Ninety Nine Online

              เรื่อง Ninety Nine Online ที่แต่งนี้เป็นเรื่องแรกที่ใช้ประสบการณ์การเล่นเกมส์แนว Role playing game กับ MMORPG มาทดลองแต่งดู และจากการเก็บข้อมูลก่อนวางโครงเรื่อง ก็เห็นว่า นิยายส่วนใหญ่พระเอกมันก็เทพมากพอแล้วเลยอยากลองแต่งพวกแนวประมาณว่า พระเอกสู้ชีวิตดู ประมาณเด๋อๆด๊าๆ เดินเข้าไปในดันเจี้ยนแล้วออกไม่ได้อะไรแบบนี้ น่าจะแปลกดี

ปล.ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะครับ

++++++++++++++++++++++++


 

บทนำ

                ปีคริสต์ศักราช 4XXX อาณานิคมมนุษย์ได้เริ่มทำการอพยพมาอยู่ในอวกาศ เนื่องจากสภาวะน้ำท่วมโลกฉับพลัน กับโลกเริ่มเข้าสู่ยุคน้ำแข็งครั้งที่ 3 ในรอบหลายล้านปี ซึ่งสภาวะยุคน้ำแข็งได้กลืนกินโลกไปถึง 50% ส่วนที่เหลือก็กลายเป็นน้ำเกือบทั้งหมด เหล่าผู้นำประเทศทั้งหลายจึงได้ทำการจับมือกันก่อตั้ง ”องค์การสหพันธ์ปฏิรูปมนุษย์” < Federation of human development > และได้ทำการสร้างที่อยู่อาศัยในอวกาศขึ้น โดยใช้ชื่อ Project : N.O.A.R.E  ซึ่งย่อมาจาก <National Operation Alive Reanimate of Earth> โปรเจ็คดำเนินการฟื้นฟูสภาพโลก พร้อมทั้งก่อตั้งศักราชใหม่ขึ้นมา ก็คือ ศักราชอวกาศ Cosmic era.0001

                โดยการร่วมมือกันจากทุกประเทศทั่วโลกทำให้ตอนนี้เหล่ามนุษย์ผู้ต้องทิ้งบ้านเกิดของตนได้อาศัยอยู่ใน โลกที่มีชื่อเรียกอีกอย่างว่า “โมดูลสหภาพ” ซึ่งจะแบ่งตามสัดส่วนของแต่ละทวีปโดยที่มีสภาพภายในเหมือนกับโลกทุกอย่าง ใช้เวลาในการสร้างนานถึง 78 ปี จึงแล้วเสร็จ ภายในโมดูลต่างๆก็จะแบ่งออกเป็นส่วนที่อยู่อาศัยกับส่วนเกษตรกรรม ซึ่งเป็นส่วนจำเป็นสำหรับการดำรงชีวิต โดยการทำเกษตรกรรมและปศุสัตว์ภายในโมดูลนั่นจะใช้หุ่นยนต์ในการทำทั้งหมด

                ส่วนมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในโมดูลนั่นจะทำงานผ่านทางระบบเวอร์ช่วลโปรแกรม ที่ชื่อว่า “Cyber life” โดยภายในนั่นจะมีการจำลองโลกในโมดูลออกเป็นโพลิก้อนสามมิติ ที่ให้ภาพเสมือนจริง และผู้ที่ทำงานผ่านระบบ Cyber life นั่นจะมีความปลอดภัยในการใช้เครื่องจักรภายนอกด้วยการควบคุมระบบเครื่องจักรจากภายใน ซึ่งเวอร์ช่วลโปรแกรม Cyber life นั่นได้พัฒนาจากบริษัทเครือ Ninety Cooperation ผู้ให้การสนับสนุนรายใหญ่ของรัฐบาลสหพันธ์ปฏิรูปมนุษย์นั่นเอง

                และด้วยแผนการฟื้นฟูสภาพสิ่งแวดล้อมของโลก ทางรัฐบาลสหพันธ์ปฏิรูปมนุษย์ก็ได้เข็นนโยบาย เกาะการศึกษาขึ้นมา ซึ่งจะกำหนดว่าให้เด็กที่อายุ 15 ปี หรือเรียนจบชั้นมัธยมปลาย ต้องไปเข้ารับการศึกษาที่เกาะการศึกษาซึ่งตั้งอยู่บนโลก และเป็นเกาะเดียวที่ยังคงรอดจากการถูกน้ำกลืนหายไป ซึ่งทางรัฐบาลก็ได้จัดสร้างเป็นเมืองขนาดใหญ่ที่ไม่ทำลายธรรมชาติบนเกาะไว้รวมถึงได้ตั้งศูนย์วิจัยและเพาะพันธุ์พืชชนิดต่างๆไว้บนเกาะอีกด้วย

++++++++++++++++++++++

                ปีศักราชอวกาศ Cosmic era.0090 ณ โรงเรียนมัธยมต้นอัมรินทร์ราช ในโมดูลสหภาพเอเชีย โซน 48 ภายในโรงยิมขนาดใหญ่ ภายในโรงเรียนกำลังจัดการแข่งขันคาราเต้ระดับภูมิภาคกันอยู่อย่างคึกคัก เพราะมีเด็กตัวแทนจากโรงเรียนดังหลายโรงเรียนในภูมิภาคส่งเข้ามามากมาย

                “เฮ้ กานต์ นายได้เล่นเกมส์ NNO ป่าวว่ะ“ เด็กหนุ่มผมสั้นรองทรงสูงในชุดคาราเต้ ตะโกนถามเพื่อนตัวเองในห้องเตรียมตัวนักกีฬาขณะที่เขากำลังตรวจสอบสายคาดเอวว่าแน่นดีพอรึยัง

                “อะไรวะ NNO” เด็กหนุ่มผู้ถูกเรียกว่ากานต์หันไปตอบกลับเมื่อพบว่าสายคาดสีดำของตนแน่นดีแล้ว

                “นี่แกไม่รู้เหรอ มันเป็นเกมที่เปิดมาแล้ว 3 ปี แต่ก็ยังคงฮิตติดอันดับ ท๊อป 5 ของ MMONEW อยู่เลยนะเฟ้ย”

                “โทษทีว่ะ ไอ้เมฆ พอดีตาฉันไม่ชอบให้ฉันเล่นอะไรพรรณนี้ ก็เลยไม่รู้” กานต์ตอบกลับไปแบบไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่เพราะตาเขาเป็นพวกที่จะไม่ยอมให้หลานชายออกนอกลู่นอกทางไปรู้จักกับอะไรที่ไม่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้เด็ดขาด

                “ไรว้า กะจะชวนไปเล่นด้วยกันซะหน่อย” เมฆทำหน้าเซ็งๆเมื่อรู้ว่าเพื่อนตัวเองไม่สนใจ ก่อนจะหยิบรีโหมดคอนโทรลเปิดทีวีในห้องเตรียมตัวออกดู ก็มีโฆษณาเกี่ยวกับเกม Ninety Nine Online ผุดขึ้นมา

                //Ninety Nine Online ค้นหาความเป็นคุณ สร้างตำนานหน้าใหม่ด้วยตัวของคุณเอง กับปริศนามากมายที่รอคุณอยู่ใน NNO กับระบบที่เน้นความฮาร์ทคอร์ที่สมจริงซะยิ่งกว่าชีวิตจริง ธรรมชาติที่สัมผัสได้ โลกใบใหม่กำลังรอคุณ// เสียงโฆษณาจบลงพร้อมกับ ชื่อเกม Ninety Nine Online ที่เปล่งประกายสีน้ำเงินวาววับ แล้วก็มีโลโก้บริษัท Ninety Cooperation ขึ้นหมุนไปหมุนมา แล้วก็มีภาพเหล่าเพลย์เยอร์ในเกมส์ช่วงสงครามชิงอาณาจักร กำลังยกพวกบุกตีกัน อลังการงานสร้าง วูบวาบเต็มไปหมด ซึ่งเจ้าเมฆก็ดูด้วยสายตาที่เป็นประกายวิบวับกันเลยทีเดียว

                “เฮ้ย ไอ้กานต์เล่นกันเหอะว่ะ ไหนๆก็อายุถึงเกณฑ์ทั้งที” เมฆยังคงไม่ลดละความพยายามจนกานต์เริ่มจะรำคาญ

                “เออๆ เดี๋ยวจะลองไปถามตาดูก่อนถ้าตาอนุญาตเดี๋ยวจะตามไปเล่นด้วยก็ได้” กานต์บอกปัดๆไปแบบนั่น ครูที่ปรึกษาชมรมคาราเต้ของเขาก็เข้ามาตามออกไปแข่งรอบรองชนะเลิศคาราเต้สายเดี่ยวแล้ว

                “สู้เค้าเว้ยเพื่อน ชนะให้ได้แล้วมาเล่นเกมกัน” ไอ้เมฆส่งเสียงให้กำลังใจทั้งทีแต่ยังไม่วายวกเข้าเรื่องนั่นอีกจนได้เฮ้อ

                “เออ..เออ..ถ้าได้นะ”

                คาราเต้รอบรองนั่น เจอกับเด็กโรงเรียนฮาดิบลูมม์ จากโมดูลสหภาพเอเชีย เขต 17 เป็นเด็กผู้ชายที่ตัวโตมากท่าทางจะไปเล่นกล้ามมา แต่ดูท่าทางฐานล่างจะยังไม่แน่นพอ กานต์ลองเตะล่างตัดเข้าข้อหัวเขาเบาๆ ก็ถึงกับเซเอาง่ายๆเลยทีเดียว

                “ฮว๊าซ!! ฮว๊าซ!!” เด็กผู้ชายร่างยักษ์ตะโกนเหมือนจะพยายามเรียกขวัญตัวเองจากการโดนเตะตัดขาเมื่อกี้หรือจะข่มกานต์ซึ่งร่างเล็กกว่าก็ไม่รู้  แต่มันไม่ได้ผลหรอกเมื่อเทียบกับท่านตามหาโหดที่ตะโกนกดดันเขาทุกวันตอนฝึกเช้ากับเย็น

                “ย้าก!!” กานต์ใช้ขาซ้ายดีดตัวก้าวขาขวาพุ่งตัวไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว พร้อมกับพุ่งหมัดออกไปด้วยความเร็วสูง ไปที่หน้าท้องของเด็กหนุ่มร่างใหญ่ตรงหน้าเสียง “ปึก” ทึบๆก็ดังขึ้นร่างใหญ่นั่นก็ลงไปนอนกลิ้งตัวงอเป็นกุ้งทันที ทำให้เขาได้คะแนนแรกมาแบบไม่เสียเหงื่อสักหยด

                มาถึงคะแนนที่สอง คราวนี้เจ้าคนร่างยักษ์กลับเคลื่อนตัววนไปรอบๆซะงั้นสงสัย จะกลัวว่าเขาจะพุ่งเข้าไปซัดเหมือนเมื่อครู่อีกละมั่ง แต่ก็ไม่เป็นปัญหากระบวนท่าคาราเต้มันไม่ได้มีแค่ท่าพุ่งชกตรงเท่านั่น กานต์รอจังหวะสักพัก ก็แกล้งเปิดช่องว่างนิดหน่อยตรงสีข้าง เจ้าคนร่างยักษ์เห็นช่องว่างที่ล่อไว้ปุ๊บ ก็พุ่งเข้าใส่เหมือนปลาติดเบ็ดหมายจะซัดหมัดใหญ่ๆของมันเข้าตรงสีข้างของเขาเต็มๆ

                ซึ่งกานต์ก็รอจังหวะให้มันพุ่งเข้ามาอยู่แล้ว เขาเผยรอยยิ้มนิดๆก่อนจะวาดเท้าขวาออกไปด้านข้างฉากหลบหมัดงี่เง่าทีพุ่งเข้ามาอย่างฉิวเฉียดก่อนที่จะแทงหมัดตรงเข้าไปที่ลิ้นปี่ของคนร่างยักษ์จนมันล้มกลิ้งไปอีกครั้ง ทำคะแนนที่สองไปอย่างง่ายดาย

                หลังจากแข่งเสร็จเขาก็เดินตรงไปที่ห้องเตรียมตัวเพื่อเก็บข้าวของอีกครั้ง ก็เห็นไอ้เมฆเพื่อเกลอนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ดูท่าทางจะแพ้มาซะด้วย ซึมเชียว กานต์ซึ่งไม่อยากทักย้ำแผลใจมันก็เลยเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและเก็บข้าวของตามปรกติ แต่แล้วจู่ๆไอ้เมฆมันก็หันมา

                “แม่ฉันบอกว่า ปิดเทอมนี้ให้ไปทำงานพิเศษเก็บเงินซื้อเกม NNO เอาเองว่ะ”

                “ห๊ะ....นี่สรุปแกไม่ได้เครียดที่แพ้เหรอว่ะเนี้ย แต่เครียดเพราะต้องทำงานเก็บเงินซื้อเกมเนี้ยนะ?” กานต์ตะโกนลั่นห้อง

                “เออดิว่ะ ปกติขออะไรก็ได้หมด ทำไมจู่ๆถึงมีเงื่อนไขนี้ขึ้นมาได้ก็ไม่รู้”

                “แล้วค่าเกมมันเท่าไหร่ล่ะ?” กานต์ถาม

                “ค่าเกมก็ประมาณ 2500 Cost“

                “ก็ทำงานพิเศษเก็บเงินไปดิ๊” กานต์บอกพลางหันไปเก็บของต่อ

                “ทำได้ที่ไหนล่ะ เดี๋ยวก็ต้องลงไปเรียนต่อที่โลกล่ะ เวลาไม่มีหรอก”

                “แล้วจะเอาไง?”

                “ไม่รู้” ไอ้เมฆตอบกลับมาด้วยท่าทางหดหู่มากกว่าเดิมซะงั้น มือมันก็เอื้อมไปเปิดทีวีอีกครั้งแถมเปลี่ยนช่องไปมาหาอะไรดูคลายอารมณ์มันไปเรื่อย

                จู่ๆในหน้าจอ มีโฆษณาเกมไขปริศนาปัญหาเชาว์ขึ้นมา เป็นกมแนวไขปริศนาที่สามารถเข้าไปเล่นได้ในเว็บไซต์ เพื่อทำการแข่งขันคลี่คลายปัญหาต่างๆ ที่จะสรรหามาให้ส่วนรางวัลก็มี อันดับหนึ่ง Amuti Link ตัวใหม่ที่พึ่งจัดจำหน่าย รางวัลที่สองเป็น Amuti Glasses ส่วนรางวัลที่สามคือ เกม Ninety nine online ที่ไอ้เมฆอยากได้

                “เห้ย ไอ้กานต์ ไอ้กานต์ ไปแข่งกันเฟ้ย” ไอ้เมฆเริ่มสะกิดกานต์ที่กำลังรูดซิบปิดกระเป๋าที่โป่งขึ้นจากการยัดเสื้อฝึกลงไปโดยไม่ได้พับ

                “อะไรวะ? อย่าพึ่งเด้” กานต์ปัดมือที่ไอ้เมฆสะกิดออก

                “ไปแข่งเกมปริศนากันเว้ย” ไอ้เมฆตะโกนใส่เขาเต็มสองรูหู

                “ห๊ะ!!?”

                แล้วคืนนั่นหลังจากฝึกศิลปะการต่อสู้กับท่านตารอบเย็นเสร็จ ขณะที่กานต์กำลังเก็บของใส่กระเป๋าเตรียมตัวไปแข่งรอบชิงชนะเลิศในวันพรุ่งนี้ จู่ๆ ท่านตาก็เดินเข้ามานั่งซดโฮกเบียร์ข้างๆ ก่อนจะเอ่ยอะไรบางอย่างออกมา

                “เออ กานต์หลานรัก ช่วงที่เจ้าไปเรียนต่อที่โลก ตาจะไปช่วยงานแม่เจ้าที่บริษัท Ninety Cooperation นะ ไม่ต้องติดต่อกลับมาหาปู่ก็ได้” จากนั่นท่านตาก็ร่ายยาวเกี่ยวกับงานที่จะไปช่วยแม่ทำที่บริษัท ซึ่งก็ไม่เกี่ยวกับเขาก็เลยไม่ค่อยได้ใส่ใจฟังเท่าไหร่

                “อ่า ครับๆ” กานต์ตอบไปงั้นๆขณะเช็คของที่จะเตรียมใส่กระเป๋าให้ถี่ถ้วน ชุดแข่งใหม่ สายคาด ชุดลำรอง ก่อนจะบรรจงหยิบสิ่งของตรงหน้าเข้ากระเป๋า

                “เออตา เผอิญไอ้เมฆมันชวนเล่น NNO น่ะ ได้มั้ยครับ” กานต์ลองเสี่ยงตายถามดู พร้อมกับจ้องไปทางท่านตาที่กำลังซดเบียร์ในแก้วสบายใจ

                “อืม....ตามใจเจ้าสิ โตขนาดไปอาศัยอยู่คนเดียวแล้วนี่ ฮึฮึ”

                “เออ ให้ตาออกเงินให้มั้ยล่ะ ฮึฮึ ฉลองแชมป์คาราเต้ระดับภูมิภาคเป็นไง” กานต์ไม่อยากจะเชื่อหูทันทีที่ ท่านตาจอมเฮี้ยบของเข้าพูดขึ้น เพราะปกติแล้วจะไม่ยอมให้เล่นเกมเลย แต่คราวนี้กลับจะออกเงินได้ด้วย

                “เอ่อ ตะ ตาครับ ไม่สบายป่าว? หรือไปกินอะไรผิดสำแดงมาอะ” กานต์ที่ไม่เชื่อหูลองถามไป แต่ชายแก่ตรงหน้ากลับยิ้มกริ่มแถมหัวเราะในลำคอเบาๆซะดว้ย

                “หรือว่าไม่อยากเล่น ฮึฮึ” ตาแก่พูดเสียงดัง

                “เล่นครับเล่น แหะๆ วันนี้เป็นอะไรทำไมใจดีแปล๊ก แปลก ครับท่านตา ฮ่ะๆๆๆ” กานต์รีบเข้าไปนวดไหล่ท่านตาของตนเอาใจทันที ส่วนชายแก่นั่นหัวเราะพึงใจเบาๆในลำคออีกครั้ง
 

++++++++++++++++++++++