เงาตาและอาทร

เงาตาและอาทร อาจเป็นเรื่องสั้นขนาดยาว หรือเรื่องยาวขนาดสั้น :) เป็นงานเขียนที่เขียนขึ้นสมัยที่ยังอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย พบเจอผองเพื่อนและเรื่องราวในช่วงวัยที่กำลังเปลี่ยนผ่านจากความเป็นเด็กไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่ เป็นวัยที่มีพลัง ความฝัน และมิตรภาพ

พอคนเขียนย้อนกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็พบว่าบางสิ่งในเรื่องอาจล้าสมัยไปบ้าง (การเรียนข้ามวิทยาเขตระหว่างท่าพระจันทร์-รังสิต ที่น่าจะไม่มีแล้ว) แต่โดยตัวเรื่อง...โดยความรู้สึกและความผูกพัน ทุกสิ่งยังคงเดิม

มิญชา กรีธาทัพ และผองเพื่อน คือตัวแทนความทรงจำดีๆ ในช่วงเวลานั้น ที่คนเขียนเองก็ห่างหายไปนานแล้ว แต่เมื่อนำเรื่องนี้มาปัดฝุ่นใหม่...กลิ่นอายความทรงจำช่วงกาลก็ยังคงอยู่ตราบเดิม