คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : 8-ที่ทำงาน-
เช้าของวันรุ่งขึ้น
ปุป ปุป "หืม~~"
เยซองนอนหลับสบายอยู่บนเตียง แต่ก็ต้องลุกขึ้นมาเมื่อไม่เห็นใครนอนอยู่ข้างๆตน
"เรียววุค อยู่หนาย~~"
เยซองพูดออกมาอย่างไม่จริงจังมากนัก
พลันสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นเรียววุคกำลังยืนหันหลังให้เขาอยู่ในมุมที่เป็นส่วนของครัว
หมับ ฟอด "นี่แน่~~"
"เฮ้ยย เยซอง เล่นอะไรเนี่ย"
"ฮี่ๆ แก้มนายนี่หอมจังเลยน้า"
"บ้า -///-"
เยซองไปโอบกอดเรียววุคจากทางด้านหลัง แล้วหอมแก้มเรียววุคไปทีนึง ก่อนจะโดนว่ากลับมา
"ไปนั่งนู่นเลยไป กินข้าวแล้วก็ไปอาบน้ำซะ เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก เพิ่ง 4 วันเองจะไปสายแล้วหรอ"
"โห บ่นยาวเลยอ่ะ"
เยซองทำหน้ามู่แล้วอมลมเอาไว้ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะอย่างว่าง่าย
'แล้วนายขาเจ็บแบบนั้นยังอุตส่าห์ตื่นมาทำกับข้าวให้ชั้นกินอีกน้า'
เยซองคิด และเอามือขึ้นมาเท้าคาง พลางมองไปที่เรียววุค ที่กำลังผัดอะไรซักอย่างอยู่
"มองอยู่ได้ รีบๆกินได้แล้ว จะได้ไปอาบน้ำซักที เอ้า นี่"
เรียววุคเดินเข้ามา และวางจานอาหารลงบนโต๊ะ
**********[15.0000001%]**********
"หืม ทำไมนายแต่งตัวหยั่งงี้ ห๊า ดูซิ เนคไทก็เบี้ยว ผูกเองไม่เป็นรึไง อ้าว กระดุมก็ไม่ติด จะไปโชว์ให้ใครดูห๊า"
เรียววุคพูดไปก็บ่นไป เมื่อเห็นการแต่งตัวที่ไม่เรียบร้อยนักของเยซอง พลางจัดเครื่องแต่งกายของคนตรงหน้าให้ดีขึ้น
เยซองซึ่งโดนบ่นอยู่นั้นก็ได้แต่ทำหน้าพองลมเพราะโดนบ่น
'ก็ใช่อ่ะดิ อยู่บ้านก็มีคุณพ่อบ้านคอยแต่งตัวให้อยู่แล้วอ่ะ'
ในตอนนั้นเอง เยซองก็มีความคิดแปลกๆผุดขึ้นมาในสมอง และยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
เรียววุคที่ผูกเนคไทเสร็จแล้ว กำลังจะเอื้อมมือมาติดกระดุมต่อ ก็ต้องชะงัก เมื่อ...
หมับ!!
"เฮือก"
"น..นายทำอะไรน่ะ เยซอง"
เรียววุคร้องขึ้น เมื่อเยซองกุมมือน้อยๆทั้งสองของเค้าเอาไว้ และดึงร่างบอบบางเข้าไปกอด
"ป...ปล่อยเหอะ เยซอง เดี๋ยวไปสายนะ"
ร่างบางพูดติดขัดพร้อมกับใบหน้าที่ขึ้นสีระเรื่อ
"ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ แป๊ปเดียวเอง"
เยซองกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูของคนในอ้อมกอด
"ปล่อยน้า ถ้าไม่ปล่อย ชั้นจะโกรธนายจริงๆด้วย"
เรียววุคเริ่มดิ้น และดิ้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เยซองกระซิบอีกที
"ได้สิ แต่ต้องมีสิ่งตอบแทนนะ"
ไม่รอคำตอบ เขาก็ปล่อยเรียววุคออกจากอ้อมกอดอุ่น ทั้งที่รู้สึกเสียดายนิดๆ
ก่อนจะพองลมที่แก้มขวา แล้วหันแก้มไปหาคนตัวเล็ก เป็นสัญญาณให้หอมแก้ม แล้วพูดขึ้น
"อะ ขอสิ่งตอบแทนหน่อย เอาแรงๆนะ"
เรียววุคที่คิดอยากแกล้งเยซองอยู่เหมือนกันก็เริ่มคิดแผนที่จะแกล้งได้ เลยแกล้งพูดขึ้น
"ให้ชั้น...นายให้ชั้นทำจริงๆหรอ"
"อืม จริงสิ^^"
"แรงๆเลยนะ"
"อืม แรงๆเลย"
"แล้วจะไม่โกรธชั้นนะ"
"แน่นอน ดีใจซะอีก หึหึ"
เพี๊ยะ!!!!!!!!
"ว๊ากกกกกกกกก!!!?"
เยซองตะโกนขึ้นแล้วกุมแก้มที่แดงเป็นรอยมือเอาไว้
"อ้าว ก็นายบอกให้ตบแรงๆไม่ใช่หรอ ชั้นก็ทำแล้วไง หึหึ"
เรียววุคแกล้งทำหน้าไร้เดียงสา ก่อนจะแอบหันไปหัวเราะนิดๆ
"ฮึ งอนแล้ว"
"โอ๋ๆๆๆ ขอโทษน้า เอ่อ จะเจ็ดโมงแล้วนะ ไปโรงเรียนได้แล้วแหละ"
"อื้อ^^ "
แล้วก็....ฟอด~
"นี่แน่ะ แก้แค้น ฮ่าๆ"
เยซองหันมายิ้มทะเล้นให้เรียววุคอย่างดีใจที่หลอกหอมแก้มได้สำเร็จ และเดินออกจากห้องไป
"บ้า>///<"
เรียววุคพึมพำเบาๆ พลางหันไปที่โต๊ะอาหาร เพื่อเก็บกวาด
**********[50.44335%]*********
ครืด~ครืด~
"เหยอ"
แล้วเรียววุคที่ตกใจกับเสียงโทรศัพท์ของตัวเองสั่นก็หยิบมันขึ้นมา เปิดฝารับ
ก่อนจะกรอกเสียงลงไป
"หวัดดีครับ"
(ฮัลโหล เรียววุค วันนี้นายมีงานนะ ทำไมยังไม่รีบมาอีก)
"อ๋า ผมกำลังจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ"
(อืม รีบๆมาด้วยล่ะ แต่งตัวมาด้วยเลยก็ดีนะ)
"ครับ แค่นี้นะครับ หวัดดีครับ"
(อือ หวัดดี)
"เฮ้อ"
หลังจากที่ปิดฝาโทรศัพท์ลง ร่างเล็กก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ และ...
ครืด~ครืด~
"เว้ย อะไรนักหนาเนี้ย"
"ฮาโหลลลล"
พูดเสียงยานคางเล็กน้อย และปลายสายก็ตอบกลับมา
(เรียววุคเหรอ อยู่ไหนอ่ะ)
"อ้าว พี่แทฮวาหรอครับ ผม..ยังอยู่ที่คอนโดอยู่เลยครับ แหะๆ"
(เหรอ)
ปลายสายน้ำเสียงตื่นเต้นนิดๆ ก่อนจะพูดต่อ
(งั้น..เดี๋ยวพี่ไปรับนะ พี่จำคอนโดของนายได้ แค่นี้นะ บาย)
"อะ..พ..."
'แง้ พี่แทฮวานะพี่แทฮวา พูดอะไรไม่เคยรอฟังผมเลยง่า'
ร่างเล็กนั่งหัวเสียเล็กน้อย
แล้วก็คิดได้ว่า ต้องไปแต่งตัวแล้ว
...........................................
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ร่างเล็กก็เดินออกมาใส่อะไรบางอย่าง มันคือ...
นมปลอม
แล้วหันไปหยิบบรามาใส่
เขาหันไปมองเสื้อเชิ้ตผู้หญิงและกางเกงขนาดพอดีตัว จึงหยิบมาใส่ทับ
ร่างเล็กโกยผมขึ้น และนำวิกมาสวมทับลงไป
จากนั้นก็นั่งลงบนโต๊ะเครื่องแป้ง เพื่อ...
แต่งหน้า
*********************************
เมื่อร่างเล็กเดินลงมาจากคอนโดก็พบกับ ชายหนุ่มรูปร่างสูง หน้าตาดี ยืนพิงรถของเขาอยู่
"หวัดดีครับพี่แทฮวา"
"อืม"
"พี่มานานรึยัง ขอโทษที่ให้รอนะครับ"
"55 ไม่เป็นไรหรอก นายนี่ ทำไมม่พูดให้เหมือนผู้หญิงล่ะ แต่งเป็นผู้หญิงอยู่ไม่ใช่หรอ 55"
"อ่ะ ก็มันไม่ชินนิครับ"
ร่างเล็กทำแก้มป่องเล็กน้อย
อีกคนจึงเดินไปเปิดประตูรถให้
"ขึ้นมาสิ จะได้ไปกันซะที"
"ฮะ"
***********************
ย๊ากกกก อัพได้แค่นี้นะคะ
เดี๋ยวจะมาอัพให้ต่อ
คือ เราเรียนอยู่โรงเรียนประจำ แล้วไม่ค่อยได้เล่นเนทเรยอะ
เราเลยไม่มีเวลาอัพ
โทสับที่บ้านก้ถูกตัด(กำ-*- บ้านจนค่ะ)
ตอนนี้เล่นเนทอยู่ที่โรงเรียน
เวลามันจะหมดแร้วอ่า
ไปแระนะ บะบาย
ปล. ขอกำลังใจซะ1เม้นนะค้า
ความคิดเห็น