เจ้าชายรัตติกาล

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

"เฮ้อ ท่านพ่อหายไปไหนของเขานะให้ข้ามารออยู่ตั้งนานแล้วนะไหนนัดไว้ตอน4โมงเย็นไง"เด็กหนุ่มบ่กับตัวเองมีหน้าตาที่น่ารักเหมือนผู้หญิงมองหาพ่อของเขาแล้วบ่นเขามารอพ่อของเขาตั้งแต่3โมครึ่งจนตอนนี้5โมงแล้วพ่อก็ยังไม่มาเด็กหนุ่มจึงลุกขึ้นจากบาร์เพื่อขึ้นห้องแก็ต้องหยุดเพราะได้ยินเสียงของคนที่เขารออยู่

"เฮ้ย เซนรันเจ้าจะไปไหนไม่รอพ่อเลยหรอ"

"โหท่านพ่อข้ารอท่านมาชั่วโมงกว่าแล้วนะข้าก็จะขึ้นไปรอที่ห้องนะสิ"เซนรันตอบ

"พ่อมีงานให้เจ้าทำ เอ้าเจ้าไปทำตามนี้ละ"

"ได้ท่านพ่อ"เซนรันรับกระดาษมาดูสิ่งที่เขาต้องไปทำ

"อ้อ ขามีเรื่องจะบอกเจ้าอีกเรื่องหนึ่งเจ้าต้องไปเข้าโรงเรียนคิงเดวิลเจ้าต้องไปสอบเข้าพรุ่งนี้เข้าใจไม"

"อืม งั้นข้าไปทำงานก่อนนะขอรับท่านลูเวคัล"เซนรันกล่าวพรสงหายตัวไป

"เออให้มันได้งี้สิลูกตู"ลูเวคัลบ่น

เซนรันเดินไปตามแผนที่ที่ได้มาจนาถึงคฤหาสสีตาของเขาก็เปลื่ยนเป็นสีแดงเลือดรับกับผมสีเงินของเขาเซนรันเข้าไปจู้โจมเป้าหมายในงานเพียงเสียวนาทีเป้าหมายก็หมดลมหายใจเขาจึงกลับที่พักเขาฝึกการสังหารมาตั้งแต่จำความได้ทั้งที่เขาไม่อยากทำแต่มันเป็นงานของตระกลูเขาจึงต้องทำเขาชำระคราบเลือดออกจากร่างกายด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์แต่งตัวแล้วเข้านอนเข้าสู่ห้วงนิทรา

"ที่นี้ที่ไหน"เซนรันเอย

'ช่วยด้วย'เสียงปริศนาเอย

"นั้นใครอยู่ที่ไหน"เซนรันถาม

'ช่วยด้วยข้าทรมานหลือเกิน'

"แล้วเจ้าอยู่ไหนละ"

'ท่านเดินตรงมาได้โปรดมาช่วยข้าที่'

"ได้"เซนรันเดินไปตามเสียงที่ร้องขอความช่วยเหลือจนถึงน้ำตกแห่งหนึ่งเขาเดินเข้าไปในถ้ำหลังน้ำตกเขาเห็นผลึกน้ำแข็งมีมังกรสีฟ้าสวยอยู่ข้างในดูน่าหลงใหล

'ในที่สุดท่านก็มาช่วยข้าแล้วเจ้าชาย'มังกรพูด

"ข้าไม่ใช่เจ้าชายหรอกแต่ว่าข้าจะช่วยเจ้ายังละ"เซนรันถาม

'ท่านต้องทำลายผลึกนี้'
"แต่ข้าจะทำยังไงละ"
'แล้วแต่ท่านดิ'