คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1 ครอบครัวสุดจะน่ารักของฉัน
1
ครอบครัวสุดจะน่ารักของฉัน
รักเพียงเธอคนนี้คนเดียว
ก็เธอคือคนฉันต้องการ
“กรี๊ดดด><!!!”
“อ๊ายยย ชินทาโร่!!!! ><
ฉันกับฮิโยริกรี๊ดกร๊าดพี่ชินทาโร่นักร้องดังสุดหล่อลากกระชากใจแถมเสียงก็เพราะวง Kagerou Daze กันในห้องนอนของฉัน ทั้งฉันและฮิโยริบ้างก็แทะหมอน บ้างก็แทะกระดูก(ไม่ใช่แหละ = =) แค่เห็นในรายการทีวีก็หล่อแล้ว ตัวจริงก็โคตรจะหล่อแทบลากไส้ >< (= =)
“เฮ้ย ยัยโมโมะเบาเสียงหน่อยได้มั้ย มันรำคาญโว้ย!” เสียงของน้องชายสุดจะหน้าลัก (ไม่ใช่น่ารัก) น่าถีบ ตะโกนออกมาจากข้างนอกห้องฉัน และฉันกับฮิโยริไม่สน แถมยังกรี๊ดกันต่อ><
“เฮ้ยๆ กิ๊กฉันโผล่มาแล้ว นั่นไง! ชูยะคุง ><!” และฉันกับฮิโยริยังคงกรี๊ดกันต่อไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก (เสียงคนเคาะประตู)
“โห้ย! ฉันขอกรี๊ดกับพี่ชินคุงนิสนึงสิ สักประมาณยี่สิบสี่นาทีกับอีกสามสิบสองวิ” ฉันบอกกับคนเคาะประตู
“จะเปิดหรือไม่เปิด!”
“ไม่เปิด!” ฉันตะคอกกลับใส่ประตูก่อนที่จะหยุดชะงัก
ตายห่าแล้ว?! เมื่อกี้มันเสียงแม่นี่! อย่าบอกนะว่าไอ้เปี๊ยกฮิบิยะไปฟ้องแม่นะ!
ฉันรีบวิ่งไปเปิดประตูทันที ก่อนที่จะยิ้มแห้งๆให้กับแม่ที่กำลังทำหน้าเหมือนนางผีเสื้อสมุทร และสายตาอันสุดแสนจะสวยงามของฉันก็ดันไปเห็นไอ้เปี๊ยกฮิบิยะยืนยิ้มกวนสุดจะอวัยวะเบื้องล่างของฉัน แหม่แก! ช่างจะเป็นน้องชายสุดที่จะหน้าลักหน้าถีบจริงๆด้วย!
15 นาทีผ่านไป...
สวัสดีคะ^^ ฉันชื่อ โมโมะ คะ อายุนะหรอไม่สำคัญหรอก สำคัญที่แค่ว่าฉันน่าตาสวยเหมาะที่จะเป็นภรรยาที่ดีของพี่ชินทาโร่ก็พอ><
“... ฟังที่แม่พูดอยู่รึเปล่าโมโมะ!”
“อุ๊ยตาย! ไม่ได้ฟังค่า กำลังแนะนำตัวให้คนอ่านอยู่^^” ฉันพูด ก่อนที่จะได้รับลูกมะเหงกของแม่มา
“แม่ ผมว่ายัยโมโมะต้องมโนถึงพี่ชินทาโร่ด้วยแหงๆ”
“จะบ้ารึไง?! เดี๊ยวฮิโยริก็ได้ยินหรอก!” ฉันรีบไปกระชากตัวไอ้เปี๊ยกฮิบิยะก่อนที่จะเขย่าตัว
“พอได้แล้ว! ฮิโยรินะ กลับไปนานแล้วเฟ้ย! ยัยโง่!
“กรี๊ด! แกเรียกฉันว่ายัยโง่ได้ไง ฉันเป็นพี่ของนายนะ!”
“หยุดๆ นี่ฮิบิยะลูกหัดสัมมาคาราวะกับพี่ซะที” ทันทีที่แม่พูดจบ ฉันหันไปแลบลิ้นใส่ไอ้เปี๊ยกฮิบิยะทันที “ส่วนลูกโมโมะ แม่ก็พอเข้าใจนะว่าลูกก็เป็นแฟนคลับพี่เขานะ แต่ว่าลูกคงไม่ลืมนะ ว่าลูกเป็น ‘พี่น้อง’ กับเขา”
“คะ” คำพูดของแม่ทำเอาหัวใจของฉันแทบแตกสลายทันทีเลย แม่พูดอย่างนี้ได้ไง! ถึงจะเป็นพี่น้องแต่มันก็เป็นความรักอันสุดแสนจะต้องห้ามของเราสองคนนะ (ไรท์ : แล้วนีทเขาไปตรงรักปลงใจรักกับเธอตอนไหนยะ!)
“กลับมาแล้วครับ” เสียงพี่ชินทาโร่นิ! ฉันหันไปมองตามเสียงก่อนที่จะเจอพี่ชินทาโร่ในสภาพอย่างกับคนขายหวย แต่ยังไงก็หล่อ><
“อ้าว กลับมาแล้วหรอชินทาโร่” ก็กลับมาแล้วไงแม่
“ครับ” พี่ชินทาโร่พยักหน้าก่อนที่จะปรายตามามองที่ฉันกับไอ้เปี๊ยกฮิบิยะ “มีเรื่องอะไรครับ”
“ยัยโง่นี่ก็แค่เป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง แถมในห้องยัยโง่นี่มีทั้งโปสต์ของพี่ชินทาโร่และสารพัดชินทาโร่” ไอ้เปี๊ยกฮิบิยะฉันจะฆ่าแก!!!!!!!!!! อดทนไว้ๆ เดี๊ยวเสียภาพพจน์หมด (มีภาพพจน์กับเขาด้วยเหรอ)
“ = =” พี่ชินทาโร่ทำหน้าเหวอ แต่ถึงอย่างนั้นพี่เขายังหล่อ>< “งั้นผมขึ้นห้องก่อนนะครับ เอ่อ แล้วก็เพื่อนในวงผมจะมานะ” พี่ชินทาโร่พูดจบก็เดินขึ้นห้องตัวเองทันที
ฉันหันไปยิ้มแบบสวยๆให้กับน้องชายสุดหน้าลักหน้าถีบของฉัน
“อยากไปขึ้นสวรรค์เร็วๆใช่มั้ย^^”
----------------------------------------------------------------------------
ถ้าไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะคะ
ความคิดเห็น