ถ้าแม่กลับมาเมื่อไรล่ะก็จะไม่พูดด้วยเลย เพราะอะไรนะเหรอ ก็เพราะแม่ให้ผมมาอยู่บ้านไอ้บ้าจงฮุน นะซิ ผมไม่ชอบขี้หน้าเค้าเลยสักนิด ก็เพราะไอ้หมอนั่น ชอบแกล้งผมตั้งแต่ตอนเด็กๆๆแล้วหละครับ "เมื่อ10ปีที่แล้ว ฮือ~~ เป็นอะไรลูกฮงกิ ฮือ ฮือ คุณนายลีถามขึ้นเมื่อเห็นลูกชายของเธอกำลังนั่งร้องไห้อยู่ "จงฮุนเค้าแกล้งผมครับ ฮือๆๆ" จงฮุนเค้าทำอะไรลูกหรอ ฮงกิ เค้าฮือ เค้าอึก เค้าหอมแก้มผมฮะ ฮือฮือๆๆToT โอ๋ไม่เป็นไรนะลูก " ผมหละแค้นไม่หายทีมาแอบหอมแก้มผม ที่บ้านของตระกูลชเว "ฮงกิลูกไปนอนจงฮุนจ๊ะ ส่วนแจจินไปนอนกับมินฮวานนะลูก"คุณนายชเวพูดกับฮงกิและแจจิน "ห๊ะ ผมไปนอนกับแจจินไม่ได้หรอฮะ แล้วก็ให้มินฮวานไปนอนกับจงฮุนแทนได้มั้ยคับ"ฮงกิรีบพูดขึ้นเพื่อที่เค้าจะได้ไม่ต้องนอนกับจงฮุน"ไม่ได้หรอกจะ มินฮวานไม่อยากนอนกับจงฮุนนะจะ " ใครเค้าอยากจะนอนด้วยหละก็นิสัยเป็นแบบนั้นนิ ฮงกิคิดในใจ "เอาเสื้อผ้าไปเก็บ แล้วก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วเดี๋ยวเราค่อยลงมากินข้าวกันนะจ๊ะ" คุณนายชเวพูขึ้น "แต่..." "ไม่มีแต่จ่ะ ขึ้นไปได้แล้วนะ"คุณนายชเวพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฮงกิ จะค้าน มื้อเย็นขณะกินข้าว "จงฮุน แม่ฝากลูกดูแล ฮงกิ และน้องๆด้วยนะ เพราะว่าแม่จะต้องไป ต่างประเทศ 1 เดือนนะจะ พอดีแม่ติดงานด่วนที่นั้น แม่จะต้องออกเดินทางคืนนี้นะจะ" คุณนายชเวพูดกับลูกชายคนโตของเธอ
"ครับ ผมจะดูแลอย่างดีเลยครับโดยเฉพาะ อี ฮงกิ" จงฮุนตอบผู้เป็นมารดากับโดยเฉพาะเน้นตรงชื่อของคนร่างบางเป็นพิเศษ "อืม งั้นก็ดีแล้ว " คุณนายชเวพูดเสร็จก็กินข้าวต่อ "อ้าว พี่ฮงกิ อิ่มแล้วหรอครับ" แจจินถามขึ้นเมื่อเห็นว่าพี่ชายของตัวเองกำลังจะลุกออกไป "อืม พี่อิ่มแล้ว พี่เห็นหน้าคนแถวนี้แล้วพี่ไม่อยากจะกินอะไรเลย อยากจะอ้วกมากกว่า"ฮงกิ ตอบพลาจิกสายตาไปที่จงฮุน "ผมก็อิ่มแล้วเหมือนกันครับ"จงฮุนพูดจบก็ขึ้นไปข้างบนห้อง ที่มีฮงกิขึ้นไปก่อนแล้ว เมื่อจงฮุนเข้าไปในห้องก็เจอกับ ร่างเล็กนอนอยู่ "นายนี่ยังเหมือนเดิมเลยนะ ชอบทำตัวเป็นเด็กๆๆอยู่เลื่อยเลย แล้วอย่างนี้นายจะรู้มั้ยเนี่ยว่าฉันชอบนายนะห๊ะ"จงฮุนพูดขึ้นทันทีที่มานั่งอยู่ปลายเตียงและเค้าก็แน่ใจแล้วด้วยว่า ฮงกิ หลับแล้ว เพราะถ้าฮงกิยังไม่หลับเค้าไม่มีทางพูดแบบนี้ให้เจ้าตัวได้ยินแน่ เพราะเค้านะขี้อายเหมือนกันนะ ถึงจะดูเหมือนว่าเค้าเป็นคนเย็นชา แต่ที่จริงเค้าขี้อายเอามากๆๆเลยด้วย แต่มีเหรอที่ฮงกิจะหลับ ฮงกิเพิ่งขึ้นมาถึงก่อนที่จงฮุนจะเข้ามาเพียงแปปเดี๋ยวเอง แล้วเค้าก็ได้ยินสิ่งที่ ร่างหนาพูด หมดแล้วด้วยนะ"รู้ซิ ก็นายกำลังบอกฉันอยู่นี้ไง ^_^"แล้วฮงกิก็กำลังแกล้งคนขี้อายอยู่ด้วย"ฮงกินี่นายยังไม่หลับอีกหรอ ห๊ะ 0_0 "จงฮุพูดขึ้นอย่างตกใจเมื่อเค้าเห็นว่าฮงกิลุกขึ้นมานั่งทำหน้า น่าจบกดอยู่ข้างหลัง"ก็ใช่นะซิ แล้วฉันก็ได้ยินหมดแล้วด้วย 5555 นายชอบฉันจริงๆๆนะหรอ" ฮงกิพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างน่ารัก จงฮุนโน้มตัวไปพลักฮงกิให้นอนราบไปกับที่นอน และจับแขนทั้ง สองข้างของฮงกิไว้บนหัว"นะ...นายจะทำอะ...อะไรของนายนะจะ...จงฮุน "ฮงกิพูดขึ้นอย่างติดขัด เมื่อฮงกิพูดจบ จงฮุนจึง ประกบริมฝีปากไปที่ปากเรียวของร่างบางแล้วแลกลิ้นกันอยู่สักพัก จงฮุนก็ถอนปากออก"ฮงกิ นายชอบฉันไหม"จงฮุนถามขึ้นด้วยเสียงที่เบาเหมือนเสียงกระซิบ แต่ร่างเล็กกลับได้ยินชัดมาก "ฉันไม่ชอบนาย...แต่ฉันรักนายที่สุดในโลกเลยหละ จงฮุน"ฮงกิตอบจงฮุนด้วยสีหน้าที่มีความสุขมากๆๆ ถ้าจะให้ฮงกิตอบว่าไปชอบ จงฮุนตอนไหน ฮงกิก็ตอบได้เลยว่าไม่รู้ เค้ารู้แค่เมื่อ เค้าได้อยู่ใกล้คนๆๆนี้แล้วเค้าจะมีความสุขมาก แล้วเมื่อเค้าได้มาได้ยิน ว่าจงฮุนรักเค้า เค้าก็ไม่คิดที่จะปฎิเสธเลยว่าเค้าไม่ได้รักคนๆ และเมื่อถ้าได้ลองถามจงฮุนว่า เค้าชอบฮงกิตั้งแต่ตอนไหน เค้าก็ตอบได้เลยว่า ตั้งแต่ที่เค้าเห็นหน้าฮงกิเป็นครั้งแรก ได้เห็นรอยยิ้ม ได้ยินเสียงหัวเราะที่แสนหวาน และเค้าก็ชอบไปแกล้งฮงกิอยู่บ่อยๆๆเพื่อได้ใกล้ชิดกับร่างเล็ก
อ่ะๆ ไรเตอร์อยากแต่งต่อ ไรเตอร์จะมาแต่งต่อ ชื่อเรื่องว่า
[F.T island] รักนะ...นายตัวแสบ ยกกำลัง 2
http://writer.dek-d.com/narak-naka-kuki/writer/view.php?id=728686
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น