คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [yaoi teentop] ขอแค่ได้รัก N.A.P
“ย๊า!!!!!!! อันดา นีเอล”
เสียงตะหวาดผมข้างหลังนั้นมันอะไรกัน เขาต้องการอะไรจากผมอีกหรอ? ทั้งความรักและหัวใจของผมเขาก็ได้ไปแล้ว เขายังต้องการอะไรกันอีก
สองวันที่แล้ว
“ฮยอง.......” ผมตัดสินใจเรียกฮยองแคปออกไป
“หื้ม? นายมีอะไรกับฮยองหรอ?” เสียงที่ตอบกลับมาทำให้ผมตื่นเต้น ตื่นเต้นมากที่สุด วันนี้เป็นวันที่ผมจะตัดสินใจบอกออกไป ผมจะบอกความรู้สึกของผมให้ฮยองได้รู้
“เอ่อ .. . ผม ..” แต่มันไม่ง่ายกับประโยคที่ว่า ผมรักฮยอง ไม่ง่ายเลยสำหรับการเปล่งเสียงออกไป
“นายมีอะไรนีเอล อ่ำอึ้งอยู่ได้” ผมเริ่มที่จะไม่กล้าบอกแล้ว ผมจะทำยังไงดี? ผมควรจะบอกออกไปใช่มั้ย และผมก็ตัดสินใจว่า....
“ฮยอง ผมรักฮยองนะฮะ” ผมตัดสินใจพูดออกไปแล้ว..... .
“ฮยองก็รักนาย รักทุกคนในวง ฮยองรักแฟนคลับด้วยนะ 55555 นายจะบอกฮยองทำไมเนี่ย” .... ผมพูดไม่ออกจริงๆครับ ทำไม ... ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้.... .
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะฮะ ผมแอบรักฮยองมานานแล้ว รักแบบที่ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นมาตอนไหน ผมไม่ได้รักฮยองแบบพี่น้อง เพื่อนร่วมวง หรือแบบญาติมิตร แต่ผมรักฮยองแบบคนรักต่างหากหล่ะ!!!! ” ผม.... .
“นายก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ไม่ใช่หรอ? ขอโทษนะที่ฮยองตอบรักนายไม่ได้ ” เมื่อฮยองพูดจบก็เดินจากผมไปโดยไม่หันหลังกลับมามองผมที่น้ำตาไหลรินอยู่ตรงที่เดิมตรงนี้เลย
หลังจากทที่ผมสารภาพรักออกไปและได้เจอกับความผิดหวัง ผมก็ได้ลางาน แต่ลาได้เพียงสองวัน เฮ้อ กว่าผมจะลาได้ผมต้องฟังผู้จัดการบ่นยาวมากเลยหล่ะครับ ตอนนี้ผมอยู่ที่ทะเล 55555 ถ้าถามว่าทำไมต้องเป็นที่ทะเล ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ผมรู้แค่ว่ามันอยากมา อยากมาปลดปล่อยน้ำตาของผม ปลดปล่อยความรู้สึก ให้มันไปกลับทะเล ... .
กลับมาปัจจุบัน
“ย๊า อันดา นีเอล” เสียงตะหวาดข้างหลังของผม หึ ผมตลกตัวเองสิ้นดี ผมลืมไปเนอะว่าน้ำทะเลมันไหลไปแล้วยังไงมันก็เป็นคลื่นตีกลับมาที่หาดทรายอีก เหมือนกับผม ที่ยังไงผมก็ต้องเห็นหน้าเขาไปตลอด ... . เอาหล่ะมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมผิดเองที่ไม่ได้ทบทวนให้ดี ผมเลือกที่จะไม่สนใจเสียงตะหวาดด้านหลังและเดินต่อไปเพื่อเข้าห้องพัก วันนี้สมาชิกต่างออกไปทำงานของตัวเองเลยมีแค่ผมกับเขา ที่อยู่ข้างนอก อยู่ที่ห้องนั่งเล่น ผมเหนื่อยจัง เหนื่อยที่ต้องคิด แค่คิดว่าพรุ่งต้องมาเจอหน้าเขา ต้องมองเวลาที่เขาแทคแคร์คนอื่นที่ไม่ใช่ผม
ก๊อก ก๊อก ๆๆๆๆๆๆๆ
“ไม่ได้ล็อคฮะ” ผมตอบออกไป เพราะยังไงผมก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นใครที่มาเคาะประตู คงไม่มีใครนอกจากเขา
“นายเป็นอะไรนีเอล? หายไปสองวัน กลับมาก็ไม่ยอมพูดกับฮยองเลย นายเป็นอะไร?” เขาถามผม? ผมควรจะตอบยังไงดีเหอะ แล้วที่สำคัญเขาสนใจผมด้วยหรอ?
“ป่าวฮะ ผมไม่ได้เป็นอะไร” ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ผมแค่กำลังตัดใจจากฮยองอยู่แค่นั้นเอง
“ไม่เป็นอะไรแล้วทำไมเวลาพูดไม่มองหน้าฮยองห๊ะ!!!!” เขาจับหน้าของผมให้เงยไปมองเขาพร้อมกับตะหวาดผม
“.... .”
“นีเอลจะเอายังไงกับฮยองกันแน่ห๊ะ!!!!!!” เขาเริ่มโมดหแล้วครับ ผมเองก็น้ำตาไหลแล้วเช่นกัน
“ฮยองจะให้ผมทำยังไง ผมกำลังตัดใจจากฮยองอยู่นี่ไง ฮยองต้องการอะไรอีก!!!!!!” ผมพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา ผมพยายามแล้วที่จะเข้มแข็ง แต่ผมกลับทำไม่ได้เลย ทำไมกันนะ ทำไมต้องเป็นผมคนนี้ ทำไมต้องเป็นอันดา นีเอลคนนี้
“..... .” เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เป็นผมเองที่สวมกอดเขา
“ผมขอแค่วันนี้ ขอแค่ตอนนี้ ที่ผมจะได้รู้สึกเหมือยว่าฮยองรักผมกลับบ้าง ขออยู่อย่างนี้จนกว่าทุกคนจะกลับมาเถอะครับ ผมขอร้องหล่ะ และหลังจากวันนี้ .... .ผม ผมจะรักฮยองแค่คำว่าพี่น้อง” ผมไม่รู้ว่าต้องทำไง แต่ผมขอแค่นี้จริง ขอแต่เหมือนว่าฮยองรักผมกลับบ้าง ถึงแม้ว่าฮยองจะไม่ได้กอดตอบผมเลยก็เถอะ
ตอนนี้สมาชิกทุกคนกลับมาแล้วหล่ะ ผมต้องกลับมาเป็นน้องชายที่ดีของ เขา เขาที่เป็นฮยองของผม ถึงผมจะสัญญาไปอย่างนั้น แต่ผมกลับทำไม่ได้จริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นมันคงไม่ผิดหรอกใช่มั้ยครับที่ผมจะแอบรัก แอบห่วง และแอบดูแลเขาไปอย่างห่างๆ
ผมรักเขามาก ฮยองของผม...... .
ปล.ไรเตอร์ ไม่ได้เอานิสัยจริงๆหรือเหตุการณ์จริงมาแต่งนะค่ะ แค่ยืมชื่อศิลปินมาเฉยๆ ถ้างงไงไรเตอร์ขอโทษด้วยเน้อ เพิ่งแต่งจริงจังครั้งแรกเลยอ่าาาาาาาา
ความคิดเห็น