คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 5 นางมารร้ายปรากฏตัว!
5
นางมารร้ายปรากฏตัว!
วันรุ่งขึ้น...
และเสียงอีกาที่หน้าฆ่ามากกว่าน้องชายหน้าลักไปถีบ
“ยัยโง่ ยัยโง่ ยัยโง่”
ฉันลุกขึ้นจากที่นอน ก่อนที่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำพรางนึกถึงคำพูดของพี่ชินทาโร่เมื่อวาน ยิ่งนึกทีไรแล้วยิ่งอยากกรี๊ดทุกที><
ว่าแต่...
ฉันต้องไปบริษัทค่ายเพลงตอนกี่โมงฟร่ะ!
ฉันเดินลงจากบันไดบ้าน ก่อนที่จะแอบถ้ามองว่าแม่อยู่บ้านรึเปล่า
“ทำอะไรอยู่นะ ยัยโง่!!!!!!”
“กรี๊ด!!!!”
ตุบ ตุบ ตุบ
“อูย เจ็บก้นอ่าTT” ฉันร้องออกมาพรางลูบก้นของตัวเอง แก! ไอ้เปี๊ยกฮิบิยะ! หนอยแน่! ทำฉันตกบันไดตั้งสามคั่นแหนะ เจ็บก้นอ่าTT
“อ่า สมน้ำหน้า ยัยโง่”
“ฉันเป็นพี่แกนะ!”
“อ่า... ขอโทษที = =” ไอ้เปี๊ยกฮิบิยะพูดพรางยกขึ้นมา ก่อนที่จะมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า หรือว่าไอ้เปี๊ยกนี่มันจะกลายพันธุ์เป็นโรคจิต! “อย่าทำหน้าเหมือนว่าผมเป็นโรคจิตสิ = =”
“ก็แกเหมือนจริงๆนี่!”
“ว่าแต่ทำไมยัย เอ้ย พี่ ถึงใส่ชุดนี้ละ อย่าบอกนะว่าจะโดดเรียนนะ หึ โง่แล้วยังจะโดดเรียนอีก เสียดายเงินที่พ่อหามาได้ชะมัด”
ปรี๊ดแตกเลยคะ! ไอ้น้องหน้าลักหน้าถีบเนี่ย มันด่าคนอื่นแล้วมันไม่ดูตัวเองเลย! ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ใส่ชุดนักเรียนเหมือนกันแท้ ยังมาว่าคนอื่นอีก!
“แกเองก็เหมือนกัน! พูดอะไรไม่ดูตัวเองเลย! ไอ้เปี๊ยก!”
“...”
“เงียบทำไม! กลัวเถียงแพ้ฉันรึไงยะ!”
“เปล่า ฉันแค่ไม่อยากเถียงกับยัยโง่เท่านั้นเอง^^” พูดจบก็เดินลงไปข้างล่างทันทีเลย ไอ้เปี๊ยกฮิบิยะ!!!!!! คอยดูนะ ฉันจะเอาถั่วงอกเน่าไปยัดใส่ตู้เสื้อผ้าแกแล้วปล่อยให้มันเหม็นเน่าไปเลย!!!!!
บริษัทปั้มแก๊ส LPG กำจัด (ไม่ใช่แหละ = =)
บริษัทค่ายเพลง LPG
ฉันเดินเข้ามาในค่ายเพลงทางด้านหลัง โดยเส้นทางโคตรของโคตรรันทดเลย ไหนจะวิ่งหนีแฟนคลับที่เข้าใจผิดว่าฉันเป็นโรคจิตจะขโมยกกน.พวกดารานักร้องในค่าย LPG กว่าฉันจะเข้ามาได้ แทบตาย!
“เอ่อ... ขอโทษนะคะ” ฉันเดินเข้าไปทักตาลุงแก่ๆคนนึงที่คาดว่าจะอายุประมาณห้าสิบ (มั้ง) “คือว่า หนูชื่อคิซารากิ โมโมะค่ะ คือ... เอ่อ... คือ...” แล้วฉันควรพูดยังไงดีฟร่ะ!
“อ้อ เธอคือโมโมะจังน้องสาวของชินทาโร่คุงที่ออดิชั่นเข้าเมื่อวานสินะ” ฉันพยักหน้า “ตามฉันมาสิ”
ฉันเดินตามลุงโคตรจะใจดีมาเรื่อยๆจนกระทั่งเดินมาถึงสิ่งที่คาดว่าน่าจะเป็นสวนของค่ายเพลง และแล้วสายตาอันแสนจะเริ่ดของฉันก็มองเห็นสามีในอนาคตนั่งแต่งหน้าอยู่ในร่ม และมิซากิซัง (ที่ทำให้ฉันคิดว่าพี่ชินทาโร่เป็น...) นั่งเซ็ทผมอยู่
“หึ เพราะเธอคนเดียวเลยรู้มั้ย คาโนะกับถึงอารมณ์เสียเลยนะ” ฉันมองผู้หญิงที่สวยสู้ฉันไม่ได้ยืนตรงหน้าฉัน แต่ถ้าจำไม่ผิด ผู้หญิงคนนี้คือ ไอดอลอันดับหนึ่ง! ‘นิงามิ’ นี่!
แล้วเพราะฉันอะไรฟร่ะ?
แล้วคาโนะเนี่ยหมายถึงคู่จิ้นของเซโตะรึเปล่า
แล้วฉันไปทำอะไรให้คาโนะอารมณ์เสียเหล่า?!
“ยังมาทำหน้าซื่ออีกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว!”
“แล้วคุณเป็นใครละคะ! ถึงมาสั่งฉันได้นะคะ!” จัดเต็มเลยคะ ถึงจะเป็นไอดอลอันดับหนึ่งก็เถอะ แต่นิสัยอย่างนี้ ฉันรับไม่ได้โว้ย!
“อย่าพึ่งทะเลาะเลยนะจ๊ะทั้งสองคน” ถ้าฉันจำไม่ผิดน่าจะเป็นกรรมการเมื่อวานนี้!
“ก็ยัยนี้มาช้านี่!”
“มาช้าอะไรคะ ฉันยังงงอยู่เลย!” เดี๊ยวแม่ก็เอารองเท้ายัดปากหรอกยะ!
“ขอโทษนะจ๊ะ คือว่าฉันลืมบอกน้องโมโมะนะว่าเรานัดเจอกันตอนสามโมงเช้านะ^^”
นัดเจออะไรกัน??
“หึ ยังก็...”
“ขอโทษแทนพี่สาวของผมด้วยครับ”
เสียงนี้มัน?!
ไอ้น้องชายหน้าลักหน้าถีบเปี๊ยกฮิบิยะ?!
มาอยู่นี่ได้ไง?!
“เอ๋ นี่พี่สาวของฮิบิยะคุงหรอจ๊ะ” แหม! เสียงเปลี่ยนเร็วจังเลยนะ^^+
“ทำไมเธอไม่บอกว่าเธอจะมาที่นี่” เมินเต็มๆ คุณไอดอล(ที่สวยสู้ฉันไม่ได้)โดนเบนซ์คุณน้องชายสุดที่รักฉันเมินเจนเต็มที่เลย วันนี้เป็นครั้งแรกที่ฮิบิยะ (เปลี่ยนชื่อเรียกแหละ)ทำให้ฉันโคตรจะรู้สึกว่าเราเป็นพวกเดียวกัน><
“ก็แกไม่ได้ถามนี่” ฉันตอบ
“หึ” หึอะไรของแกหะฮิบิยะ!
“มัวแต่คุยอะไรกันอยู่ได้ เธอนะไปแต่งตัวได้แล้วยะ!”
“รู้แล้วยะ!”
ความคิดเห็น