คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทนำ ( 4 )
“เกล! แกฟังฉันอยู่ไหมเนี่ย”
เสียงพูดของเพื่อนที่ดังมากกว่าเดิมทำให้เธอหลุดจากภวังค์แล้วหันไปมองหน้าเพื่อนอีกครั้ง
“มีอะไรเรียกซะเสียงดัง” เกวลินถาม
“จะไม่ให้เสียงดังได้ยังไง ฉันเรียกแกตั้งหลายครั้งแล้ว คิดอะไรอยู่” เฌอแตมถามอย่างสงสัย
“ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่แกเรียกฉันทำไม” เกวลินส่ายหน้าปฏิเสธแล้วถามเพื่อเปลี่ยนเรื่อง
“ฉันบอกเราไปหาอะไรกินกันไหม แกกินข้าวหรือยัง”
“ยังไม่ได้กินหรอก แล้วจะไปกินร้านไหนดีล่ะ” เกวลินตอบและถามกลับในเวลาเดียวกัน
“ไปร้านเฮียอ้วนไหม อยากกินหมูกระทะอะ” เพื่อนสาวอวบตอบเสียงใสเมื่อพูดถึงหมูกระทะเจ้าดังที่เป็นขวัญใจเด็กวัยรุ่นแถวนี้
“ก็ได้นะ” ด้วยความที่เป็นคนกินง่ายอะไรก็ได้เธอเลยไม่มีปัญหาในการเลือกร้านของเพื่อน
“ชวนนิดไปด้วยดีไหม” เฌอแตมเอ่ยถึงเพื่อนอีกคน
“ฉันโทร. ไปหาเห็นบอกว่ามีนัดแล้ว สงสัยนัดกับผู้คนใหม่มั้ง” เพื่อนที่เกวลินพูดถึงคือพนิดา สาวเปรี้ยวประจำกลุ่ม เพื่อนเธอคนนี้เป็นคนสวยมีนักเรียนผู้ชายทั้งรุ่นน้องและรุ่นเดียวกันมาจีบไม่ขาดสาย
เฌอแตมพยักหน้ารับอย่างเข้าใจก่อนจะพูดออกมา “งั้นเราไปกันสองคนก็ได้”
หลังจากตกลงกันเรียบร้อยแล้วสองสาวเพื่อนซี้ก็ขี่รถมอเตอร์ไซต์มาคนละคันเพื่อที่ตอนกินเสร็จจะได้แยกย้ายกันกลับบ้านเลย พอไปถึงร้านหมูกระทะทั้งสองคนก็ต้องยืนอึ้งอยู่หน้าร้าน เพราะตอนนี้ลูกค้าแน่นร้านจนไม่น่าจะมีที่นั่งเหลือสำหรับพวกเธอแล้ว
“เอาไงดีอะ คนเยอะมากเลย” คนอยากกินหมูกระทะพูดเสียงอ่อยมองร้านตรงหน้าอย่างเสียดาย
เกวลินมองไปรอบ ๆ ร้านเพื่อนมองหาโต๊ะนั่ง แต่เมื่อมองเข้าไปด้านในก็ต้องชะงักเมื่อเห็นกลุ่มของมหาสมุทรอยู่ในร้านด้วย แต่นั่นไม่ได้ทำเธอตกใจเพราะมีบางอย่างที่ทำให้เธอตกใจมากกว่าแล้ว
“ไปกินร้านอื่นกันเถอะ” พูดจบเธอก็คว้าข้อมือเพื่อนแล้วพากเดินกลับไปที่รถทันที
“เดี๋ยว ๆ แกจะรีบลากฉันไปไหน หิวมากเหรอ” เฌอแตมถามอย่างตื่นตระหนก
“อืม ฉันหิวแล้วไปกินผัดไทยหน้าโรงเรียนดีกว่า” เกวลินพูดถึงร้านเด็ดที่พวกเธอไปกินบ่อย ๆ
เฌอแตมทำหน้างงแต่ก็ยอมขี่รถตรงไปยังร้านผัดไทยที่เกวลินอยากกิน นับว่าโชคดีไม่น้อยที่ไปถึงแล้วมีโต๊ะว่างพอดีแม้จะต้องนั่งรอผัดไทยเกือบครึ่งชั่วโมงก็ตาม แต่พอได้ชิมรสชาติที่อร่อยเด็ดก็ทำให้รู้สึกว่าเวลาที่เสียไปไม่เสียเปล่า
“ไหนว่าหิวทำไมเอาแต่นั่งเขี่ยผัดไทยเล่นล่ะ” เธอเอ่ยปากถามเกวลินเมื่อเห็นว่าผัดไทยในจานไม่พร่องลงไปเลย ในขณะที่เธอกินเกือบหมดจานแล้ว
“หิวมากไปหน่อยเลยกินไม่ค่อยลงน่ะ” เกวลินพูดและตั้งใจกินผัดไทยในจานให้หมดเพราะไม่อยากให้เพื่อนผิดสังเกตไปมากกว่านี้
...
“ฉลามเป็นอะไร ไม่หิวเหรอ หรือว่าเบื่อหมูกระทะ” หญิงสาวรูปร่างดีคนหนึ่งถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเขาไม่ค่อยตักอาหารกินสักเท่าไร
“เปล่า เธอไม่ต้องตักให้เรามากหรอก เราอิ่มแล้ว” มหาสมุทรพูดไปเพราะตั้งแต่เขามาถึงหญิงสาวก็หมั่นตักอาหารให้ไม่ขาด
คำปฏิเสธของมหาสมุทรทำให้สาวสวยที่สุดในโต๊ะมีสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไร ธนภพที่เห็นทุกอย่างเลยยื่นมือเข้ามาคลี่คลายสถานการณ์น่าอึดอัดทันที
“นิด ๆ เราตักปลาหมึกของชอบมาให้ เธอนั่งกินก่อนเถอะเดี๋ยวเราย่างให้” ธนภพพูดกับหญิงสาวแต่สายตาจับจ้องอยู่ที่เพื่อนตัวเองพร้อมกับขบคิดอะไรบางอย่าง
++++++++
เห็นเด็ก ๆ กินหมูกระทะแล้วก็อยากกินตาม 555 /// ว่าแต่นิดนี่ใช่นิดเดียวกันไหมน่ะ
Ebook นี้พร้อมโหลดแล้วนะคะ
ตั้งแต่วันที่ 19-30 กันยายนนี้ จัดโปรโมชั่นลดราคาให้กับนักอ่านทุกคนด้วยจ้า
ความคิดเห็น