ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เจอเพื่อจาก
เมื่อคืนเซทฝันแปลกๆ ทำให้วันนี้ตื่นเช้าผิดปกติ
เอ...แม่ไม่อยู่บ้าน แล้วไปไหนกันหมดนะ เซทเดินไปดูหลังบ้านไอ้กั๊กไปอยู่นอกรั้ว
สงสัยแม่คงปล่อยออกไปเล่นข้างนอกหรือไปก็ไปตลาด
เซทเดินไปเดินมาสักพัก ก็ไม่เห็นใครสักคน จึงขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
แล้วลงมาเพื่อเตรียมหาอะไรทาน อืมทอดไข่ฟูดีกว่า เห็นมีแกงส้มอยู่บนเตา
มันคงเข้ากันดีเนอะ เซทบ่นกับกั๊กที่เดินมาอยู่ในครัว
\" อ้าว แม่กลับมาแล้วหรอ ซื้ออะไรมาหรอคะ \"
\" เย็นนี้ทำสุกี้จ๊ะ ทอดไข่ฟูหรอกหรอ \"
แม่มองหน้าเซทเล็กน้อยก่อนพูดอะไรบางอย่างออกมา
\" เซท น้ำหอมมันตายแล้ว...นะลูก \"
\" อ้าว............ \"
เซทช็อกไปชั่วขณะ ตอนนี้โลกทั้งโลกมันหยุดหมุน เรื่องราวที่เคยผ่านมามันย้อน
กลับมาตั้งแต่แรกตั้งแต่วันที่เราพบกัน จนกระทั่งเมื่อคืน เซทพูดอะไรไม่ออก
ตอนนี้ไม่อยากทำอะไร มืออ่อนและเย็นไปหมดทั้งตัว
\" เป็นอะไรคะ \" เป็นประโยคแรกที่กล่าวออกมา
\" โดนยาเบื่อลูก\"
\" ทำไม! ใจร้ายแบบนี้ มันไปทำอะไรให้ ใครเบื่อมัน \" เซทรัวออกมาเป็นชุด
\" ไม่หรอกลูกมันไม่เคยกินอะไรมั่วๆ เมื่อคืนแม่ให้ข้าวมันกินแล้วลูก แม่ว่ามันคง
ไปกินของที่เค้าตั้งไว้เบื่อหนูในตลาดน่ะ หรือไปก็ไปหาลูกของมันแล้วไปเจอ
ของกินที่เค้าใส่ยาเบื่อไว้น่ะ \"
เซทเสียใจจนพูดอะไรไม่ออก น้ำตามันไม่ไหลมันไม่ไหลออกมาทั้งๆที่อยาก
จะร้องไห้ให้กับเพื่อนของฉันสักครั้งในชีวิต เราจะไม่ได้เจอหน้ากันอีกนานแสนนาน
ตลอดชีวิตนี้เซทคงลืมมันไม่ลง
\" แม่....เซทยังไม่ได้เล่นกับมันเลยนะแม่ ... \"
\" เมื่อคืนมันขอข้าวเซทกิน แล้วมันก็อยากเล่นกับเซทมากอย่างที่ไม่เคย
เป็นแบบนี้มาก่อนเลย เซทยังไม่ได้เจอมันเลย \"
ข้าวเช้าวันนี้ (15 พย.46 ) ไม่อร่อยเหมือนทุกวัน วันนี้ทั้งวันไม่มีใจจะทำอะไร
คิดถึงน้ำหอมทุกวินาที แต่เอาชีวิตมันกลับคืนมาไม่ได้ ตอนนี้ทำได้อย่างเดียวก็คือ
ร้องไห้...ร้อง และร้องจนถึงตอนนี้
สิ่งที่อยากจะทำได้ทางเดียวก็คงเขียนเรื่องราวคร่าวๆนี้ออกมา บอกกล่าวให้คนอื่นได้ทราบกัน
ว่าเพื่อนแท้ของฉันตายแล้ว....
อยากจะเก็บเรื่องนี้ไว้ให้นานเนิ่นนานและตลอดไป
คืนนี้คงไม่มีใครมาขอข้าวกิน และคงไม่มีใครมาเล่นกับฉันและกั๊กเหมือนเคย
ไอ้กั๊กดูซึมๆไป ทุกครั้งที่พูดถึงชื่อน้ำหอมกั๊กมันจะหูตั้งและมองไปที่ประตูรั้ว
แต่คราวนี้ฉันลองพูดกับมัน
\" กั๊ก น้ำหอมมันตายแล้วนะ \"
มันเอาขาหน้ามาข่วนมือเซท และเอาหัวมามุดใต้ขาเหมือนจะรับรู้ได้ถึงสิ่งที่เซทพูด
ตอนนี้มันก็ยังคงซึมไป...
มันก็คงเสียใจไม่น้อยไปกว่าเซทเท่าไหร่นักหรอก
ฉันเสียใจจริงๆ
ไม่เข้าใจว่าทำไมคนถึงใจร้าย กำหนดชีวิตของมันเหมือนเป็นสิ่งของ
ทั้งที่มีชีวิต ทิ้งขว้างมันเมื่อไม่ต้องการผลักภาระให้กับคนอื่น
และจบชีวิตมันลงอย่างไม่มีเยื่อใย ตอนนี้ฉันคงทำอะไรไม่ได้
และก็คงไม่มีเพื่อนแท้มาวิ่งเล่นด้วยกันเหมือนเช่นเคย
ลาก่อนแล้วกันนะน้ำหอม
เรื่องนี้เราแต่งให้แกโดยเฉพาะ แกจะได้รับรู้บ้างว่าชีวิตแกเกิดมาไม่ได้ไร้ค่า
เกิดมาเป็นแค่ \" หมา \"
แต่แกมีความสำคัญสำหรับฉันมาก......และสร้างความทรงจำดีๆ
ให้ฝังลึกไปตลอด
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=1005
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น