ต้อนรักคืนใจ

ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ 1 เจ้านายคนใหม่ ( 6 )

หลังจากทักทายกันแล้วสามหนุ่มก็นั่งคุยกันอย่างออกรสออกชาติ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นธนภพมากกว่าที่เป็นคนพูดเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี่ไปเรื่อย เพื่อนคนอื่น ๆ ก็เข้ามาพูดคุยด้วยกันอย่างสนุกสนานจนเวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงอยู่ ๆ ธนภพก็พูดขึ้นมา

“เออกูลืมบอกว่ามีคนอยากเจอมึงด้วยนะ”

“ใครวะ นี่มึงคงไม่ได้บอกคนทั้งโรงเรียนหรอกใช่ไหม” คำพูดของมหาสมุทรเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนคนอื่น ๆ ได้อีกครั้ง

“ไม่ใช่โว้ย” เขาถลึงตาใส่เพื่อนก่อนจะยิ้มกว้างและยกมือขึ้นโบกไปมาเหมือนให้คนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ได้เห็นว่าเขาอยู่ตรงไหน

“นู้นไงคนที่อยากเจอมึง” เขาพยักหน้าไปยังทางเดิน

มหาสมุทรหันไปตามสายตาของเพื่อน ตอนแรกเขาก็มองและพยายามนึกว่าคนที่เดินเข้ามาเป็นใคร แต่พออีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้ ๆ ก็ต้องชะงักไปเล็กน้อยเมื่อนึกออกแล้วว่าคนที่เดินเข้ามาเป็นใคร

“ขอโทษที่มาสายนะ” เสียงหวานของหญิงสาวผู้มาใหม่ดังขึ้นเมื่อเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าคนที่อยากเจอที่สุด

“ไม่เห็นเป็นไรเลย มาสายดีกว่าไม่มานะ” ธนภพขยับตัวลุกขึ้นยืนแล้วพูดออกมา

“นิดมานั่งตรงนี้ดีกว่า”

คำพูดของธนภพทำให้มหาสมุทรหันไปมองหน้าเพื่อนตัวเองทันที การกระทำนี้ต่อให้เป็นเด็กไม่ประสาก็รู้และเข้าใจได้ดีว่าชายหนุ่มทำไปเพื่ออะไร

“จะดีเหรอ ฉลามอาจจะไม่อยากให้เราไปนั่งข้าง ๆ ก็ได้” สาวสวยพูดอย่างไม่แน่ใจสายตาก็คอยมองคนตรงหน้าอยู่ตลอด

“คิดอะไรแบบนั้นเพื่อน ๆ กันทั้งนั้น มาเถอะ” ธนภพพูดและเดินไปจูงมือคนมาใหม่ให้มานั่งที่เดิมของเขา

“จำเราได้หรือเปล่า” หญิงสาวหันมายิ้มให้ชายหนุ่มข้างกายแล้วเอ่ยถามเสียงติดตลก

“จำได้สิ ไม่เจอกันนานเลยนะนิด เป็นยังไงบ้างสบายดีนะ” มหาสมุทรพูดพร้อมกับรอยยิ้มหล่อ

ด้านพนิดาพอรู้ว่าเขาจำเธอได้ก็ยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ “สบายดีจ้ะ แล้วฉลามล่ะเป็นยังไงบ้างปรับตัวกับเวลาที่นี่ได้หรือยัง”

“ได้แล้วละ” เขาตอบเพียงสั้น ๆ และหันไปคุยกับเพื่อนคนอื่นต่อ

พนิดามองชายหนุ่มที่วันนี้แตกต่างจากตอนที่เจอครั้งสุดท้ายมาก ในอดีตเขาเป็นเด็กผู้ชายที่หน้าตาหล่อ รูปร่างเก้งก้าง แต่วันนี้เขากลายเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากล้นจนยากจะถอนสายตาและใจไปจากเขาได้ ที่ผ่านมาเธอเฝ้ารอเขาและตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่เธอจะช่วงชิงหัวใจเขามาสักที

“ฉลามมึงมายังไงเอารถมาเองหรือมีคนขับรถมาส่ง” อยู่ธนภพก็ถามขึ้นในเวลาเกือบ ๆ เที่ยงคืน ซึ่งเพื่อนคนอื่น ๆ เริ่มทยอยกลับกันแล้ว

“กูขับรถมาเอง” ธนภพยิ้มกว้างออกมาทันที

“ถ้าอย่างนั้นมึงไปส่งนิดที่คอนโดหน่อยสิ”

“ไม่ต้องหรอกแบงค์เดี๋ยวเรากลับแท็กซี่เองดีกว่าไม่อยากรบกวนฉลามน่ะ” พนิดารีบพูดปฏิเสธทั้งที่ในใจกำลังดีใจ และที่เธอไม่ขับรถมาเองก็เพราะอยากให้มหาสมุทรไปส่ง

“จะรบกวนอะไรล่ะ คอนโดไอ้ฉลามต้องผ่านคอนโดนิดอยู่แล้ว อีกอย่างเป็นผู้หญิงนั่งแท็กซี่กลับคนเดียวดูไม่ปลอดภัยเท่าไร” ธนภพพูดเองเออเองโดยไม่ถามความสมัครใจของเพื่อนเลยแม้แต่คำเดียว

ชานนท์ที่มองเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้นส่ายหน้าไปมาอย่างระอาใจ ในใจนึกอยากถามเพื่อนว่าคิดว่าคนอื่นเขาดูไม่ออกหรือไงว่าธนภพต้องการอะไร

“ไอ้นี่ไม่เข็ดจริง ๆ สินะ” ชานนท์คิดในใจ

“ว่าไงฉลาม มึงไปส่งนิดเขาได้ไหม” ธนภพหันไปถามมหาสมุทรอีกครั้ง

“ได้ เดี๋ยวกูไปส่งนิดให้เอง”

ในที่สุดมหาสมุทรก็พูดออกมา สายตาเขามองไปยังเพื่อนตัวดีที่สร้างสถานการณ์ให้เขาและพนิดาใกล้ชิดกัน

เพราะมัวแต่ดีใจทำให้ทั้งธนภพและพนิดาไม่ทันสังเกตว่ามหาสมุทรมองพวกเขาด้วยสายตายังไง จนถึงเวลากลับพวกเขาก็เดินออกจากผับพร้อมกัน

“เดี๋ยวนิดรอตรงนี้ก่อนนะ ผมขอคุยกับสองคนนี้แป๊บ” มหาสมุทรพูดเมื่อเดินออกมาด้านหน้าผับแล้ว

พนิดาพยักหน้ารับแล้วเดินแยกไปอีกทางหนึ่งปล่อยให้พวกผู้ชายคุยกัน

“มึงมีอะไรจะคุยกับพวกกูวะ” ธนภพถามขึ้น

“กูมากกว่ามั้งที่ต้องถามว่ามึงต้องการอะไรถึงทำแบบนี้” มหาสมุทรมองหน้าเพื่อนนิ่ง ๆ และนั่นทำให้คนเจ้ากี้เจ้าการรู้สึกตัว

“กูไม่ได้ต้องการอะไร แค่เห็นนิดเขาไม่มีรถกลับแล้วคอนโดมึงกับเขาก็ไปทางเดียวกันก็เท่านั้นเอง” ธนภพยังยืนยันว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไร โดยลืมคิดไปว่าคนตรงหน้าคือคนที่คบหากับเขามาหลายปีพอจะรู้สึกนิสัยดี

“ถ้ามึงยืนยันว่าแค่นั้นก็ดี แต่ถ้าคิดจะทำมากกว่านี้ก็เลิกคิดไปซะ เพราะคนไหนที่กูวางไว้ว่าเป็นแค่เพื่อนสิบปีต่อมาก็คือเพื่อน เข้าใจตรงกันนะ” พูดจบมหาสมุทรก็เดินตรงไปยังรถของตัวเองโดยที่พนิดาวิ่งตามไปติด ๆ

ธนภพหน้าเหวอไปนิดเมื่อได้ยินคำพูดขู่ของมหาสมุทร เขาไม่โง่พอที่จะไม่ความนัยในประโยคนั้นว่าหมายความว่าห้ามเขายุ่งเรื่องพวกนี้อีก

“หวังว่ามึงจะเชื่อที่ฉลามพูดนะ มึงก็รู้ว่ามันเป็นยังไง เรื่องแบบนี้มันบังคับกันไม่ได้ คนไม่รักต่อให้มึงเอาใส่พานมาให้ไอ้ฉลามก็ไม่มองหรอก เรื่องนี้มึงน่าจะรู้ดีกว่าใครนะ” ชานนท์พูดเตือนด้วยความหวังดี เขารู้ว่าที่ธนภพทำไปทั้งหมดเพราะอะไร

หลังจากพูดจบชานนท์ก็เดินไปที่รถของตัวเองทันทีทิ้งให้เพื่อนได้ยืนคิดทบทวนให้ดี โดยไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาคุยกันมีใครบางคนที่แอบยืนหลบมุมได้ยินทุกอย่าง รอยยิ้มเล็ก ๆ ผุดขึ้นที่ริมฝีปากอวบอิ่มที่เคลือบสีแดงสดเอาไว้

++++++++

วางแผนเก่งนะนักนายแบงค์

อีบุ๊กเรื่องนี้วางขายที่ Meb แล้วค่ะ

โปรโมชั่นลดราคาจาก 169 บาท เหลือ 149 บาท ถึงวันที่ 30 กันยายน 2564 นี้นะคะ