วันแรกพบ

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8 : รอคอย

วันที่สาวน้อยตั้งหน้าตั้งตารอคอยก็มาถึง

... วันเปิดเทอม ...

แซนตื่นก่อนไก่จะโห่ซะอีก วันนี้เป็นวันพิเศษอีกวัน

เพราะได้แต่งชุดนักศึกษาแบบเต็มยศ

ความทรงจำในวัยอนุบาลย้อนกลับมาอีกครั้ง






นอกจากนี้ เพื่อความสะดวกในการเดินทาง

เพราะชีวิตในช่วงเริ่มต้นภายในรั้วมหาวิทยาลัย เต็มไปด้วยกิจกรรม

แซนเลยกลายเป็น 'เด็กหอ' อย่างสมบูรณ์แบบ




สาวน้อยพัก ณ หอพักเอเชี่ยนเกมส์ ภายในมหาวิทยาลัย

บรรยากาศคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว จากการรับน้องที่ผ่านมา

ทำให้ไม่ต้องปรับตัวอะไรมากนัก




หอพัก เอเชี่ยนเกมส์ ถูกแบ่งออกเป็นโซน A, B, C, D

ส่วนของ B และ C เป็นโซนของนักศึกษา มีอยู่หลายตึกแบ่งตามหมายเลข

แซนพักโซน B8 ตึกริมสุดติดรั้ว ชั้น7 ห้องอยู่ในมุมโปรดของเธอพอดิบพอดี

ทัศนียภาพ และอากาศจึงถูกใจสุดๆ






แซนตื่นก่อนตามความเคยชิน

แถมตึกที่พักอยู่ใกล้ส่วนของโรงเรียนภายในมหาวิทยาลัย

เสียงจอแจของเด็กๆ และกริ่งของโรงเรียน ทำให้ไม่ต้องตั้งนาฬิกาปลุก

" แซน ... แกแต่งชุดนักศึกษาขึ้นเนอะ ดูน่ารักขึ้นเป็นกอง "

เมทร่วมห้องเอ่ยทักทาย สาวน้อยที่นั่งเคี้ยวขนมปังอยู่ที่โซฟา

" ตอนแรกชั้นแอบคิดว่าแกเป็นทอมซะด้วยซ้ำ "

เมทอีกคนตามมาสมทบบนโซฟา ภายในห้องยามเช้าดูมีชีวิตชีวา

' ชั้นไปก่อนนะ นัดเพื่อนไว้ ตอนเย็นเจอกัน '

แซนส่งขนมปังคำสุดท้ายเข้าปาก ส่งยิ้มให้เพื่อน ก่อนหอบชีทและกระเป๋าออกจากห้องไป

สาวน้อยเดินลัดเลาะออกมายืนรอรถสองแถวอย่างชำนาญ

การมาร่วมรับน้องกับทางมหาวิทยาลัย ทำให้ชีวิตง่ายขึ้นมากจริงๆ

เธอรู้จักเส้นทางภายในมหาวิทลัยแห่งนี้มากขึ้น

รถสองแถวถือเป็นรถโดยสารหลักของที่นี่ มีรองรับมากมาย 

วิ่งตลอดทั้งวัน ด้านหน้ารถมีป้ายบอกเส้นทางผ่านชัดเจน










ณ โรงอาหารกลาง

บรรยากาศคลาคล่ำไปด้วยผู้คน ไม่ต่างกับหัวลำโพง หรืออนุเสาวรีย์ฯ

แซนเดินเข้ามาชะเง้อชะแง้ หาเพื่อนร่วมคณะที่นัดกันไว้

"  ... นั่นแซนป่ะ "

เพื่อนๆ ในโต๊ะมองเห็นสาวน้อยที่ยืนชะเง้ออยู่ที่ทางเดินหน้าประตู

บุคลิกสาวน้อยในชุดนักศึกษาดูแปลกตา จนเพื่อนไม่แน่ใจ






" เอ้อ น่าจะ แซน!! แซน!! " เพื่อนร้องเรียก โบกไม้โบกมือ

" ไม่น่าเชื่อว่าทอมที่มารับน้องวันนั้น จะกลายเป็นสาวหวานได้ "

ทั้งแก๊งค์หัวเราะกันใหญ่ เพิ่มความประหม่าให้วันแรกในชุดนักศึกษาไม่น้อย

ณ ที่แห่งนี้ มีทุกสิ่งให้เลือกสรร ร้านค้าที่ว่าแออัดยังพ่ายแพ้กับปริมาณคนราบคาบ

กองทัพเดินด้วยท้อง จัดการมื้อเช้าเรียบร้อย ก็เดินลัดเลาะตามเส้นทางไปยังตึกเรียน

ในคลาสวันแรกไม่มีการเรียนการสอน เป็นการแนะนำอาจารย์ที่ปรึกษาของแต่ละคน

และตารางเรียนในแต่ละวัน










สาวน้อยนั่งมองตารางการเรียนการสอนที่อาจารย์แจกให้

แม้ว่าในแต่ละวิชาจะดึงเวลาเรียนยาวนานหลายชั่วโมง

แต่ภายใน 1 วัน มีวิชาเรียนไม่แออัดเหมือนตอนมัธยม







เวลาในครึ่งเช้า เป็นการพูดคุยทำความเข้าใจและแนะนำรายละเอียดของวิชา

รวมถึงวิธีการลงทะเบียนเรียนในแต่ละภาคเรียน

ตอนบ่ายตารางเรียนจะประกาศที่บอร์ดหน้าห้องทะเบียนของคณะ

นักศึกษาต้องไปดูและจัดตารางตามวิชาที่ตนเองลงเรียนด้วยตัวเอง




ตั้งแต่เลือกวิชาที่จะลงเรียนในแต่ละเทอม ที่สำคัญตารางสอบ

ต้องระวังเรื่องจัดวันสอบในแต่ละวิชาไม่ให้ทับซ้อนกัน

เป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ณ จุดนั้น ของเฟรชชี่ใหม่ป้ายแดงทั้งหลาย








เมื่อจดรายละเอียดเรียบร้อย ก็มารวมตัวตามโต๊ะใต้ตึกคณะ

ปรึกษาและช่วยกันดูว่าจะลงเรียนวิชาอะไรกันบ้าง เวลาไหนบ้าง

...

...






เพื่อนสาขาเดียวกัน พักอยู่ที่ตึกเดียวกับแซนหลายห้อง

เพื่อนร่วมทางจึงเยอะเป็นกองทัพ เย็นนี้เรานัดไปว่ายน้ำที่ยิมอินเตอร์โซน

/// ยิมอินเตอร์โซน เป็นยิมที่อยู่ใกล้กับหอพักโซน B

มีฟู๊ดคอร์ท ร้านค้า ลานจอดรถ มีส่วนของสระว่ายน้ำและส่วนของยิมใกล้ๆ กัน ///







โซนโรงยิมเปิดให้นักศึกษาใช้บริการได้ฟรี เล่นกีฬาได้หลายอย่าง

ทั้งบาส, แบด และใช้ในการสันทนาการ

เปิดตลอดทั้งวัน และปิดพร้อมหอพัก

โซนของสระว่ายน้ำ ใช้บัตรนักศึกษายื่น ก็จะได้ราคานักศึกษา

" แสนดีมาละ "

แสนดี เป็นชื่อที่เพื่อนๆ ในกลุ่มเรียกกัน พ้องมาจากชื่อ แซน

เพื่อนๆ ส่วนหนึ่ง มาลอยคอรออยู่ในสระเรียบร้อยแล้ว

" โห เร็วไปป๊ะเนี่ย เดี๋ยวไปหาซื้ออะไรกินก่อนนะหิวสุดๆ "

แซนวางสัมภาระลงบนเก้าอี้ริมสระ ที่ก่อติดกับรั้วไม่สูงนัก

พอมองเห็นวิวทิวทัศน์และบรรยากาศผู้คนภายนอกได้บ้าง


...

.....

โรงยิมอินเตอร์โซนจะเปิดประตูด้านหนึ่งทิ้งไว้ทั้งวัน เพราะเป็นเส้นทางลัด

ของจักรยานระหว่างถนนเส้นหลักเชื่อมกับหอพักโซน B

ช่องทางนี้จึงมีผู้คนผ่านไปผ่านมา ไม่ขาดสาย



' แซน จะว่ายน้ำป่าวเนี่ย '

เพื่อนเกาะขอบสระวักน้ำใส่ สาวน้อยที่นั่งทอดหุ่ยอย่างสบายอารมณ์

' อีกแป๊บนึงงงง เพิ่งกินมาอิ่มๆ '

สาวน้อยส่งยิ้มหวานให้เพื่อน ก่อนหันหน้าหลบน้ำที่กระเซ็นเข้ามา

แล้วสายตาก็ไปปะทะกับใครบางคน ที่ขี่จักรยานผ่านมาพอดี









เจ้าของจักรยานสวมเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์ขายาว คาดเป้สะพายข้าง

มือข้างหนึ่งอุ้มลูกบาสแนบข้างลำตัว สายตาสั้นๆ ของสาวน้อยโฟกัสไม่ค่อยดีนัก

" น้องแซน! มาว่ายน้ำหรอครับ " กอล์ฟเอ่ยทักทาย

ชายหนุ่มชะลอความเร็วจักรยาน ก่อนหยุดรถ เมื่อมองเห็นสาวน้อยที่นั่งอยู่ริมรั้วสระว่ายน้ำ

' สวัสดีค่ะพี่กอล์ฟนี่เอง ก็มองอยู่ว่าใครคุ้นๆ แซนมาว่ายน้ำกับเพื่อนค่ะ

เลยไม่ได้พกแว่นมา เล็งจนตาเกือบเป็นเม็ดถั่วเขียว ฮ่าๆๆ '

เด็กสาวอธิบายจ้อ





' เพิ่งมาถึงหรอ หรือว่ารอเพื่อนอยู่ '

ชายหนุ่มสังเกตว่าสาวน้อยยังไม่ได้เปลี่ยนยูนิฟอร์ม



' เพิ่งกินอะไรรองท้องมาค่ะ เลยนั่งอยู่ริมสระ เพื่อนลงไปกันหมดละค่ะ '

พื้นสระที่อยู่สูงกว่าระดับพื้นถนนด้านล่าง ทำให้แซนมองหน้าชายหนุ่มชัดขึ้น

จากปกติรูปร่างสูงโปร่งของเขา ทำให้สาวน้อยต้องคอยแหงนหน้าเวลาคุยด้วยเสมอ





' ว๊าา ว่าจะชวนไปกินข้าวซะหน่อย อิ่มซะละ ' รุ่นพี่ไม่วายแซว

' ฮ่าๆๆๆ ไว้โอกาสหน้านะคะ จะหิวรอเลย '



' พี่กอล์ฟมาเล่นบาสหรอคะ ' แซนเหลือบมองลูกบาสในมือรุ่นพี่

' พี่ไปเล่นที่ยิม 5 กำลังจะกลับหอ '




' อ้าว พักอยู่โซนนี้หรอคะ คิดว่าแถบนี้มีแต่ตึกผู้หญิง ' สาวน้อยแปลกใจ

' มีติ่งอยู่ด้วยครับ B1, B2 เป็นโซนผู้ชาย อยู่ด้านหลังๆ เลย '

' ชื่อเหมือนกล้วยหอมเลยเนอะ B1 กับ B2 '

' ฮ่าๆๆๆ กล้วยหอมมีชื่อด้วยหรอ '

' มีค่า กล้วยฝาแฝดใส่ชุดนอนไงคะ ฮ่าๆๆ '

' กล้วยอะไรประหลาดจริงๆ ฮ่าๆๆ พี่นัดเพื่อนไว้ กลับหอก่อนนะ ไว้เจอกัน '

กอล์ฟกระชับลูกบาสไว้กับแขน ก่อนปั่นจักรยานก็ยังไม่วายหันมากำชับ

' รอบหน้า กินข้าวกันนะ อย่าลืม '


..

....

แซนหันตัวกลับมาอีกที ก็พบว่าเพื่อนเกาะขอบสระเรียงหน้ากระดานอยู่เบื้องหน้า

ทุกสายตาเล็งออกไปตามช่องลมใต้เก้าอี้ พยายามมองว่าแซนสนทนาอยู่กับใครกัน