คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เหตุเกินในโรงหนัง 100%
โทดทีจ๊ะทีมาอัพซะดึก
ตอนที่ 11 เหตุในโรงหนัง 100%
***************************
-+-หนังเริ่มแล้ว คู่โจ้และฝนนั้นไม่ค่อยมีไรมากนักเพราะต่างคนต่างดู ส่วนคู่แก้วและสาว ก้อทะเลาะกันตลอด และคู่สุดท้ายปิ่นกับต๊อบ ปิ่นนั่งดูโดยไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่โจ้นั่งสั่น
" นินายไม่ชอบดูหรอ ฉันว่ามันหนุกดีน้ะ " ปิ่นถามต๊อบ
" หนุกกัยผีอ่าดิ "
" ก้อเรื่องผีๆ จะไหไปหนุกกับจิงโจ้รึไง " >>ปิ่น
-+- ฉากผีออกแล้ว
" อ๊ากกกกกกกกกกกกก " ต๊อบร้องสะลั่นโรง แถมยั่งมาเกาะขอปิ่นอีก
" เฮ้ยปล่อย ไอ้บ้า " ปิ่นดุต๊อบให้ปล่อย แต่ต๊อบไม่ปล่อยแถมไม่ฟังอะไรอีกด้วย
" โถ่!!!! น๊ะนะฉันขอเกาะแบบนี้ ตลอดเรื่องเลยน๊ะ ฉะ ฉะ ฉานนกลัววว " ต๊อบขอร้องปิ่น แถมเกาะแน่นยึ่งกว่าทุกครั้งเวลาผีมาที
*** คู่สาว
" มึง แ ด ก ของมึงไปดิ มากินของกูอยู่ได้ " สาวทำหน้ายักษ์ใส่คิม
" แหมมม พูดเพาะๆสิจ๊ะ เด๋วเค้าซื้อให้ใหม่ คือของเค้าหมดแล้วอ่า " คิมยิ้มให้สาว
" ได้ แต่ฉันดูเสดนายต้องให้ฉันพันหนึ่ง ค่าขนม " >>สาว
" โห๋ ยัยงก " คิมเปลี่ยนจากหน้าที่ยิ้มกลายเปนหน้ายักษ์แทน
" เออ งั้นก้อไม่ต้องกิน ">>สาว
" ก้อได้ ">>คิม
" อืม อ่ะกินซะนายหน้าปลาไหล อิอิ " แล้วสาวกับคิมก้อดูหนังไปเรื่อย
-+- ทางฝ่ายแก้วก้อหลับไปซะแล้ว พายุจึงหันมามองหน้าแก้วตลอด ( สรุปมาดูหนังหรือมาดูหน้าคนกานแน่ )
" นายโจ้เอาหนมมากินมั่งดิ ">>ฝน
" อ้าวแล้วของเทอง้ะ หมดแล้วหรอ ">>โจ้
" อืม " แล้วโจ้ก้อยื้นขนมให้
" ขอบใจ " >>ฝน
" นิเทอไม่กลัวผีหรอกหรอ " >>โจ้
" ไม่อ่า เฉยๆ ">>ฝน
" ทามจิงๆชีวิตนี้ เทอกลัวอะไรบางฮ่ะ "โจ้สงสัยเพราะปกติผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะกลัวผี
" กลัวผู้ชายที่ชอบหลอกกัน และคนที่ไม่จิงให้ กลัวการอยู่คนเดียว " ฝนสาทะยาย(เราสะกดคำไม่เก่งอ่า ไม่รุว่าผิดป่าว)
" อ๋อหรอ " >>โจ้
" แล้วนายล้ะ ">>ฝน
" ฉันไม่ชอบผู้หญิงที่ชอบมาวิ่งตามผู้ชายอ่า แล้วก้อกลัวการอยู่คนเดียวเหมือนเทออ่ะ " >>โจ้
" อือ " ฝนตอบแล้วก้อดูหนังต่อ
.....................
" นินาย หนังมันจบไปตั้งนานแล้วเอามือนายออกไปได้แล้ว " ปิ่นพยายามแกะมือที่เหนี่ยวเหนือบยิ่งกว่า ปลิง!!
" ก้อฉันกลัว ใครมันจะไปด้านชาเหมือนเทอล้ะ " คำพูดของต๊อบทำไหปิ่นมีปฏิกิริยามากกก
" เฮ้ย!! พูดให้ดีๆน้ะ ใครด้านชา " ปิ่นจองด้วยสายตาข่มขู่
" ล้อเล่นนิเดียวน้ะ " แล้วต๊อบก้อปล่อยมือ เพราะกลัวว่าถ้าไม่ปล่อยมันคงจะมีอัตรายแน่ๆ
" นิแก้วเดียวเราไม่ร้องโอเกะไหม " ฝนชวนพวกเพื่อนไหไปร้องคาราโอเกะต่อ
" ฉันแล้วแต่อ่า ">>แก้ว
" ฉันก้อเหมือนกาน " สาวเหนด้วยกับแก้วแต่ถ้าเนไปได้ ก้อไม่อยากไปหรอกเพราะสาวกับแก้วไม่ชอบร้องเพลงไหใครฟัง เพราะความไม่หมั่นใจในเสียงของตัวเอง
" แต่พวกเราอยากไปหาฝน " คิมชอบร้องเพลงมาก แต่คิมไม่รู่ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นกำลังจะนำความวิบัติมาให้แก่แก้วและสาว พอจบประโยคของคิม ทำให้สองสาวหันมามองหน้ากันสลด
" งั้นพวกเราไป " แล้วพวกเราทั้ง8ก้อเดินไปที่ร้องคาราโอเกะ แต่ดันมีกฏว่าเข้าได้ไม่เกินห้องล้ะ 4 คน ทำให้ต้องแยกกันโดยแก้ว สาว พายุ คิม อยู่ห้องที่ 1 ส่วนที่เหลือก้ออยู่ห้องที่ 2 ซึ่งเปนห้องถัดไป
" นิเทอไม่คิดจะร้องบ้างรึไง " พายุถามเพราะเข้ามาตั้งนานแล้วยังไม่เหนสองสาวร้องเพลงสักกะเพลง
" ไม่อ่า เชิญพวกนายตามสบาย " แก้วตอบแบบหมดอารมณ์แล้วก้อหันไปกระซิบกับสาว
" ใครจะใจกล้า หน้าด้านได้เหมือนพวกมันล้ะ " >>แก้ว
" ถ้าจะให้ร้องเพลงน้ะ ให้ไปต่อยมวยง่ายกว่าเยอะ ">>สาว
" อืม ช่าย ">>แก้ว
" นิ พวกเทอกระซิบอะไรกัน "คิมสังเกตุเหนสองคนนี้มีลับลมคมนัย
" ปะ ... ป่าวนิ่ " สาวรีบตอบกะตุกตะกัก เพราะตกใจที่คิมสงสัย
-+-ห้องที่2
" ฉันยังต้องรออีกนานไหม ต้องรอเทออีกนานไหม ถึงจะได้เจอกับรักที่เทอเคบบอกฉัน ........ " ฝนร้องเพลงไม่เรื่อยๆ สลับกับโจ้และต๊อบ แต่ปิ่นไม่ร้องก้อเพราะเหตุเดียวกับสาวและแก้ว คือไม่หมั่นใจในเสียงของตัวเอง แต่ผิดกับฝนเพราะฝนหมั่นใจกับเสียงที่ตัวเองร้องมากๆ
" นิ ปิ่นมาร้อง "
" ฉันขอร้องน้ะ " ฝนพยายามขอร้องปิ่นให้ร้องแต่ปิ่นก้อยังยืนยันคำเดิม
" ไม่เอา ถึงจะตายฉันก้อไม่มีวันร้องเด็ดขาด ต่อให้ตาย " ปิ่นสบัดหน้าไปทางอื่น
" นิแล้วฉันสองคนมาน้ะ " โจ้เริ่มขอตัวแยกห่างเพราะอยากให้ต๊อบกับปิ่นอยู่ด้วยกัน
" อืม " แล้วฝนกับโจ้ก้อออกไปโดยปล่อยต๊อบกับปิ่นอยู่ในห้องตามลำพัง
" นิ ทำไมเทอไม่ร้งเพลงล้ะ " ต๊อบเริ่มถามประเด็ดเดิม
" ก้อไม่ทำไม แต่ฉันไม่ร้อง "
" ร้องเถอะน้ะ ฉันอยากได้ยินเสียงเทออ่ะ "
" ไม่!! ต่อให้ตายก็ไม่ร้อง เข้าใจไม " " แล้วนินายจะมายุ่งกับฉันทำไม "
" แหมมมม ร้องหน่อยน้ะ "
" ฉันบอกว่าไม่ก้อไม่ "
" หมั่นใจ อย่าให้ต้องบังคับน่ะ "
" นายจะทำอะไร โถ่!ฉันไม่กลัวนายหรอ " ปิ่นยิ้ม
" หมั่นใจ "
" โอ้ หมั่นใจที่สุด "
" ดีมากก " เมื่อพูดจบต๊อบก้อดันตัวปิ่นของไปแล้วเขาก้อใช่ปากอันแสนจะนิ่มประจงประกบลงที่ปากของปิ่น ซึ่งก้อทำให้ปิ่นช๊อคไม่สักพักหนึ่ง ก้อที่เทอจะเรียกสติกลับมาได้ และก้อผละตัวออกจากต๊อบ
" นายทำบ้าอะไรอ่ะ "
" ก้อจูบอ่าดิ ถามได้ ฉันไม่ได้จูบใครมานานแล้ว ฮา ฮา ฮา " ขณะที่ต๊อบหัวเราะแต่สีหน้าของปิ่นกับต้องทำให้ต๊อบหยุดเพราะสีหน้าของโกธรนั้นแดงเพราะทั้งโกธรและอาย เพราะนี้มันเปน จูบแรก
" นิ ถามจิงๆน้ะ ">>ต๊อบ
" มีไร " ปิ่นกระแทกเสียง จึงทำให้ต๊อบตกใจ
" นี้มันจูบแรกหรอ "
" ก้อเออสิว้ะ " นี้ขนาดโกธรยังตอบแบบเฉยอยู่เลย
" ฉันขอโทษ แต่ความจิงฉันก้อไม่ผิดน้ะก้อฉะนให้เทอร้องแล้วไม่ร้อง แล้วเทอก้อท้าฉันด้วย ">>ต๊อบ
" สรุปฉันผิดใช่ไหม " ปิ่นเริ่มสีหน้าไม่พอใจขั้นรุนแรง
" ปะ ป่าว " " และเทอจะร้องไหม "
" ถ้าไม่และจะมีอะไรไหม "
" ก้อ........แบบว่าจูบอ่ะ "
" งั้นร้องก้อได้ว้ะ "
" เปลี่ยนกันไหม ให้เทอเปนคนถูกทิ้ง มาเปนผู้หญิงที่ต้องไม่มีไม่เหลือใคร มาเจ๊บช้ำรับฟังถอยคำที่บาดหัวใจ มันเกิดจะทนไหว ........... " และปิ่นก้อร้องจบไปหนึ่งเพลง เสียงอันไหเราะของปิ่นเหมือนมีเวนมนต์ ที่สะกดให้ต๊อบอยู่เฉยๆไปได้
" นิ "
" นินาย "
" ไอ้เวงต๊อบ " พร้อมกับโบกหัวไปทีหนึ่ง จึงทำให้ต๊อบเหมือนตื่นจากพะวัง
" นายเปนไรไป "
" ปะ...ป่าว แต่เสียงเทอเพราะดีน้ะ "
" อ๋อหรอ "
" เอ๋? "
" อะไรของนายอีก "
" แล้วทำไม โจ้กับฝนยังไม่มาอีกอ่ะ "
" เออช่ายๆ เด๋วคงมามั่ง " พูดยังไม่ทันขาดคำฝนกับโจ้ก้อเดินกลับมา แล้วหลังจากนั้นทั้ง 4 หนุ่มซ่า กับ 4สาวจอมแซบก้อกลับบ้านโดยสวัสดิ์ภาพ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาอัพแล้วจะเพื่อน
ช่วยเม้นให้ด้วยน่ะค่ะ
..................จุ๊บๆ
ความคิดเห็น