708 ห้องพักอลเวง

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4

          ตึกอาคาร B8 ...



          ไอน้ำกับซา  คู่หูคู่ซี้ก็เดินกลับหอกัน  ท่าทางออกจะอ่อนระโหยโรยแรงกันซะ

มากกว่า  ทั้งคู่ออกจะบ่นๆ กันว่าทำไมไม่อาศัยรถสองแถวมานะเสียแค่ 3 บางเอง

เดินแบบว่าน่องปูดแทบแตกแล้ว



          น่า...แต่ก็จวนจะถึงห้องกันอยู่แล้ว  ทั้งสองล้วงหาบัตรหอกันในกระเป๋าก่อนก้าว

ขึ้นไป  เอะ  อ่าวมีคนอยู่ที่ห้องแล้วสองคนนี่นา  สงสัยหวานกับกิกลับมาแล้วล่ะ

คงไม่ต้องสงสัยคนอื่นแล้วล่ะ



          แก๊ก...แก๊ก...แอ๊ดดด



         \" ฮัลโหล  มีใครอยู่บ้างห้องนี้อ่ะ  มิสทีนมาแล๊ววว เร๊วว \" ซาเริ่มทะเล้นใส่



          เงียบ...



          \" สงสัยงีบกันแน่เลย  ได้ยินเสียงแอร์ฉึ่งขนาดน้าน \" ไอน้ำสมทบเพื่อน



          \" อืม ช่างเถอะ \" ซากล่าวก่อนเดินเข้าไปไขห้องนอนตัวเอง



          ทั้งสองเปลี่ยนเสื้อผ้า  สลัดชุดนักศึกษาออกอย่างรวดเร็วและนอนกลิ้ง

เกลือกอยู่บนที่นอนที่แสนสบาย  และชวนให้หลับใหลยิ่งนัก



          เออ  วันนี้เป็นวันแรกก็เกือบไปสายแล้วล่ะเนี่ย  คนเยอะถามห้องเรียน

ก็ชื่อแปลกๆ อีกเอ้อกว่าจะหาเจอเดินกันขาลากเลย



          น่า  เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ดีเอง  ลืมๆมันไปบ้างซะเถอะเดี๋ยวคืนนี้ก็ละเมอหรอก

ไอน้ำเริ่มแนะนำเพื่อน  และถามซาว่ามีละครเรื่องอะไรหรอวันนี้  ซึ่งดูจะเป็นเรื่อง

ที่สาวๆ มักจะกระชุ่มกระชวยกันเมื่อคิดถึงเรื่องนี้



          มะรู้เหมียนกันน้า  รอคืนนี้ก่อนจะได้สะไภ้  ซากวนใส่



          เซอร์ไพร์เฟ้ย  ไอน้ำขำเพื่อน  และกล่าวต่อห้องข้างๆ นี่เงี๊ยบเงียบเนอะ

มะรู้ว่าเวลาเราคุยกันเสียงดังขนาดนี้เขาจะได้ยินอ๊ะเปล่า



          แล้วทั้งสองก็พักผ่อนสายตากันจนถึงเวลาอาหารค่ำ...



          ดูจะตื่นกันเป็นเวลาเหลือเกินตอนท้องร้อง  เพราะเมื่อเปิดประตูห้องนอน

ก็พบกันพร้อมหน้าพร้อมตา  กับท่าทางงัวเงียจากการพักสายตากันมาทั้งห้อง



          \" ออกไปกินข้าวกัน กิ หวาน \" ซาออกปากก่อนเพื่อน



          \" อืม  จะได้ไปนั่งดูละครด้วยกันนอกห้อง \"  ไอน้ำสมทบ



          \" เราขอตัวนะ \" หวานกล่าว



          \" อ่าวมีธุระหรอ  สงสัยนัดแฟนไว้  งั้นกิไปกับซากับไอน้ำละกัน \"



          \" งั้นรอเปลี่ยนโฉมแป๊บนะ \" ทั้งหมดแยกย้ายกันไป



          เดินไปทานอาหารร้านใกล้ๆ  หอเนี่ยล่ะดีแล้วเวลาอิ่มๆ กลับมาจะได้เดิน

ย่อยกลับมาด้วยในตัวเลย  และทุกคนก็มุ่งหน้าสู่ร้านอาหารพลางนึกเมนูกันไป

ตามทางว่าจะเลือกกินอะไรกันดี



          กิจกรรมที่ทำกันบ่อยมากคือกินไปเมาท์ไป  ว่าวันนี้พวกเธอผ่านเรื่องราว

อะไรกันมาบ้างอยากรู้เสียจริง  



          \" เออ หวานเค้ามีแฟนแล้วหรอกิ \" ซาถามเพราะเห็นว่านอนอยู่ห้องเดียวกัน

ก็น่าจะพอทราบเรื่องราวระหว่างกันบ้าง  เพราะระหว่างเธอกันไอน้ำแล้วดูจะรู้จักกัน

ลึกมากพ่อแม่พี่น้องดูจะสนิทกันเร็วกว่าพวกเธอเองซะอีก



          \" อืม  แต่เราก็ไม่ได้ถามอะไรเค้ามากหรอกนะ  และรู้สึกว่ากำลังมีปัญหากันด้วย \"

กิกล่าวเพราะหมดหนทางช่วยเพื่อนจริงๆ นอกจากหาคำปรึกษาดีๆจากอีก 2 หัว



          และทุกคนก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วงหวานขึ้นมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

ทานข้าวกันอิ่มก็เดินเลยไปซื้อผลไม้เพื่อนำขึ้นไปกินหน้าทีวีกันต่อ



          \" ป่านนี้หวานขึ้นไปที่ห้องรึยังนะ \" กิเป็นห่วงเพื่อนร่วมห้องของเธอ



          \" น่าอย่าเป็นกังวลนักเลย  เค้าอาจจะกินข้าวอยู่ก็ได้ \" ซาปลอบเพื่อน



         หลังจากเลือกกันได้ครบแล้ว  ทุกคนก็มุ่งหน้ากลับห้องกัน  ต่างฝ่ายต่างก็

ห่วงเพื่อนกันอยู่บ้างล่ะไม่มากก็น้อย  และสิ่งที่ทุกคนห่วงและกังวลก็ไม่ผิดแผกแตกต่าง

ไปจากความเป็นจริง  

        

          ตอนนี้หวานยังไม่ได้กินข้าวเขานั่งอยู่ในห้องนอนที่หอ  ไฟไม่เปิดร้องไห้เอาหน้าฟุบกับ

โต๊ะเขียนหนังสือ  น้ำตาดูจะไหลออกมาไม่หยุดซะด้วย...



          เมื่อสามสาวเดินเข้าห้องมา  ก็เฮฮากันมาล่ะตามปกติและพวกเขาก็เปิดเข้ามาในห้อง

เก็บข้าวของรีบร้อนกันออกไป  สำหรับซานั้นถือผลไม้ทั้งหมดไปจองที่หน้าทีวีก่อนห้องอื่น

จะออกมาดูซะก่อน  ส่วนกิกับไอน้ำนำของมีค่าไปเก็บที่ห้อง  ทุกคนลืมสังเกตว่ามีอีกหนึ่งชีวิต

เปิดไฟและเก็บตัวเองอยู่ในห้องนอนอีกห้องหนึ่ง



          ไอน้ำเข้าห้องน้ำเสร็จก็บอกกล่างกิว่าเธอออกไปแล้วนะ  กิมัวแต่สาละวนกับการเก็บผ้าที่ตาก

ไว้ที่ระเบียงมากองที่โซฟา  และรีบร้อนออกไปเช่นกัน



          พวกเขาสามคนลืมหวาน  และไม่ได้สังเกตรองเท้าอีกคู่หนึ่งที่ถอดกองไว้ข้างชั้นรองเท้า

และวุ่นวายพอที่จะไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ที่เล็ดลอดออกมานอกห้อง  เนื่องจากเสียงพวกเธอกลบ

เกลื่อนซะหมด



          บรรยากาศหน้าทีวีแตกต่างจากห้องนอนซะสิ้น  จะมีใครสักคนเอะใจกลับมาในห้องนอน

เพื่อปลอบใจเพื่อนคนนี้ของเขาซักคนบ้างหรือเปล่านะ



...