วันแรกพบ

ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 10 : สงสัย

        

" เล่นด้วยกันป๊ะล่ะ " 

โยทำท่าจะโยนลูกบาสในมือส่งให้เพื่อน 

" เย้ยยย .. "

สาวน้อยตกใจ คิดว่าเพื่อนจะส่งลูกมาให้เธอจริงๆ 

" โหยแกร ดูกางเกงชั้นซะก่อน บานพริ้วกรอมเท้าไม่พอ ลายดอกซะคัลเลอร์ฟูล " 

" ฮ่าๆๆๆ ถ้าแกลงสนาม แม่มชนะตั้งแต่ชุดละ "

" เอออออ "

สาวน้อยมองค้อนวงใหญ่ให้เพื่อน

... กอล์ฟที่นั่งฟังรุ่นน้องถกเถียงกันอยู่สักพัก เอ่ยขัดจังหวะ

" ตกลง เราเล่นบาสเป็นใช่มั๊ย " 

เขาหันไปถามสาวน้อยที่นั่งหน้าแป้นแล้นด้านข้าง

" ก็ พอ ได้ พี่  "  แซนตอบพร้อมพยักหน้าหงึกหงัก

" พอได้อะไรพี่ มันนักกีฬาประจำทีมของโรงเรียนเชียวนะ " โยแทรก ชิงตอบก่อนเพื่อน

" เฮ้ยย จริงง " รุ่นพี่หนุ่มเลิกคิ้วเข้มๆ สูงขึ้นไปอีกนิด

' บร้าาาพี่ อย่าไปฟังมัน ชอบใส่ไฟ เวอร์ เล่นพอไปวัดไปวาหน่ะได้ค่ะ '

แซนหันไปย่นจมูกใส่เพื่อน 

" ป่ะ ซ้อมกัน มากันครบละมั้งนั่น "

กอล์ฟตัดบทสนทนาดื้อๆ ลุกขึ้นกอดคอลากรุ่นน้องเข้าไปรวมทีมที่หน้าแป้น

' อย่าลืมเชียร์หนุวววด้วยน๊าาาา '

แต่เจ้ารุ่นน้องจอมทะเล้น ก็ยังไม่วายเอี้ยวตัวมาแซวเพื่อน

บาสเก็ตบอล เป็นกีฬาที่สาวน้อยชื่นชอบเป็นการส่วนตัว

เนื่องจากเธอติดการ์ตูนแสลมดั๊งค์มาตั้งแต่เด็กๆ

ถ้าให้นั่งดูอยู่อย่างนี้ ไม่ว่าจะซ้อมหรือแข่งจริงๆ จังๆ ก็เพลิดเพลินดี

แต่ให้ลงไปแข่งขันเองคงจะทุกข์ขนัด จึงขอเลือกเป็นผู้ชมดีกว่าเป็นผู้เข้าแข่งขัน

" ฮุ๊ ฮู๊ววว "

โยมักจะหันมายักคิ้ว ส่งเสียงจิ๊จ๊ะให้กับคนที่นั่งตาแป๋วอยู่ริมสนาม 

ยามที่ตัวเองทำคะแนนได้ จนบางครั้งโดนรุ่นพี่ในทีมโยนมะเงกให้ด้วยความหมั่นไส้

เสื้อที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อของผู้เล่นในทีม สภาพไม่ต่างจากเสื้อที่ซักแล้วไม่ได้บิดน้ำออก

ผมที่ถูกไถจนสั้นเกรียน ยังมองเห็นหยาดเหงื่อกระเซ็นออกมาเวลาวิ่ง

สาวน้อยมองคนนั้นคนนี้แย่งลูกกลมๆ โยนใส่กันเหมือนเผือกร้อนๆ แล้วก็นึกขำ



... 


" เบื่อป๊ะเนี่ย " โยทิ้งตัวลงนั่งด้านข้างเพื่อน ก่อนสะบัดหัวไปมาไล่เหงื่อ

" หยี๋ ... เหงื่อกระเด็นมาาาแกร๊ " แซนร้องเสียงสูง

" ไหน หนายยย  ไม่เห็นจะมี " 

ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ โยเอามือลูบผมเกรียนๆ ของตัวเอง ยิ่งทำให้เหงื่อฝอยกระเซ็นใส่เพื่อน

' อ้ายยยยย โย อ้ายย บ้าาา ' แซนเขยิบหนี

" ไม่เหม็นหรอกน่า นี่ๆ ไม่เชื่อลองดมดูดิ ฮ่าๆๆๆ "

โยสะบัดเสื้อชุ่มเหงื่อใส่เพื่อนไม่ยั้ง

...

กอล์ฟยังคุยกับเพื่อนในทีมใต้แป้นบาส แต่สายตาคอยลอบมองรุ่นน้องเป็นระยะ

ท่าทางรุ่นน้องหนุ่ม พอชวนให้สงสัยว่า ระหว่างเพื่อน และ มากกว่าเพื่อน

เพื่อนต่างคณะของสาวน้อยคนนี้กำลังยืนอยู่ ณ จุดไหน 

" จะกินอะไรก่อนมั๊ย หรือจะกลับหอเลย "

กอล์ฟเดินมาหารุ่นน้องทั้งสอง ที่ยังคงถกเถียงกันไม่เลิกรา




" ผมแวะ 7-11 ก่อนเลยพี่ หิวโฮกก " 

" แซนกลับหอเลยดีกว่า " สาวน้อยเก็บสัมภาระ

" แกร จะบอกอะไรให้ 7-11 โซน C อย่างอลัง ขนมเพี๊ยบ " 

โยพูดเชื้อชวนไม่พอ ยังเอาไหล่มากระแทกแขนสาวน้อยเล็กๆ

' จริงงงงง ' 

สาวน้อยเริ่มลังเล เมื่อโดนเพื่อนจับจุดได้

' จริงครับ, โซนนั้น 7-11 ใหญ่กว่าโซน B ของมีให้เลือกเยอะ 

แถมด้านหน้ายังมีรถเข้ามาขายของกินจุกจิกอีก

แซนกลับพร้อมพี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่หอ เจ้านั้นมันเด็กโซน C

ปล่อยมันหอบของกินขึ้นตึกไป ฮ่าๆๆๆ '

" โอเค ดีลค่ะ ตามนั้น ฮ่าๆๆๆ "

สาวน้อยตอบรับข้อเสนอของรุ่นพี่ที่ดูลงตัว

" โหยยย ได้พวกละ ไม่ค่อยเลยนะ " 

โยสะบัดเสื้อใส่เพื่อนๆ รัวๆ ก่อนวิ่งหนีกำปั้นที่กำลังจะกระหน่ำเข้ามาสุดแขน 

.... ///// ///// ///// ///// ///// ///// ///// ///// ///// ///// ///// ///// .....