ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Dicronia Online (Shota)(กึ่ง Y / Yaoi?)

    ลำดับตอนที่ #8 : ต้นไม้แห่งความชั่วช้า

    • อัปเดตล่าสุด 14 ส.ค. 54


                    ทุ่งหญ้าซาเนียตะวันออก ที่ขณะนี้ได้เกิดการต่อสู้ขนาดใหญ่ขึ้นเพราะมอนเตอร์ระดับตำนานแห่งเกาะแห่งนี้ได้ปรากฏตัวขึ้นอันเนื่องมาจาก การที่มีผู้เล่นทำเงื่อนไขในการปรากฏตัวสำเร็จ
                    “สัตว์อสูรระดับตำนาน ต้นไม้แห่งความชั่วช้า ระดับ 10 ปรากฏตัวขึ้น ณ ทุ่งหญ้าซาเนียตะวันออก ขอให้เหล่าผู้กล้าทั้งหลายร่วมมือกันกำจัด ต้นไม้แห่งความชั่วช้า โดยผู้เล่นเมื่อถูกสังหารจะไม่เสีย และ รอเวลาการเกิด 1 ชม.ค่ะ”
                    ส่งผลให้เหล่าผู้เล่นทั้งหลายต่างรวมตัวกันเพื่อกำจัดมอนเตอร์ตัวนี้เพราะนอกจากจะได้ค่าชื่อเสียงและฉายาแล้ว เมื่อสังหารได้ระบบก็จะประกาศชื่อของผู้ที่สังหารให้ทุกคนในDicronia ได้ยิน ดังนั้นทุ่งหญ้าซาเนียตะวันออกตอนนี้จึงเต็มไปด้วยผู้คนมากมายและยังเพิ่มจำนวนขึ้นอีกเรื่อยๆ
                    ทางด้านสกายและกิลที่กำลังวิ่งไปในจุดที่เกิดการต่อสู้นั้น เมื่อไปถึงก็ได้เข้าไปถามนักเวทย์คนหนึ่งซึ่งกำลังร่ายเวทย์อยู่
                    “นี่พี่ชายฮะ มันเกิดอะไรขึ้นเหรอแล้วมอนเตอร์ตัวนั้นมันอะไรน่ะ”
                    “อ้าวนี่น้องไม่รู้เหรอ นั่นน่ะมอนเตอร์ระดับตำนานเชียวนะ ของที่ได้น่ะล้ำค่าสุดๆเลย แถมยังไดทุกคนที่ตีด้วยนะ”นักเวทย์คนนั้นบอกพร้อมกับกลับร่ายเวทย์เพื่อช่วยพรรคพวกตัวเองอีกครั้ง
                    “น่าสนใจจังนี่กิล เรามาช่วยกันกำจัดมอนเตอร์ตัวนี้กันดีกว่านะ”สกายบอกกับกิลด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดเขาก็จะได้ฆ่ามอนเตอร์ซะที ไม่ใช่ฆ่าหนูและแมลงจนได้ ฉายานักกวาดล้างท่อ น่ะนะ
                    “หึ แค่เจ้านี่ข้าออกแรงเพียงนิดเดียวมันก็ตายแล้ว จะให้ข้าจัดการเลยไหมล่ะ”กิลพูดพร้อมกับกระแทกไม้เท้าของตนเองลงบนพื้นพร้อมกับร่ายเวทย์
                    “อ๊ะ อย่านะกิล ผมอยากลองต่อสู้ดูอะ”สกายรีบห้ามกิลทันที ขืนให้กิลช่วยลงมือเขาก็ไม่เป็นอันต้องทำอะไรกันพอดีน่ะสิ
                    “หืมเอางั้นก็ได้ งั้นข้าจะร่ายเวทย์เสริมพลังให้เจ้า แล้วเจ้าเข้าไปลุยซะละ ข้าจะดูอยู่เฉยๆนี่แหละ”กิลจึงทำการหยุดการร่ายเวทย์ทันที พร้อมกับหันมาร่ายเวทย์ใส่สกาย
                    “พร้อมนะสกาย พรของอเวจี”เมื่อกิลพูดจบก็ปรากฏรูปหัวกะโหลกขึ้นที่พื้นดิน แล้ววิ่งเข้าสู่ตัวของสกายทันที
                    เมื่อสกายได้รับเวทย์ของกิลแล้วเขารู้สึกว่าตัวเองนั้นมีพลังมากขึ้นอย่างมหาศาลจึงรีบดูค่าสถานะของตนเองทันที
    ผู้เล่น บลูสกาย อาชีพ นักบรรเลงเพลงอเวจี ระดับ 45
    HP 5400/5400                   MP 50000/50000
    ATK 1000(+ 2000)
    MATK 7400(+ 2000)
    DEF 2000 (+ 2000)
    MDEF 5100 (+ 2000)
    AGI 480 (+ 2000)
    สถานะที่ได้รับ
    พรของอเวจี – คำอวยพรจากอเวจีที่จะเพิ่มพลังให้กับผู้เล่นในระดับปานกลาง โดยค่าทุกอย่างจะ + 2000
    “โหยสุดยอดเลย ว่าแต่ตอนนี้เรามีสกิลอะไรให้ใช้มั่งนะ” สกายจึงเปิดหน้าต่างสกิลขึ้นมาทันที
    สกิลของผู้เล่นบลูสกาย
    ชีวิตแห่งอเวจี (พัฒนามาจาก ท่วงทำนองแห่งชีวิต)
    -ขับกล่อมบทเพลงที่ฟื้น HP ให้กับผู้เล่น เป้าหมายและสมาชิกในปาร์ตี้ 10% ของHPทั้งหมด ในระยะ 300 เมตร ใช้ MP 2500 ดีเลย์ 15 วินาที
    คำสรรเสริญมรณะ (พัฒนามาจาก คำอวยพรของดนตรี)
    -ขับกล่อมบทเพลงที่เพิ่ม ATK และ MATK ให้กับผู้เล่นและสมาชิกในปาร์ตี้ 50%ในระยะ 300 เมตร เป็นเวลา 1 ชม. ใช้ MP 5000 ดีเลย์ 30 นาที
    อเวจีลงทัณฑ์ (พัฒนามาจาก บทเพลงกระชากวิญญาณ)
    -ขับกล่อมบทเพลงที่ทำลายประสาททั้ง 5 ของศัตรูทำให้ศัตรูเจ็บปวดอย่างไม่อาจคาดเดา ทำให้ศัตรูติดสถานะเลือดไหลไม่หยุด เป็นเวลา 30 วินาที ใช้ MP 3000  ดีเลย์ 5 วินาที
    อเวจีสังหารนภา (พัฒนามาจาก บทเพลงผลาญนภา)
    -ขับกล่อมบทเพลงที่ทำลายแก้วหูและอวัยวะภายในของศัตรูในระยะ 500 เมตร ใช้ MP 4000 ดีเลย์ 10 วินาที
    ภาพลวงตามรณะ (พัฒนามาจาก บทเพลงหลอนประสาท)
    -ขับกล่อมบทเพลงที่ทำให้ศัตรูติดสถานะสับสันเป็นเวลา 180 วินาที ใช้ MP 5000 ดีเลย์ 1 นาที
    เพลงกล่อมเด็กของอเวจี (พัฒนามาจาก บทเพลงแห่งการหลับใหล)
    -ขับกล่อมบทเพลงที่ทำให้ศัตรูติดสถานะหลับใหล ใช้ MP 7500 ดีเลย์ 1 ชม.
    เพลงรอยยิ้มแห่งอเวจี
    -บรรเลงเพลงที่มีอานุภาพร้ายกาจ ส่งผลให้มอนเตอร์ที่ได้รับเพลงนี้ต้องเจ็บปวดทรมาณดั่งตกนรกจนกว่าจะสิ้นชีพ ใช้ MP 80% ของผู้เล่น ดีเลย์ 7 วัน
    ดึงวิญญาณ
    -ชุบชีวิตเป้าหมายไม่ว่าจะเป็นคนหรือมอนเตอร์ 1 เป้าหมาย พร้อมทั้งฟื้น HP และ MP 100% ประสบการณ์ ใช้ MP 3000 ดีเลย์ 1 ชม.
    การกลับมาจากความตาย
    -ร่ายเวทย์ใส่ตนเองเมื่อผู้เล่นเสียชีวิตจะชุบชีวิตผู้เล่นเมื่อเสียชีวิตทันที พร้อมทั้งฟื้น HP และ MP 100% และไม่หักค่าประสบการณ์ ใช้ MP 50% ดีเลย์ 1 วัน
    เพลงความสุขมรณะ
    -บรรเลงเพลงที่ทำให้ศัตรูในระยะ 700 เมตรต้องหลงใหล พร้อมทั้งลด HP ของศัตรูไปเรื่อยๆจนกว่าจะตาย ใช้ MP 40% ดีเลย์ 1 ชม.
    “สุดยอดเลยแต่ละสกิลนี่ เอาล่ะได้เวลาลุยแล้ว”เมื่อสกายปิดหน้าต่างแล้วสกิล แล้วจึงรีบมองหาต้นไม้ที่สามารถมองเห็นเจ้าต้นไม้ยักษ์นี่ทันที เมื่อพบแล้วสกายจึงรีบวิ่งที่ต้นไม้นั้นแล้วปีนขึ้นไปทันที
    เมื่อขึ้นไปแล้วสกายจึงพบว่าเจ้าต้นไม้ยักษ์ต้นนี้โหดเอาเรื่อง เพราะบรรดาขาชนทั้งหลายนั้นบาดเจ็บหนักไปตามๆกัน จนนักเวทย์ฮีลกันแทบไม่ทันจนบางคนกลายเป็นแสงไปเลยก็มี คงมีแต่พวกโจมตีระยะไกลเท่านั้นที่ทำดาเมจ ใส่มอนเตอร์ตัวนี้ได้
    “โหยโหดชะมัดเลยเจ้าตัวนี้ เอาล่ะลองสกิลดูดีกว่า”สกายจึงหยิบขลุ่ยขึ้นมาทันที แต่เมื่อกำลังจะทำการเป่านั้น
    “อูย....”เสียงนี้ทำให้สกายต้องหันไปดู พบว่าใต้ต้นไม้ที่เขาอยู่มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่งกุมบาดแผลที่หัวไหล่ด้านซ้ายเอาไว้ ทั้งๆที่ตอนแรกที่เขามายังไม่มี สงสัยคงโดนเจ้าต้นไม้นั่นโจมตีมาเลยมานั่งตรงนี้สินะ สกายจึงลงไปหาเด็กคนนั้น
    “นี่เป็นอะไรหรือเปล่าน่ะ”สกายถามด้วยความเป็นห่วง บาดแผลของเด็กคนนี้มีเลือดไหลเยอะมาก สกายจึงเป่าบทเพลงแห่งอเวจีให้เด็กคนนี้ทันที
    ทันใดนั้นบาดแผลของเด็กคนนี้ก็ค่อยๆปิดสนิท จนเด็กคนนั้นตกใจ
    “พี่ชาย ใช้เวทย์อะไรน่ะสุดยอดไปเลย”เด็กชายถามด้วยความประหลาดใจ บาดแผลเมื่อกี้ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสมาก แต่บาดแผลเหล่านั้นกลับหายไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับ HP ที่กลับมาเต็มเปี่ยมเหมือนเดิม
    “เวทย์รักษาไง ว่าแต่เราทำไมถึงมานั่งบาดเจ็บตรงนี้ล่ะ”สกายถามอย่างสงสัย
    “ก็ผมได้ยินเสียงระบบประกาศว่าสัตว์ระดับตำนานปรากฏตัวขึ้นผมก็เลยมาช่วยเขาโจมตีน่ะ แต่พอดีไปโดนกิ่งที่มันโจมตีมาทะลุไหล่เข้าน่ะสิ”เด็กชายถามอย่างเหนื่อยอ่อน มอนเตอร์ตัวนี้โหดเกินไปเขาโดนโจมตีแค่ครั้งเดียวก็เกือบตายแล้ว ยังงี้โอกาสที่จะได้ของดีๆแทบไม่มีเลย
    “งั้นเหรอ นี่พี่ก็กำลังจะโจมตีมันเหมือนกันมาช่วยพี่ไหมล่ะ”สกายเอ่ยชักชวน เขาคิดว่ามีกำลังมาเพิ่มน่าจะดีกว่า
    “จริงเหรอ ขอบคุณนะฮะ เดี๋ยวผมปาร์ตี้ไปนะ ว่าแต่พี่ชื่ออะไรเหรอ ฮะ ผม ชินริว แต่เรียกผมว่า ชินเฉยๆก็พอ”ชินกล่าวขอบคุณสกายอย่างดีใจ
    “พี่ชื่อ บลูสกายน่ะ แต่เรียกพี่ สกาย ก็พอ”เมื่อชินกล่าวจบเขาก็ได้ยินเสียงระบบบอกเขาว่าชินชักชวนเข้าปาร์ตี้เขาจึงตอบรับทันที
    “โหย พี่ระดับ 45 แล้วเหรอเนี่ย ผมยัง 31 อยู่เลย”ชินบอกอย่างตกใจ ปกติพวกระดับ 35+ จะไม่ค่อยอยู่เมืองเริ่มต้นกันเท่าไหร่นัก
    “อื้อ พอดีทำเควสพิเศษผ่านน่ะระดับ จาก 9 งี้พุ่งพรวดเลย ”
    “เหรอฮะ”ชินพูดอย่างแปลกใจมีด้วยเหรอ เควสแบบนั้นน่ะ
    “เอาล่ะชิน พร้อมนะ พี่จะทำการโจมตีแล้ว” สกายพูดพร้อมกับหยิบขลุ่ยขึ้นมาอีกครั้ง
    “ได้ฮะ”ชินตอบรับพร้อมกับหยิบมีดสั้นขึ้นมาร่ายเวทย์ เพื่อโจมตีใส่ต้นไม้แห่งความชั่วช้า
    “เอาล่ะนะขอลองสกิลใหม่หน่อยเถอะ เพลงรอยยิ้มแห่งอเวจี” เมื่อสกายพูดจบจึงค่อยๆเปล่าบทเพลงรอยยิ้มแห่งอเวจีออกไป


      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×