ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
วันพรุ่งนี้เป็นวันที่บริษัทนัดหมายสัมภาษณ์งาน
ฉันกำลังจะเปิดประตูไปสัมผัสกับโลกอีกใบที่ฉันไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน
...วาริน..
...
.....
สมุดบันทึกถูกขีดเขียนลงไปในเนื้อที่ที่ยังหลงเหลือ และถูกเก็บลงลิ้นชัก
สมุดบันทึกถูกปิดลงไปแล้ว แต่ว่าความคิดยังไม่ปิดลงแค่นั้น
" เด็กหญิงวาริน นางสาววาริน ... " วารินนั่งครุ่นคิด
" ต้องทำงานแล้วหรอเนี่ย แล้วต้องเตรียมตัวยังไงบ้างกับการสัมภาษณ์ "
" ทำไงดี .. "
.. อืมมม
...
.....
วารินต่อสายโทรสับหาเพื่อนตัวแสบของเธอ สายตาเพ่งมองออกไปนอกหน้าต่าง
ท้องฟ้าบนสีดำสนิทแล้วในยามค่ำคืนเช่นนี้ หวังว่าเจ้าตัวแสบคงยังไม่นอน
" อาาา... หรู ... " เสียงตอบรับจากคนปลายสาย
" อืมมม ... " ไม่ผิดตัวแน่วาหัวเราะเบาๆ เพราะเธอชอบรับโทรสับด้วยคำสั้นๆ ฟังดูคุ้นหูเสมอ
" ชั้นรีบวิ่งมารับโทรสับแกจนเกือบลื่นหกล้มหัวฟาดหมอนเลยนะจะบอกหั้ยยย ... "
เสียงคิกคักจากคนปลายสายทำให้วาเริ่มผ่อนคลายความตึงเครียดลงไปบ้าง
" ยังไม่นอนหรอ " วาถามเจ้าตัวดี
" งืมม ดูหนังเรื่องโปรด จะนอนให้ดึกที่สุดเพื่อทดสอบความอดทนของตัวเอง "
" เหอ เหอ ..ชั้นก็เคยทำ " วาหัวเราะกับไอเดียของเพื่อน
" แต่แกรีบนอนเถอะ พรุ่งนี้แกต้องรีบตื่นแต่เช้า " วาเริ่มดำเนินเรื่อง
" อ่าว ..จารย์นัดเรียนเพิ่มหรอ " คนปลายสายเกิดอาการ ..งง
" ป่าวหรอก ..พรุ่งนี้ชั้นมีนัดสัมภาษณ์งานแต่เช้า แปดโมงแหน่ะ " วาเริ่มอธิบาย
" แล้ว .... แล้ว .... " เพื่อนเริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น
" แล้วแกก็ไปกาบช๊านนงัยย " วาสรุป
" อูยยย.. พรุ่งนี้วันหยุดอ่าแก แล้วนอนดึก ตื่นสาย อ่านหนังสือการ์ตูน ตีพุงปุ๊งๆ ของช๊านนล่ะ "
เพื่อนเริ่มงอแง งอแง กับไอเดียของวา
" อืม ..ไม่เป็นไรแก แกดำเนินกิจกรรมของแกต่อไป งั้นชั้นจะออกเดินทางคนเดียวเอง
ถึงชั้นจะเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ตาดำๆ ก็เถอะ ชั้นเดินทางคนเดียวได้ ถึงแม้ชั้นจะเหงา
ถึงแม้ชั้นจะไม่มั่นใจ ถึงแม้ชั้นจะแอบไม่รู้จักหนทางก็เถอะ ชั้นคิดว่าชั้นไปคนเดียวได้ "
วาเริ่มบรรยายยืดยาว
" โหยย .. แกเล่นสงครามเย็น " เจ้าตัวเริ่มประท้วง
" ม่าย ไม่ๆ ชั้นบอกแกแล้วว่าไม่เป็นไร ชั้นเดินทางคนเดียวได้ ถึงแม้ชั้นจะ .... "
" เหงา ถึงแม้ชั้นจะไม่มั่นใจ โอเค ... แกโทรมาปลุกช๊านตอนเช้าดั้ว " เจ้าตัวแสบเริ่มทวนประโยค
ที่วาพูดมาเมื่อสักครู่เล็กน้อย และยอมตกลงแต่โดยดี เป็นอันว่ากิจกรรมที่เจ้าตัวอุตส่าห์วางแผน
ไว้ทั้งหมดในวันหยุดก็จำเป็นต้องล้มละลายไปโดยปริยาย
" จ้าาา... กู๊ดไนท์ ฝันดี รักนะ จู๊ฟๆๆ รักหม่อนๆๆ นะ " วาส่งเสียงทักทาย
..
...
วาล้มตัวลงบนที่นอน ยังคงลืมตามองฝ่าความมืด ใบหม่อน เพื่อนตัวแสบของเธอ
ทำให้เธอยิ้มหวานๆ ได้เสมอยามที่เธอกำลังมองเส้นทางที่จะเดินไปข้างหน้าไม่ชัดเจน
เราเติมความเข้มแข็งให้กันในวันที่อีกคนอ่อนแอ พรุ่งนี้เจอกานนะเจ้าตัวแสบ ....
...
....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น