กำเนิดสุริยจักรวาล

ลำดับตอนที่ #7 : การสำรวจยุคแรก

 การสำรวจยุกแรก

 

การสำรวจระบบสุริยะในยุคแรกดำเนินไปได้โดย

อาศัยกล้องโทรทรรศน์ เพื่อช่วยนักดาราศาสตร์จัดทำแผนภาพ

ท้องฟ้าแสดงตำแหน่งของวัตถุที่จางเกินกว่าจะมองเห็นได้ด้วยตา

เปล่า

 

          กาลิเลโอ กาลิเลอี คือผู้แรกที่ค้นพบรายละเอียดทางกายภาพ

ของวัตถุในระบบสุริยะ เขาค้นพบว่าผิวดวงจันทร์นั้นขรุขระ ส่วน

ดวงอาทิตย์ก็มีจุดด่างดำ และดาวพฤหัสบดีมีดาวบริวารสี่ดวงโคจร

ไปรอบๆ คริสเตียน ฮอยเกนส์ เจริญรอยตามกาลิเลโอโดยค้น

พบไททัน ดวงจันทร์ของดาวเสาร์ รวมถึงวงแหวนของมันด้วย ใน

เวลาต่อมา จิโอวันนี โดเมนิโก กัสสินี ค้นพบดวงจันทร์ของดาว

เสาร์เพิ่มอีก 4 ดวง ช่องว่างในวงแหวนของดาวเสาร์ รวมถึงจุด

แดงใหญ่บนดาวพฤหัสบดี

 

           ปี ค.ศ. 1705 เอ็ดมันด์ ฮัลเลย์ ค้นพบว่าดาวหางหลายดวง

ในบันทึกประวัติศาสตร์ที่จริงเป็นดวงเดิมกลับมาปรากฏซ้ำ ถือ

เป็นการพบหลักฐานชิ้นแรกสำหรับการโคจรรอบดวงอาทิตย์ของ

วัตถุอื่นนอกเหนือจากดาวเคราะห์ ในช่วงระยะเวลาเดียวกันนี้จึง

เริ่มมีการใช้คำว่า "ระบบสุริยะ" ขึ้นเป็นครั้งแรก

    ค.ศ. 1781 วิลเลียม เฮอร์เชล ค้นพบดาวเคราะห์ดวงใหม่คือ 


ดาวยูเรนัส โดยที่ในตอนแรกเขาคิดว่าเป็นดาวหาง ต่อมาในปี

ค.ศ. 1801 จิวเซปเป ปิอาซซี ค้นพบวัตถุโคจรอยู่ระหว่างดาว

อังคารกับดาวพฤหัสบดี ในตอนแรกเขาคิดว่าเป็นดาวเคราะห์ แต่

ต่อมาจึงมีการค้นพบวัตถุขนาดเล็กนับเป็นพันดวงในย่านอวกาศ

นั้น ซึ่งในเวลาต่อมาจึงเรียกวัตถุเหล่านั้นว่า ดาวเคราะห์น้อย

              ไม่อาจระบุได้แน่ชัดว่า ระบบสุริยะถูก "ค้นพบ" เมื่อใด

กันแน่ แต่การสังเกตการณ์ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 สาม

รายการสามารถบรรยายลักษณะและตำแหน่งของระบบสุริยะใน

เอกภพได้อย่างไม่มีข้อสงสัย รายการแรกเกิดขึ้นในปี 

ค.ศ. 1838 เมื่อฟรีดดริค เบสเซล สามารถวัดพารัลแลกซ์ของดาว

ได้ เขาพบว่าตำแหน่งปรากฏของดาวเปลี่ยนแปลงไปตามการ

เคลื่อนที่ของโลกที่โคจรไปรอบดวงอาทิตย์ นี่ไม่เพียงเป็นข้อ

พิสูจน์ทางตรงต่อแนวคิดดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางจักรวาล แต่ยัง

ได้เปิดเผยให้ทราบถึงระยะทางมหาศาลระหว่างระบบสุริยะของเรา

กับดวงดาวอื่นเป็นครั้งแรก





               ต่อมาในปี ค.ศ. 1859 โรเบิร์ต บุนเซน และ กุสตาฟ เค

อร์ชอฟฟ์ ได้ใช้สเปกโตรสโคปที่ประดิษฐ์ขึ้นใหม่ตรวจวัดค่า

สเปกตรัมจากดวงอาทิตย์ และพบว่ามันประกอบด้วยธาตุชนิด

เดียวกันกับที่มีอยู่บนโลก นับเป็นครั้งแรกที่พบข้อมูลทางกายภาพ

ที่เกี่ยวโยงกันระหว่างโลกกับสวรรค์ หลังจากนั้น คุณพ่อแองเจโล

เชคคี เปรียบเทียบรายละเอียดสเปกตรัมของดวงอาทิตย์กับ

ดาวฤกษ์ดวงอื่น และพบว่ามันเหมือนกันทุกประการ ข้อเท็จจริงที่

พบว่าดวงอาทิตย์ก็เป็นดาวฤกษ์ดวงหนึ่งนำไปสู่ข้อสมมุติฐานว่า

ดาวฤกษ์ดวงอื่นก็อาจมีระบบดาวเคราะห์

ของมันเองเช่นกัน แม้ว่ากว่าจะค้นพบหลักฐานสำหรับข้อ

สมมุติฐานนี้จะต้องใช้เวลาต่อมาอีกกว่า 140 ปี

 

             ค.ศ. 1992 มีการค้นพบหลักฐานแรกที่ส่อถึงระบบดาว

เคราะห์แห่งอื่นนอกเหนือจากระบบของเรา โคจรอยู่รอบดาว

พัลซาร์ พีเอสอาร์ บี1257+12 สามปีต่อมาจึงพบดาวเคราะห์นอก

ระบบดวงแรกคือ 51 เพกาซี บี โคจรรอบดาวฤกษ์ลักษณะคล้าย

ดวงอาทิตย์ ตราบจนถึงปี ค.ศ. 2008 มีการค้นพบระบบดาว

เคราะห์อื่นแล้วกว่า 221 ระบบ