Fic Shanman King yaoi หัวใจราชา YOH X HAO ( ย้อนอดีต ) - นิยาย Fic Shanman King yaoi หัวใจราชา YOH X HAO ( ย้อนอดีต ) : Dek-D.com - Writer
×

    Fic Shanman King yaoi หัวใจราชา YOH X HAO ( ย้อนอดีต )

    นับตั้งแต่อาซาคุระ โย ได้สังหารฮาโอไปไม่มีวันไหนที่เขาจะไม่คิดถึงพี่ชายฝาแฝดตัวเอง รู้ว่ารักมากแค่ไหนก็ในวันที่คนผู้นั้นตายจากแต่สวรรค์กลับเห็นใจมอบโอกาศให้เขาเพื่อนำหัวใจตัวเองคืนมาอีกครั้งนึง

    ผู้เข้าชมรวม

    285

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    285

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    3
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ก.พ. 62 / 02:30 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    แนะนำตัวละคร

     

    http://cdn-th.tunwalai.net/files/member/3993161/1312950842-member.jpg

     

     

                  พระเอก : อาซาคุระ   โย

    อายุ : 25 ปี

    เจ้าบ้านตระกูลอาซาคุระประธานบริษัทอาซาคุระกรุ๊ปทำกิจการเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์

    และน้ำหอมเคยแต่งงานกับแอนนาและหย่าไปเมื่อครึ่งปีก่อนมีลูกชายหนึ่งคน

     

    http://cdn-th.tunwalai.net/files/member/3993161/1209996472-member.jpg

    นายเอก : อาซาคุระ ฮาโอ

    อายุ : 27 ปี ( ตอนที่เป็นอนเมียวในชาติแรก )

    อนเมียวจิชั้นสูงในราชสำนักเป็นอาจารย์สอนประจำกรมอนเมียว 

     

     

     

     

     

     

    บทนำ

     

     

                    เรือนไม้โบราณหลังงามวิจิตรตาถูกรายล้อมด้วยพรรณไม้หอมนานาชนิดช่วยขับบรรยากาศให้เรือนนี้ดูงดงามขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว    ร่างสูงโปร่งเจ้าของผิวขาวเนียนละเอียดไว้ผมทรงบ๊อบสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำคลอเคลียอยู่ที่หัวไหล่  เขาคืออาซาคุระ โย ร่างโปร่งยืนมองทิวทัศน์รอบด้านอย่างสงสัยเพราะเขาจำได้ว่าเขากำลังนอนหลับอยู่ในห้องตนเองที่บ้านใหญ่ที่อิซูโมะ   ไม่ใช่นอนอยู่กลางแจ้งแบบนี้    โยกวาดสายตามองไปรอบๆพยายามขบคิดว่าตอนนี้เขากำลังฝันหรือโดนดึงเข้ามาในมิติอะไรสักอย่างหรือเปล่า

     

     

        “ โย “ เสียงเรียกแผ่วเบาทำให้เขาต้องหันไปมองทางต้นเสียง  เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่หัวใจเขาเต้นแรงอย่างถึงที่สุด

     

     

       “ ฮาโอ “ เขาเรียกอีกฝ่ายเสียงแผ่วแต่ดูคล้ายอีกคนไม่ได้ยิน เขาสาวเท้าเข้าไปใกล้กับอีกฝ่ายให้มากขึ้น

     

     

            ฮาโอที่เขาพบเป็นร่างผู้ใหญ่แบบที่เขาเคยเห็นห้วงมิติเมื่อหลายปีก่อน  ฮาโอสวมชุดยูคาตะสีฟ้าอ่อนรวบผมยาวสลวยเหมือนเส้นแพรไหมไว้ครึ่งหัวแบบหลวมๆ       มือเรียวของเขาเอือมไปด้านหน้าหมายจะคว้าร่างนั้นเข้ามาหาตัวอยากยืนยันว่าไม่ได้ฝันไป

     

     

     

          แต่เมื่อเข้าไปไกล้ก็ต้องพบกับภาพที่กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวเช่นเมื่อเห็นร่างบางอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่นชายคนนั้นสวมหน้ากากและสวมกอดฮาโอจากด้านหลัง     กดจูบลงที่พวงแก้มใสโอบกอดร่างบางกว่าไว้อย่างแสนรักและหวงแหนเขามองไม่เห็นหน้าของชายคนนั้นแต่ตอนนี้ในสมองนั้นกลับตีรวนไปหมด

     

     

           ทำไม

     

     

     

           นี่มันอะไรกัน

     

     

     

     

            นายเรียกชื่อฉัน แต่กลับยืนกอดกับมันงั้นหรอ!!!

     

     

     

     

           ร่างสูงของชายคนนั้นขยับตัวแล้วจับให้ฮาโอหันหน้าเข้ามาหาตนแล้วย่อตัวลงไปคุกเข่ากับพื้น    มือใหญ่กว่าลูบตรงบริเวณหน้าท้องของร่างบางแล้วกดจูบลงไปเบาๆหลายที       ซึ่งฮาโอเองก็เอามือมาลูบตรงบริเวณที่ร่างสูงเพิ่งกดจูบลงไปเหมือนกัน

     

     

           “ ฮาโอ!!!   ร่างบางหันมามองทางเขาพร้อมกับชายคนนั้นที่มองตามมาแต่ก็ต้องเป็นเขาที่ตกใจสุดขีด     เมื่อใบหน้าที่ไม่ถูกหน้ากากบดบังครึ่งหนึ่งนั้น 

     

     

     

            มันคือใบหน้าที่เห็นทุกครั้งที่ส่องกระจก เห็นทุกครั้งที่นึกถึงหน้าของพี่ชายฝาแฝด

     

     

     

     

           มันคือใบหน้าที่เหมือนกันกับเราทั้งสองคน

     

     

     

     

            ตึง!

     

     

     

     

           “ แด๊ดดี้ครับตื่นเถอะ “

     

     

     

            ร่างสูงของโยสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงลูกชายของตนมาเขย่าเรียกที่ข้างเตียง ร่างเล็กป้อมๆของเด็กชาย ฮานะ     วัยสี่ขวบกำลังเกาะขอบเตียงพยายามปีนป่ายขึ้นมาด้านบนนั้นเรียกสติของเขาให้อุ้มลูกขึ้นมานั่งตักอย่างเสียไม่ได้

     

     

     

     

            “ ว่าไงครับตัวแสบ มากวนแด๊ดดี้ทำไมครับหืม “ โยเย้าแหย่ลูกชายเพียงคนเดียวอย่างอารมณ์ดีในขณะที่เจ้าตัวเล็กกำลังพองลมเข้าแก้มจนเกิดเป็นภาพที่น่าเอ็นดู

     

     

     

     

            “ แด๊ดดี้บอกว่าวันนี้จะพาฮานะไปหาพวกคุณน้านี่ครับ “  อ่าจริงด้วยสินี่เขาลืมไปได้อย่างไงกัน

     

     

     

             “ โอเคงั้นเราไปแต่งตัวกันเดี๊ยวพวกคุณน้าทั้งหลายจะรอนาน “ ฮานะขานรับและสองพ่อลูกก็จัดการตัวเองไปเงียบๆ    ในขณะที่กำลังแต่งตัวในหัวของเขาก็ครุ่นคิดแต่ความฝันเมื่อครู่จนแต่งตัวเสร็จโยคว้ากุญแจแล้วตรงไปที่รถทันที

     

     

               บางทีความฝันเมื่อกี้เขาอาจต้องปรึกษากับพวกนั้นเสียแล้ว

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    #จงเม้น

    ขอความเม้นเป็นกำลังใจหน่อยนะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น