The end

ลำดับตอนที่ #2 : กลับบ้าน

      \" อ้าว!  น้ำหอมหนิ  อืมเดี๋ยวนะ  แป๊บนะ ...\"  เซทยื่นมือผ่านลูกกรงไปลูบหัวมัน

น้ำหอมยกสองขาหน้าขึ้นมาเกาะลูกกรงและร้องหงี๊ดๆอยู่นาน

  

      \" ว้า...เปิดไม่ได้หน่ะน้ำหอม  ไว้ทานข้าวเย็นเสร็จแล้ว  จะมาเปิดให้เล่นกันนะ  ป่ะกั๊กไป \"

เซทพูดกับน้ำหอมเหมือนทุกครั้ง  มันนั่งร้องอยู่ด้วยความดีใจที่เห็นเซทนานพอควร

ก่อนที่จะเงียบไป  เซทคิดว่าคงจะไปบ้านยายแล้วล่ะ



      \" แม่คะ  น้ำหอมมาเรียกหลังบ้านอีกแล้ว \"

      \" อืม  เดี๋ยวเอาข้าวไปให้มันกินลูก  ลูกกินข้าวก่อนค่อยไปเล่นกับมัน \"

      เซทรีบกินข้าวจนอิ่ม  แล้วก็เตรียมตัวทำโน่นทำนี่จนลืมไปว่าจะแวะไปทักทายน้ำหอมหน่อย

ด้วยความคิดถึงที่ไม่ได้เจอหน้ากันมาตอนช่วงเปิดเทอม



      เซทขึ้นมาที่ห้องนอนเปิดอินเตอร์เนทเล่นและยังคงได้ยินเสียงแม่  น้ำหอม  กั๊กและพ่อ

หยอกล้อเล่นกันอยู่หลังบ้าน  แต่ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก

     เซทคุยโทรศัพท์กับเพื่อนต่อจนกระทั่งได้เวลาเข้านอน

     \" แม่คะ  น้ำหอมเป็นไงบ้างหรอ \"

     \" ลูกหายอีกแล้วน่ะ  แต่แม่รู้แล้วล่ะป้าข้างบ้านเอาไปเลี้ยงที่บ้านเค้าหน่ะ  

เหลือให้มันดูแลตัวหนึ่ง  มาเล่นซักพักก็ปิดบ้านนี่ล่ะ \"

     \" เค้าเอาไปเลี้ยงก็ดีแล้วลูก  จะได้ไม่เป็นภาระกับยาย  แล้วก็ยังมีคน

ที่รักหมานำไปเลี้ยงด้วยนะ \"  พ่อปลอบเมื่อเห็นเซทตกใจ

     \" อืมค่ะ \"  เซทเริ่มสบายใจ

     \" แม่เอาข้าวให้มันกินแล้วลูก  แต่มันไม่ค่อยดีใจเหมือนทุกวันเลย

ซึมๆไป  สงสัยจะอิ่มยายคงเลี้ยงมันแล้วล่ะนะ \"  แม่บอก

     \" ค่ะ  เดี๋ยวนี้มีแต่คนรักน้ำหอมกันทั้งซอยเลยเนอะ \"



      คำกล่าวทิ้งท้ายก่อนที่เซทจะเข้านอน