คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
มือเล็กๆของผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงสีขาวนุ่มควานหาผ้าห่มเพื่อนำมาคลุมร่างบางไว้ เพื่อให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย หากแต่บนเตียงนั้นกลับไม่มีผ้าห่มอยู่เลย จะเป็นไปได้ยังไงล่ะ ในเมื่อเมื่อคืนนี้เธอยังซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหนานุ่มนั่นอยู่เลย
ในที่สุดเจ้าของร่างบางก็ค่อยๆลืมตาขึ้น อากาศหนาวเหน็บเช่นนี้คืออะไรกัน เธอไม่ได้นอนอยู่ขั้วโลกใต้เสียหน่อย แล้วก็ได้คำตอบสำหรับคำถามนั้น เมื่อคืนนี้เธอไม่ได้ปรับอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศไว้ต่ำขนาดนี้นี่ แถมผาห่มที่พอจะช่วยให้ความอบอุ่นแก่ร่างของเธอเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมากลับไปกองอยู่บนโซฟานั่น เรื่องน่ามหัศจรรย์เกิดขึ้นกับเธออีกแล้ว
สาวน้อยถอนหายใจเมื่อนึกขึ้นได้แล้วว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร คงเป็นฝีมือของพี่ชายเธอเองสินะ
“เป็นวิธีปลุกที่แปลกจริงๆ”
ร่างบางบ่นเบาๆก่อนจะไปปรับอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศใหม่ เธอตัดสินใจว่ายังไงก็ต้องอาบน้ำก่อน เพราะเธอไม่ได้โดนน้ำมาไม่ต่ำกว่ายี่สิบสี่ชั่วโมงแน่นอน เจ้าของร่างบางที่มีเพียงเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของพี่ชายคลุมร่างอยู่เพียงชิ้นเดียว เปิดรองน้ำอุ่นแล้วเดินไปล้างหน้าแปลงฟันก่อน พลางสายตาก็สำรวจห้องน้ำนี่ มันจะหรูเกินไปแล้วนะห้องน้ำ อันที่จริงมันก็หรูทั้งคอนโดนั่นแหละ ฐานะทางบ้านของลูกพี่ลูกน้องคนนี้ก็ใช่ว่าจะดีขนาดนี้นี่นา อันที่จริงนี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาหาพี่ชายถึงกรุงเทพฯ สาวร่างบางถอดเสื้อเชิ้ตออกก่อนจะจุ่มตัวลงไปน้ำอุ่น รู้สึกสดชื่นดีจริงๆ บางทีถ้าเธออาบน้ำก่อนอาจจะไม่ทำให้จมอยู่กับความทุกข์ที่เกิดขึ้นในอดีตก็เป็นได้
เลิกคิดถึงผู้ชายคนนั้นซะ เธอพยายามสั่งให้ตัวเองลืมความปวดร้าวที่ได้รับ แต่ภาพแห่งความทรงจำที่เจ็บปวดก็ผุดขึ้นมา ภาพของผู้ชายที่เธอรักที่สุดกำลังนอนกกกับผู้หญิงคนอื่นบนเตียงของเธอเอง ภาพที่เขาทำร้ายเธอ เมื่อนึกถึงตรงนี้แก้มที่โดนตบเหมือนชาขึ้นมาอีก หยาดน้ำใสๆไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อนึกถึงความทรงจำที่โหดร้าย
“มาเชลส์ เธอตื่นยังเนี่ย!!”
เฮือก!! เสียงตะโดนของพี่ชายทำให้ลุกพรวดขึ้นจากอ่างกุชชี่ เธอเกือบจมน้ำตายแล้วถ้าไม่ได้ยินชื่อของตัวเอง เธอต้องมีสติมากกว่านี้นะมาเชลส์ เธอเตือนสติตัวเองก่อนจะเดินไปสวมเสื้อคลุม โชคดีนะที่คอนโดของพี่ชายเธอยังมีเสื้อคลุมไซน์ผู้หญิงอยู่ ว่าแต่พี่ชายเธอมีเสื้อคลุมผู้หญิงไว้ทำไมล่ะ ถ้าไม่ใช่... ยี๋ เธอคงถอดเสื้อคลุมออกแน่ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะสามารถปกปิดร่างกายของเธอได้ เสื้อผ้าที่เปียกเพราะโดนฝนเมื่อคืนก็คงไม่ไหวหรอกนะ
มาเชลส์เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นทีชพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเธอยืนรออยู่แล้ว เธอมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของพี่ชายตัวเอง นับว่าเป็นผู้ชายที่หล่อมากคนหนึ่ง เวลาเพียงสามปีทำให้ผู้ชายธรรมดาๆดูดีขึ้นเยอะเลยแฮะ อยากให้สาวๆของพี่เห็นตอนที่หน้าตาพี่ฉันยังมีสิวเขรอะ ตัวดำๆ แต่งตัวบ้านๆไม่ไหวเลย
“ฉันไม่ได้เจอหน้าเธอตั้งหลายปีแล้วนะ ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายเพียงคนเดียวจะทำให้เธอมาหาฉันได้”
ไม่ใช่ว่าพี่ชายเธอไม่เคยกลับบ้านเลยนะ เพียงแต่พอเธอเรียนมหาวิทยาลัยทำให้เวลากลับบ้านของเธอและพี่ชายไม่ตรงกันเสียที นั่นก็เพราะนานๆทีทั้งเธอและพี่จะกลับบ้านด้วยแหละ
“เฮอะ! แค่ผู้ชายคนเดียวไม่มีความสำคัญกับฉันขนาดนั้นหรอก”
“ทำไมเมื่อคืนนี้แกไม่เก่งอย่างนี้มั่งนะ เอาแต่ร้องไห้ขี้มูกโป่ง ฉันทำอะไรผิดๆ ทำไมนายถึงทำกับฉันอย่างโน้นอย่างนี้” พี่ชายตัวดีดัดเสียงพูดอย่างน่าหมั่นไส้
“ถ้าพี่ไม่หยุดพูด ฉันอาจจะกลับบ้านไปบอกแม่พี่ก็ได้นะ ถ้าป้ารู้ว่าลูกชายคนดีควงผู้หญิงมานอนที่คอนโดทุกคืน บางที...”
“บางทีจะทำไม เธอเอาอะไรมาพูดฮะ –O–”
“บางทีเสื้อคลุมตัวนี้พี่อาจจะมีไว้เพื่อสาวๆ หรือไม่...”
“แค่เสื้อคลุมผู้หญิงตัวเดียว มันไม่ได้บอกหรอกนะว่าฉันมีผู้หญิงมานอนด้วย”
พี่ชายตัวดีกดเสียงต่ำ แต่นี่ล่ะคือพิรุธ เพราะปกติแล้วผู้ชายคนนี้จะพูดจาเล่นๆขำๆเสมอ แต่ถ้าเมื่อไหร่พูดจาจริงๆจังแปลว่าต้องมีอะไรอยู่แน่ๆ
“แล้วนั่นในมือพี่ถืออะไรอยู่” มาเชลส์เปลี่ยนเรื่องก่อนที่พี่ชายความดันต่ำตาย
“นี่เหรอ เสื้อผ้าเธอน่ะ ฉันซื้อมาให้”
ทีชโยนถุงในมือให้น้องสาว มาเชลส์ดูในถุงนั้นแล้วพบว่าในนั้นมีชุดดีๆอยู่หนึ่งชุด แต่สิ่งที่ทำให้เธอตกใจคือพี่ชายเธอซื้อชุดชั้นในมาให้ด้วยน่ะสิ!!
“ทำไม...”
“ไม่ต้องโวยวายเลยนะ –_– ฉันซื้อมาให้ชุดเดียวเพราะที่เหลือจะให้เธอไปเลือกซื้อเอง เธอนี่ยังไงมาแต่ตัว จะอกหักก็ให้มันน้อยๆหน่อยนะ”
“ไม่ใช่เรื่องนั้นย่ะ ทำไมพี่ถึงซื้อชุดชั้นในมาให้ฉันด้วยล่ะ”
“อ้าว ฉันไม่รู้หนิว่าเธอชอบโนบลามากกว่า –O–”
“ไม่ใช่โว้ย ฉันหมายถึงพี่รู้ได้ไงว่าฉันใส่แบบไหน แล้วตอนไปซื้อนี่ไม่อายบ้างเหรอไงยะ”
“ก็ไปดูเสื้อชั้นในที่เธอซักอยู่ไง =_= ส่วนเรื่องซื้อฉันให้เพื่อนผู้หญิงไปซื้อให้น่ะ ไปก่อนนะ ฉันต้องไปทำงานเดี๋ยวสาย ฉันวางเงินไว้บนโต๊ะแล้ว หาอยู่หากินเอาเอง บ๊ายๆ” พี่ชายตัวแสบพูดรัวๆแล้วรีบวิ่งหนีไป ให้มันได้อย่างนี้สิ
ความคิดเห็น