คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : จับฉลากเลือกคู่หู 100%
ตอนที่ 7 จับฉลากเลือกคู่หู
หอวารี ฝั่งหอหญิง เวลา 14.05 นาฬิกา
เอริเคทกลับมาถึงห้องพักแล้ว(หลังจากที่ซิลเวียร์อนุญาติให้เข้าห้องโดยแลกกับการถอดแว่นออก) ขณะนี้ทุกคนกำลังเตรียมตัวไปห้องโถงกลางของหอวารีกัน เพราะเมื่อครู่มีประกาศว่าให้นักเรียนหอวารีทุกคนมาที่ห้องโถงกลาง...แถมท่านประธานหอวารียังกล่าวเป็นเชิงอีกว่า...ใครไม่ใช่นักเรียนหอวารีอย่าโผล่ศรีษะมา...แสดงว่าคงจะมีนักเรียนบางคนที่ชอบเสนอหน้าไปทุกหอจนท่านประทานหอวารีระอา...หรือไม่ก็คงเป็นแฟนคลับของเขาก็ได้
“เสร็จกันยัง คุณๆทั้งหลาย”เสียงร้องอันเป็นเอกลักษณ์ของสาวขาลุยอย่างอารินดังขึ้น ก่อนเจ้าหล่อนจะเสริมว่า “เดี๋ยวเฮียก็รอเงกหรอก”
พูดจบบีราเคิลก็ตวัดหางตามองคนพูดเป็นเชิงว่า ‘เมื่อกี้เรียกว่าอะไรนะ’
“เอ่อ..เดี๋ยวท่านประธานหอวารี เลนเซส เวอร์คัสจะรอน่ะ ”เจ้าหล่อนตอบพลางหัวเราะแหะๆ
อาริน(และคนอื่นๆในห้อง)มีท่าทีโล่งใจเมื่อเอริเคทดูมีท่าทีพึงพอใจมากขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะหันไปจัดการกับตัวเองต่อ ยกเว้นอารินที่เรียบร้อยแล้วและซึ่งนั่งรออยู่ที่โซฟา
..........................................
ห้องโถงกลาง หอวารี เวลา 14.21 นาฬิกา
ปัง!ปัง!
เสียงเปิดประตูห้องโถงดังขึ้น...แต่ที่มันดังสองครั้งติดกันก็เพราะประตูทั้ง 2 ฝั่งถูกเปิดในเวลาไล่เลี่ยจนเกือบพร้อมกัน
...ฝั่งหนึ่งคือเหล่าสาวน้อยแห่งหอวารี ที่อยู่หน้าสุดคือเด็กสาวผมเงินซึ่งปล่อยสยาย...และเธอคงเป็นเด็กสาวน่ารักน่าถะนุดถนอมสำหรับคนที่ไม่ทันสังเกตแววตาสีนิลที่ฉายแววเจ้าเล่ห์อย่างร้ายอยู่ลึกๆ(จำไว้..นี่คือนิสัยนางเอกเรื่องนี้)...ที่อยู่ข้างๆกันคือเด็กสาวผมน้ำเงิน นัยน์ตาสีฟ้ายังคงฉายแววสนุกสนานตามวิสัยหากเจ้าหล่อนก็เป็นคนน่ารักคนนึงเชียว...ด้านหลังคือเด็กสาวอีกสองคนที่ดูต่างกันสุดขั้ว เด็กสาวผมน้ำตาลมาพร้อมท่าทีเจ้าระเบียบและแววตาคมกริบ เรือนผมของเธอรวบสูงอย่างเรียบร้อยสมกับท่าที ขณะที่อีกคนนั้นช่างน่ารักราวตุ้กตา ใบหน้าอ่อนหวานและเส้นผมสีทองช่างดูเข้ากับแววตาอ่อนโยน
...การมาของพวกเธอเล่นเอาพวกผู้ชายในห้องโถงหันขวับกับไปเกือบหมด...
...ประตูอีกฝั่งคือกลุ่มเด็กหนุ่มที่ซิลเวียร์ไม่รู้จัก คนหนึ่งผู้มีดวงตาและท่าทีเฉยชาและแววตาที่สงบอ่านยาก สีผมเป็นสีน้ำเงินหากนัยน์ตาเป็นสีเทา ชื่อของเขาคือ...ลาเวน คาโดลอส คนที่สองไม่ใช่ใครที่ หากเป็นหนุ่มน้อยนัยน์ตาสีแดงและผมสีดำสนิท เจ้าของแววตาใจดีเป็นนิจผู้นี้คือ เอเลน เลคอฟนั่นเอง...อีกสองคนข้างหลังเดินตามมาติดๆ...คนทางซ้ายคือเด็กหนุ่มท่าทางสำอาง ผู้มีใบหน้าติดจะหวาน เส้นผมและดวงตาเป็นสีน้ำตาลอ่อน...ทางขวาเป็นเด็กหนุ่มที่มาด้วยรอยยิ้มสุดกวนประสาท เส้นผมสีดำยุ่งเหยิงนิดๆเพราะเจ้าตัวขยี้ไปมาด้วยท่าทางที่คิดว่าเท่ห์ ดวงตาสีอำพันของเขาก็ดูกวนประสาทไม่แพ้ใบหน้าและท่าทาง
...การมาของพวกเขาเล่นเอาสาวๆในห้องโถงหันขวับไปเกือบหมด...
ปัง ปัง!
..และเสียงประตูที่ปิดลงทำให้คนในห้องหลุดจากภวังค์และกลับสู่ความเป็นจริง ก่อนจะเริ่มประสานสายตา...ก่อเกิดสงครามสายตา...หรือจะเรียกอีกชื่อว่า...สงครามประสาท
ที่ขอขนานนามให้สภาพในห้องนี้ว่า...สงครามประสาทก็เนื่องมาจาก...ภายในห้องโถงนี้ นักเรียนหญิงและชายหลายๆคนเริ่มมองหน้าด้วยสีหน้าแตกต่างกันไป หลายคนจ้องหน้ากันเป็นเชิงว่า ‘ฉันว่าคนนั้นน่ารักนะ’ แล้วอีกคนก็ส่งสายตากลับมาว่า ‘ใครว่าล่ะยัยตาถั่ว...คนนั้นต่างหากที่น่ารักกว่า’
และอื่นๆอีกมากมาย
“สวัสดีน้องๆหอวารีทุกคนครับ”และแล้วสงครามประสาทก็หยุดลงเมื่อเสียงของประธานเลนเซสดังขึ้น
“วันนี้ที่พี่เรียกน้องๆมาก็เพื่อทำกิจกรรมของหอที่จัดทุกปีให้นักเรียนปี 1น่ะ”เขากวาดตามองไปทั่วห้อง “นั่นคือการจับฉลากเลือกคู่หู”
แต่จู่ๆเสียงรุ่นพี่อีกคนก็ดังขึ้นขัดด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความรำคาญ
"เอาเป็นว่าเรียกชื่อใครก็คู่กับคนนั้นแหล่ะ...จบ"
"ฉันยังอธิบายไม่จบเลยนะ -_-* "
"ก็พูดเหมือนปีที่แล้วนั่นแหล่ะ...ฉันขี้เกียจฟัง"เมื่อรุ่นพี่คนนั้นพูดจบ เลนเซสก็นึกในใจว่า...
...เวร...แล้วไอปีที่แล้วของแกนี่ น้องเค้าได้มาฟังกันไหมล่ะเฟ้ย!
"เอ้า!เด็กคนนั้นน่ะ ขึ้นมาจับฉลากก่อนเลย"เสียงรุ่นพี่คนเดิมดังขึ้นอีกครั้ง...คราวนี้เลนเซสไม่เถียวอะไร แต่ยิ้มเครียดพร้อมเอามือกุมขมับ...แล้วเจ้าตัวก็หลบฉากจากไปด้วยสีหน้าตกปลง
.....................................................................
สภาพในสวนตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับงานสวนสนามขนาดย่อมๆที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย…เมื่อผลการจับฉลากออกมาว่า
...ซิลเวียร์ โซมาเลนซ์ คู่กับขวัญใจสาวหอวารี...หนุ่มมาดนิ่ง...ลาเวน คาโดลอส
...อาริน ฮารุ สาวจอมลุย คู่กับหนุ่มหน้าหวานผู้มีนิสัยไม่ตรงกัน...คาสึกิ ซาโอรุ
...เอริเคท เซเลร่า...เด็กสาวช่างบังเอิญได้คู่กับ เอเลน เลคอฟ...พอดิบพอดี
...และสุดท้าย...บีราเคิล กราเทอร์...ผู้ซึ่งเต็มไปด้วยกฎระเบียบได้คู่กับ..เจ้าของใบหน้ากวนประสาท ผู้ไร้ซึ่งกฎเกณฑ์... ที.เค. ฟาโดเรีย
เรามาตรวจสอบสภาพการณ์หลังการจับฉลากกันดีกว่าค่ะ..บริเวณทางตอนใต้มีลมสังหารกรรโชกแรง..มีสายฟ้าแลบเล็กน้อย...
ชิ้ง ~ -_-++
สายตาของเด็กสาวจอมระเบียบ นามบีราเคิลกวาดมองเด็กหนุ่มผู้เป็นคู่ของตนเองตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความไม่พอใจ...อย่างแรกสุด..ทรงผมเซอร์ๆยุ่งๆแบบนี้..รับไม่ได้ อย่างที่สอง..ใบหน้ากวนประสาทชวนให้อยากฆ่าคนของที.เค...รับไม่ได้มาก อย่างที่สาม..การแต่งตัวสุดไร้ระเบียบ..รับไม่ได้อย่างแรง!! และอย่างสุดท้าย...
“มองอยู่นั่นแหล่ะป้า...แถวบ้านไม่มีคนหล่อรึไง...”เจ้าตัวว่าพลางส่งสายตากวนเบื้องล่างมายังเธอ...
ใช่แล้ว!!...อย่างสุดท้าย..ปากมันนั่นแหล่ะที่รับไม่ได้มากที่สุด!!!!...
“หึ...บอกให้รู้ไว้ก่อนนะ...ปากอย่างนายน่ะ..ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่เกิน 1 วันล่ะก็..กรุณาอย่าแง้มริมฝีปากเอื้อนเอ่ยสิ่งไร้สาระออกมาเด็ดขาด...”เจ้าหล่อนเว้นจังหวะเล็กน้อย“**comprender!?”
ก่อนจะขยับรอยยิ้มเลียนแบบซิลเวียร์...นั่นคือรอยยิ้มสุดสยองที่ใครเห็นเป็นต้องผวา..หรือบางที..อาจจะน่ากลัวกว่าซิลเวียร์ด้วยซ้ำ...และดูเหมือนรอบๆตัวเธอจะมีออร่าสีดำแผ่ออกมาเรื่อยๆ
“อะ..เอ่อ..ครับ O_o”
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Comprender (สเปน) สิ่งที่บีราเคิลพูด สื่อความหมายต้องการถามที.เค. ว่า “เข้าใจไหม!?”
ขณะเดียวกัน..คู่อื่นๆก็กำลัง...
ซิลเวียร์...นั่งนิ่งเพราะไม่มีใครคุยด้วย + ลาเวน...นั่งเฉยเพราะไม่อยากคุยกับใคร
อาริน...คุยกับคาโอรุ + ซาโอรุ...คุยกับอาริน
เอริเคท...นั่งหัวเราะสิ่งที่เอเลนเล่า + เอเลน...เล่าเรื่องต่างๆให้เอริเคทฟัง
...ส่วนอีกสองคนที่ขาดหายไป...
บีราเคิล...นั่งจ้องที.เค.ด้วยสายตามุ่งร้าย(นั่งห่างจากที.เค.
...แต่ใครจะไปรู้...ในอนาคตอาจไม่มีภาพแบบนี้อีกก็ได้
...ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นในภายหน้า
...แล้วก็ไม่มีใครรู้อีกแหล่ะว่านิยายเรื่องนี้จะลงเอยอย่างไร...ตอนจบ ที.เค.กับบีราเคิลอาจทะเลาะแล้วฆ่ากันตาย...หรือตอนจบอารินอาจกลายเป็นสาวหวาน...แต่ที่เรารู้...คือ...ไม่ว่าอย่างไรก็ยังมีพรุ่งนี้เสมอ...ถ้าวันนี้ฝนตก...วันพรุ่งนี้ท้องฟ้าอาจแจ่มใส...สายรุ้งอาจพาดผ่านเป็นทางเดินรอเราอยู่ก็ได้
...ใครจะไปรู่กันล่ะ...จริงไหม?
ความคิดเห็น