ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    4 Parallel world [ยังไม่เปิด]

    ลำดับตอนที่ #3 : World 2 : Bella Velanis (1)

    • อัปเดตล่าสุด 7 ก.พ. 57


                         สวัสดี ฉันชื่อเบลล่า เวลานิส อายุ16ปี หน้าตาค่อนข้างน่ารัก มีเอกลักษณ์..เห็นเขาว่ากันอย่างนั้นน่ะนะ แต่ฉันว่าหน้าตัวเองออกจะโหล
                         ชีวิตฉันในขณะนี้กำลังไปได้สวยเชียวล่ะ เพราะฉันกำลังเรียนม.6อยู่น่ะสิ! แฮะๆ ข้ามชั้นไปเยอะ นอกจากฉันจะสวยแล้ว ยังฉลาดเป็นกรดอีกด้วย นี่ไม่ได้หลงตัวเองนะ แค่พูดตามตรง =w=
                          ฮึๆ ส่วนเรื่องความรักก็ดีมากก เมื่อ3วันก่อนก็มีรุ่นพี่สุดหล่อแห่งชมรมบาส มาสารภาพรัก >///< ฉันก็ยังไม่ได้ตอบรับอะไรนะ แค่บอกว่าขอคิดดูก่อน แล้วล่าสุดเมื่อ2วันก่อนก็มีคนที่หล่อที่สุดในโรงเรียนมาสารภาพรัก! ว๊าย ตายๆ ๆ คนสวยหนักใจสุดๆ 
    เฮ้อ ทีนี้จะทำยังไงดีเนี่ย หล่อกันไปคนละแบบ >0< 
                          แต่ว่า..ทำไม..จากที่รุ่งเรืองอยู่ จู่ๆก็กลายเป็นผู้ดีตกอับแบบนี้! T[]T คงต้องท้าวความกันหน่อย..ย้อนกลับไปเมื่อวาน ในขณะที่ฉันกำลังแชทกับเพื่อนอยู่บนโซฟาราคาแพงแสนนุ่ม
    อยู่ๆก็มีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน พวกเขาบอกว่าพ่อเอาเงินไปแทงบอลหลายล้าน O_o จนเป็นหนี้!
                         โอ้พระเจ้า! O[]O ท่านเล่นตลกอะไรกับฉันหรือ! ฉันเลยแบมือขอหลักฐาน เพราะไม่เชื่อว่าพ่อจะแทงบอล พ่อไม่เคยทำสิ่งผิดกฎหมายเลยสักครั้ง ฉันเชื่อในตัวพ่อ >< รู้มั้ย มันทำอะไร มันล้มโต๊ะแล้วจากนั้นขู่กรรโชกว่าจะจับฉันไปข่มขืน วินาทีนั้น ฉันคว้าแจกันมาฟาดใส่เลย! แล้วชี้หน้าด่าไปที จากนั้นฉันเดินสะบัดตูดออกจากบ้านโดยไม่ต้องไล่ ไปฟ้องตำรวจแม่ง! แล้วรู้อีกรึเปล่าว่าตำรวจไม่ช่วยอะไรเลย!
                         โว้ย!หงุดหงิด! จากตอนแรกฝันว่าจะเป็นดารา ตอนนี้ฉันเปลี่ยนเป้าหมายแล้ว ฉันจะเป็นตำรวจ!! o(> <)o จบการย้อนความ.. ขณะนี้ เป็นเวลาพลบค่ำแล้ว ฉันที่โดนยึดบ้านไปอย่างงงๆ ก็มานั่งหงอยอยู่บนม้านั่งในสนามเด็กเล่น เรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกจากฉัน พวกชั่วนั่น ตำรวจแล้วก็หมา -_-
                         เขาว่าโกหกพ่อแม่ไม่ดี ใช่มั้ย แต่ถึงเมื่อกี้ พ่อโทรมาถามพอดีว่าเป็นยังไงบ้าง ฉันก็โกหกคำโตเลยล่ะ ฉันไม่อยากโกหกหรอก แล้ว
    ฉันก็รู้ว่าไม่ดี แต่ฉันจำเป็นต้องโกหกพ่อแม่จริงๆ Y_Y โชคดีที่พ่อกับแม่ไม่ค่อยกลับบ้าน ท่านจะกลับมาสองเดือนครั้ง 
                         "โว้ย ย!! ทำไม ฉันจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย!! TOT" ฉันตะโกนออกไปด้วยความคับแค้นใจต่อโชคชะตา พลันน้ำตาก็ไหลออกมา ฉันร้องไห้โฮเสียงดังอย่างไม่อาย เพราะไม่มีใครอยู่
                         "คุณครับ.."
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×