมั่นไส้และแน่นอนว่าต้องแอบนินทาสาวอวบอย่างสนุกปากอีกด้วย ตอนที่รู้ว่ามหาสมุทรให้ความสนิทสนมกับคนนี้พวกเธอเคยไปหาเรื่อง แต่เขาก็ออกมาปกป้องและสั่งห้ามไม่ให้ใครไปยุ่งกับยัยนั่นอีกทำให้พวกเธอขัดใจไม่น้อย

    “ไอ้แบงค์กูว่ามึงพูดแรงไปนะ” ชานนท์พูดขึ้นหลังจากที่มหาสมุทรเดินไปแล้ว 

    ธนภพหันกลับมามองหน้าเพื่อนแล้วเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจก่อนจะพูดออกมา

    “กูพูดแรงตรงไหนวะ”

    “ก็ที่มึงไปเรียกเขาแบบนั้น เขาไม่ได้อ้วนขนาดนั้นสักหน่อยแค่อวบเอง” ชานนท์ไม่ชอบใจที่เห็นเพื่อนบูลลี่คนอื่น

    “อวบระยะสุดท้ายน่ะสิ นี่นางคงดีใจน่าดูที่ไอ้ฉลามเข้าไปคุยด้วย” ธนภพหันกลับไปมองทางที่มหาสมุทรยืนคุยอยู่ และต้องยิ้มอย่างสมเพชเมื่อเห็นสาวอวบคนนั้นทำท่าทางเหมือนเขินอาย

    “จะพูดอะไรก็ให้เกียรติเขาหน่อยอย่างน้อยเขาก็เป็นผู้หญิง” ชานนท์พูดเตือนด้วยความหวังดี แต่ดูเหมือนว่าเพื่อนจะไม่ฟังเขาเลย

     

    ++++++++

     

    นายแบงค์อยู่ใกล้ จะตบปากสักสิบที

    Ebook นี้พร้อมโหลดแล้วนะคะ 

    ตั้งแต่วันที่ 19-30 กันยายนนี้ จัดโปรโมชั่นลดราคาให้กับนักอ่านทุกคนด้วยจ้า 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×