คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2 : START?
Chapter.2
Start?
“โอเค...นี่รหัสห้อง”กวางยื่นโพสอิทแผ่นเล็กๆที่มีตัวเลขจดขยุกขยิกอยู่
ส่วนสาวผิวแทนเพียงรับมาดูก่อนจะแปะไว้ที่หัวเตียงฝั่งที่เป็นของตนเอง
ส่วนคนตั้งรหัสก็เดินมานั่งอีกฟากของเตียงโดยหันหลังให้กัน
“...”
“...”
“เหมือนเรา...ไม่ค่อยรู้จักกันเลย”เมื่อต่างฝ่ายต่างเงียบก็สร้างความอึดอัดจนกวางต้องเป็นฝ่ายทำลายความน่าอึดอัดนั้นลงเสียเอง
“อื้ม...เราก็คิดว่าแบบนั้น”แล้วทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะเงียบอีกครั้ง
จนกวางต้องเหลือบตาไปมองก็พบว่าอีกฝ่ายนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่กับโทรศัพท์มือถือที่ปรากฏหน้าจอเหมือนกำลังแชทกับใครบางคน
Linly
My Flower
“ชอบลิลลี่เหรอ?”แม้เธอจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสบายๆ
แต่ก็ทำให้จุ๊กกู้สะดุ้งและแอบโทรศัพท์ไว้ข้างตัว
ตรงข้ามกับกวางที่ยิ้มกว้างอย่างโล่งใจ
“เอ่อ...เปล่าซะหน่อย”กวางยังคงยิ้มก่อนเดาะลิ้นใส่อีกฝ่ายอย่างทะเล้น
ดูๆแล้วไม่เหมือนสาวหวานในลุคเรียบร้อยที่แฟนๆติดภาพเลยจริงๆ
“ไหนๆก็เป็นรูมเมทกันแล้วใช่มั้ยล่า...ไม่ต้องปิดบังหรอก
เราเห็นเธอชอบมองไปที่ลิลลี่บ่อยๆ”พอมาถึงเรื่องนี้ก็ทำให้จุ๊กกู้นึกประเด็นที่ไม่ชอบหน้าอีกฝ่ายอยู่ขึ้นมาได้
“เราก็เห็นเธอชอบมองลิลลี่...”กวางเลิกคิ้วสูงก่อนจะปฏิเสธแทบไม่ทัน
“ไม่ๆๆโนว...ที่เธอไม่ค่อยพอใจเราก็เพราะคิดว่าเรามองลิลลี่นี่อ่ะนะ”
“อ่าว...ถ้าเธอไม่ได้มองลิลลี่แล้วเธอมองใคร...”จุ๊กกู้ตั้งข้อสงสัย
ก่อนจะเผยยิ้มออกมาบ้างเมื่อกวางเงียบไป
“อ้อ~~ เจสซี่นี่เอง...”
“อืม”กวางรับคำสั้นๆเพราะใบหน้าเริ่มขึ้นสี
อีกฝ่ายจึงถามต่ออย่างได้ที
“ชอบเหรอ”
“ใช่...”จุ๊กกู้รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที
อย่างน้อย...กวางก็ไม่ได้ชอบลิลลี่ของเธอ
“เธอยังไม่ได้ตอบเราเลย ว่าเธอชอบลิลลี่...”สาวผิวแทนหัวเราะ
เพราะฟังดูเหมือนว่าจะเป็นคำตอบที่อีกฝ่ายบังคับตายตัวไว้แล้ว
“ใช่ เราชอบลิลลี่”แต่จุ๊กกู้ก็รับด้วยความแมน? เต็มปากเต็มคำว่าเธอคิดเกินเลยกับสาวน้อยหน้าหมวยอยู่ดี
“งั้น...คนที่เราชอบก็อยู่ห้องเดียวกันสินะ”ทั้งคู่เงียบไปซักพักอย่างคนใช้ความคิด
ก่อนที่กวางจะพูดอย่างเจ้าเล่ห์
“สนใจพิจารณาข้อเสนอดีๆ...หน่อยมั้ย”คนถูกยื่นข้อเสนอหันขวับด้วยความงุนงงปนสนใจ
เธอไม่ใช่คนใสซื่อที่ดูไม่ออกว่าตามจริงแล้วหญิงสาวตรงหน้าก็เจ้าเล่ห์อยู่ไม่น้อย
“ข้อเสนอ?...เรื่องสองคนนั้นน่ะเหรอ”กวางพยักหน้าแถมด้วยรอยยิ้มที่เหมือนหมาป่าตอนวางแผนลักพาตัวหนูน้อยหมวกแดงเป๊ะ
“เธอจำได้มั้ย...อีกสองวัน พี่เต้บอกว่าจะจัดปาร์ตี้ฉลองแชมป์ให้ติช่า...”
“แล้วไง? เกี่ยวอะไรกับติช่า”สาวหน้าคมงุนงงกับความคิดซับซ้อนของอีกฝ่ายจนตามไม่ทัน
“ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ติช่า...ประเด็นมันอยู่ที่งานนี้เป็นปาร์ตี้ส่วนตัวสุดๆ
แบบไร้ตากล้อง..เธอพอจะนึกอะไรออกบ้างมั้ย”
“ห๊ะ...งง ไม่เก็ต”กวางถอนหายใจแล้วมองบน
ก่อนจะเล่าแผนต่อเพราะกลัวอีกฝ่ายเปลี่ยนใจแล้วงานจะไม่สำเร็จ
“งานนี้เป็นปาร์ตี้ เพราะฉะนั้นมันมีแอลกอฮอล์แน่นอน
ที่สำคัญในที่ส่วนตัวขนาดนี้
คิดว่าพวกเด็กแสบนั่นจะพลาดเหรอ”จุ๊กกู้อมยิ้มเมื่อนึกไปถึงใบหน้าขาวๆยามที่แดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
นี่ขนาดแค่คิดก็โคตรน่าฟัค เอ้ย! น่าฟัดแล้วว่ะ
“หน้าแบบนี้คิดอกุศลชัวร์”เมื่อถูกอีกฝ่ายแซวก็ต้องกลบเกลื่อนด้วยการเฉไฉไปเรื่องที่คุยค้างไว้
“บ้าแล้ว ไม่ได้คิดอะไรซักหน่อย...ตกลงแผนคือ?”กวางยักคิ้วหลิ่วตา ก่อนจะกลับสู่โหมดจริงจัง? กับการหาทาง ‘เคลม’ หรืออาจจะ ‘เคลียร์’ กับสองสาวที่ทั้งคู่ต่างแอบชอบ
“ก็แบบนี้...”
“ห้องกว้างดีจังพี่เจสซี่~ อยู่กันได้เป็นครอบครัวไม่อึดอัดเลย”ลิลลี่พูดพลางหัวเราะสนุกสนานกับการกระโดดเล่นบนเตียงนุ่มน่านอนขนาดคิงไซส์กลางห้อง
“พี่ว่านะ
เอาน้องหมาน้องแมวมาเลี้ยงด้วยก็ยังได้เลยนะเนี่ย”เจสซั่วเราะกันท่าทีสนุกสนานเป็นพิเศษของคนอายุอ่อนกว่า
ก่อนที่ลิลลี่จะเลิกกระโดดแทบจะทันทีที่มีเสียงข้อความเข้าจากแอพลิเคชั่นยอดฮิต
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูขึ้นมาดูก่อนจะยิ้มหน้าบานแทบจะเป็นกระด้งเมื่อเห็นว่าข้อความสุดหวานแหววนี้ส่งมาจากใคร
P’ Jukkoo traehteewsym
P’ Jukkoo : ห้องสบายมั้ยเอ่ยลิลลี่น้อย
สบายมากกว้างมากกกกกกค่ะพี่กู้
P’ Jukkoo : เจสซี่อ่ะอยู่ด้วยกันได้ป่าว
ได้สิคะ
แหมพี่กู้คิดว่าลิลลี่เรื่องมากเหรอ
P’ Jukkoo : ป่าววว
นึกว่าอยู่ไม่ได้แบบลิลลี่ดิ้นทับเจสซี่ไรงี้
ถ้าเป็นแบบนั้นอ่ะพี่กู้
ทำไงดีพี่เจสอยู่ใต้ขาลิลลี่
P’ Jukkoo : แหมฟอร์ม
พี่ก็นึกว่าถ้าอยู่ไม่ได้ก็มาอยู่กับพี่เห๊อะ
มานอนกับพี่ห้องพี่เตียงนุ้มนุ่มน่านอนน
โอ๊ยไม่คุยแล่ว :P
“ฮั่นแน่...อะไรยังไง~”เจสซี่ผู้เป็นรองแชมป์สายเผือกแห่งเดอะเฟซ
(แน่นอนว่าแชมป์คือน้องติช่าของพี่มะปราง) คะยั้นคะยอเล็กๆ แววตาเป็นประกาย
ลิลลี่รู้ ลิลลี่เห็น
ลิลลี่สัมผัสได้ว่ามีออร่าแห่งความเผือกพวยพุ่งออกมาจากดวงตาคู่นั้น!!!
“ก็พี่น้องกันค่ะ
ไม่มีอะไรมากกว่านั้น”เจสซี่แกล้งเบะปากให้อีกฝ่ายเห็นว่าไม่เชื่ออย่างแรงกับคำตอบนางเอ๊กนางเอกของหล่อน
“ถ้าเป็นเพื่อนกันคำที่จะหลุดออกมาจากปากพี่คือตอแหลนะคะลิลลี่”คนถูกด่าอ้อมๆหัวเราะแหะๆจึงยอมเปิดปาก
“ลิลลี่ยอมรับว่าลิลลี่ชอบพี่จุ๊กกู้
เวลาอยู่ในกองเดอะเฟซพี่กู้ดีกับลิลลี่มากๆ แล้วก็เทคแคร์
ใส่ใจลิลลี่เหมือนเป็นคนในครอบครัวเลย...”ประโยคนี้มันช่างชวนให้คนถามนึกไปถึงอีกบุคคลหนึ่งที่ทำให้เธอรู้สึกดีไม่ต่างจากที่ลิลลี่รู้สึกเลย
“แล้วพี่เจสซี่ล่ะคะ...ชอบใครงั้นเหรอ”คนถูกย้อนถามสะดุ้งจากภวังค์ความคิดของตัวเองก่อนปฎิเสธเป็นพัลวัน
“บ้าแล้ว...พี่ไม่ได้...”ประโยคสุดท้ายมีปลายเสียงแผ่วลงจนลิลลี่จับความรู้สึกได้
ก่อนจะเอ่ยดักคออย่างรู้ทัน
“นึกถึงใครอ่ะ
ลิลลี่รู้นะว่าพี่นึกถึงคนบางคนตอนที่ฟังลิลลี่พูดอ่ะ”คนอายุมากกว่าเจือปากอย่างขัดใจ
ก่อนจะยอมรับ
“อืม...นึกถึง...”
“...”
“พี่กวาง....”
“ฮัดชิ้ว/ฮัดเช้ยย”ทั้งกวางและจุ๊กกู้จามออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
ก่อนจะหันมามองหน้ากันแบบช้าๆในเวอร์ชั่นสโลว์โมชั่น...
นายคิดเหมือนฉันมั้ย B1...
ฉันก็คิดเหมือนกับนาย B2...
“โดนนินทาพร้อมกันแบบนี้คงเป็นยัยพวกนั้นสินะ”กวางทิ้งตัวลงนอนก่อนจะหยิบเครื่องมือสื่อสารของตนเองออกมาเปิดดูบ้าง
“แหงสิ
ก็เซนส์แรงตัวแม่ ว่าแต่เรื่องนั้นน่ะ...ตกลงจะทำจริงดิ”
“อืม...คิดว่าฉันคงรอให้เวลามันยืดเยื้อกว่านี้ไม่ไหว
ไม่งั้นคงต้องเป็นบ้าตายก่อนแน่ๆ”สรรพนามถูกเปลี่ยนอย่างรวดเร็วเพื่อสร้างความสนิทสนมแก่หุ้นส่วนที่มีผลประโยชน์ร่วมกันอย่างเป็นทางการ
“นั่นสินะ
อาร์ทไปเก๊กไป...ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา”สาวผิวแทนหลับตาช้าๆก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มบ้าง
“เป็นอันว่าตกลงสินะ?”อีกฝ่ายถามย้ำเพื่อความแน่ใจ
เธอก็พยักหน้าให้เบาๆเป็นเชิงตกลง
“ดีล...”
“ดีล”
18.30 น. ณ
ล็อบบี้โรงแรม Grand on Paradise
“อ้าวคริส
แล้วบีล่ะ”คนถูกเรียกที่เพิ่งหย่อนก้นลงบนเก้าอี้ได้ไม่ถึงสิบวินาทีเลิกคิ้วสูงด้วยคนที่ถามก็ไม่ใช่ใครอื่น
พลอย เฌอมาลย์
“บีออกไปข้างนอกน่ะ
อีกเดี๋ยวก็กลับมั้ง”ศิรินตอบแบบไม่ใครใส่ใจนักกับการถามถึงรูมเมทที่หายออกไปตั้งแต่เมื่อห้าโมงกว่าๆ
“เหรอ...แต่พลอยว่าคงไม่เดี๋ยวแหละนะ
บีก็เป็นแบบนี้ทุกทีหายไปต้องอย่างต่ำสี่ห้าชั่วโมงโน่นแหละ”คนหน้าหมวยรู้สึกเหมือนกับหัวคิ้วกระตุกขึ้นมาซะอย่างนั้น
ก็รู้แหละว่าแฟนเก่า...
แต่มันก็แค่แฟนเก่าป้ะวะ ต้องเวอร์ขนาดนั้นมั้ย...
“เอ่อ...ช่าว่าเดี๋ยวพี่บีคงกลับมาแหละเนอะ
เค้าจะถ่ายตอนเราทานอาหารนี่นา เหลืออีกตั้งสิบนาที”เมื่อลูกรักทีมบีสังเกตเห็นบรรยากาศความมาคุที่เริ่มปะทุนิดๆระหว่างศิรินและเฌอมาลย์ก็เป็นธรรมดาที่จะต้องออกโรงปกป้องแม่(พ่อ)อยู่แล้ว
“ติช่าคะ
แล้วคุณน้องจะมายุ่งทำไมล่ะคะ โต๊ะเมนเทอร์ก็โต๊ะเมนเทอร์ค่ะ
ถ้าก้าวก่ายแบบนี้มันไม่เมคเซ้นส์แล้วนะ”นี่แหละ
การปกป้องแม่ตัวเองมากเกินไปผลลัพธ์ก็ออกมาในรูปแบบนี้
“เอ่อ...งั้นปรางขอโทษพี่เกดแทนช่าด้วยนะคะ”คนหน้านิ่งจำต้องเข้ามาอยู่ในวงสนทนาเมื่อรูมเมทของตนสะกิดแขนเป็นเชิงบอกให้ช่วย
“ช่าขอโทษค่ะพี่เกด”
“พี่เกดไม่เห็นจะต้องไปดุน้องเลยนี่คะ
เค้าก็แค่พูดตามที่ตัวเองคิด”พลอยหอก็พูดขึ้นบ้างเพราะอดสงสารเด็กๆที่หงอยไปตามๆกันกับคำกระแนะกระแหนของเมทินี
“คริสคะ”ศิรินงุนงงที่จู่ๆรุ่นพี่ทั้งในวงการและรายการเรียกชื่อเธอเสียอย่างนั้น
“คะพี่เกด”
“คริสควรตักเตือนน้องสาวคริสบ้างนะคะ”ฉับพลันพลอยก็เงยหน้าขึ้นมาสบตาเมทินีทันที
จนเมนเทอร์คนอื่นรู้สึกได้ถึงสายฟ้าที่แลบเปรี๊ยะๆระหว่างคนทั้งคู่
“เอ่อ...หญิงว่ารายการเค้าจะเริ่มถ่ายแล้วเนาะ
อย่าเพิ่งฟาดฟันกันเลยค่า ใจเย็นๆ”รฐาที่นั่งเงียบมานานเห็นท่าไม่ดีจึงต้องปรามแบบนิ่มๆ
“รายการจะเริ่มแล้วนะ
แล้วนี่บีไปไหน”ปิยะรัฐหัวเสียอีกครั้งกับการหายตัวไปของน้ำทิพย์ จนทั้งลิลลี่
จุ๊กกู้และติช่ามองหน้ากันไปมาด้วยสายตาปริ่มจะขาดใจ
แอบภาวนาให้คุณน้ำทิพย์ผู้เสน่ห์แรงรีบๆกลับมาเสียที
“บีก็อยู่นี่ไงคะ”และดูเหมือนคำภาวนาของเด็กๆจะได้ผลเมื่อหญิงสาวร่างสูงมายืนด้านหลังปิยะรัฐพร้อมรอยยิ้มกวนๆเป็นเอกลักษณ์
“นี่ไปไหนมาเนี่ยบี
เค้าจะถ่ายกันแล้วนะ”
“ไปสะสางงานนิดหน่อยค่ะ”น้ำทิพย์ได้แต่ตอบปัดๆกับความจู้จี้ของปิยะรัฐ
แล้วนั่งลงระหว่างศิรินและเฌอมาลย์ ซึ่งเธอไม่มีทางเลือกเพราะเหลือที่ว่างอยู่ที่เดียว
“เฮ้อ
งั้นถ่ายเลยๆ อ้อ เวลาถ่ายพวกคุณต้องคุยกันยิ้มแย้มนะครับ
ห้ามเถียงกันแบบเมื่อกี้ล่ะ
แล้วก็...เวลากล้องหยุดที่คุณให้คุยกับผู้ชมทางบ้านเหมือนเป็นพิธีกรรายการประมาณนั้นนะครับ
โอเคนะ”ทุกคนพยักหน้า
เมื่อถ่ายรายการเสร็จทุกคนก็แยกย้ายไปพักผ่อน
แต่บังเอิญตากล้องก็ตามไปเก็บภาพที่สระว่ายน้ำชั้นดาดฟ้าของคอนโดที่มีบางคน(หรือบางคู่)
แอบไปจู๋จี๋กันเข้าพอดี
“มะปรางทำจากอะไร....”เสียงเป็นเอกลักษณ์ที่ใครๆฟังก็คงจะจำได้ดังขึ้นก่อนเจ้าของเสียงจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกฝ่ายจนปลายจมูกชนกัน
“ทำไมน่ารักเหรอ”มะปรางต่อประโยคยิ้มๆ
เพราะเคยได้เห็นแท็ก #ศิรินทำจากอะไรทำไมน่ารัก
ผ่านๆตาจากเพื่อนๆที่เอามาให้ดู
“ม่ายช่าย...”คนตัวสูงเลิกคิ้วก่อนจะหัวเราะน้อยๆกับอาการท่าทางเหมือนเด็กน้อยที่ชอบของเล่นของติช่า
“แล้วอะไรล่ะคะ”ร่างสูงถามต่อ
เมื่อติช่าคล้องแขนเข้ากับคอของคนตัวสูง
พร้อมทั้งส่งสายตายั่วยวนที่สามารถแปลเป็นคำพูดได้ว่า ‘กินฉันสิมะปราง...กินฉันสิ’
“มะปรางทำจากอะไร...ทำไมน่ากิน”เมื่อยั่วกันขนาดนี้
เชิญชวนเบอร์นี้ มีหรือที่คนน่ากินจะปฏิเสธการ ‘กิน’
“ปรางว่าลงไปที่ห้องกันมั้ย...”มะปรางยิ้มมุมปาก
เพราะสายตาเหลือบไปเห็นตากล้องที่แอบอยู่ที่มุมระเบียงพอดี
“ไปสิ...”คนตัวสูงรู้ได้ทันทีที่ติช่าใช้น้ำเสียงนี้
คือมันแปลได้อีกเช่นกันว่า ‘ฉันอยากโดนกินตรงนี้...ตอนนี้มากกว่า’ ไง
แต่มะปรางก็ลุกแล้วดึงอีกคนให้ลุกตามเพราะกลัวว่าตากล้องจะเห็นหรือได้ยินอะไรที่เด็ดกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้เข้าเสียก่อน
เธอเห็นว่าร่างเล็กรีบร้อนจะไปให้ถึงห้องโดยเร็วด้วยขาสั้นๆของตัวเองก็อมยิ้มก่อนกระซิบใกล้ใบหูขาวน่าขบกัดนั่นจนเจ้าของถึงกับขนลุกด้วยน้ำเสียงสุดแสนเซ็กซี่
“ไม่ต้องรีบก็ได้...อยากรักปรางขนาดนั้นเชียว...”
.....
“อื้ม...อือ...”หลังจากปิดประตูห้อง
คนตัวสูงก็ไม่ได้พูดพร่ำทำเพลง
เปิดฉากบทรักสุดร้อนแรงด้วยรสจูบที่ขัดกับท่าทางนิ่งๆยิ้มน้อยๆที่คนอื่นเห็นมากโข
ติช่าเป็นคนเดียวที่สามารถยืนยันได้ว่า...มะปราง
แซ่บ!!!
“ไหน...บอกไม่ต้องรีบไง
อื้อ...”
“ช่าน่ะ
ไม่ต้องรีบ...เพราะคนที่รีบได้มีแค่ปราง”และจริงดังที่ว่า เพราะหลังจากนั้น
บทเพลงรักที่ถูกเร่งเร้าก็มีคนตัวสูงคอยคุมเกมอย่างหนักหน่วงร้อนแรง
แต่การถูกสัมผัสจากมะปรางไม่ได้ทำให้ติช่ารู้สึกร้อนน้อยลงเลย
แค่รู้สึก...
ต้องการ ต้องการ ต้องการ ต้องการและต้องการ!!!
“วันนี้ช่าร้อนแรงจังนะ”มะปรางเอ่ยหลังเสร็จกิจไปสองครั้งแล้วแต่ดูเหมือนว่าคนขี้ยั่วยังไม่มีทีท่าว่าจะสงบลง
แถมตอนนี้ยังตามมานั่งคร่อมบนร่างของตนอีกต่างหาก
“เครื่องร้อนแล้ว...ดับไม่ได้ง่ายๆหรอกนะ”พูดจบก็ก้มลงมาจูบ
รุกรานเธอด้วยเรียวลิ้นแต่ก็ต้องสะดุ้งน้อยๆเพราะมะปรางก็เริ่มรุกกลับอย่างไม่ยอม
“โทษทีนะ
พอดีเครื่องติดช้า...”
“!!!”
“เมื่อกี้ยังไม่ได้สตาร์ทเลย...”
“!!!”
“ต่อจากนี้ระวังนะ
เดี๋ยวเครื่องจะพังเอา...”
“!!!!!!!!”
วันนี้ดูเดอะเดรสแล้วเห็นว่ามะปรางเครื่องติดช้าฟิคก็มาาา
เราเปลี่ยนเมนเรื่องนะเพราะชาวด้อมไม่ค่อยชอบดราม่า
มีดราม่านิดเดียวพอ
ปล.เพราะเรื่องนี้เป็นฟิค #บีคริส ดังนั้นอีก 30% จึงเก็บไว้ให้พี่บี start บ้าง
ปล2.ถ้างงชื่อไลน์จุ๊กกู้ก็ลองอ่านกลับหลังดูนะ
><
ร่างสูงของนางแบบสาวแถวหน้าของเมืองไทยนอนเหยียดขาอยู่ที่โซฟาห้องนั่งเล่น
แต่ดวงตาคมกริบสีน้ำตาลกลับจ้องมองเพื่อนร่วมห้องอย่างไม่วางตา
น้ำทิพย์ยอมรับเลยว่าศิรินเองก็มีมุมน่ารักๆที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน
อาทิเช่น
พอเธอกลับมาถึงห้องก็พบว่าเสื้อผ้าถูกจัดให้อยู่ในตู้เสื้อผ้าอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
โดยอ้างเหตุผลว่ามันเกะกะลูกตาเหลือเกิน ทำให้เธออดที่จะอมยิ้มกับความฟอร์มจัด
ท่าเยอะของคนตัวเล็กไม่ได้
และตอนนี้ก็เช่นกัน...
“อ่ะ
สปาเก็ตตี้”ศิรินวางจานอาหารอิตาเลียนกลิ่นหอมน่าทานลงตรงหน้าน้ำทิพย์ก่อนจะถอดผ้ากันเปื้อนสีหวานออก
“ทำให้บี?”น้ำทิพย์เอ่ยถามอย่างแปลกใจ
ส่งสายตาวิบวับไปให้อีกฝ่ายทันทีตามสัญชาตญาณของคาสโนว่า
“อืม
เห็นว่าตอนเย็นไม่ค่อยได้กินอะไรเลยนี่”คนหน้าหมวยแอบสังเกตเห็นว่าเจ้าของดวงคาคมสีน้ำตาลหน้าเจื่อนไปเล็กน้อยก่อนปรับสีหน้าให้เป็นปกติอย่างรวดเร็ว
“แล้วคริสรู้ได้ยังไงว่าบีไม่ได้กำลังไดเอ็ต”พูดจบก็ยักคิ้วให้ข้างหนึ่งอย่างกวนๆ
“งั้นก็ไม่ต้องกิน”มือเรียวเอื้อมไปหยิบจานสปาเก็ตตี้แต่อีกฝ่ายก็คว้าไว้อย่างรวดเร็วก่อนจนศิรินต้องเลิกคิ้ว
ไม่ใช่กับสปีดไวกว่าแสงของน้ำทิพย์
แต่เป็นมือนุ่มนิ่มที่สัมผัสข้อมือเธออยู่ไม่ยอมปล่อย
“แหมล้อเล่น...ขอบคุณมากนะคะคริส”น้ำทิพย์ดูจะดี๊ด๊ามากเป็นพิเศษกับอาหารรอบหัวค่ำที่อีกฝ่ายอุตส่าห์ทำให้อย่างรู้ใจ
ถึงจะปากแข็ง...แต่ก็รู้นะว่าเป็นห่วง
แต่ทำไม...วันนี้คริสพูดห้วนจัง
“คริสโกรธอะไรบีรึเปล่า?”เธอถามเมื่อสปาเก็ตตี้ฝีมืออีกคนพร่องไปได้เกือบครึ่งจาน
เพราะคริสเอาแต่ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์
ทั้งๆที่เธอก็เห็นอยู่ว่ามันไม่ได้มีอะไรให้เล่นเลย คนตรงหน้าเพียงทำท่าเล่นทั้งที่จริงๆแล้วแค่สไลด์หน้าจอไปมา
“คริสเนี่ยนะโกรธบี? คริสจะโกรธบีเรื่องอะไร”ศิรินยังคงท่าทีไม่สนใจ
“อ้าวเหรอ
ก็เห็นคริสทำท่าเหมือนโกรธที่บีออกไป หรือไม่ก็โกรธที่บีมาช้าใช่มั้ยล่ะ
หรือว่าหึง?”ดวงตาเล็กๆที่แทบจะเป็นสระอิแบบที่เพื่อนๆในแก๊งค์นางฟ้าชอบล้อนักล้อหนาหันขวับมาที่คนพูดทันที
เจ้าของร่างสูงหัวเราะในลำคอก่อนก้มลงกินปาเก็ตตี้อย่างอารมณ์ดี
แต่น้ำทิพย์ยังไม่วายเงยหน้าขึ้นมาพูดต่อ
“อ้อ...ถึงว่าล่ะทำไมคริสไม่ยอมเปิดประตูให้บี”
“คริสไม่ได้หึง
หรือโมโหอะไรทั้งนั้น คริสก็แค่อยากจะเตือนบีว่า บีมีฮิมอยู่แล้ว...บีไม่สมควรจะทำตัวแบบนี้
มันจะเสื่อมเสียกับตัวบีเองนะ”พออีกฝ่ายพูดถึงแฟนหนุ่มของน้ำทิพย์
คนตัวสูงก็มีอาการเหนื่อยหน่ายขึ้นมาทันที
“บีจะเลิกกับฮิมแล้ว...”ประโยคนั้นส่งผลให้ศิรินประหลาดใจก่อนจะเอ่ยท้วง
“แต่บีกับฮิมก็ดูไปกันได้ดี
แล้วจะเลิกกัน...”
“บีรู้สึกว่ามันไม่ใช่
เหมือนมันขาดอะไรที่บีก็ไม่เข้าใจ เราเป็นเหมือนก้อนหินที่แค่ถูกเอามาวางชิดกัน
ถึงจะมีบางส่วนสัมผัสถึงกันได้...มันก็ไม่แนบสนิท”
“แล้วบียังจะเป็นแบบนี้ต่อไปงั้นเหรอ...บีไม่คิดจะหยุดที่ใครเลยงั้นสิ”
“...บีคิดอยู่...”ศิรินดูจะมีท่าทีงุนงงสงสัยกับคำพูดกำกวมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของนางพญาสาว
“...”
“เปล่า...ไม่มีอะไรหรอก”และงงเป็นสองเท่าเพราะน้ำทิพย์จอมเจ้าแผนการไม่ยอมเฉลยแต่กลับเฉไฉเปลี่ยนเรื่องแทน
“คริสไปอาบน้ำสิ
หรือว่าจะให้บีอาบก่อน”เมื่อจัดการกับสปาเก็ตตี้ของศิรินเสร็จก็ถามเรื่องอาบน้ำพลางยกจานไปล้างในครัว
“อืม...งั้นคริสไปอาบน้ำก็ได้”น้ำทิพย์ยิ้มกริ่ม
เมื่อล้างจานเรียบร้อยก็หยิบสมาร์ทโฟนเครื่องหรูของตนเองขึ้นมาก่อนจะล็อกอินเข้าทวิตเตอร์ด้วยแอคเคาท์อื่น
Searching
#บีคริส
Retweet…
Like…
Retweet…
Like…
ร่างสูงเพรียวเลื่อนดูทวีตใหม่บ้างเก่าบ้างจนพอใจแล้วจึงตามคนตัวเล็กขึ้นไปบนห้องด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ
คนเชียร์ก็เยอะแยะ แถมยังได้อยู่ห้องเดียวกันอีก....
ไม่จีบก็ไม่ใช่น้ำทิพย์แล้วแหละ :
)
สอบเสร็จแล้ว...จะเตรียมอัพอย่างเป็นทางการแล้วนะ
จริงหรือไม่ที่ชาวด้อมชอบความละมุน?
หรือชอบความกวนตีน?
หรือชอบความเมาและหื่น?
อันนี้ก็ไม่รู้ว่าชอบอะไรมากกว่ากัน :P
ความคิดเห็น