ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO CHANBAEK] Are you man?สามีคนนี้รักจัง

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro [{C h a n b a e k}]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 35
      0
      4 ธ.ค. 57

    Intro




     
        Chanyeol's talk...
     

                       เมื่อไหร่เมีย(ภรรยา) คนนี้จะเลิกบอกว่าตัวเองแมน*-* ตัวเองหล่ออยู่เรื่อยเลยคนหล่อไม่เข้าใจ(ทีตัวเองยังพูดเลยย)  แต่ยังไงก็ไม่แมนเหมือนเดิม หึๆๆๆๆ  แบคหน่ะไม่แมนหรอกนะจะบอกให้(บอกใคร) และแบคก็เป็นของพี่ชานคนเดียว เดียว เอียว เอียว(เอกโค่ เพื่อ...) นอกเรื่องมานาน เข้าเรื่องกันเถอะ 

      

                        ผมกับน้องแบคเราแต่งงานกันมาแล้วตั้ง 2 ปีแหน่ะ แต่ตลอดเวลาน้องแบคไม่เคยยอมรับเลยว่าตัวเองไม่แมนแล้วToT สามีเสียจุยส์นะ แต่ผมก็ำไม่เคยบ่นเพราะน้องแบคเก่งนะ ผมยอมราบบบบบ



                         ถึงเราจะแต่งงานกันแล้วแต่น้องแบคก็เรียนอยู่ ผมเลยต้องดูแลน้องแบคไปด้วยผมทำงานเป็นหมอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งซึ่งเป็นงานที่ผมไม่ค่อยชอบ แต่ต้องทำไม่ติดว่าตอนจีบน้องแบคอยากให้น้องแบคเห็นว่าเรียนเก่งผมคงไม่เข้าคณะนี้หรอกT_T แต่น้องแบคบอกว่าทำงานแบบนี้แหล่ะดีแล้วจะได้ช่วยเวลาที่น้องแบคป่วย-0- เป็นไงภรรยาผมน่ารักใช่ไหมล่ะ



                         "แบค....วันนี้วันอะไร??" ผมถามน้องแบคแค่อยากรู้ว่าจำได้รึป่าวทั้งที่รู้ว่าน้องแบคคงไม่รู้
      


                                "วันพุธสิถามได้ ไม่ได้ดูปฏิทินอ่อ" นั่นไงคำตอบเดาถูกเป๊ะ!!



                         "อ่อ...จริงด้วยเนอะ" ผมตอบพร้อมเตรียมจะลาน้องแบคแต่ก็โดนขัดก่อน-^-



                          "วันนี้พี่กลับก่อนเลยนะ วันนี้แบคติดชมรม" แบคบอกผมพร้อมท่าทางน่าสงสัย


                          "งั้น...ป่ะ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่โรงเรียน" ผมบอกพลางเดินไปเอากุญแจรถ 



        Baekhyun's talk
            


                         ผมรู้ว่าวันนี้เป็นอะไรนะ แต่ผมมีเซอร์ไพร์สบางอย่างให้พี่ชาน เลยไม่กล้าบอกไปว่าวันอะไรไม่งั้นก็ไม่เซอร์ไพร์สพอดี  วันนี้เป็นวันครบรอบ 2 ปีของเรา ถึงผมจะดูไม่ค่อยสนใจพี่ชานเพราะว่าตอนแรกคิดว่าพี่ชานนิสัยไม่ดีแต่พอแต่งงานก็รู้ว่าพี่ชานเป็นคนที่ดีมากคนหนึ่ง แหน่ะ! ไม่ต้องมาอิจฉาผมเลยนะครับ เพราะยังไง คนนี้ผมหวง!! (ชานยอลเป็นไงบ้างน้องเขาบอกว่าหวง) แต่ผมต้องไม่แสดงออกมากนัก เพราะผมอาย



                        "แบค..แบค! เหม่ออะไรอยู่" คิดเพลินไปหน่อย 



                        "เปล่า..." ผมตอบพลางคิดวิธีเซอร์ไพร์สต่อ



                        "อ่ะ! แบคถึงแล้ว" ผมลงมาจากรถของพี่ชานโดยแอบเหลือบมองหน้าพี่ชานนิดหน่อย  


      
                       "เฮ้อ...." ผมถอนหายใจดูก็รู้ว่าพี่ชานโกรธอยู่ แง่มๆๆToT



                       "เฮ้ย!! เป็นไรว่ะ หน้าบูดเหมือนตูดลิงเลย" ไอ้คยองซูถามผมพลางคมวดคิ้วสงสัย



                       "กูไม่รู้ว่า จะเซอร์ไพร์สพี่ชานยังไงดีดิว่ะ" ผมตอบตามความจริงทุกประการ


                                                     ----- 50% -----


                       "โด่วว ง่ายๆ มึงก็ไปนอนราบบนเตียงก็จบ ฮ่าๆๆๆๆ" ดู๊!!ดูมันตอบผมสิ>///<

                         
                       "กูแมนโว้ยยย!!" ผมตะโกนใสหน้าไอ้คยองซู


                       ผมกลับมาตั้งหลักใหม่หลังจากที่คิดอะไรไม่ออกเลย เอ๊ะ! หรือผมจะเซอร์ไพร์สแบบง่ายๆดี  อ่า ผมต้องขอร้องไอ้คยองแล้วสิ 

                           
                       "เฮ้ย! มึงช่วยกูคิดหน่อยได้ป่ะ" ผมหันหน้าไปถามคยองซูที่ทำหน้านิ่งมานาน มันโกรธผมหน่ะสิ ToT


                       "ไม่!! มึงคิดเองสิ" เห็นมั้ย มันโกรธผม


                       "นะๆๆๆมึงกูขอโทษ" ผมพูดพร้อมทำตาหวานใส่มัน

                       
                       "ก็ได้ๆ ครั้งสุดท้ายแล้วนะ" ผมพยักหน้า(-_-)(_ _)
     

                       "เอาหูมึงมานี่" ผมเอาหูไปใกล้มัน แล้วมันก็กระซิบบอกแผนของมันมาให้ผม 
     
                        
                       "เอางี้เลยหรอมึง เดี๋ยวพี่ชานก็โกรธแย่หรอก O_O" ผมอึ้งกับแผนของมันจริงๆเลย

                       "อย่างนี้แหล่ะ เขาเรื่องว่าเซอร์ไพร์ส หึๆๆ" ดูมันหัวเราะะะ

                     
                       "จริงเดะ ถ้าพี่ชานโกรธขึ้นมาล่ะToT" ผมตอบไปแบบไม่แน่ใจสุดๆ ว่ามันจะเป็นเซอร์ไพร์สที่ดีหรือแย่กันแน่


                               "เออนะ! เดี๋ยวกูบอกพี่จงอินให้ก็ได้" มันจะไม่เป็นไรจริงหรอว่ะ
          


                                "เออก็ได้ เป็นไงเป็นกันว่ะ" ผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง


                                กริ๊ง!! กริ๊ง!! กริ๊ง!!


                                เสียงกริ๊งบอกถึงเวลาเรียนแล้ว เฮ้อ...น่าเบื่อนอนดีกว่า ZzzZzzZ

     
                                "เห้ย!! ไอ้แบคคาบสุดท้ายแล้วตื่น!!" ผมค่อยๆลืมตาให้ปรับแสงก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาอย่างตกใจที่มันใกล้เข้าถึงเวลานั้นทุกทีแล้ววว


                                "อือ..จะพักเที่ยงแล้วอ่อ" ผมถามเพราะท้องว่างตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วTT


                                "เออดิ!! อีกสิบนาที" คยองซูบอกผม ผมเลยนั่งมองอาจารย์ที่กำลังสอนอยู่หน้าห้องอย่างเบื่อหน่ายย


                                กริ๊ง!!

     
                                เสียงกริ๊งดังขึ้นพร้อมกับคุณครูที่เดินออกไป เยส!! กินข้าวกันเถอะ! ผมยังไม่ลืมเรื่องเซอร์ไพร์สหรอกนะแต่มันหิวอ่ะขอรองท้องก่อนล่ะกัน 


                               "วันนี้กินไรอ่ะ" ผมถามคยองซู ก่อนทีจะไปโรงอาหาร


                               "วันนี้ไม่ค่อยหิว กินขนมล่ะกัน" ผมไปซื้อข้าว ส่วนไอ้คยองซูไปซื้อขนมของมันมากิน พอกินเสร็จเราก็คุยกันนิดหน่อยแล้วก็เดินเข้าห้องเรืยนเตรียมเรียนคาบบ่าย



                              "เลิกเรียนปลุกด้วย" ผมบอกคยองซูก่อนที่จะฟุบกับโต๊ะแล้วคิดเรื่องเซอร์ไพร์สของวันนี้ โอ้ยย แค่คิดก็ตื่นเต้นกลัวมันจะออกมาไม่ดีจังเลย ไม่เป็นไรเราคงไม่ทำให้พี่ชานต้องมาผิดหวังกับน้องแบคแน่ น้องแบครักพี่ชานนะ ZzzZzzZzZ 


     
    ------ 100% ------


    สวัสดีค่าา
    Intro แบบมั่วๆ เม้นหน่อยนะว่ามันมั่วอะป่าว
    5555555

     
     
                   
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×