ของขวัญจากฟากฟ้า (Simple Gift) นิยายแนวYaoi

ลำดับตอนที่ #4 : อย่ามายุ่งกับผมนะ

แมกจับคอยาวของอ้นออกมาคลึงจนมีน้ำใสปริ่มออกมาเล็กน้อย

"แม็ก พี่ไม่ไหวแล้ว อ๊า.........."

อ้นก้มลงไปใต้ผ้าห่มแล้วจัดการอมนกเขาของแมก

แมกไม่รีรอเช่นกัน จับท่า69เหมือนกับที่หนังสือทำให้ดู

"อุ๊บ อี่อะออกแอ้ว"(แปล...อุ๊บ พี่จะออกแล้ว)

และแล้ว น้ำรักแรกของอ้น ก็ไหลเข้าปากของแมกจนหมด

แมกอมไว้จนหมดกระตุก แล้วหันหน้าออกไปข้างที่นอนแล้วบ้วนออกมา

"แมก ขอโทดนะ อั้นไม่อยู๋จริงๆ"

"ไม่เป็นไรครับพี่ แต่รสชาติชวนอ้วกจริง"

"คราวหน้ากลืนลงไปเลยสิ ไม่ต้องอมไว้"

"ตลกน่าพี่"

"งั้นพี่กลืนให้ดูก่อนก็ได้"

อ้นก้มลงไปอมของแมกอีกครั้งหนึ่ง แต่คราวนี้ใช้นิ้วมือเข้าไปช่วยคลึงด้วย

แมกแอ่นตัวขึ้นตามแรงดูดที่ตืดขึ้นมาทีละนิดๆ จนในที่สุด

"พี่ ออกแล้ว"

"อืม อืมมมมมมมมม"

"เป็นยังไงมั่งครับพี่"

"ก็ไม่เป็นเป็นไร หวานมันส์ อร่อยดี"

"บ้า"

"55555"

หลังเสร็จกิจทั้ง2คนชวนกันไปล้างทำความสะอาดกัน

เมื่อเดนกลับมาที่นอน อ้นสังเกตุเห็นว่าต้นไม่ได้อยู๋บนที่นอนซะแล้ว

อ้นเดินไปที่ที่นอนของพลและตอนก็พบต้นนอนอยู่

"ต้น กลับไปนอนที่กันนะ"

"อย่ามายุ่งกับผม!"

ต้นทำเสียงใหญ่แต่ไม่ดังมากใส่อ้นถึงกับผงะถอยทันที 

เด็กน้อยแยกเขี้ยวใส่พี่ชายที่แสนจะห่วงใยตัวเองด้วยความโกระแค้นก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมโปงแล้วหลับนอนต่อไป

เจ้าพี่ชายที่แสนดีก็หน้าซีดเดินกลับไปที่นอนตัวเอง แล้วลงนอนเงียบ

"พี่อ้น แล้วน้องต้นละ"

"นอนกับพวกพลแล้วละ"

"อ้าวทำไมละ"

"ไม่รู้สิ นอนกันเถอะ ดึกมากแล้ว"

เด็กหนุ่มยังคงนอนไม่หลับ ในหัวคิดถึงคำพูดของน้อยชายที่น่ารักและเงียบเชียบ

"อย่ามายุ่งกับผม   อย่ามายุ่งกับผม อย่ามายุ่งกับผม"

วนไปวนมาๆๆๆๆๆๆ  จนเด็กหนุ่มน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว และผลอยหลับไป

เช้าวันต่อมา ทุกคนตื่นขึ้นมาหมด ยกเว้นอ้นคนเดียว

พล ตอน ต้น เดินออกจากห้องนอนเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำแล้ว แต่แมกยังอยู่ปลุกอ้น

"พี่อ้น เช้าแล้ว ตื่นเถอะ"

"อือ......"

"พี่อ้น เป็นอะไรนะ หน้าแดงเชียว  อุ๊บ ตัวร้อนนี่นาไข้ขึ้นสูงด้วย ทำไงดีละ  พี่รอนี่นะเดี๋ยวผมมา"

แมกรีบวิ่งไปหาป้าลี เพื่อให้ไปช่วยดูอาการของอ้นอีกแรง

ป้าลีรีบวิ่งเหยาะๆมาที่ห้องนอนของอ้น แล้วเอามือไปแตะที่หน้าผาก

"ว้ายตายแล้ว ร้อนมากเลย  แมกไปเอาผ้าชุบน้ำมาเร็ว หมาดๆนะ"

แมกรีบวิ่งไปที่ห้องแต่งตัวแล้วหยิบผ้าขนหนูผืนบงของตนออกมาแล้ววิ่งไปที่บ่อน้ำเพื่อซับน้ำในผ้า

เด็กหลายคนมองเห็นแมกรีบร้อนกระวนกระวายเหมือนเกิดอะไรขึ้นก็เลยมีเสียงวิจารย์การยกใหญ่

เมื่อแมกส่งผ้าขนหนูให้ป้าลีได้ ป้าลีก็ลงมือจัดการเอาป้าเช็ดตัวอ้นเบาๆ แล้วมาโปะไว้ที่หน้าผาก

อ้นเริ่มสงบลง และอาการหอบก็เบาลงมาก

"แมก เดี๋ยวไปอาบน้ำแล้วมาดูแลอ้นด้วยละ ไหนๆก็วันหยุดอยู๋แล้วนี่นา"

"ได้ครับ"

"งั้นป้าไปละ จะไปทำข้าวต้มให้อ้นมันด้วย"

"พี่อ้น อย่าเป็นะไรไปนะ" แมกจับมือพี่อ้นไว้แน่น และน้ำตาก็เริ่มคลอเบ้า

"ต้น......ต้น.......ต.......พี่...ขอโทด"

อ้นเพ้อออกมาเรียกต้นตลอด แมกได้ยินเข้าก็เลยเดินออกไปหาต้นทันที

"ต้นๆ ไปดูพี่อ้นหน่อยสิ พี่อ้นไม่สบายมากเลยนะ"

"...." ต้นเงียบแล้วเดินหนีไป

แมกรีบเดินตามไปจับมือไว้

"ต้น ไปดูหน่อยสิ พี่อ้นเพ้อถึงต้นตลอดเลยนะ"

" ฮึ่ย " ต้นสบับมือแมกออกและทำหน้าไม่พอใจใส่ ก่อนจะเดิบหนีไปที่โรงอาหาร

แมกทำอะไรไม่ถูก เลยตัดสินใจเดินกลับไปจัดการเรื่องอาบน้ำของตัวเอง แล้วรีบไปโรงอาหารต่อ

ระหว่างกินข้าว ในกลุ่มก็ซักถามแมกเรื่องอ้นกัน ยกเว้นต้นที่นั่งกินเงียบๆคนเดียว

"นี่แมก พี่อ้นเค้าจะหายมั้ยอ่ะวันนี่"พลถามด้วยความเป็นห่วง

"น่าจะหายนะ แต่พี่อ้นเป็นหนักจริงๆ ไม่รู้ว่าจะต้องเข้าโรงพยาบาลหรือป่าว"

"ถ้าเป็นขนาดนั้นแย่เลย ยิ่งถ้าเข้าโรงพยาบาลด้วยแล้วอีก"

ทั้งพลและแมกต่างหน้าซีดเมื่อพูดถึงโรงพยาบาล

"โรงพยาบาลมันมีอะไรหรอ"ตอนถามด้วยความสงสัย"

"ป่ะป่าว ไม่มีอะไร กินข้าวเถอะ"พลปัดเรื่องทันทีที่ตอนถาม

ต้นหยุดกินข้าวขึ้นมาดื้อ ทันทีที่มีการคุยเรื่องโรงพยาบาล

"อิ่มแล้ว ฝากด้วยนะ"ต้นพูดออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเดินหลบไปข้างนอก

"ต้นเป็นอะไรมันวะ" แมกพูกออกมาลอยๆ

"ไม่รุ้สิ เห็นเมื่อคืนมานอนทีนอนเราแถมร้องไห้ด้วย" พลตอบ

"หรอ อือ ช่างเหอะ กินดีกว่า"

"แมก กินเสร็จแล้วยกข้าวไปให้อ้นกินด้วยนะ นี่ยาวางไว้ข้างๆนะ อย่าลืมละ" ป้าลีตะโกนสั่งออกมาจาในครัว

"ได้ครับ" แมกตะโกนกลับ

เมื่อจัดการเรื่องอาหารชาวเสร็จ แมกก็ยกข้าวยกยาไปที่ห้องนอนเพื่อให้อ้นได้กิน

ประตูห้องเปิดอ้ารออยู่แล้ว แมกเลยเดินสไลด์เข้าไปเงียบ และก็เห็น

เด็กน้อยกำลังเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตัวให้เด็กหนุ่มที่หลับไม่รู้สึกตัวอยู่ด้วยความอ่อนโยน

จากนั้นเด็กน้อยก็เอาหัวมาชนกับหัวเด็กหนุ่มเพื่อทดสอบความร้อนของร่างกาย ก่อนที่จะห่มผ้าห่มให้อีกครั้ง

"ต้น .... ทำไรอยู่หรอ" แมกพูดออกมาจนต้นตกใจทันที