708 ห้องพักอลเวง

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

        





         วันนี้เป็นวันเปิดตึกวันแรก  ซึ่งนักศึกษาใหม่ทุกคนจะต้องมาลงทะเบียนเข้าตึกที่ทุกคนประจำอยู่  ดังนั้นภายใจมหาวิทยาลัยแห่งนี้จึงค่อนข้างจะวุ่นวายพอสมควรเพราะพ่อแม่และก็ลูกๆอีกจำนวนหลายครอบครัวที่แห่กันมา  เพื่อส่งลูกของตนและขนของขึ้นตึกด้วย



         ณ   ตึก B8  ...



         เด็กส่วนใหญ่ที่ตึกแห่งนี้จะเป็นเด็กใหม่ที่เพิ่งละทิ้งชีวิตมัธยมมาหมาดๆ  มาเป็นเฟรชชี่ใหม่ๆ  จึงไม่ค่อยเคยชินกับสถานที่และดูจะไม่ค่อยทราบกฏระเบียบของที่นี่เท่าใดนัก  การทำอะไรผิดพลาดจึงมักถูกละเว้นเสมอ  ตึก B8  จึงดูวุ่นเป็นพิเศษ

        

         \" พี่คะ  อืม...หนูอยู่ห้อง 708 ค่ะ  อยู่ชั้น 7 ใช่ป่ะคะ  ขนของขึ้นไปเลยนะคะ \"  เด็กสาวถามกับเจ้าหน้าที่ด้านล่างเพราะเธอหอบของมาพร้อมแล้วและตื่นเต้นกับห้องใหม่พอสมควร



         \" ค่ะน้อง  นี่ค่ะกุญแจห้อง  ห้ามหายเด็ดขาดนะคะ \"  เจ้าหน้าที่กำชับก่อนยื่นให้



         \" ค่าาาา \"  เด็กสาวตอบและรับกุญแจมาพร้อมกับหอบของพะรุงพะรังขึ้นลิฟท์ไป



         หอพักตึกนี้นั้นเป็นตึกเปิดใหม่จึงดูหรูหรากว่าตึกอื่นๆ  มีทั้งหมด 8 ชั้นด้วยกันและแต่ละห้องนั้นกว้างขวางเพราะต้องอยู่ด้วยกัน 4 คนต่อหนึ่งห้อง  ภายในจะประกอบด้วยห้องนอน 2 ห้องนอนห้องละ 2 คน  และมีห้องน้ำแยกเป็นห้องอาบน้ำและห้องส้วมเสร็จสรรพ  มีห้องรับแขกและก็ระเบียงชมวิวได้ทุกห้องพร้อมกับระเบียงสำหรับซักล้าง



         เรื่องเฟอร์นิเจอร์ไม่ต้องห่วงเพราะมีให้ครบครัน  มีเตียงนอน  โต๊ะเขียนหนังสือ ตู้เสื้อผ้าให้คนละชุด  โต๊ะกินข้าว แล้วก็โคมไฟอ่านหนังสือ  นับว่าหรูหราเชียวล่ะ



         เมื่อผู้ปกครองขึ้นมาส่งแล้วก็จะต้องลงไปด้านล่างเมื่อเสร็จธุระ  เจ้าหน้าที่จะอนุญาติให้ผู้ปกครองขึ้นมาได้เพียงวันเปิดตึกวันเดียวเท่านั้นและจะขึ้นมาได้อีกทีก็ต่อเมื่อมาขนของกลับบ้านวันปิดตึก  ดังนั้นทุกๆครอบครัวจึงขออยู่ชื่นชมห้องพักของลูกๆให้อิ่มเอมใจกันก่อน  จนเวลาล่วงเลยไปถึงเย็นก็เดินทางกลับกันหมดเหลืออยู่แต่นักศึกษาหน้าใหม่อยู่กันในห้องเท่านั้น

        

         ณ  ห้องพักหมายเลข  708



         ขณะนี้เวลา 16.30 น. แล้วของในห้องดูจะขนมากันเพียบพร้อมกันหมดทุกคนแล้ว  แต่ของครบนะเจ้าของกลับหายหน้าหายตาไปฉลองกันต่อกับครอบครัวทั้ง 4 คน  เป็นที่น่าประหลาดใจเพราะทุกคนกลับมาพร้อมหน้ากันที่ห้องพักเป็นเวลา 18.00 น. พร้อมกันทุกคนเลยทีเดียว



         ในห้องนี้มีเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันนั่งกันอยู่ด้านในอยู่แล้ว 3 คนคุยจ้อกันเพลิดเพลินและดูจะเข้ากันได้ดีเสียด้วยนะเนี่ย



         ... ก๊อก...แก๊ง   แคร๊ก...เสียงเปิดประตูสำหรับคนสุดท้ายที่เข้ามาในห้อง



         หวาดดดดดีจ้าทุกคน  เสียงเจื้อยจ้าวยามประตูเปิดออกพร้อมกับรอยยิ้มกว้างแห่งความเป็นมิตรประทับอยู่บนหน้าของทั้ง 4 ตามมาด้วยเสียงหัวเราะอย่างครึกครื้น



          คราวนี้เราคงเริ่มแนะนำตัวกันได้แล้วสินะว่าทุกคนมาอยู่ที่นี่กันได้อย่างไร  เสียงสาวน้อยคนหนึ่งเริ่มอย่างไม่เป็นทางการนัก

         อ่าดีสิ...ใครเริ่มก่อนล่ะ



         ????



         เอางี้แล้วกันเรียงตามอักษรชื่อกันเลยดีป่ะ  ใครมาก่อนก็เริ่มก่อนตกลงป่าว



         ดูทุกคนจะเห็นพ้องต้องกันการแนะนำจึงเริ่มขึ้น