ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    _.+*^*+._SM hi schooll_.+*^*+._[ super junior fanfic ][yaoi]

    ลำดับตอนที่ #7 : 6-ไปเยี่ยมเรียววุค บรรยายโดย เยซอง-

    • อัปเดตล่าสุด 12 เม.ย. 50


    อะ ทำไมวันนี้เรียววุคไม่มาโรงเรียนอีกแล้วล่ะ

    โธ่ แล้วทำไมผมต้องไปสนใจเค้าด้วยนะ

    เอาล่ะ จะได้ไม่กลุ้มใจ งั้น..

    วันนี้ผมไปเยี่ยมเค้าที่บ้านดีกว่า

    เอ่อ...ผมจำได้ว่านายชินดง (นี่แกเรียกครูว่านายร๋อเย้) เอาที่อยู่ของทุกคนมาใส่แฟ้มนี้ไว้นี่นา

    อะ เจอแล้ว บ้านเรียววุค

    OoOโห เรียววุคอยู่คอนโดร๋อเนี่ย เอ..คอนโด sm ชั้น 6 ห้อง 621 สินะ

    เดี๋ยวเย็นนี้ไปเลยแล้วกัน

    แล้วผมก็หยิบโทรศัพท์บ้าน (อย่าคิดมาก เค้าล้อเล่น ที่จริงมันคือโทรศัพท์มือถือ)

    มาถ่ายรูปที่อยู่เรียววุคเอาไว้ (ขี้เกียจจดน่ะ)

    ******************

    ตอนเย็น

    "เฮ้ย เยซอง กลับด้วยกันมั้ยวะ" คังอินมันมาชวนผม

    "อ๋อ ไม่ดีกว่าว่ะ เดี๋ยวชั้นจะไป ห......อุ๊บ"

    ผมรีบปิดปากตัวเอง ให้ตายสิ ถ้าผมบอกว่าจะไปเยี่ยมเรียววุคพวกมันต้องล้อผมแน่ๆเลย

    "แล้วตกลงนายไปไหนอะ เงียบอยู่ได้" คิงอินย้ำอีกรอบ

    "เย็นนี้ชั้นมีธุระนิดหน่อยน่ะ นายอย่าไปสนเลยนะ 55"

    ผมหัวเราะกลบเกลื่อน เหวอ ไอ้คังอินมันจะว่าผมเป็นคนบ้ามั้ยเนี่ย อยู่ดีๆก็หัวเราะ

    "เออๆ งั้นชั้นกลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน กลับเว้ยซีวอน" คังอินบอกผมก่อนจะหันไปพูดประโยคสุดท้ายกับซีวอน

    อืม งั้นผมก็คงต้องไปเหมือนกันสินะ

    แล้วผมก็เดินไปขึ้นรถสีดำมีซันรูฟ ผมเปิดประตูและเข้าไปนั่งทันที

    ผมบิดกุญแจสตาร์ทรถ และรีบออกรถทันที จุดหมาย....

    คอนโดของเรียววุค

    ********************

    คอนโด sm ชั้น 6 ห้อง 621

    ผมเอื้อมมือจะไปกดกริ่งหน้าประตู แต่....

    มือผมยกไม่ขึ้น

    ไม่รู้เป็นอะไร ทำไมผมถึงไม่กล้าที่จะเข้าไปนะ

    แค่เข้าไปเจอหน้าและคุยกับเรียววุคแค่นั้นเอง

    ......แค่นั้น......

    ผมก็ทำได้แค่นั้นแหละ

    ทำไม

    ทำมากกว่านั้นไม่ได้หรอ

    เฮ้ย นี่ผมคิดอะไรเนี่ย

    ม่ายน้า

    ผมรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ ผมเริ่มจะมีความรู้สึกบางอย่างกับเรียววุค

    ความรู้สึกแปลกๆ ที่ผมไม่เคยเป็นมาก่อน

    มันคืออะไรนะ

    "ช่างเถอะ" ผมบอกกับตัวเองเบาๆ (ถ้าดังคนอื่นก็ได้ยินเด้ อิอิ)

    ก่อนจะเอื้อมมือไปกดกริ่ง

    ติงต๊อง~~(เฮ้ย ไมเสียงเปนงี้ฟระ)

    สักพักก็มีคนมาเปิดประตู

    เรียววุคนั่นเอง

    ตอนนี้เขาอยู่ในชุดที่มีเสื้อสีขาวบางๆหลวมๆ กับกางเกงรัดรูปสีดำยาวเพียง 1/4 ของเข่า

    ผมสีน้ำตาลเข้มยุ่งเหยิง ดวงตาที่ปกติกลมโตตลอดเวลา ตอนนี้กลับหรี่ลง หอบเล็กน้อย

    ใบหน้ามีสีแดงและมีเหงือเกาะอยู่ตามตัวเพราะพิษไข้

    "อ้าว เยซองเองหรอ เข้ามาสิ" เขายิ้มให้ผมก่อนจะเรียกเข้าไปข้างใน

    เมื่อผมเข้ามาแล้ว เรียววุคก็ค่อยๆปิดประตูอย่างเบามือ

    ผมมองไปรอบๆห้อง ว้าว ห้องสีขาวที่ถูกประดับด้วยของตกแต่ง

    ของต่างๆล้วนเป็นสีม่วงอ่อนๆ(แสดงให้เห็นความ y เป็นอย่างดี เหอๆ)ถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ

    ผมเหลือบไปเห็นชุดนักเรียนสีขาว เสื้อนอก และกางเกงขายาวสีดำถูกแขวนไว้อย่างเป็นระเบียบบนไม้แขวนเสื้อ มีเนกไทพาดทับอีกที

    และพอผมหันกลับมาอีกทีก็เห็นเรียววุคไปนั่งที่เตียงเรียบร้อยแล้ว(เร็วเนอะ)

    "มีอะไรหรอ ถึงมาเยี่ยมชั้น" เค้าถามผมด้วยใบหน้าที่....แบ๊วมาก

    อ๊ากกกกกกกกก...

    น่ารักอ่า

    เห้ย

    ไม่ใช่ๆๆๆๆๆๆๆๆนะเว้ย

    วันนี้เรามาเยี่ยมไข้เค้าน้า

    "ซอง...เยซอง เยซอง"

    "หา?"

    "นายเป็นไรอะ เงียบไปนานเลย"

    "อ้อ ป่าวหรอก แหะๆ" ผมหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะถามต่อ

    "แล้ววันนี้มีใครมาเยี่ยมนายบ้างล่ะ"

    "ก็ มีนาย กับฮยอคแจน่ะ เค้าเพิ่งกลับไปเมื่อกี้เอง" เรียววุคพูดและหน้าแดง

    (เยซองคิดไปเอง จิงๆเรียวมะได้หน้าแดงน้า>///<)

    ฮึ่ม ทำไมนายพูดถึงมันแล้วต้องหน้าแดงด้วยล่ะ

    ให้ตายเหอะ ทำไมผมถึงรู้สึกหงุดหงิดอย่างงี้เนี่ย

    "เป็นไรร๋อ เยซอง"

    อ๊ากกกกก เรียววุคยื่นหน้ามาใกล้ผม อะ น่ารักมาก เห ครั้งนี้ผมเห็นเรียววุคหน้าแดงจริงๆนะ

    ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนตรงหน้าช้าๆ

    โป๊ก หน้าผากของพวกเราชนกันช้าๆ

    "อะ โทษที นายเป็นอะไรมั้ย"

    "ไม่หรอก^^"

    แต่ว่า เมื้อกี้ที่หน้าผากของพวกเราชนกัน

    ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

    ใช่ มันร้อนมาก

    หน้าผาก....

    ห๊ะ เรียววุคตัวร้อนมาก

    ผมตกใจเล็กน้อยขณะที่ผมลองเอามือจับแขนของเรียววุคดู

    "นี่ นายกินยารึยังน่ะ" ผมถามไปอย่างรีบร้อน

    "เอ่อ...ยังเลยอ่ะ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็หาย นะ^^"

    "เฮ้อ นี่ฮยอคแจไม่ได้เอายาอะไรให้นายกินเลยเหรอเนี่ย"

    "..................."

    "งั้น เดี๋ยวชั้นมานะ จะไปซื้อยามาให้นาย รอแป๊ปนึงนะ"

    ผมพุ่งตัวออกไปทันที แต่รู้สึกได้ว่า มีแรงดึงที่แขนซ้ายของผม ผมเลยรีบหันกลับไปทันที

    "มีไรหรอ เรียววุค"

    "ขอบคุณนะ เอ่อ แล้วก็ นายเอากุญแจไปด้วยนะ ห้องชั้นมันเป็นล็อคอัตโนมัติน่ะ"

    พูดจบก็ส่งยิ้มหวานมาให้ผม

    "อื้อ เดี๋ยวชั้นมานะ" ผมก็หันไปยิ้มตอบเช่นกัน และผมก็เดินออกจากห้องไป

    *******************

    ห้องเรียววุค เมื่อเยซองออกไปแล้ว

    "เฮ้อ เดี๋ยวเยซองขึ้นมาต้องหิวแน่ๆเลย ไปหาอะไรมาให้เยซองกินดีกว่า"

    ร่างเล็กพูดและพยายามเดินกะเผลกไปที่ตู้เย็น

    แต่ เมื่อเขาเดินมาถึงกลางห้อง

    แผละ

    'โอ๊ย เจ็บขาจัง' เรียววุคคิด ก่อนจะสลบไป

    *************************

    แหะๆ จบแล้วจ้า เด๋วจารีบมาอัพต่อน้า

    แบบว่า อ่านจบแล้วสงสัยอะไรมะอ่า

    ก้อ....

    ตอนที่ด๊งกะซองมินมาหาเรียววุคที่คอนโดใช่มะ

    2คนนั้นเค้าเคาะประตูเอา

    แต่เยซองกดออดอ่ะ

    แหะๆ

    ก็คือ มาเปนความสะเพร่าของเราเองล่ะค่ะ เอาเป็นว่า ห้องเรียววุคใช้กดออด

    แต่ไอ้ 2 คนนั้นมันไม่รู้ละกานน้า อิอิ

    เอาซะงั้น

    งั้น ไปละน้า บะบายจ้า \\(>O<)//

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×