ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (inazuma) fall in love (ภาค เคียวเทน)

    ลำดับตอนที่ #2 : fall in love 1 : ตายย !!!

    • อัปเดตล่าสุด 1 ส.ค. 57


    วันนี้ผมได้มาเที่ยวกับพี่ชายของผม
    "เราจะไปที่ไหนกันหรอครับ ตอบผมมาสักที" ผมถามพี่เป็นรอบที่ 10 แล้วมั้งเนี๊ย แต่...
    "ไม่บอก" พี่ตอบแต่คำนี้ =_=
     ตอนนี้รถได้วิ่งมาที่เมืองเมืองหนึ่งซึ่งมันสวยมาก
    "ที่นี่ที่ไหนหรอครับ" 
    "ที่เมือง....ไงล่ะ เห็นนายอยากมาฉันก็เลยมามา"
    "พี่ !!! ผมรักพี่" กระโดดกอด
    "หยุดเลย!!" ดันผมออก
    "ผมดีใจมากไปหน่อย" อันที่จริงผมน้ะอยากมาที่เมืองนี้มานานแล้วและ
    ที่นี่คือเมืองแห่งการเล่นฟุตบอล ไรมง ยังไงล่ะ
    "จอดตรงนั้นก็ได้ครับ" พี่บอกคนขับรถ
    "ได้ครับ" รถจอด
    "และนายน้อยจะให้ผมมารับกี่โมงครับ"
    "3 โมงเย็นครับ" ยิ้มๆ ^^ 
    "รับทราบแล้วครับ" ขับรถออกไป
    "เราจะไปไหนกันดีล่ะ" ผมถามพี่
    "ตามมาทางนี้สิ" เรียก
    "ครับๆ" เดินตามไป
     
    ในเวลาเดียวกัน
    ในห้องทำงานของท่านพ่อของ สุรึงิ
    "ท่านชาย ครับมีคนมาของพบครับ"
    "อืม ให้เข้ามาได้"
    "ครับบบบ ~" และก็หายไป
    ก๊อกๆ
    "เชิญครับ......!!!!!" ตกใจ "คุณเป็นใคร" คนที่เข้าหัองมาคือชายที่สวมน่ากาก 
    "เป็นคนที่จะมาเอาชีวิตคุณยังไงล่ะ" วิ่งมาที่ท่าน
    "อย่า !!!!" ชึกก!!! ถูกมีดแทงเขาตรงหัวใจพอดี 
    ตายยยย 
    "หึ!!" วิ่งออกไป
    และพวกโจรหลังจากที่ฆ่าท่านแล้วก็ได้ไปฆ่าคนที่อยู่ในบ้านจนหมดจนไม่เหลือใครเลย.....
    "อ้าว แล้วลูกชายทั้ง 2 คนล่ะ"
    "เออใช่"
    "อยู่ไหนกันเนี๊ย"
    วี่ว้อ วี่ว้อ << เสียงรถตำรวจ
    "เฮ้ย ตำรวจมารีบไปเร็ว" พวกโจรต่างพากันหลบหนีไป
     
    ด้าน สองพี่น้อง 
    ที่ไม่ได้รู้ว่าเหตุการณ์ให้บ้านเกิดอะไรขึ้น
    "พี่ครับทางนี้ครับ" ผมเรียกพี่
    "เดี๊ยวสิ รอพี่ด้วย" วิ่งตามไป
    "อันนี้สวยดีน้ะหะ" มอง
    "ใช่ สวยดีน้ะ" มอง 
    "จะซื้อสักอันไหทล่ะครับ" คนขาย ^^ยิ้ม
    "อืม เอาไหมล่ะเคียวสุเกะ" 
    "อืมมมม ~ พี่จะซื้อให้ผมหรอ?"
    "ใช่ !!!" ยิ้ม ^^
    "ผม....อยากได้มากเลย !!!" ทำน่าดีใจ(มาก)
    "ฮ่าาา เอาสองอันครับ"
    "ครับ รอสักครู่น้ะครับ" 
    สิ่งที่สองพี่น้องซื้อก็คือโมบายรูปฟุตบอล
    "ได้แล้วครับ" ยื่นถุงให้
    "ครับ" รับถุง
    "ขอบคุณที่อุดหนุนน้ะครับ"
    "ครับ" เดินออกมาจากร้านขายโมบาย
    "พี่ซื้อมาทำไมสองอันหรอ"
    "ซื้อเอาไปฝากพ่อกับแม่น้ะสิ"
    "พ่อต้องดีใจแน่เลย "
    "ใช่ๆ งั้นเรากลับบ้านกันเถอะ"
    "ครับ"
    "เดี๊ยวพี่โทรหาคุณลุงก่อนน้ะ" หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
    "งั้นเดี๊ยวผมจะไปเล่นตรงนั้นน้ะครับ" วิ่งไป ~
    "อืมๆ " โทรศัพท์ 'ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก...'
    "เอ้า ทำไม่คุณลุงปิดเครื่องล่ะ" โทรหาคุณพ่อ 'ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก...'
    "เอ้า !!"
    โทรเบอร์บ้าน 'ตื่นๆ ตื่นๆ ตื่นๆ' 
    "เอ้า ไม่ติด :(" 
    "พี่เป็นอะไรหรอครับ" 
    "โทรหาใครไม่ติดเลยน้ะสิ"
    "และจะกลับบ้านกันยังไง"
    กริ้งๆ กริ้งๆ (เสียงโทรศัพท์ -.-) ของยูอิจิ (โบราณๆ-0-)
    "ครับ" รับโทรศัพท์
    (คือน้าเองน้ะ)
    "มีอะไรหรือป่าวครับ"
    (ตอนนี้พวกหนูอยูไหนกันจ้ะ)
    "อยู่ที่เมืองไรมงครับ ไม่มีคนมารับคุณลุงก็ปิดเครื่อง คุณพ่อด้วย"
    (หรอ......งั้นเดี๊ยวน้าไม่รับน้ะ) เสียงเศร้าๆ ของน้าทำให้ยูอิจิเป็นห่วงน้า
    "ครับ" น่าเศร้าๆ
    "เป็นอะไรไปหรอครับพี่..."
    "ไม่ได้เป็นอะไรน้ะ น้าจะมารับเราน้ะ"
    "จริงหรอครับ"
    "ใช่"
    "ยูอิจิ เคียวสุเกะ" มีคนตะโกนเรียก คือ น้าของเขาเอง
    "ครับ/ครับ" วิ่งไป
    "เล่นกันสนุกไหมจ้ะ"รอยยิ้มเศร้าๆ ของน้าทำให้ยูอิจิเป็นห่วง
    "น้าเป็นอะไรหรือป่าวครับ"
    "ขึ้นรถมาสิ เดี๊ยวน้าจะเล่าให้ฟัง"
    "เล่า(?)" 
    "ขึ้นรถไปสิ เคียวสุเกะ" 
    "อืม....ครับ" ขึ้นรถไป
    "น้ามีอะไรจะเล่าหรอครับ" 
    "คือ..." น้ำตาหลั่งใหลออกมาโดยที่พวกเราไม่รู้ว่าน้าเป็นอะไร
    "คือ...พ่อแม่ของเธอน้ะ.....ตายแล้ว"
    "..." อึ่งงง!! สิครับ
    "ตายแล้ว" เคียวสุเกะที่ไม่ได้พูดมานาน เริ่มร้องไห้ออกมา "ไม่จริงๆๆๆ" ร้องไห้ "มันไม่จริงใช่ไหมครับพี่ ฮือออออออ..." "ไม่จริงๆ !!!!!!!" ร้องไห้จนสลบไป
     
    หลังที่ผมได้หลับตาลงในวันนั้นผมก็ไม่ได้เห็นน่าพ่อและแม่อีกเลย มันเป็นอดีตที่ทรมานที่ต้องเสียพ่อและแม่ไป.... จากวันนั้นผมก็ไม่เคยยิ้มให้ใครเลย นอกจากพี่ชายที่แสนดีของผม...
     
    และตอนนี้พวกเราสองคนถูกส่งมาเรียนที่โรงเรียนไรมงซึ่งและโรงเรียนที่เกี่ยวการเล่นฟุตบอล
     
    วันนั้นวันที่พ่อแม่เสียผมก็ได้มาเดินเล่นเที่ยวเล่นไปเล่นฟุตบอล แต่...ตอนนี้ผมไม่คิดที่จะเล่นฟุตบอล ถ้าวันนั้นผมไม่มากับพี่ละก็....... พ่อกับแม่ก็ไม่ต้องตายแบบนี้ TwT
    ตอนนี้ผมอยู่กับพี่ที่บ้านพักถูกๆ ใกล้ๆ กับโรงเรียนไรมง แค่เราอยู่กันสองคนแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว !!!
     
    สวัสดีชาวโลก พอดีเจ๊ไปดาวอังคารมา(?) // โดนตบไมาใช่และ คือพอดีว่าสอบ TT เจ๊ขอโทษ ที่ไม่ได้เอามาอัพเลย น้ะ ^^
     
    เจ๊เหนื่อยกับการสอบ การเรียน งานกีฬาสี บลาๆ =_= เจ๊กราบประทานโทษด้วยน้ะ / ผิดไปแล้ว -0- และก็จะอัพให้เลื่อยๆ ไม่ให้ร้าง !! แน่นอน !!!!!! 
     
    ใครรออ่านอยู่ #รอต่อไป เฮ้ย !! เข้ามาอ่านได้แล้วน้ะ 
     
    มันอาจไม่สนุกอะไรมากมาย แต่เจ๊ทำด้วยใจ <3.
     
    นานะๆ ^_^
     
     
     
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×