ต้อนรักคืนใจ

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ ( 2 )

ขณะที่คนทั้งสระกำลังยินดีกับผู้ชนะก็ยังมีคนส่วนหนึ่งที่ไม่พอใจกับผลการแข่งขันในครั้งนี้อยู่

“แม่งน่าโมโหว่ะ” เด็กหนุ่มรูปร่างสูงสมส่วนพูดอย่างหัวเสีย มือหนายกขึ้นลูบผมตัวเองที่เปียกอย่างแรงเพื่อระบายอารมณ์โกรธที่สุมอยู่ในอก

“ใจเย็นเว้ยอาร์ม” เพื่อนคนหนึ่งเดินไปตบไหล่เบา ๆ เพื่อปลอบใจ

“มึงจะให้กูใจเย็นได้ยังไงว่ะ ไหนอาจารย์บอกว่าจะไม่ให้มันลงแข่งไง” 

นี่เป็นการแข่งขันครั้งสุดท้ายในรั้วโรงเรียนแห่งนี้ของเขา ตอนที่รู้ว่าตัวเองต้องลงแข่งเขาก็ไปพูดดักอาจารย์ไว้แล้วว่าไม่อยากให้มหาสมุทรลงแข่งเพราะอีกฝ่ายเป็นนักกีฬาของโรงเรียนที่ลงแข่งระดับจังหวัดมาแล้ว และถ้ามันลงแข่งผลมันต้องแบบนี้ ตอนแรกอาจารย์ก็เห็นด้วยกับคำพูดของเขา แล้วทำไมวันนี้ถึงเห็นมันลงแข่งได้

“กูก็ไม่รู้เหมือนกัน กูก็แค้นไม่ต่างจากมึงหรอก” สาเหตุที่แค้นเพราะการแข่งครั้งนี้มีการพนันไว้ และเขาก็ลงข้างเพื่อนตัวเองไปหลายบาท ใครจะไปคิดว่าอยู่ ๆ คู่แข่งคนสำคัญของเพื่อนจะลงแข่งด้วย ทั้งที่ก่อนหน้านี้อาจารย์ที่คุมการแข่งประกาศไปแล้วว่าห้ามมหาสมุทรแข่ง

“กูโคตรหมั่นไส้มันเลย แม่งขวางทางกูทุกเรื่องตั้งแต่มอต้นยันมอปลาย” อาร์มพูดด้วยความโมโหมากกว่าเดิม

ไม่รู้เพราะอะไรเขารู้สึกเกลียดขี้หน้ามหาสมุทรตั้งแต่แรกเห็น และยิ่งเกลียดมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขากับมันชอบผู้หญิงคนเดียวกัน และสุดท้ายมันก็ได้ผู้หญิงคนนั้นไป แม้ว่าทั้งสองคนจะคบหากันไม่นานแล้วก็เลิกรากันไป แต่เขาก็เจ็บใจอยู่ดี นอกจากนั้นไม่ว่าเขาจะทำกิจกรรมอะไรก็ต้องมีชื่อมหาสมุทรเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยทุกครั้ง

“เอาน่ามึง อีกไม่นานเราก็ไม่ต้องเจอหน้ามันอีกแล้ว ทนหน่อย” เพื่อนอีกคนไม่รู้จะพูดยังไง แต่ในใจกลับคิดว่าที่มหาสมุทรชนะในครั้งนี้ไม่ใช่เพราะฝ่ายนั้นเป็นนักกีฬาหรอก

ในขณะที่มหาสมุทรฝึกซ้อมเกือบทุกวัน แต่เพื่อนเขากลับเที่ยว เล่นเกมทุกวันเพิ่งจะมาซ้อมจริงจังก็เมื่อสองวันก่อนนี่เอง แต่ที่เขาไม่พูดออกมาเพราะรู้จักนิสัยเพื่อนตัวเองดีว่าไม่เคยฟังคำพูดคำเตือนของใคร และเกลียดการเสียหน้ามากอีกต่างหาก

“มึงเห็นหน้าไอ้อาร์มไหม” ธนภพถามขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวเพื่อรอให้มหาสมุทรเปลี่ยนเสื้อผ้า

“เออเห็น ยืนหอบเป็นหมาเลย” ชานนท์พูดและยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยอย่างสะใจ

“ก็ต้องหอบสิ มันไม่เคยซ้อมเลยกูเพิ่งเห็นมันมาซ้อมเมื่อสองวันที่แล้วนี่เอง แบบนี้จะเอาอะไรมาชนะไอ้ฉลาม” 

“นี่กูยังไม่ได้ชำระความมันที่ไปเป่าหูอาจารย์ไม่ให้ไอ้ฉลามลงแข่งเลยนะ” หลายวันก่อนเขาไปรู้สาเหตุที่อาจารย์ไม่ยอมให้เพื่อนเขาลงแข่ง ตอนแรกเขาจะไปถามไอ้คนต้นคิด แต่มหาสมุทรห้ามไว้เพราะไม่อยากมีเรื่อง

“ปล่อยมันไปเหอะ อีกไม่นานพวกเราก็ไม่ต้องเจอหน้ามันแล้ว อีกอย่างกูก็ไม่อยากมีเรื่องตอนใกล้จบด้วย” มหาสมุทรพูดหลังจากที่เดินออกมาจากห้องอาบน้ำแล้ว

“คืนนี้เราไปฉลองที่ไหนดีวะ” ธนภพผู้ชอบความบันเทิงเอ่ยถามขึ้น

“พวกผู้หญิงชวนไปร้านเฮียอ้วนว่ะ เห็นว่าจองโต๊ะไว้แล้ว” ชานนท์พูดและหันไปมองหน้าเพื่อนสนิททันที

“เออไปร้านเฮียอ้วนก็ดีกำลังอยากกินหมูกระทะ”

ร้านเฮียอ้วนเป็นร้านหมูกระทะเจ้าอร่อยที่เป็นร้านประจำของพวกเขา เวลามีโอกาสพิเศษก็มักจะไปร้านนี้กัน ไปจนสนิทกับเจ้าของร้าน

“พวกมึงไปกันเถอะ กูมีนัดแล้ว” 

สิ้นเสียงพูดของมหาสมุทรเพื่อนทั้งสองต่างก็มีอาการต่างกัน ธนภพชะงักไปนิด ส่วนชานนท์เหมือนจะรู้คำตอบของเพื่อนอยู่ก่อนแล้ว

++++++++

ฉลามมีนัดกับใครตอนหน้ามาเฉลยนะคะ

Ebook นี้พร้อมโหลดแล้วนะคะ 

ตั้งแต่วันที่ 19-30 กันยายนนี้ จัดโปรโมชั่นลดราคาให้กับนักอ่านทุกคนด้วยจ้า