คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : " หมาป่าเจ้าเล่ห์ VS กระต่ายน้อยขี้อาย " { 4 }
มีผู้อ่านทักท้วงว่า ไรเตอร์ อัพสั้นได้โล่ 55+
ถึงจะอัพสั้น แต่ไรเตอร์ก็อัพบ่อยน๊าคร๊า ๆๆ
ปล.ไรเตอร์ขอขอบคุณ คุณ timvasabi มากนะค่ะ มาอ่านตลอดเลย
แล้วก็เม้นตลอดด้วย ไรเตอร์ดีใจมากคร๊า
ส่วนใครที่จะมาดามใจเจย์ ก็ต้องรอติดตามไปนะคร๊ะ
แต่ขอบอกว่า มีแน่นอน เพราะเจย์ก็หล่อซะขนาด 55+
[ Nichkhun]
" นิกคุณ นายรักใคร บอกชั้นได้มั๊ย
คำถามนี้ ทำเอา ผมหน้าถอดสี ใบหน้าขาวๆกลายเป็น สีแดงไปเรียบร้อย
" นะ.....นายถามทำไม " ผมถาม
" ก็แค่อยากรู้ " แทคยอนตอบ
" อ่ะ....เอ่อ ไม่มีหรอก " ผมตอบเสียงสั่นๆ
เพราะอะไรผมถึงไม่บอกว่า " ชั้นชอบนาย" ก็เพราะว่าผมกลัวว่า แทคยอนจะ ปฎิเสธผมน่ะสิ ผมเลยขอโกหกไปก่อนหวังว่า นายคงไม่ว่านะ
" นิกคุณ นายคิดว่าชั้นโง่นักหรอ ห๊า !!! " แทคยอนตวาดใส่ผม แล้วทุบโต๊ะดังตึง !!! ทำเอาผมสะดุ้ง เขาโกดอะไรของเขานะ
" แทคยอน ทำไมนายต้องตวาดใส่ชั้นด้วยหะ " ผมยืนขึ้นถามด้วยเสียงที่ไม่ค่อยพอใจนัก
" ก็นายมาโกหกชั้น ทำไมล่ะ ไหนบอกว่าเป็นเพื่อนกัน เพื่อนเขาต้องไม่โกหกกันสิ " แทคยอนถามผมด้วยอารมที่โกด
" แล้วชั้นโกหกอะไรนายเล่า " ผมตอบไป
" ก็นายบอกว่า นายไม่มีคนที่นายรัก " แทคยอนเสียงเริ่มอ่อนลง
" แล้วทำไมนายถึงคิดว่า ชั้นโกหก " ผมถามไป ผมโกหกไม่เนียนงั้นอ๋อ
" ชั้นเห็นที่นายบอกกับพี่แจบอมที่ตึกอาคารเรียน 3 ว่านายมีคนที่นายรักอยู่แล้ว " แทคยอนบอกผม ทำเอาผมตกใจ
" นี่นายเห็นงั้นหรอ " ผมถามแทคยอน
" อืม ใช่ ชั้นเห็นตั้งแต่แรก " แทคตอบผม
" ตกลงนายชอบใครนิกคุณบอกชั้นหน่อยได้มั๊ย " แทคยอนเริ่มเสียงลดเบาลง จนผมกลัว กลัวว่าเขาจะโกดที่ ผมโกหกเขา
" ชั้นบอกนายไม่ได้จิงๆ แทค มันยังไม่ถึงเวลา แต่ชั้นจะบอกนายแน่ " ผมบอกแทคยอน ก็ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมนี่น่า >0<
ผมจึงรีบที่จะเดินหนีออกมา เดี๊ยจาโดนกดดันจนต้องบอกไป เด๋วจาซวย
" ชั้นไปก่อนนะ แทคยอน " ผมบอกแทคยอน แล้วหันหลังเตรียมเดินออกมา แต่ว่ามีมือใหญ่มาจับแขนผมไว้ก่อน
" นายจะรีบไปไหน " แทคยอนถามผม
" อ่ะ....เอ่อ ชั้นจะไปทำงาน ยังไม่เส็ดน่ะ " ผมโกหกไปงั้นเอง ที่จิงเส็ดเป็นชาติ
" ไม่จิง นายโกหกชั้น " แทคยอนบอกผม อะไรกันนี่ ชีวิตนี้ผมจะโกหกคนให้เชื่อเลยได้มั๊ย ผมโกหกไม่เนียนเอาซะเลย
" อ่ะ.....เอ่อ " ผมเถียงไม่ออกก็เล่นจับไต๋กันได้อย่างนี้จะโกหกอะไรได้อีกเล่าได้แต่ก้มหน้าอย่างเดียว
อยู่ดีๆผมก็รู้สึกว่ามีคนรวบตัวผมเข้าไปกอด ให้ตายเถอะ จะเป็นใครไปได้ นอกจาก แทคยอน
" นะ....นี่ นายทำอะไรของนายเนี๊ย ปล่อยนะ " ผมบอก ก็มันเล่นกอดซะแน่นเหมือนกันผมหนีเลยก็ว่าได้
" นิกคุณ นายฟังชั้นนะ " แทคยอนพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่จิงจัง จนผมต้องเงียบฟัง
ผมกับแทคอยู่ใกล้กันมาก จนผมได้ยินเสียงหัวใจของแทคเต้น ดัง และ เร็วขึ้นมาก
" ชะ....ชั้นรักนายนะ นิกคุณ เป็นชั้นไม่ได้หรอ " ผมสะดุ้งกับคำที่แทคพูดขึ้น แทครักผม ผมฝันไปหรือป่าว
" นี่นายพูดอะไรออกมา รู้ตัวหรือป่าว " ผมถามแทค ผมหน้าตาเหมือนไก่ตาแตกก็คนมันตกใจนี่น่า
" รู้สิ ชั้นรู้ตัวดี ชั้นมีสติครบถ้วนดี และที่ชั้นพูดออกมามันเป็นความจิง ชั้นรักนาย ชั้นรักนายตั้งแต่แรก ชั้นไม่พอใจที่พี่แจบอม ชอบนาย ชั้นไม่อยากให้ใครชอบนาย แล้วนายคิดยังไงกับชั้น "
" อ่ะ....เอ่อ ชะ....ชั้น ชั้น " ผมตอบตะกุกตะกักเพราะผมตื่นเต้น
" เอ่อ ชั้น ชั้นก็ชอบนาย " ผมพูดเบามาก แต่ผมรู้ว่าคนตัวใหญ่ได้ยินเพราะเราอยู่ใกล้กันมาก
" หะ นายพูดว่าอะไรนะ " แทคยอนพูด
ผมเหลือบไปแอบเห็นรอยยิ้มมุมปากของเจ้าแทค ผมถึงรู้ว่าแทคแกล้งไม่ได้ยิน
" ไอ้หมาป่าเจ้าเล่ห์ ชั้นรู้ว่านายได้ยินแล้ว " ผมบอกแทค ก็มันเจ้าเล่ห์จิงๆนี่น่า
" แล้วรักหมาป่าเจ้าเล่ห์มั๊ยล่ะ " แทคสวนผมกลับ
" รัก รักหมาป่าเจ้าเล่ห์ รักได้ยินหรือยังหะ ชั้นก็เขินเป็นนะ " ผมตอบกลับ
ตอนนี้แทคยิ้มอย่างสบายอารม เหมือนเป็นผู้ชนะในสนามรบ แต่ผมล่ะสิ ที่หน้าแดงร้อนผ่าว เจ้าเล่ห์จิงๆไอ้หมาป่าแทค
" นี่ ปล่อยชั้นได้แล้ว จะเริ่มเรียนแล้ว " ผมรีบหาข้ออ้างเพราะไม่อยากให้แทคเห็นผมหน้าแดง
แต่หมาป่าแทคก็ยังไม่ปล่อยผม อึดอัดนะเว้ยยย เขินก็เขิน ทำตัวไม่ถูกแล้ว
" จะปล่อยไม่ปล่อย " ผมถาม
" ไม่ปล่อย " ไอ้หมาป่า ( บ้า ) ตอบ
" ไม่ปล่อยชั้นโกดจิงๆนะ " ผมขู่ไอ้หมาป่าเจ้าเล่ห์
" ปล่อยกะได้ค๊าฟฟ ดุจิงๆ " แทคพูดกับผมด้วยเสียงที่ ทะเล้น
" ดีมาก " ผมตอบ
" นิกคุณ เป็นแฟนกับผมน๊า " แทคยอนถามผมด้วยน้ำเสียงทะเล้น
" ถ้าตอบว่าไม่ล่ะ " ผมตอบ ตอนนี้หน้าผมแดงก่ำ แกล้งแทคยอนนี่มันน่ากลัวนะ เพราะตอนนี้หน้ามันกลายเป็นหมาป่าอีกแล้วว ง่า มันรวบตัวผมเข้าไปกอดอีกรอบ T0T
" จะเป็นหรือไม่เป็น " ไอ้หมาป่าถามผม
" ไม่รู้ " ผมตอบกวนหมาป่าเล่น หนุกจิ๊ง
" ไม่เป็นกอดไม่ปล่อยนะ เอ๊า !! " หมาป่าบอกผม มีหรือผมจะกลัว
" ช่างซิ ไม่ปล่อยก็ไม่ปล่อย " ผมตอบ
" แน่ใจ นะ "
" แน่ " ผมท้าทายหมาป่า
" อุ๊บ. " ไอ้หมาป่า ( บ้า ) นั่นมันโผเข้าจูบผม นี่ถ้ามันไม่จับผมไว้มีหวังผมล้มแน่ เพราะจูบของมันร้อนแรง บดขยี้ ตอนนี้ผมเข่าอ่อนไปหมดแล้ว
" อะไรกัน แค่นี้เข่าอ่อน ไอ้ท่าทางเมื่อกี๊นี่ มันหายไปไหนนะ " หมาป่าเย้ยผม ก็มันเล่นอย่างนี้ ใครล่ะ ที่จะทนไหว
" ไอ้หมาบ้า ทำอะไรของนายน่ะ " ตอนนี้ผมหน้าแดงก่ำเลยนะ ก็ เพราะนี่มัน จูบแรกขงผมนี่น่า
" แล้วตกลงจะเป็นไม่เป็น ไม่เป็นโดนอีกที นะ " ไอ้หมาป่านั่นมันยิ้มมุมปากด้วย เจ้าเล่ห์ไม่มีใครเหมือน
" โอเค ยอมแล้ว เป็นแล้ว ไม่เอาแล้ว " อย่าหาว่าง่ายไปเลย ก็ผมอายนี่คับ
" หมาป่าเจ้าเล่ห์รักกระต่ายน้อยขี้อายนะคับ " ไอ้หมาป่ากระซิบบอกข้างหูผมทำเอาผมเสียววาบ ลมหายใจอุ่นๆรดต้นคอผม
เล่นทำผมอยากจะมุดดินหนีจิงๆ ไอ้หมาป่าบ้านี้ มันปากหวานน้ำตาลเรียก พี่ มีหวังเป็นแฟนหมอนี่ ได้เป็น เบาหวานตายแน่
" นี่ ปล่อยได้แล้ว จะไปเรียนแล้ว " ผมรีบตัดบทก่อนที่มันจะทำอะไรผมอีก
" ก็ได้ ๆ ปล่อยแล้วๆ " หมาป่าเจ้าเล่ห์ปล่อยผมแล้ว เย้ๆ
" แต่ก่อนไปขอทีนะ " หมาป่าพูด
" ขออะไร อุ๊บ !! " พูดไม่ทันจบ ไอ้หมาป่านั่นมันก็จูบผมรอบที่ 2 ของวันนี้แล้วนะ จูบครั้งนี้มันอ่อนโยนมาก ผมเข่าอ่อนอีกแล้วว
" หวานจัง ไปก่อนนะ ที่รัก " ไอ้หมาป่าบอกผม แล้ววิ่งไป ส่วนผมนั่งกองอยู่ที่พื้นเพราะไม่มีแรงเดิน
" ไอ้หมาบ้า น่ารักที่สุด " ผมพูดกับตัวเองเบาๆ
ความคิดเห็น