วันแรกพบ

ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่ 15 : แข่งขัน

      

ฤดูกาลของกีฬาเฟรชชี่ก็ระเบิดขึ้น ช่วงครึ่งบ่ายไม่มีการเรียนการสอน

แต่เต็มไปด้วยตารางการแข่งขันของกีฬาประเภทต่างๆ

" แซน !! แซนนน !! " 

  เพื่อนในสาขาวิ่งหน้าเริ่ดมาหาสาวน้อยที่นั่งอยู่ด้านหน้า

" มีอะไร หน้าตาตื่น " 

" แกว่ายน้ำเป็นป๊ะ "

" อืม "

แซนก้มหน้าก้มตาเก็บเอกสารการเรียนหลังจบคลาส



" จริงจังเลยนะแก " เพื่อนท้าวสองแขนลงบนโต๊ะเลคเชอร์

" ชั้นว่ายน้ำเป็น แล้วทำไมหรอ มันมีเรื่องจริงจังอะไร " แซนทำท่าจะลุก

" คือว่า สาขาเราขาดนักกีฬาว่ายน้ำหญิง "

" แล้ว "

" แก ... ลงแข่งเพื่อสาขาเราหน่อยสิ ว่ายผลัด ฟรีสไตล์ "

  เพื่อนสาวชิงอธิบายต่อ ก่อนที่แซนจะเอ่ยประโยคต่อไป

" โหยยยย ไม่ได้ว่ายน้ำโปรถึงขนาดลงแข่ง " แซนบ่นอุบ

" เพื่อสาขาของเรา ไม่งั้นก็ปรับฟาว์ลเลยนะแก " ทุกคนมารุมไซโคล

" โหดร้ายหว่าพวกแกเนี่ยะ เมื่อไหร่? " เด็กสาวขมวดคิ้ว

" เย็นนี้ " คำตอบดูเบาบางต่างจากประโยคก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด

" เย็นนี้ !!!!!  " 

               แซนทวนคำตอบ แทบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง



" อืม เพิ่งรู้กะทันหัน ดูตารางแข่งผิด " 

" ไม่ไหวนะ ไม่ได้ซ้อมเลย ที่สำคัญชุดไม่มีด้วย " 

" ชั้นมีชุดให้ และชั้นมั่นใจว่าแกไหว นะนะนะ "

" ทำไมต้องเป็นชั้นด้วย " 

               สาวน้อยถอนหายใจ ก้อนใหญ่ที่ต้องแบกรับความรับผิดชอบที่เหนือความคาดหมาย

" แกคือผู้โชคดีแซน " เพื่อนตบบ่าเบาๆ เริงร่าเมื่อได้นักกีฬาสาขาลงแข่ง

...

โทรโข่งประจำสาขาทำงานได้อย่างดีเยี่ยม 

ไม่นานทุกคนก็รู้กันหมดว่าใครลงแข่งกีฬาว่ายน้ำบ้าง

สาวน้อยออกจากห้องเรียนไปยังยิม 7 ซึ่งอยู่ตึกถัดไปจากคลาสเรียนนี้

ยิม 7 เป็นยิมสำหรับกีฬาทางน้ำโดยเฉพาะ

สระว่ายน้ำในร่มมาตรฐานสากล กั้นลู่พร้อมแข่งขัน

เคยผ่านการใช้งานกีฬาเอเชี่ยนเกมส์มาแล้ว

ทุกอย่างถูกเตรียมไว้สำหรับนักกีฬาเรียบร้อย

โดยเฉพาะ ' กองเชียร์  ' ที่พร้อมใจกันมารวมตัวแบบไม่ต้องคะยั้นคะยอ



  

   

ตอนนี้แซนรู้สึกว่าตัวเองเหมือนลูกโป่งที่ถูกอัดลงไปในโหลแคบๆ

ชุดว่ายน้ำ หมวก แว่น อุปกรณ์พร้อมครบเซต 

แถมมีผู้ติดตามหอบหิ้วของและผ้าขนหนู ให้ความรู้สึกดูทางการมาก

คงมีแต่นักกีฬาที่ไม่มีอะไรพร้อมสักอย่างโดยเฉพาะใจ (- - )

" ไม่ต้องเครียดๆ ชิวๆ เบาๆ ขำๆ แก " เพื่อนนวดไหล่เบาๆ

" งั้นชั้นกลับหอได้เลยป๊ะ " 

" เย้ยยย " 

  สาวน้อยกางแขนบิดตัวไปมา หมุนหัวไหล่วอร์มร่างกายไปพลางๆ

               กระโดดตบไล่ความประหม่าที่เกาะอยู่หนาเตอะออกไป

เมื่อได้เวลา นักกีฬาแต่ละคณะก็มายืนเรียงแถว รอขานชื่นข้างสระ

แซนก้าวออกมาจากห้องพักนักกีฬา ก็ต้องผงะ 

เพราะอัฐจันทร์ที่มีเฟรชชี่นั่งกันหลวมๆ ช่วงที่เดินเข้ามา

ตอนนี้เรียกได้ว่าต้องนั่งเบียดกันเลยทีเดียว อุปกรณ์การเชียร์ครบ!!





เมื่อนักกีฬาของสาขาปรากฎตัว ก็ตีกลอง ร้องเชียร์กันสุดฤทธิ์

' แซนเอ๊ยยยยย ' แซนรำพึงกับตัวเอง

" สู้ๆ แก ชั้นอยู่ข้างๆ เต็มที่แก " บางส่วนของผู้ติดตามต้องออกจากสนาม




เสียงเจ้าหน้าที่ประกาศชื่อ ...  คณะ ... สาขา ...

" อยากจะเป็นลม " 

  แซนส่งผ้าขนหนูคืนให้เพื่อน ก่อนก้าวออกไปประจำที่





วินาทีนี้เธอต้องตัดสิ่งรบกวนรอบข้างออกไปจากความคิดทั้งหมด

แค่ความตื่นเต้นอย่างเดียวก็อาจจะทำให้ร่างกายของเธอรวนแล้ว

ก่อนเลื่อนแว่นตาที่คาดอยู่บนหัวสวมลงมา เตรียมท่า รอฟังสัญญาน

พร้อมพุ่งลงสระ





สาวน้อยเคยผ่านการแข่งขันกีฬาประเภทนี้มาบ้าง อาจเป็นเหตุผลเล็กๆ

ที่เพื่อนคะยั้นคะยอให้เธอลงแข่ง ทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ผ่านการซ้อมมาเลย





หลังจากจบการแข่ง แซนก้าวขึ้นจากสระแบบล้าๆ

ความเหน็ดเหนื่อยทำให้เธอไม่ได้ใส่ใจเรื่องผลงานที่ออกมา

จนกระทั่งเหล่ากองเชียร์กรูกันเข้ามา




" แซนๆๆๆ " ตอนนี้สิเหมือนจะเป็นลมจริงๆ

" เหนื่อย " แซนโบกไม้โบกมือ เธอไม่ค่อยอยากสนทนากับใครตอนนี้

" แก๊ ... ได้ที่ 3 เปลี่ยนชุดวอร์มแล้วรอรับเหรียญก่อนนะๆๆ "

  องุ่นเสียงสูงพุ่งเข้ามาหา พร้อมยื่นสัมภาระให้

" ห๊ะ บ้าาา ได้เหรียญด้วยหรอ " แซนยิ้มออกมาอย่างงงๆ 




บรรยากาศในการรับเหรียญ ความสุขของเพื่อน ทำให้ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อครู่

ระเหยไปไหนหมดก็ไม่รู้ การประกาศชื่อรอบนี้ น่าฟังกว่ารอบแรกเยอะเลย

...