ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ชายาวิปลาส

    ลำดับตอนที่ #3 : หนึ่งวิวาห์สะเทือนหกตำหนัก1

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 66


    บทที่ 1 

                            หนึ่งวิวาห์สะเทือนหกตำหนัก

                แค้วนเยี่ยน

    รัชศกต้าจงที่หกร้อยสามสิบสาม เยี่ยนหลงปีที่สิบห้า

    แดดยามสายของวสันต์ฤดูเช่นนี้นับว่าแรงนัก หากจะแรงได้เท่ากับพายุอารมณ์ที่กำลังคุกรุ่นเหนือจวนสกุลอันได้หรืออย่างไร จวนของนายท่านสกุลอัน ขุนนางกองประวัติศาสตร์ที่ ปกติแล้วจะมีความร่มรื่นและความเงียบสงบเสมอ วันนี้กลับวุ่นวายเหลือคณานัก เหล่าสาวใช้ต่างเร่งฝีเท้าของตนเองสลับผลัดเปลี่ยนกันเข้าออกเรือนใหญ่ ไร้ซึ่งเสียงสนธนาด้วยกลัวจะกระทบอารมณ์ของผู้เป็นนายที่ขณะหนึ่งผิวหน้าขาวซีด ขณะหนึ่งหม่นคล้ำ สลับกันไปมา

    หากถามว่า ตั้งแต่เมื่อไหร่หรือที่เซียวซื่อ ฮูหยินเพียงหนึ่งเดียวของจวนสกุลอันผู้เป็นที่รักยิ่งของสามีและเหล่าบริวาร มีสีหน้าที่ไม่ปกติสุขนัก ทั้งยังอารมณ์คุกรุ่นจนเหล่าบริวารก็ยังไม่กล้าที่สบตา น่าจะตั้งแต่เมื่อวานเห็นจะได้ ช่วงก่อนหน้านี้มีข่าวลือหนาหูในหมู่ชนชั้นสูง ว่ากันว่าขุนนางน้อยใหญ่เริ่มที่จะกดดันเร่งรัดการอภิเษกสมรสของเหล่าองค์ชายที่ยังไม่ออกเรือน และยังมีข่าวลือว่าในการว่าราชการวันนี้ ขุนนางผู้ใหญ่จะยื่นฎีกาเรื่องการอภิเษกของเหล่าองค์ชาย

     เดิมตั้งแต่ที่ได้ยินข่าวลือผ่านหูเซียวซื่อก็ให้ร้อนใจนักแล้ว หากเวลานี้นับว่าสายยิ่งนักผู้เป็นสามียังไม่กลับมาที่จวนนางจึงใคร่ร้อนใจและงุ่นง่านหนักยิ่งกว่าเดิม จึงได้มีสีหน้าที่เดี๋ยวหม่นคล้ำ เดี๋ยวขาวซีดเช่นนี้

    ในยามปกติเซียวซื่อนับเป็นฮูหยินที่เมตตาและวางตนได้สุขุมและน่ายำเกรงยิ่งนัก มีเพียงไม่กี่เรื่องที่จะทำให้นางเซียวซื่อนั้นหมดสิ้นความสุขุมได้ หนึ่งในนั้นคือเรื่องบุตรสาวเพียงหนึ่ง ผู้เป็นที่รักของทั้งนางและนายท่านอัน 

    จวนตระกูลอันแห่งนี้ มีเพียงหนึ่งคุณหนูใหญ่ หนึ่งคุณชายรอง สำหรับตระกูลอันแล้ว คุณหนูใหญ่คือความภาคภูมิใจของวงศ์ตระกูล ด้วยสติปัญหาที่เฉียบแหลมหาที่จับได้ยาก อายุเพียง 5 หนาวนางก็สามารถจดจำตำราแทบทั้งหมดจวนได้แล้ว พอเข้า 7 หนาวก็เริ่มศึกษาศาสตร์ศิลป์ต่าง ๆ ล้วนเป็นเอก ในต้าเยี่ยนแห่งนี้ยากนักจะหาผู้ที่จะมีฝีมือเช่นนาง

     ไหนเล่าจะความงาม แม้อันเจี๋ยจะมิได้งดงามพิลาศลักษณ์ ล่มเมืองดังคุณหนูตระกลูใหญ่ตระกูลอื่น เทียบกับคุณหนูตระกูลต่าง ๆ แล้วนับว่าอาจธรรมดา แต่มิอาจกล่าวได้ว่าไม่งามเช่นกัน และส่วนในสายตาคนสกุลอันนั้น อันเจี๋ยย่อมงดงามที่สุด พวกเขาเชื่ออย่างนั้นเสมอ โดยเฉพาะนายท่านอันและฮูหยิน กล่าวกันว่า ครั้งอันเจี๋ยยังเยาว์วัย นางเพียงแย้มยิ้ม บิดาก็ยิ้มร่า ยกยอความงามไม่ขาดปาก เซียวซื่อนั้นหรือ สิ่งใดว่าล้ำค่านางล้วงสรรหาเพียงได้ยลหนึ่งยิ้มงามของบุตรสาว

    ความรักที่ทีต่อบุตรสาวของนายท่านอันและฮูหยินที่มีต่อบุตรสาวนั้นเลื่องลือไปทั่วเมืองหลวง มิมีผู้ใดที่ไม่ทราบแม้บุตรสาวจะล่วงเลยวัยปักปิ่นมานานหลายปีอายุย่างยี่สิบเอ็ดแล้วยังไม่ออกเรือน สกุลอันก็หาได้เดือดเนื้อร้อนใจเลยซักนิด 

    คนจวนนี้กล่าวเสมอว่า คุณหนูใหญ่ของตนนั้นมุ่งบำเพ็ญเพียรและศึกษาศาสตร์ต่าง ๆ เพื่อช่วยเหลือผู้ยากไร้ หาได้สนใจการออกเรือนไม่ กล่าวโดยรวมแล้ว อันเจี๋ย นับเป็นสตรีที่เพียบพร้อม ไร้ที่ติ ไร้ซึ่งมลทินและรอยด่างพร้อย...

    พวกเขาเชื่อเช่นนั้น

    หากจะมีเรื่องราวอันด่างพร้อย คงจะมีเพียงข่าวลือ ...ข่าวลือที่จวนสกุลอันหาได้เดือดเนื้อร้อนใจเช่นกัน กล่าวถึงข่าวลือของคุณใหญ่ใหญ่สกุลอันผู้นี้นั้น ในเมืองหลวงเล่าลือกันว่า ด้วยการดูแลเอาใจใส่ที่ออกจะมากเกินไปของบิดาและมารดา อันเจี๋ยนั้นมีนิสัยเอาแต่ใจ นางอยากได้สิ่งใดล้วนต้องได้ ไม่มีผู้ใดขวัญกล้าขัดใจนางแม้เพียงผู้เดียว ยามนางโกรธแม้แต่นายท่านอันยังต้องยอมลงให้บุตรสาวถึงสามส่วน ฮูหยินน่ะหรือดวงตะวันนางก็สรรหาให้บุตรสาวได้ 

    กล่าวมาถึงส่วนนี้

    คุณหนูใหญ่คนสำคัญของนายท่านอันเกี่ยวอันใดกับข่าวการจับคู่ของเหล่าอ๋องในวังหลวงได้น่ะหรือ

    นับว่าเกี่ยวโดยตรง เพราะหนึ่งในเหล่าอ๋องนั้น รวมถึงท่านอ๋องหก ผู้นับเป็นสหายของอันเจี๋ยอย่างไรเล่า เป็นที่รู้กันทั่วเมืองหลวงว่าท่านอ๋องหกผู้ศิริโฉมผู้นั้น แม้เป็นที่ชมชอบของเหล่าดรุณีทั่วเมืองหลวง  กลับเป็นพระองค์ที่ไม่ประสงค์ที่จะแต่งชายาโดยเร็ว ถึงกระนั้นขุนนางน้อยใหญ่ก็ไม่เคยละความพยายามที่จะสรรหาคู่ครองให้กับท่านอ๋องหกลงแม้แต่น้อย อันเจี๋ยเป็นตัวเลือกที่เคยถูกกล่าวถึงเช่นกันเสมอ เพราะความสนิทสนม

    เพียงแต่ นอกจากความคุ้นเคยของคนทั้งสองที่มีมายาวนานและความรักอิสระของคนทั้งคู่แล้ว ผลประโยชน์ที่ขั้วอำนาจต่างๆจะได้รับจากการอภิเษกของคุณหนูใหญ่สกุลอันและท่านอ๋องหกผู้กำเนิดแต่ฮองเฮานั้นน้อยนิดเหลือเกิน นายท่านอันเป็นเพียงขุนนางกองประวัติศาสตร์อำนาจทางการเมืองมีเพียงน้อยนิดทั้งยังแสดงตนอย่างชัดเจนและลอยตัวเหนือปัญหาเสมอว่าไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด การให้นางแต่งเข้าจวนอ๋องหก นับว่าเป็นเรื่องที่น่าเสียดายและไร้ประโยชน์ยิ่ง เซียวซื่อประจักษ์แก่ใจ ว่าขั้วอำนาจต่าง ๆ ไม่มีทางยินยอมให้เกิดขึ้น ที่ผ่านมา นางจึงไม่เคยอนาธรต่อเรื่องนี้มากนัก

    เพียงแต่ครั้งนี้ ไม่เหมือนกัน นางสังหรณ์ใจไม่ดีอย่างมาก ที่น่ากลัวกว่านั้น ลางสังหรณ์ของสตรีเซียวไม่เคยผิดพลาดเลยนี่สิ! 

      ———————————-

    ตอนใหมามาเย็นๆค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×