คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทเริ่มต้นของเรื่องราว(100%)
* แฮ่ๆ บทพูดต่างๆเป็นไทยหมดเลยน้อเนื่องงจากกระผ้มไม่เก่งภาษาประกิตซักเท่าใหร่ -*- ขนาดชื่อของลูกลิง 5 ตัวนี่ยังแปลไม่ค่อยถูกเลย >O< ใครรู้เมนท์บอกผมด้วนน้าไปอ่านกันเลยดีก่าคร้าบ ฟิ้ว !!!~
บทที่ 1 : บทเริ่มต้นของเรื่องราว
.........................................................................................................................................................................................................
ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูปลุกให้เด็กหนุ่มผมสีดำไฮไลท์ทอง ตื่นจากการหลับใหล ตาของเด็กหนุ่มค่อยๆปรือขึ้นเผยให้เห็นนัยต์ตาสีดำที่ดูง่วงงุนเพราะพึ่งตื่น พลางลุกขึ้นมานั่งหวาวหวอดก่อนยกมือขึ้นมาขยี่ตา
"เคนตะ..เคน..ตื่นได้แล้วลูก แม่เตรียมกับข้าวไว้แล้ววันนี้ต้องไปสมัครเรียนไม่ใช่เหรอจ๊ะ"เสียงของหญิงสาวดังผ่านประตูเข้ามาในห้อง
"อือ..เดี๋ยวผมลงไปนะครับแม่ ฮ้าว.."เด็กหนุ่มพูดพลางลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ไม่นานนักเด็กหนุ่มก็ออกมาจากห้องน้ำพร้อมเปลี่ยนชุดเรียบร้อย แล้วเดินออกจากห้องลงไปด้านล่าง
"วันนี้มีอะไรกินมั้งครับแม่"เขาพูดพร้อมกับนั้งลงบนเก้าอี้
"วันนี้มีข้าวต้มกุ้งจ๊ะ อ้าวคุณลงมาพอดีเลยนี่ของคุณนะ แล้วจะไปกี่โมงละเคน"หล่อนพูดขณะวางชามข้าวต้มให้เคนตะ และชายหนุ่มอีกคนที่เพิ่งเดินลงมานั้งที่บริเวณหัวโต๊ะ แล้วกางหนังสือพิมพ์ออกอ่านพลางจิบกาแฟไปด้วย
"ผมว่าจะไปตอน 9 โมงนะครับ"เขาพูดก่อนที่ทั้งหมดจะลงมือรัปประทานอาหารเช้ากันอย่างเอร็ดอร่อย หลังจากที่ทานเสร็จแล้วชายหนุ่ม หรือ ซึจิยะ โยชิกิ รึก็คือ "พ่อ" ของ เคนตะ ก็ออกไปทำงาน ส่วนเคนตะก็ช่วยแม่ หรือ ซึจิยะ ลดาวัลย์ ล้างจานพลางหันหน้าไปดูนาฬิกาที่ผนังครัว
.. 9 โมงแล้วเหรอ..
ก่อนจะเดินไปหน้าบ้าน
"ผมไปก่อนนะครับแม่"เขาเอ๋ยขณะใส่รองเท้าให้เรียบร้อยแล้วเดินไปเปิดประตูรั้ว
"จ๊ะ โชคดีนะจ๊ะเคน เนี้ค่าขนมวันนี้นะ"หล่อนบอกพร้อมส่งเงินมาให้เขา
"ครับผม"เขาเอ๋ยพร้อมเข็นมอ' ไซด์ออกไปหน้าบ้านแล้วขี่ออกไปทันที
~ มหาวิทยาลัย กรุงเทพฯ ~
"เฮ้อ..ใหญ่ขนาดนี้แล้วจะเจอใหมฟะ..ซวยชะมัดยาด"เด็กหนุ่มบ่นขึ้นหลังจากเดินเข้ามาในมหา'ลัยแล้วก่อนหันซ้ายแลขวามาหาโต๊ะขายใบรับสมัครนักศึกษาเข้ามหา'ลัย ก่อนที่จะเดินไปถามผู้คนที่เดินไปมาบริเวณนั้น
"เอ่อ..นี่คุณ รู้รึปล่าวว่าโต๊ะขายใบสมัครอยู่ตรงใหนครับ" เขาเอ๋ยถามนักศึกษาชายคนหนึ่ง
"อ๋อ..เดินตรงไปทางนั้นนะครับ พอเห็นป้ายสีเหลืองก็เลี้ยวซ้าย ก็ถึงแล้วครับ"ชายคนเดิมบอก
"ครับ..ขอบคุณมากครับ"เขาตอบก่อนที่จะเดินตามที่ได้ยิน
ณ โต๊ะขายใบสมัครเข้ามหาลัย
"ฮ้า..ในที่สุดก็ถึงซะที..ฟู่ๆ ร้อนชะมัด"เด็กหนุ่มพูดไปพลางสะบัดเสื่อไปพลาง
................................................................................................................................................................................................
(ต่อแล้วน้อ)
"ขอใบสมัครใบนึงครับ"เด็กหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาวที่นั้งอยู่ประจำโต๊ะ
"ค่ะ..แล้ว จะรับของคณะใหนดีคะ"เธอเอ่ยถาม
"ขอของคณะวิศวะกรรมศาสตร์ครับ"
"นี่ค่ะ ทั้งหมด 150 บาทค่ะ เสร็จแล้วส่งที่ห้องธุระการนะคะ"เธอเอ่ยหลังจากรับเงินไปแล้ว จากนั้นเด็กหนุ่มก็เดินหาที่นั้งสำหรับกรอกใบสมัคร
ตุบ !! โอ๊ย !!
"เฮ้ย..นี่คุณเดินมองทางบ้างรึเปล่าฮ๊ะ"เด็กหนุ่มพูดพลางลุกขึ้นปัดฝุ่น
"ขอโทษด้วยนะครับคุณ..อะ เคนนี่นา"อีกฝ่ายพูดขอโทษก่อนร้องเสียงดังอย่างดีใจ
"อ้าว..โทโมะเองหรอกเหรอ นึกว่าใครยังซุ่มซ่ามเหมือนเดิมเลยนะ"เขาเอ่ยบอกเด็กหนุ่มร่างบางตรงหน้า
"ไม่นึกเลยนะว่าเคนจะมาเข้าที่นี่ด้วยนะ แล้ว..อยู่คณะใหนล่ะ อืม..วิศวะใช่ป่ะ"โทโมะถาม
"อืม แล้วนายล่ะ"เคนตะเอ่ยถามบ้าง
"วิศวะเหมือนกัน หวังว่าได้อยู่ห้องเดียวกันนะเคน เออจริงสิ นายอยู่หอรึเปล่า"โทโมะถามอีกครั้ง
"เปล่าอะ นายจะอยู่หอเหรอถึงได้ถามนะ ฮึ"เขาตอบกระเช้าร่างบางตรงหน้า
"ก็ใช่นะสิ"โทโมะตอบพลางยิ้ม
"คุณหนูอย่างนายเนี๊ยะนะจะไปอยู่หอ..โหย..ไม่มีทางซะหรอก"เขาเอ่ยแหย่อีกครั้ง
"ชิชิ จะดูถูกมากไปแล้วนะเฟ้ยเคน ฉันอยู่ได้สบายอยู่แล้ว 555+"โทโมะตอบพร้อมหัวเราะ
................................................................................................................................................................................................................
(ต่อแล้วน้อ)
"ว่าแต่นายซื่อใบสมัครมารึยังอ่ะ"เขาเอ๋ยถาม
"อืม..ซื้อแล้ว เขียนเสร็จแล้วด้วย นายล่ะเคนซื้อยัง"โทโมะเอ่ยถามเขาบ้าง
"อืม..ซื้อแล้วแต่ยังไม่ได้เขียนเลย ว่าจะหาที่นั้งเขียน แต่มาชนนายซะก่อน"เขาตอบกลับไป
"เอาน่า..เอาเป็นว่าไปเขียนใบสมัครแล้วเอาไปส่งที่ห้องธุระกานกันดีกว่านะ"ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินไปที่ไม้หินอ่อนบริเวณนั้นทันที เมื่อเขียนเสร็จก็นำไปส่งห้องธุระการทันที โชคดีที่คราวนี้โทโมะมีแผนที่ มหา'ลัย จึงทำให้พวกเขาไปยังห้องธุระการได้อย่างรวดเร็ว ก่อนที่ทั้งสองจะเดินออกไปหาอาหารกินกันนอก มหา'ลัย แล้วจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน
"กลับมาแล้วครับ"เคนตะพูดขณะเก็บรองเท้าเข้าตู้เก็บรองเท้าหลังจากที่นำ มอ'ไซด์ เข้าจอดในโรงรถเรียบร้อย
"กลับมาแล้วเหรอเคน..ไป มหา'ลัย มาเป็นยังไงบ้าง"หล่อยเอ่ยถามขณะเดินออกมาจากห้องครัว
"ก็ดีครับแม่ ผมเอาของไปเก็บก่อนแล้วกันนะครับ"เขาพูดก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไป
แอ็ด! กึก!
"ฟู่..ง่วงชะมัดยาด"เด็กหนุ่มบ่นอุบขณะโยนกระเป๋าสพายลงบนโต๊ะ ควานหารีโมทเพื่อที่จะเปิดแอร์ ก่อนที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียงก่อนที่จะผล่อยหลับไป
"เค..เคน..เคนๆลงไปทานข้าวได้แล้วลูกเคน.."เสียงหนึ่งปลุกให้เด็กหนุ่มปรือตาตื่นขึ้นมาก่อนลุกลุกขึ้นนั่งหาวน้ำตาเล็ดพลางมองดูนาฬิกา
..6โมงเย็นแล้วงั้นหรอ..
"อือ..ครับเเม่เดี๋ยวผมลงไปครับ..ฮ้าว"เข้าตอบขณะบิดตัวไปมาเรียกสติแก้ง่วง
"เร็วๆนะเคน"หล่อนพูดพร้อมกับเดินลงบันไดไป แล้วเด็กหนุ่มก็ลุกเดินโซเซเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าลางตาให้สดชื่นก่อนลงไปด้านล่าง
"ลงมาแล้วหรอจ๊ะ เย็นนี้มีซาซิมิ เทมปุระ กิมจิ แล้วก็มีโซะซุปจ๊ะ"หล่อนพูดพลางจัดโต๊ะ
"น่ากินจัง..แล้วโอโต้ซังยังไม่มาอีกหรอครับ"เข้าพูดพร้อมนั่งลงบนเก้าอี้
"เดี๋ยวก็มาจ๊ะ"..หล่อนตอบ
"แกร๊กๆ..กลับมาแล้ว"เสียงชายหนุ่มดังมาจากประตูหน้าบ้าน
"อะ..นั้นไง กลับมาพอดีเลย"หล่อนพูดขณะที่ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องครัว ก่อนที่จะรับเอาเสื้อสูทและกระเป๋าไปเก็บแล้วเดินกลับมาที่ห้องครัว
"วันนี้มีอะไรกินบ้างหืม ที่รัก"เขาพูดพลางนั่งบนเก้าอี้หัวโต๊ะ
"มี ซาซิมิ เทมปุระ กิมจิ แล้วก็มีโซะซุปค่ะ"เธอพูดพลางนั่งบนเก้าอี้ตัวสุดท้าย แล้วทั้งหมดก็ลงมือทานอาหาร เมื่อทานเสร็จแล้ว หญิงสาวก็เก็บจานไปล้าง ชายหนุ่มเจ้าบ้านเดินไปนั้งดูทีวีที่ห้องนั้งเล่น ส่วนเคนตะ ก็เดินขึ้นห้องตามระเบียบ แล้วเจ้าตัวก็เดินขึ้นห้องน้ำ อาบน้ำ แต่งตัว แล้วเดินไปเปิดคอมฯทันที ก่อนที่จะออนเอ็มขึ้นมา
ตื่อ! ดือ! ดึ้ง!
ToMoMo Say : Hi KenTa ^^
K€N_Ta_Sa Say : ไง โทโมะ
ToMoMo Say : ก็ดี ว่าแต่นายเหอะนึกไงออนได้ล่ะวันนี้ หืม
K€N_Ta_Sa Say : ก็..ไม่มีไรทำอะ ออนเชยๆว่าเดี๋ยวจะไปอ่านหนังสือแล้วก็จะนอนล่ะ
ToMoMo Say : ว๊า แล้วฉันจะคุยกับใครดีล่ะ เซงแย่
K€N_Ta_Sa Say : เดี๋ยวก็มีคนคุยด้วยอยู่แล้วนิ
ToMoMo Say : อ่านะ ว่าแต่นายรู้ป่าวว่าเข้าสอบกันวันใหน
K€N_Ta_Sa Say : อีกสองอาทิตย์ อืม..วันจันทร์มั้ง
ToMoMo Say : 12 ม.ค. ใช่ป่ะ
K€N_Ta_Sa Say : อืมนั้นแหละ ก็รู้นิ แล้วถามเพื่อ ?
ToMoMo Say : แหม ก็ไม่แน่ใจนิหว่า ถามเฉยๆ ก็แค่นั้นเอง
K€N_Ta_Sa Say : อืม
ToMoMo Say : ว่าแต่เดี๋ยวนายทำไรต่ออ่ะ
K€N_Ta_Sa Say : ก็ว่าจะไปอ่านหนังสือเดี๋ยวจะนอนแล้ว
ToMoMo Say : เฮ้ย o_O ..นี่แค่ทุ่มนึงเองนะ รีบไปป่าว
K€N_Ta_Sa Say : ฉันไม่ได้ชอบนอนดึกเป็นแวมไพร์เหมือนนายนิ จะได้เล่นจะดึกดื่นนะ =_=
ToMoMo Say : แหมๆ ฉันไม่ได้เป็นถึงขนาดนั้นนะเฟ้ย พูดงี้เจอกันหน่อยดีม่ะ o>_<o
K€N_Ta_Sa Say : ไม่อ่ะ..ไม่ชอบใช้กำลัง =_=
ToMoMo Say : นี่ว่าฉันดีแต่ใช้กำลังงั้นเรอะ =[]=
K€N_Ta_Sa Say : ป่าวนิ นายพูดเองนะ หึหึหึ -..-
ToMoMo Say : ฝากไว้ก่อนเถอะ -*-
K€N_Ta_Sa Say : มาเอาคืนด้วยแล้วกันนะ 555+ ไปนอนล่ะ ง่วง
ToMoMo Say : อืม บายนะฝันหวานนะเว้ย เคน
K€N_Ta_Sa Say : อืมนายก็เหมือนกันวันหวานไปล่ะ
เขาตอบก่อนที่จะ ออกจากระบบแล้วเข้าเน็ตหานิยายอ่านสักพักก่อนที่จะปิดคอมฯ แล้วหยิบหนังสือเตรียมเอนท์มาอ่านจนถึง 4 ทุ่ม
แก๊ก ! กึก !
"อ้าว..เคน ยังไม่นอนอีกหรอจ๊ะ ดึกแล้วนะ"หญิงสาวเอ่ยถาม
"อา..ผมก็กำลังจะนอนเหมือนกันครับแม่"เขาตอบ
"จ๊ะ แล้วอย่าลืมปิดไฟด้วยนะจ๊ะ แล้วก็อย่าลืมห่มผ่าห่มด้วยนะเคน เปิดแอร์เสียเย็นเชียว"
"ครับแม่"
"ฝันดีจ๊ะ"หล่อนเอ่ย ขณะปรับอุณหภูมิองศาให้พอเหมาะ ก่อนที่จะออกไปจากห้องพร้อมปิดประตู
แล้วเคนตะก็เอาหนังสือไปเก็บให้เข้าที่แล้วปิดไฟแล้วเอนลงตัวลงนอนบนเตียงนุ่นก่อนที่จะผล่อยหลับไปในที่สุด
****************************************************************************************************************************
มาต่อจนจบบทแรกแล้วน้อ เป็นไงมั้งอ่านแล้วก็เมนท์บอกผมมั้งน้า แล้วผมจะได้นำไปปรับปรุงให้มันดียิ่งๆขึ้นให้ดีกว่านี้ที่เป็นอยู่ นะครับ แล้วก็ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านฟิกนี้นะครับ ตอนนี้ยังสั้นอยู่เพราะเพิ่งเริ่มเขียนเริ่มคิด แต่ยังไงก็จะพยายามให้มันยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ที่เมนท์ให้นะครับไปล่ะครับ บ๊าย บาย ฟิ้ว !!! ~
ปล. แถมจิ๊ดนุง -...-
Raincoat : เง้อ TOT รูปไม่ติดง่า เซงจิตรุยน้อ โฮๆ
*************************************************************************
ปล._2 ได้ดูรูปแล้วน้อ โฮก เลือดวายมันเดือดพล่านพลั่กๆอีกแล้ว -...- เหอะๆ =_= โดนม้ากมมาก แต่อิมเมทยังคงเป็น เขื่อนตะ อยู่ อุว่ะฮะฮะฮ่า !!! ~
ความคิดเห็น