ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักซาดิสส์ของคุณกิมฮวย

    ลำดับตอนที่ #3 : หา!! ว่าไงนะ กิมฮวยมีแฟนแล้ว

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 128
      0
      17 ส.ค. 48

    เออดิ   เธอมีแฟนแล้ว   แฟนชื่อนิรนาม  กิ๊กชื่อปริศนา



    เราไปชมดูตำนานรักดอกหมามุ่ย  ระหว่างกิมฮวยกับนิรนามกันก่อนหล่ะกันครับ





    ****คำเตือน  ไม่ควรดูเกินวันละสองตอนต่อวัน

            เด็กแก่แดดและบุรุษมีครรภ์กรุณาเตรียมกระโถนให้เรียบร้อยก่อนเข้าชม

            โปรดอ่านคำเตือนบนฉลากทุกครั้งหลังใช้ยา



    -----------------------------------------------------------------------------------



    ไดอารี่วันที่  2  กุมภา



    ทำไมชั้นต้องรู้สึกดีกะตานั่นด้วย   ทั้ง ๆ  ที่มันชอบดึงหางเปีย  ของฉันอยู่เสมอ ๆ

    พักหลังชั้นรู้สึกแปลก ๆ เสียจริง

    มักจะหน้าแดงโดยไม่รู้สาเหตุเวลาที่ตานั่นกระชากเปียฉันจนเลือดซิบ

    และรู้สึกร้อนวูบวาบตอนที่ชั้นจับมันทุ่มฟาดลงกับพื้น

    เอ..มีอาการใจเต้นแรงซะด้วย  เวลาที่ใช้ท่าซูเพล็กปิดท้าย





    ไดอารี่วันที่  3  กุมภา



    ว้าย  เขาบอกว่าฉันน่ารักด้วยแหละ   ทำไมปากหวานอย่างนี้ไม่รู้นะ  ชั้นเลยทุบค้อนเขาเบา ๆ

    แต่เขาสำออยไปนั่งโอดโอยอยู่กับพื้น   ก็ฉันไม่รู้นี่นาว่าเขาจะกระดูกบางขนาดนี้

    หมอก็บอกว่า  ไม่เห็นเป็นอะไรมากเลย  แค่กระดูกหักสองสามซี่  เลือดคั่งในอีกนิดหน่อย

    เชอะ  คนกะล่อน!  คอยดูนะชั้นจะไม่ไปเยี่ยมมันเด็ดขาด





    ไดอารี่วันที่  4  กุมภา



    เขามาโรงเรียนยังไม่ได้    วันนี้เงียบเหงาจัง







    ไดอารี่วันที่  5  กุมภา



    เขาดูดีมากเลยหล่ะ   พูดแล้วก็อ๊ายอาย    ผ้าพันแผลที่ติดอยู่ตามใบหน้าทำให้เขาดูเซ็กซี่

    แล้วแขนหัก ๆ ที่ต้องคล้องไว้ทำให้เขาดูเท่ห์อย่าบอกใครเลยแหละ

    ชั้นลองถามเขาดูว่า   อยากให้เพิ่มความหล่อให้มั้ย   แต่เขาปฏิเสธ



    ต๊าย เทพบุตรของฉัน   คงกลัวหล่อเกินไป  ช่างถ่อมตนเสียจริง!







    ไดอารี่วันที่  6  กุมภา



    เขาหายดีแล้วหล่ะ  คนอะไรตายยากชะมัด

    แต่น่าเสียดาย  จะไม่ได้เห็นเขาในสภาพที่ดูเท่ห์อีกต่อไป Y_Y

    เอาเป็นว่า  ไว้โอกาสหน้าชั้นจะทำให้แรงกว่านี้ก็แล้วกัน   เขาจะได้ดูหล่อเหลาไปนาน ๆ  *--*





    ไดอารี่วันที่  7  กุมภา



    เขาบอกรักชั้นแน่ะ

    แทบไม่น่าเชื่อเลย  ความสัมพันธ์เราก้าวไปไวมากเหมือนโกหก

    เย็นนี้ชั้นกระเดือกว้อดก้าไม่ลงเลยหล่ะ  มัวแต่ตื่นเต้น  

    แล้วก็เอาแต่ซุกหน้ากับเปลือกทุเรียนด้วยความขวยเขิน





    ไดอารี่วันที่  14  กุมภา



    ชั้นตกลงคบเป็นแฟนกันกับเขา  โรแมนติคใช่มั้ยหล่ะเป็นแฟนกันวันนี้

    แต่มีข้อแม้คือเขาต้องแปะพลาสเตอร์ปิดแผลไว้ที่หางตาตลอดเวลา

    ก็ชั้นชอบอย่างนี้นี่นา

    เขาบ่นนิดหน่อยแต่ก็ยอมทำตาม   สงสัยกลัวเจอแบบของจริง







    พวกเขาก็เป็นแฟนกันแล้ว  ถึงจะต้องผจญอุปสรรคบุกน้ำลุยไฟมากแค่ไหนก็ไม่หวั่น   ตำนานแห่งความเศร้าของพวกเขาจะได้รับการจารึกชั่วนิรันดร์   เราก็หมดหน้าที่แอบอ่านไดอารี่ชาวบ้านแระ   ไปดูความสัมพันธ์ของกิมฮวยกับกิ๊กของเธอกันดีกว่านะ











               วันนี้เป็นวันโคตรซวยเลยจริง ๆ   ทำไมฉันถึงได้ซวยอย่างนี้นะ   ข้อแรกเลยนายนิรนามบังอาจโทรมาปลุกแต่เช้า

    ทำให้ชั้นกินข้าวไม่ลงเหมือนเคย     เซ็งจริง ๆ เล้ย    คนอะไรก็ไม่รู้ป้อนน้ำตาลผ่านหูโทรศัพท์จนฉันอิ่มตื้อไปหมด



    พูดแล้วก็จะแหวะ   ตอนชั้นโซเซขึ้นรถโรงเรียน รู้สึกอาการเมาค้างจะยังอยู่นิดนึง

    พอทำท่าจะโอ้ก  คนข้าง ๆ ก็กระเถิบหนีอย่างรังเกียจ

    ชั้นเลยด่าในใจ (แต่ได้ยินไปทั้งคันรถ) คิดว่างั้นนะ  \"จะรังเกียจอะไรนักหนายะหล่อน    อ้วกมันก็คืออาหารแบบที่หล่อนกินเข้าไปทุกมื้อนั่นแหละ  เพียงแค่มันอยู่ในกระเพาะนานไปนิด\"



    นังนั่นไม่ว่าอะไรชั้นแต่กลับขอโทษแบบนางเอ๊กนางเอก   \"ขอโทษค่ะ   ดิฉันมิได้รังเกียจคุณหรอกนะคะ   แต่ธรรมดาหมาบ้ากำลังคลั่งดิฉันคงต้องกันตัวให้ห่างคมเขี้ยวไว้หน่อย    อีกอย่างดิฉันไม่ถือสาคุณค่ะ  เพราะคุณพ่อของดิฉันท่านสอนสั่งมาว่าอย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา   มิเช่นนั้นเชื้อเสนียดอับปรีย์จัญไรมันจะติดตัวดิฉันได้   ฉะนั้นคุณคงไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ เพราะดิฉันคงไม่ลดตัวลงไปยุ่งกับคุณมากกว่านี้หรอกค่ะ\"  



    \"กรี๊ดดดดดดดด  \"   ชั้นกรี๊ดอย่างสุดเสียง    \"กรี๊ดๆๆๆๆๆ   นี่หล่อนเอาอะไรทำปากยะหล่อน  รู้จักเอายาขัดห้องน้ำตราเป็ดเข้าไปทำความสะอาดบ้างนะยะ   กลิ่นจะได้สะอาดขึ้นนิดหน่อย\"   ชั้นสวนกลับไปอย่างไม่ลดราวาศอก



    \"นี่คุณ\"  นังนั่นเท้าสะเอวแล้วจ้องตาฉันอย่างเอาเรื่อง     เท้าขวาของเธอเหยียบอยู่ข้าง ๆ เบาะนั่งฉัน  \"ดิฉันว่าดิฉันเลิกยุ่งกับคุณแล้วนะคะ\"

    น้ำเสียงอ่อนหวานปนเหิ้ยมบอกให้กิมฮวยรู้ว่านังนั่นไม่ได้แค่ขู่



    \"ตายจริง    หล่อนไม่ยุ่งอย่างไรของหล่อน  แม่เล่นด่ามาเป็นชุด ๆ  รวมทั้งสิ้นสามร้อยสี่สิบหกตัวอักษร  หากว่านี่เรียกว่าไม่ยุ่งแล้วคำว่าจิกหัวด่าของหล่อนนี่จะขนาดไหน\"



    \"คิก คิก   เธอนี่ตลกจังนะ  อุตส่าห์เอาเวลามานับเรื่องไม่เป็นเรื่อง\"   (คุณผู้อ่านที่พยายามนับตัวอักษรในประโยคของน้องสาวคนนั้นเลิกได้แล้วนะครับ  ผมนับไม่พลาดหรอก)



    \"นึกว่าจะคิดเป็นแต่เรื่องผู้ชายซะอีก\"  หล่อนเหน็บทิ้งท้ายให้กิมฮวยเจ็บใจ



    \"......\"  ชั้นพูดไม่ออก  เถียงไม่ได้เราทั้งคู่ต่างนิ่งเงียบจนถึงโรงเรียน



    \"นี่หล่อน  หล่อนชื่ออะไรยะ  ชั้นจะได้จำไว้ล้างแค้น\"



    \"วิลิศมาหรา\"



    \"ห้วนเสียจริง   กลัวปลาร้าจะร่วงจากปากรึไง   ชั้นชื่อกิมฮวย  เดี่ยวจะหาว่าชั้นเอาเปรียบไม่ยอมบอกชื่ออีก\"   เธอกล่าวอย่างไว้เชิง



    \"ต๊ายตาย   กิมฮวยที่แปลว่า Golden flower  น่ะหรือคะ   ชื่อเหมาะสมกับนิสัยดีจัง\"



    ชั้นเดือดปุดทันที  \"นี่แก  อยากโดนตบล้างน้ำประเดิมเช้านี้รึไง\"



    \"ก็เอาสิ   ดิฉันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีมือมีตี น   ว่าแต่หลังตบดิฉันแล้ว  ไม่ต้องล้างน้ำหรอก   แอลกอฮอล์เลย  เพราะเสนียดจัญไรจากรอยตบเธอล้างออกไม่ได้ง่าย ๆ ด้วยน้ำเปล่าหรอกค่ะ\"



    ทันใดก็มีเทพบุตรสุดหล่อขี่ม้าขาวเข้ามาไกล่เกลี่ยสถานการณ์เดือดนี้....เขาคือ...





    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





    to be continued









    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×