ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หา!! ว่าไงนะ กิมฮวยมีแฟนแล้ว
เออดิ  เธอมีแฟนแล้ว  แฟนชื่อนิรนาม  กิ๊กชื่อปริศนา
เราไปชมดูตำนานรักดอกหมามุ่ย  ระหว่างกิมฮวยกับนิรนามกันก่อนหล่ะกันครับ
****คำเตือน  ไม่ควรดูเกินวันละสองตอนต่อวัน
        เด็กแก่แดดและบุรุษมีครรภ์กรุณาเตรียมกระโถนให้เรียบร้อยก่อนเข้าชม
        โปรดอ่านคำเตือนบนฉลากทุกครั้งหลังใช้ยา
-----------------------------------------------------------------------------------
ไดอารี่วันที่  2  กุมภา
ทำไมชั้นต้องรู้สึกดีกะตานั่นด้วย  ทั้ง ๆ  ที่มันชอบดึงหางเปีย  ของฉันอยู่เสมอ ๆ
พักหลังชั้นรู้สึกแปลก ๆ เสียจริง
มักจะหน้าแดงโดยไม่รู้สาเหตุเวลาที่ตานั่นกระชากเปียฉันจนเลือดซิบ
และรู้สึกร้อนวูบวาบตอนที่ชั้นจับมันทุ่มฟาดลงกับพื้น
เอ..มีอาการใจเต้นแรงซะด้วย  เวลาที่ใช้ท่าซูเพล็กปิดท้าย
ไดอารี่วันที่  3  กุมภา
ว้าย  เขาบอกว่าฉันน่ารักด้วยแหละ  ทำไมปากหวานอย่างนี้ไม่รู้นะ  ชั้นเลยทุบค้อนเขาเบา ๆ
แต่เขาสำออยไปนั่งโอดโอยอยู่กับพื้น  ก็ฉันไม่รู้นี่นาว่าเขาจะกระดูกบางขนาดนี้
หมอก็บอกว่า  ไม่เห็นเป็นอะไรมากเลย  แค่กระดูกหักสองสามซี่  เลือดคั่งในอีกนิดหน่อย
เชอะ  คนกะล่อน!  คอยดูนะชั้นจะไม่ไปเยี่ยมมันเด็ดขาด
ไดอารี่วันที่  4  กุมภา
เขามาโรงเรียนยังไม่ได้    วันนี้เงียบเหงาจัง
ไดอารี่วันที่  5  กุมภา
เขาดูดีมากเลยหล่ะ  พูดแล้วก็อ๊ายอาย    ผ้าพันแผลที่ติดอยู่ตามใบหน้าทำให้เขาดูเซ็กซี่
แล้วแขนหัก ๆ ที่ต้องคล้องไว้ทำให้เขาดูเท่ห์อย่าบอกใครเลยแหละ
ชั้นลองถามเขาดูว่า  อยากให้เพิ่มความหล่อให้มั้ย  แต่เขาปฏิเสธ
ต๊าย เทพบุตรของฉัน  คงกลัวหล่อเกินไป  ช่างถ่อมตนเสียจริง!
ไดอารี่วันที่  6  กุมภา
เขาหายดีแล้วหล่ะ  คนอะไรตายยากชะมัด
แต่น่าเสียดาย  จะไม่ได้เห็นเขาในสภาพที่ดูเท่ห์อีกต่อไป Y_Y
เอาเป็นว่า  ไว้โอกาสหน้าชั้นจะทำให้แรงกว่านี้ก็แล้วกัน  เขาจะได้ดูหล่อเหลาไปนาน ๆ  *--*
ไดอารี่วันที่  7  กุมภา
เขาบอกรักชั้นแน่ะ
แทบไม่น่าเชื่อเลย  ความสัมพันธ์เราก้าวไปไวมากเหมือนโกหก
เย็นนี้ชั้นกระเดือกว้อดก้าไม่ลงเลยหล่ะ  มัวแต่ตื่นเต้น 
แล้วก็เอาแต่ซุกหน้ากับเปลือกทุเรียนด้วยความขวยเขิน
ไดอารี่วันที่  14  กุมภา
ชั้นตกลงคบเป็นแฟนกันกับเขา  โรแมนติคใช่มั้ยหล่ะเป็นแฟนกันวันนี้
แต่มีข้อแม้คือเขาต้องแปะพลาสเตอร์ปิดแผลไว้ที่หางตาตลอดเวลา
ก็ชั้นชอบอย่างนี้นี่นา
เขาบ่นนิดหน่อยแต่ก็ยอมทำตาม  สงสัยกลัวเจอแบบของจริง
พวกเขาก็เป็นแฟนกันแล้ว  ถึงจะต้องผจญอุปสรรคบุกน้ำลุยไฟมากแค่ไหนก็ไม่หวั่น  ตำนานแห่งความเศร้าของพวกเขาจะได้รับการจารึกชั่วนิรันดร์  เราก็หมดหน้าที่แอบอ่านไดอารี่ชาวบ้านแระ  ไปดูความสัมพันธ์ของกิมฮวยกับกิ๊กของเธอกันดีกว่านะ
          วันนี้เป็นวันโคตรซวยเลยจริง ๆ  ทำไมฉันถึงได้ซวยอย่างนี้นะ  ข้อแรกเลยนายนิรนามบังอาจโทรมาปลุกแต่เช้า
ทำให้ชั้นกินข้าวไม่ลงเหมือนเคย    เซ็งจริง ๆ เล้ย    คนอะไรก็ไม่รู้ป้อนน้ำตาลผ่านหูโทรศัพท์จนฉันอิ่มตื้อไปหมด
พูดแล้วก็จะแหวะ  ตอนชั้นโซเซขึ้นรถโรงเรียน รู้สึกอาการเมาค้างจะยังอยู่นิดนึง
พอทำท่าจะโอ้ก  คนข้าง ๆ ก็กระเถิบหนีอย่างรังเกียจ
ชั้นเลยด่าในใจ (แต่ได้ยินไปทั้งคันรถ) คิดว่างั้นนะ  \"จะรังเกียจอะไรนักหนายะหล่อน    อ้วกมันก็คืออาหารแบบที่หล่อนกินเข้าไปทุกมื้อนั่นแหละ  เพียงแค่มันอยู่ในกระเพาะนานไปนิด\"
นังนั่นไม่ว่าอะไรชั้นแต่กลับขอโทษแบบนางเอ๊กนางเอก  \"ขอโทษค่ะ  ดิฉันมิได้รังเกียจคุณหรอกนะคะ  แต่ธรรมดาหมาบ้ากำลังคลั่งดิฉันคงต้องกันตัวให้ห่างคมเขี้ยวไว้หน่อย    อีกอย่างดิฉันไม่ถือสาคุณค่ะ  เพราะคุณพ่อของดิฉันท่านสอนสั่งมาว่าอย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา  มิเช่นนั้นเชื้อเสนียดอับปรีย์จัญไรมันจะติดตัวดิฉันได้  ฉะนั้นคุณคงไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ เพราะดิฉันคงไม่ลดตัวลงไปยุ่งกับคุณมากกว่านี้หรอกค่ะ\" 
\"กรี๊ดดดดดดดด  \"  ชั้นกรี๊ดอย่างสุดเสียง    \"กรี๊ดๆๆๆๆๆ  นี่หล่อนเอาอะไรทำปากยะหล่อน  รู้จักเอายาขัดห้องน้ำตราเป็ดเข้าไปทำความสะอาดบ้างนะยะ  กลิ่นจะได้สะอาดขึ้นนิดหน่อย\"  ชั้นสวนกลับไปอย่างไม่ลดราวาศอก
\"นี่คุณ\"  นังนั่นเท้าสะเอวแล้วจ้องตาฉันอย่างเอาเรื่อง    เท้าขวาของเธอเหยียบอยู่ข้าง ๆ เบาะนั่งฉัน  \"ดิฉันว่าดิฉันเลิกยุ่งกับคุณแล้วนะคะ\"
น้ำเสียงอ่อนหวานปนเหิ้ยมบอกให้กิมฮวยรู้ว่านังนั่นไม่ได้แค่ขู่
\"ตายจริง    หล่อนไม่ยุ่งอย่างไรของหล่อน  แม่เล่นด่ามาเป็นชุด ๆ  รวมทั้งสิ้นสามร้อยสี่สิบหกตัวอักษร  หากว่านี่เรียกว่าไม่ยุ่งแล้วคำว่าจิกหัวด่าของหล่อนนี่จะขนาดไหน\"
\"คิก คิก  เธอนี่ตลกจังนะ  อุตส่าห์เอาเวลามานับเรื่องไม่เป็นเรื่อง\"  (คุณผู้อ่านที่พยายามนับตัวอักษรในประโยคของน้องสาวคนนั้นเลิกได้แล้วนะครับ  ผมนับไม่พลาดหรอก)
\"นึกว่าจะคิดเป็นแต่เรื่องผู้ชายซะอีก\"  หล่อนเหน็บทิ้งท้ายให้กิมฮวยเจ็บใจ
\"......\"  ชั้นพูดไม่ออก  เถียงไม่ได้เราทั้งคู่ต่างนิ่งเงียบจนถึงโรงเรียน
\"นี่หล่อน  หล่อนชื่ออะไรยะ  ชั้นจะได้จำไว้ล้างแค้น\"
\"วิลิศมาหรา\"
\"ห้วนเสียจริง  กลัวปลาร้าจะร่วงจากปากรึไง  ชั้นชื่อกิมฮวย  เดี่ยวจะหาว่าชั้นเอาเปรียบไม่ยอมบอกชื่ออีก\"  เธอกล่าวอย่างไว้เชิง
\"ต๊ายตาย  กิมฮวยที่แปลว่า Golden flower  น่ะหรือคะ  ชื่อเหมาะสมกับนิสัยดีจัง\"
ชั้นเดือดปุดทันที  \"นี่แก  อยากโดนตบล้างน้ำประเดิมเช้านี้รึไง\"
\"ก็เอาสิ  ดิฉันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีมือมีตี น  ว่าแต่หลังตบดิฉันแล้ว  ไม่ต้องล้างน้ำหรอก  แอลกอฮอล์เลย  เพราะเสนียดจัญไรจากรอยตบเธอล้างออกไม่ได้ง่าย ๆ ด้วยน้ำเปล่าหรอกค่ะ\"
ทันใดก็มีเทพบุตรสุดหล่อขี่ม้าขาวเข้ามาไกล่เกลี่ยสถานการณ์เดือดนี้....เขาคือ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
to be continued
เราไปชมดูตำนานรักดอกหมามุ่ย  ระหว่างกิมฮวยกับนิรนามกันก่อนหล่ะกันครับ
****คำเตือน  ไม่ควรดูเกินวันละสองตอนต่อวัน
        เด็กแก่แดดและบุรุษมีครรภ์กรุณาเตรียมกระโถนให้เรียบร้อยก่อนเข้าชม
        โปรดอ่านคำเตือนบนฉลากทุกครั้งหลังใช้ยา
-----------------------------------------------------------------------------------
ไดอารี่วันที่  2  กุมภา
ทำไมชั้นต้องรู้สึกดีกะตานั่นด้วย  ทั้ง ๆ  ที่มันชอบดึงหางเปีย  ของฉันอยู่เสมอ ๆ
พักหลังชั้นรู้สึกแปลก ๆ เสียจริง
มักจะหน้าแดงโดยไม่รู้สาเหตุเวลาที่ตานั่นกระชากเปียฉันจนเลือดซิบ
และรู้สึกร้อนวูบวาบตอนที่ชั้นจับมันทุ่มฟาดลงกับพื้น
เอ..มีอาการใจเต้นแรงซะด้วย  เวลาที่ใช้ท่าซูเพล็กปิดท้าย
ไดอารี่วันที่  3  กุมภา
ว้าย  เขาบอกว่าฉันน่ารักด้วยแหละ  ทำไมปากหวานอย่างนี้ไม่รู้นะ  ชั้นเลยทุบค้อนเขาเบา ๆ
แต่เขาสำออยไปนั่งโอดโอยอยู่กับพื้น  ก็ฉันไม่รู้นี่นาว่าเขาจะกระดูกบางขนาดนี้
หมอก็บอกว่า  ไม่เห็นเป็นอะไรมากเลย  แค่กระดูกหักสองสามซี่  เลือดคั่งในอีกนิดหน่อย
เชอะ  คนกะล่อน!  คอยดูนะชั้นจะไม่ไปเยี่ยมมันเด็ดขาด
ไดอารี่วันที่  4  กุมภา
เขามาโรงเรียนยังไม่ได้    วันนี้เงียบเหงาจัง
ไดอารี่วันที่  5  กุมภา
เขาดูดีมากเลยหล่ะ  พูดแล้วก็อ๊ายอาย    ผ้าพันแผลที่ติดอยู่ตามใบหน้าทำให้เขาดูเซ็กซี่
แล้วแขนหัก ๆ ที่ต้องคล้องไว้ทำให้เขาดูเท่ห์อย่าบอกใครเลยแหละ
ชั้นลองถามเขาดูว่า  อยากให้เพิ่มความหล่อให้มั้ย  แต่เขาปฏิเสธ
ต๊าย เทพบุตรของฉัน  คงกลัวหล่อเกินไป  ช่างถ่อมตนเสียจริง!
ไดอารี่วันที่  6  กุมภา
เขาหายดีแล้วหล่ะ  คนอะไรตายยากชะมัด
แต่น่าเสียดาย  จะไม่ได้เห็นเขาในสภาพที่ดูเท่ห์อีกต่อไป Y_Y
เอาเป็นว่า  ไว้โอกาสหน้าชั้นจะทำให้แรงกว่านี้ก็แล้วกัน  เขาจะได้ดูหล่อเหลาไปนาน ๆ  *--*
ไดอารี่วันที่  7  กุมภา
เขาบอกรักชั้นแน่ะ
แทบไม่น่าเชื่อเลย  ความสัมพันธ์เราก้าวไปไวมากเหมือนโกหก
เย็นนี้ชั้นกระเดือกว้อดก้าไม่ลงเลยหล่ะ  มัวแต่ตื่นเต้น 
แล้วก็เอาแต่ซุกหน้ากับเปลือกทุเรียนด้วยความขวยเขิน
ไดอารี่วันที่  14  กุมภา
ชั้นตกลงคบเป็นแฟนกันกับเขา  โรแมนติคใช่มั้ยหล่ะเป็นแฟนกันวันนี้
แต่มีข้อแม้คือเขาต้องแปะพลาสเตอร์ปิดแผลไว้ที่หางตาตลอดเวลา
ก็ชั้นชอบอย่างนี้นี่นา
เขาบ่นนิดหน่อยแต่ก็ยอมทำตาม  สงสัยกลัวเจอแบบของจริง
พวกเขาก็เป็นแฟนกันแล้ว  ถึงจะต้องผจญอุปสรรคบุกน้ำลุยไฟมากแค่ไหนก็ไม่หวั่น  ตำนานแห่งความเศร้าของพวกเขาจะได้รับการจารึกชั่วนิรันดร์  เราก็หมดหน้าที่แอบอ่านไดอารี่ชาวบ้านแระ  ไปดูความสัมพันธ์ของกิมฮวยกับกิ๊กของเธอกันดีกว่านะ
          วันนี้เป็นวันโคตรซวยเลยจริง ๆ  ทำไมฉันถึงได้ซวยอย่างนี้นะ  ข้อแรกเลยนายนิรนามบังอาจโทรมาปลุกแต่เช้า
ทำให้ชั้นกินข้าวไม่ลงเหมือนเคย    เซ็งจริง ๆ เล้ย    คนอะไรก็ไม่รู้ป้อนน้ำตาลผ่านหูโทรศัพท์จนฉันอิ่มตื้อไปหมด
พูดแล้วก็จะแหวะ  ตอนชั้นโซเซขึ้นรถโรงเรียน รู้สึกอาการเมาค้างจะยังอยู่นิดนึง
พอทำท่าจะโอ้ก  คนข้าง ๆ ก็กระเถิบหนีอย่างรังเกียจ
ชั้นเลยด่าในใจ (แต่ได้ยินไปทั้งคันรถ) คิดว่างั้นนะ  \"จะรังเกียจอะไรนักหนายะหล่อน    อ้วกมันก็คืออาหารแบบที่หล่อนกินเข้าไปทุกมื้อนั่นแหละ  เพียงแค่มันอยู่ในกระเพาะนานไปนิด\"
นังนั่นไม่ว่าอะไรชั้นแต่กลับขอโทษแบบนางเอ๊กนางเอก  \"ขอโทษค่ะ  ดิฉันมิได้รังเกียจคุณหรอกนะคะ  แต่ธรรมดาหมาบ้ากำลังคลั่งดิฉันคงต้องกันตัวให้ห่างคมเขี้ยวไว้หน่อย    อีกอย่างดิฉันไม่ถือสาคุณค่ะ  เพราะคุณพ่อของดิฉันท่านสอนสั่งมาว่าอย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา  มิเช่นนั้นเชื้อเสนียดอับปรีย์จัญไรมันจะติดตัวดิฉันได้  ฉะนั้นคุณคงไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ เพราะดิฉันคงไม่ลดตัวลงไปยุ่งกับคุณมากกว่านี้หรอกค่ะ\" 
\"กรี๊ดดดดดดดด  \"  ชั้นกรี๊ดอย่างสุดเสียง    \"กรี๊ดๆๆๆๆๆ  นี่หล่อนเอาอะไรทำปากยะหล่อน  รู้จักเอายาขัดห้องน้ำตราเป็ดเข้าไปทำความสะอาดบ้างนะยะ  กลิ่นจะได้สะอาดขึ้นนิดหน่อย\"  ชั้นสวนกลับไปอย่างไม่ลดราวาศอก
\"นี่คุณ\"  นังนั่นเท้าสะเอวแล้วจ้องตาฉันอย่างเอาเรื่อง    เท้าขวาของเธอเหยียบอยู่ข้าง ๆ เบาะนั่งฉัน  \"ดิฉันว่าดิฉันเลิกยุ่งกับคุณแล้วนะคะ\"
น้ำเสียงอ่อนหวานปนเหิ้ยมบอกให้กิมฮวยรู้ว่านังนั่นไม่ได้แค่ขู่
\"ตายจริง    หล่อนไม่ยุ่งอย่างไรของหล่อน  แม่เล่นด่ามาเป็นชุด ๆ  รวมทั้งสิ้นสามร้อยสี่สิบหกตัวอักษร  หากว่านี่เรียกว่าไม่ยุ่งแล้วคำว่าจิกหัวด่าของหล่อนนี่จะขนาดไหน\"
\"คิก คิก  เธอนี่ตลกจังนะ  อุตส่าห์เอาเวลามานับเรื่องไม่เป็นเรื่อง\"  (คุณผู้อ่านที่พยายามนับตัวอักษรในประโยคของน้องสาวคนนั้นเลิกได้แล้วนะครับ  ผมนับไม่พลาดหรอก)
\"นึกว่าจะคิดเป็นแต่เรื่องผู้ชายซะอีก\"  หล่อนเหน็บทิ้งท้ายให้กิมฮวยเจ็บใจ
\"......\"  ชั้นพูดไม่ออก  เถียงไม่ได้เราทั้งคู่ต่างนิ่งเงียบจนถึงโรงเรียน
\"นี่หล่อน  หล่อนชื่ออะไรยะ  ชั้นจะได้จำไว้ล้างแค้น\"
\"วิลิศมาหรา\"
\"ห้วนเสียจริง  กลัวปลาร้าจะร่วงจากปากรึไง  ชั้นชื่อกิมฮวย  เดี่ยวจะหาว่าชั้นเอาเปรียบไม่ยอมบอกชื่ออีก\"  เธอกล่าวอย่างไว้เชิง
\"ต๊ายตาย  กิมฮวยที่แปลว่า Golden flower  น่ะหรือคะ  ชื่อเหมาะสมกับนิสัยดีจัง\"
ชั้นเดือดปุดทันที  \"นี่แก  อยากโดนตบล้างน้ำประเดิมเช้านี้รึไง\"
\"ก็เอาสิ  ดิฉันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีมือมีตี น  ว่าแต่หลังตบดิฉันแล้ว  ไม่ต้องล้างน้ำหรอก  แอลกอฮอล์เลย  เพราะเสนียดจัญไรจากรอยตบเธอล้างออกไม่ได้ง่าย ๆ ด้วยน้ำเปล่าหรอกค่ะ\"
ทันใดก็มีเทพบุตรสุดหล่อขี่ม้าขาวเข้ามาไกล่เกลี่ยสถานการณ์เดือดนี้....เขาคือ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
to be continued
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น