ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [CHANBAEK]- Gentle Park [End]

    ลำดับตอนที่ #1 : Gentle Park - INTRO

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 58


     

     

    >>>>> เนื่องจากเรื่องนี้เป็น ฟิคเรื่องแรกในชีวิตที่ลงเป็นเรื่องเป็นราว ขออภัยในความกระโหลกกะลาของผู้เขียน จงอ่านเพียงแค่เอาฟินเถิด55555555555555555555555555

    ด้วยรักและรักมากๆๆๆๆ  Gaintell

    INTRO

     

     
     

     

     

     

     

    นี่มันอะไร! ไหนนายบอกเพื่อนไงเพื่อนเขาทำกันขนาดนี้เลยหรอ !! ” คนตัวเล็กกำโทรศัพท์ในมือแน่น ยื่นไปให้อยู่ในระดับสายตาของคนที่เขาเรียกว่าแฟนได้มองเห็นชัดๆ

     

     

     

    มะ...มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด”  ชายหนุ่มถึงกับตาโต เมื่อเห็นรูปที่ฉายในจอโทรศัพท์ซึ่งเป็นรูปของตนที่ยืนจูบอยู่กับเพื่อนต่างคณะที่เขาออกไปดื่มด้วยเมื่อคืนนี้

     

     

     

    อย่ามาแตะต้องตัวฉัน”  ชายหนุ่มพยายามดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด แต่ก็ถูกร่างบางผลักออกไปอย่างไม่ใยดี

     

     

     

    แบคฮยอนฉันขอโทษ.. นั่นมันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ฉันรักนายคนเดียวนะแบคฮยอนอ่า ”

     

     

     

    รักฉันหรอ?คำว่ารักของนายมันหมายถึงการที่นายแค่บอกว่ารักฉัน แล้วนายก็ไปกอดจูบหรือนอนกับใครก็ได้งั้นใช่ไหม!”  คนตัวเล็กตะโกนเสียงดังไม่สนใจคนรอบข้างที่เดินผ่านไปผ่านมาเพราะความรู้สึกโกรธบวกกับความผิดหวังกำลังถาโถมเข้ามา 

     

     

     

    แบค.....ให้โอกาสฉันอีกครั้งนะ ฉันขอโทษ” ชายหนุ่มดึงมือเล็กไปกอบกุมพร้อมกับพูดอ้อนวอน  แต่คนตัวเล็กสะบัดมือทิ้งแล้วยกมือเรียวขึ้นฟาดลงไปบนแก้มของคนที่เขาเคยรักและไว้ใจแทนคำตอบที่เขาจะเอื้อนเอ่ยออกมา

     

     

     

    มันจะมากไปแล้วนะแบคฮยอน!” ชายหนุ่มเอามือกุมแก้มที่ตอนนี้ขึ้นเป็นรอยนิ้ว พร้อมกับมองมาที่แบคฮยอนด้วยแววตาโกรธเคือง

     

     

     

    ก็เพราะนายเป็นแบบนี้ไง ใครๆเขาถึงทิ้งนายไป ” คนตัวโตกว่ายืดตัวขึ้นและยิ้มมุมปาก 

     

     

     

    หมายความว่าไง

     

     

     

    หึฉันจะบอกให้เอาบุญนะคนอย่างนายถ้าพ่อแม่ไม่รวยซะอย่าง อย่าหวังเลยว่าจะมีใครเข้าหา

     

     

     

    .......

     

     

     

    ทั้งโง่ทั้งเอาแต่ใจ  ปากก็ร้าย ไม่เคยคิดสนใจคนอื่น เป็นผู้ชายแท้ๆ ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัวจนหน้าหมั่นไส้ คิดว่าตัวเองมีค่าขนาดไหนกับเชียว พยอน แบคฮยอน”  รอยยิ้มที่เหยียดหยามและคำพูดของคนตรงหน้าทำให้แบคฮยอนรู้สึกเสียใจและผิดหวังอย่างมาก เขาไม่เคยคิดว่าคำพูดพวกนี้จะออกมาจากปากของคนที่เขาเคยรัก

     

     

     

    ลองเอาไปคิดดูละกัน ออฉันจะบอกอะไรให้อีกอย่าง

     

     

     

    ...........

     

     

     

    ที่ฉันเข้าหานายน่ะไม่ใช่เพราะหลงใหลในตัวนายหรอกนะฉันก็แค่หวังสมบัติของนายก็เท่านั้น” แล้วผู้ชายตัวสูงก็เดินจากไป ทิ้งให้คนตัวเล็กยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นราวกับถูกสาปให้เป็นหิน  

    นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แบคฮยอนผิดหวังในความรัก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แบคฮยอนรู้สึกเสียใจกับการเลิกลาแต่เพราะคำพูดพวกนั้นมันทำให้เขาเข้าใจว่าที่ผ่านไม่มีใครรักในตัวตนของเขาซักคน

     

     

     

    พอแล้ว  ฮึก.. ไม่เอาแล้ว”  คนตัวเล็กบอกกับตัวเองเบาๆ พร้อมกับทรุดตัวลงไปกับพื้นอย่างคนหมดแรง  เขาเบื่อแล้วกับการที่จะต้องเสียใจ เบื่อแล้วกับการที่จะต้องเริ่มใหม่กับใครซักคน เบื่อการที่จะต้องร้องไห้ เพราะจุดจบมันเหมือนเดิมทุกครั้ง

     

     

     

     

    คนตัวเล็กนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ตรงนั้นโดยไม่สนใจคนรอบข้าง และเหมือนฟ้าอยากจะซ้ำเติมเขาที่กำลังเสียใจ ปล่อยสายฝนให้เทลงมาอย่างหนักบวกกับอากาศตอนใกล้ค่ำที่เย็นเยือก  ทำให้ร่างกายหนาวสะท้าน แต่คนตัวเล็กก็นั่งยังกอดตัวเองอยู่ที่เดิม

     

     

     

    น้องครับ มานั่งตากฝนอะไรอยู่ตรงนี้”  ผู้ชายตัวสูงคนหนึ่งยืนถือร่มบังฝนให้คนตัวเล็กพร้อมกับถอดเสื้อคลุมตัวหนามาห่มให้แบคฮยอนที่กำลังสั่นเพราะความหนาว

    คนตัวเล็กเงยหน้าหาผู้มาเยือน แต่แล้วทุกอย่างก็ค่อยๆวับวืบลงไป

     
     

     

    น้อง ! น้องครับ........

     

     

    ..........................................................................................................................................


    โอ้เย้ เบบี้ ๕๕๕๕๕ เรื่องเก่าไม่จบเปิดเรื่องใหม่อีกแว้ว คิคิ

    ติชมบวกจิกทวงฟิคได้ที่ @Chan_Chan555 นะคะ

    ฝาก #ficGP ด้วยน้า ตั้งใจแต่งมากๆเลย ^^

    ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

     

     


    © themy butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×