The end

ลำดับตอนที่ #4 : ลาก่อน

        ตอนนี้ฉันไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมฉันถึงไม่อยากให้มีตลาดอยู่หน้าบ้าน

ฉันไม่อยากเจอเหตุการณ์เดิมๆอีก



       หากว่าเรามีความรักและความรับผิดชอบสักนิดมันคง

ไม่เกิดปัญหาอะไรแบบนี้อีก



       และก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีอนุเสาวรีย์สัตว์เลี้ยงได้

ก็เพราะรักที่มีมากมายเหลือเกิน



ใครคนหนึ่งคนนั้น ในวันหนึ่งวันนั้น

เคยผูกพันกันซะมากมาย

เพราะวันที่ห่างเหิน มันก็เริ่มห่างหาย

เพียงแค่เพราะเราไม่เจอะกัน



* ไม่เรียกร้องให้กลับมา

หรือว่าผลักไส หรืออะไรทั้งนั้น

เก็บเอาไว้ในส่วนลึก

ซ่อนอยู่อย่างนั้น รู้ว่ามันไม่ไปไหน



** แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนี้

ในภาพทรงจำสีจางๆ

เหมือนว่าจะเลือนหาย คล้ายว่าจะเลือนลาง

บางอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไป



(* , **)



ในความทรงจำสีจางๆ

-------------