ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Dicronia Online (Shota)(กึ่ง Y / Yaoi?)

    ลำดับตอนที่ #9 : นรกบนทุ่งหญ้า

    • อัปเดตล่าสุด 14 ส.ค. 54


                    ทันที่สกายเริ่มเป่าขลุ่ย เสียงเพลงที่ไพเราะก็ดังขึ้นจากทุกทิศ โดยมีจุดศูนย์รวมอยู่ที่ต้นไม้แห่งความชั่วช้า บรรดาผู้เล่นที่ได้ฟังก็หลงใหลเคลิ้บเคลิ้มจนลืมที่จะต่อสู้ บทเพลงบรรเลงไปเรื่อยๆจนกระทั่ง
                    เพลงที่แสนไพเราะได้เปลี่ยนเป็น เสียงเพลงที่โหยหวนราวกับเสียงกรีดร้องของปีศาจ ทำให้เหล่าผู้เล่นที่ไม่ได้ปาร์ตี้กับสกายต้องรีบอุดหูทันที พวกเขาไม่เคยได้ยินเสียงเพลงอันใดที่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อนเลย
                    บริเวณรอบๆต้นไม้แห่งความชั่วช้าได้ปรากฏเปลวลุกขึ้นมาจากพื้นดินล้อมรอบต้นไม้แห่งความชั่วช้าไว้และค่อยแคบลงมาเรื่อย มันแผดเผาต้นไม้แห่งความชั่วช้าจนมันต้องกรีดร้องลั่น จนทำให้ทุ่งหญ้าซาเนียตะวันออกกลายเป็นเหมือนนรก เปลวไฟค่อยๆลุกลามเผาต้นไม้แห่งความชั่วช้าไปเรื่อยๆตั้งแต่ต้นไปจนถึงกลิ่น แต่หน้าแปลกที่บริเวณใบหน้ากลับไม่โดนแผดเผา ราวกับจะให้กรีดร้องจนกว่าทุกส่วนจะมอดไหม้ไป
                    ชินริวที่ยืนอยู่ข้างๆสกายยังอดตกตะลึงไม่ได้ ถึงแม้เขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากสกิลของสกายก็ตามแต่ภาพและเสียงกรีดร้องช่างทำให้เขารู้สึกกลัวขึ้นมาจนตัวสั่นทันที ชินจึงเก็บมีดสั้นแล้วหันหลังให้กับภาพตรงหน้าพร้อมกับอุดหูไปด้วย
                    กิลที่คอยยืนดูเมื่อได้ยินเสียงเพลงก็ทำให้เขาคิดถึง เซไค ขึ้นมา เซไคเป็นนักบรรเลงเพลงที่เก่งที่สุดใน Dicronia บทเพลงที่เขาบรรเลงมีทั้งเพลงที่ไพเราะ และ โหดร้าย แต่บทเพลงเหล่านี้กิลกลับชอบฟังเป็นที่สุด เขามักไปหา เซไค เพื่อฟังบ่อยๆ น่าเสียดายที่เซไค กลับทรยศพวกเขาก่อกลียุค ขึ้นมา
                    ทางด้านต้นไม้แห่งความชั่วช้าที่ตอนนี้ไฟได้ลามไปทั้งตัวแล้วยังกรีดร้องอย่างโหยหวนต่อไปและ ดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเสียงกรีดร้องได้ค่อยลดความดังลงเรื่อยๆจนเงียบสงบ พร้อมกับร่างที่เหลือเพียงเถ้าธุลี
                    “แฮ่กๆ เพลงนี้เป่าทีนึง เหนื่อยชะมัด กิน MP เยอะด้วย แต่ผลตอบแทนคุ้มค่าแหะ”สกายชื่นชมผลงานของตนเอง พร้อมกับหันไปมองชินริวที่ตอนนี้กำลังหันหลังอยู่
                    “นี่ชิน เลิกหันหลังได้แล้วมันจบแล้วนะ”สกายพูดพร้อมกับเดินไปขยี้หัวของชินเล่น
                    “อะฮะ พี่สกาย เมื่อกี้นี้มันน่ากลัวจังเลยฮะ”ชินหันกลับมาพูดกลับสกายตอนนี้เขาเริ่มกลับมาเป็นปกติแล้ว
    “ผู้เล่นบลูสกาย สังหารสัตว์อสูรระดับตำนาน ต้นไม้แห่งความชั่วช้า ระดับ 10 สำเร็จ ได้รับ EXP 650,000 หน่วย เลื่อนระดับเป็น 47 เงินจำนวน 40,000 เดียร์ ได้รับไอเทมดวงจิตแห่งความชั่วช้า 1 ก้อน กิ่งไม้แห่งความชั่วช้า 3 กิ่ง กล่องมีดแห่งความชั่วช้า 1 กล่อง(สามารถหยิบมาปาได้เรื่อยๆไม่มีวันหมด) ดาบแห่งความชั่วช้า 1 เล่ม คทาแห่งความชั่วช้า 1 ด้าม และ การ์ดต้นไม้แห่งความชั่วช้า 2 ใบค่ะ”
    “ผู้เล่นบลูสกายบรรลุเงื่อนไข สังหารต้นไม้แห่งความชั่วช้า ได้รับชื่อเสียง 2500 หน่วย ได้รับฉายา ผู้พิฆาตต้นไม้แห่งความชั่วช้า ค่ะ”
    “ผู้เล่นชินริว สังหารสัตว์อสูรระดับตำนาน ต้นไม้แห่งความชั่วช้า ระดับ 10 สำเร็จ ได้รับ EXP 650,000 เลื่อนระดับเป็น 36 เงินจำนวน 40,000 เดียร์ ได้รับไอเทมดวงจิตแห่งความชั่วช้า 1 ก้อน กิ่งไม้แห่งความชั่วช้า 2 กิ่ง กระบี่แห่งความชั่วช้า 1 เล่ม และ การ์ดต้นไม้แห่งความชั่วช้า 2 ใบค่ะ”
    “ผู้เล่นชินริวบรรลุเงื่อนไข สังหารต้นไม้แห่งความชั่วช้า ได้รับชื่อเสียง 2500 หน่วย ได้รับฉายา ผู้พิฆาตต้นไม้แห่งความชั่วช้า ค่ะ”
    “ผู้เล่นบลูสกาย ต้องการให้ทางระบบประกาศชื่อไหมค่ะ”
    “ผู้เล่นชินริว ต้องการให้ทางระบบประกาศชื่อไหมค่ะ”
                    “ไม่”ทั้งตอบพร้อมกันทันที พวกเขาไม่อยากให้ระบบประกาศชื่อของเขาออกไป เพราะพวกเขาอาจถูกตามล่าจากพวกกิลด์ใหญ่ๆ ได้
    “รับทราบค่ะ ทางระบบจะไม่ประกาศชื่อคุณในการสังหารค่ะ”
                    แล้วระบบจึงประกาศให้คนทั้ง Dicronia ได้ยินว่า
    “ประกาศขณะนี้ สัตว์อสูรระดับตำนาน ต้นไม้แห่งความชั่วช้า ได้ถูกผู้เล่น ???? ???? สังหารแล้วค่ะ”
                    เมื่อระบบประกาศถึงผู้ที่สังหารได้ ทำให้เหล่ากิลด์ใหญ่รีบสั่งการให้ส่งคนไปที่เมืองเริ่มต้นทันที เนื่องจากการที่มีผู้เล่นสังหารสัตว์อสูรระดับตำนาน ตัวแรกได้ แสดงว่าต้องมีฝีมือมากเลยทีเดียว
                    ทางด้านสกายและชินเมื่อระบบประกาศไอเทมที่ได้รับเสร็จแล้วทั้ง 2 ก็มาเช็คของที่ได้ทันที
                    “เอ ไอก้อนๆนี่คืออะไรหว่า”สกายที่หยิบดวงจิตแห่งความชั่วช้าขึ้นมาจึงรีบดูรายละเอียดของมันทันที
    ดวงจิตแห่งความชั่วช้า
    -ดวงจิตที่รวบรวมความชั่วช้าของมนุษย์ทั้งมวล เป็นแกนกลางของต้นไม้แห่งความชั่วช้า สามารถนำไปผลิดอาวุธ ชุดเกราะ หรืออัพเกรดได้
     
    กิ่งไม้แห่งความชั่วช้า
    -กิ่งไม้ที่มีแต่ความชั่วช้าอยู่ภายใน สามารถนำไปส่งที่สมาคมนักล่าได้
     
    กล่องมีดแห่งความชั่วช้า ระดับ S
    -กล่องที่บรรจุมีดแห่งความชั่วช้าเอาไว้ สามารถหยิบออกมาใช้ได้อย่างไม่จำกัด
     
    ดาบแห่งความชั่วช้า ระดับ S
    ATK + 1200
    DEF + 600
    สกิลติดตัวประจำอาวุธ
    กลิ่นไอแห่งความชั่วช้า – เพิ่ม ATK ให้ผู้เล่น 500
    คำอธิบาย
    -ดาบที่ทำขึ้นจากความชั่วช้าของมนุษย์
     
    คทาแห่งความชั่วช้า ระดับ S
    MATK + 1200
    MDEF + 600
    สกิลติดตัวประจำอาวุธ
    พลังแห่งความชั่วช้า – เพิ่ม MATK ให้ผู้เล่น 500
    คำอธิบาย
    -คทาที่บรรจุความชั่วช้าทั้งมวลเอาไว้
     
    กระบี่แห่งความชั่วช้า ระดับ S
    ATK + 300
    MATK +300
    AGI +200
    สกิลติดตัวประจำอาวุธ
    เงาแห่งความชั่วช้า – เพิ่ม AGI ให้ผู้เล่น 100
    คำอธิบาย
    -กระบี่หล่อขึ้นจากความชั่วช้าของมนุษย์
     
    การ์ดต้นไม้แห่งความชั่วช้า
    -การ์ดที่ตกจากต้นไม้แห่งความชั่วช้าเท่านั้น สามารถนำไปใส่ในสมุดคอลเล็กชั่นระดับสูง เพื่อแลกรางวัลได้ หรือ ใช้เพื่อเริ่มภารกิจพิเศษ ได้
    เมื่อทั้ง 2 เช็คเสร็จแล้วจึงพบว่าของที่ได้มาเป็นของระดับ สูงทั้งนั้นสกายจึงหยิบกล่องมีดแห่งความชั่วช้าขึ้นมา
    “อะชิน พี่ให้ ชินคงต้องใช้มันมากกว่าพี่”สกายพูดพร้อมกับมอบกล่องมีดให้กับชิน
    “จะดีเหรอฮะ พี่สกาย”ชินบอกอย่างเกรงใจ
    “เอาน่าไม่เป็นไรหรอก พี่เก็บไว้ก็ไม่ได้ใช้”สกายพูดพร้อมกับคิดว่าถึงเขาจะเก็บไว้ก็คงต้องเอาไปขายอยู่ดี ให้ชินซะดีกว่า
    “อะงั้นขอบคุณฮะ พี่สกายใจดีจังเลย”ชินกล่าวขอบคุณพร้อมกับจุ๊บลงที่แก้มของสกายโดยที่สกายไม่ทันระวังตัว
                 “ทะทำอะไรน่ะชิน”สกายซึ่งถูกชินหอมแก้มตอนนี้หน้าแดงขึ้นมาอีกแล้ว
                “ก็แทนคำขอบคุณไงฮะ”ชินตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้กับสกายซึ่งตอนนี้เขาหน้าแดงมากกว่าเดิมแล้วอยู่
    ทันใดนั้นก็ปรากฏกลุ่มแสงสว่างขึ้นพร้อมกับร่างของกิล
    “ใช้ได้เลยนี่สกาย เล่นเอาซะข้าสนุกไปด้วยเลย”กิลพูดอย่างอารมณ์ดีตอนที่ต้นไม้นั่นโดนเผาเขาชอบชะมัด
    “ว่าแต่เด็กคนนี้ใครกันหรือ สกาย”กิลเมื่อหันไปเห็นชิน จึงถามสกาย
    “อ่อ ชินน่ะพอดีเมื่อกี้เขาบาดเจ็บ ผมเลยช่วยเขาแล้วก็ช่วยกันจัดการต้นไม้นั่นน่ะ”สกายตอบกิลทันที ตอนนี้สกายเริ่มหายหน้าแดงแล้ว
    “อ่องั้นเหรอ ข้าว่านะตอนนี้พวกเรารีบไปจากที่นี่กันดีกว่า พวกคนชักจะเริ่มทยอยกันมาแล้วนะ”กิลพูดเมื่อกี้เขาสังเกตเห็นเหล่าผู้เล่นที่กำลังงงกับการตายของต้นไม้โลกค่อยๆเดินกันมาทางนี้เพื่อกลับเมืองแล้ว
    “อะอื้อ กลับเมืองกันเลยละกัน ชินก็มาด้วยสิ”สกายพูดกับกิลพร้อมทั้งเอ่ยชักชวนชิน
    “อ่ะได้ฮะ”ชินพูดตอนนี้เขาก็อยากกลับเมืองแล้วเหมือนกัน
    “เอาล่ะพวกเจ้า 2 คนพร้อมนะ ข้าจะวาร์ปแล้ว”กิลพูดพร้อมกับร่ายเวทย์ที่พื้นดินที่พวกเขายืนอยู่
    “เคลื่อนย้ายมิติ”
    ทันใดนั้นร่างของพวกเขาก็กลายกลุ่มแสงสว่างลอยไปที่เมืองซาเนีย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×