คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : All Every Thing Is You : Chapter 5
"บ๊ายบายนะครับสาวน้อย วันหลังผมจะมานั่งกินด้วยใหม่นะครับ รอผมนะ" จัสตินพูดโบกมือแล้วถูกออสตินลากไป แต่คำพูดของเขายังวนเวียนอยู่ทำให้คุณจากที่หน้าแดงแล้ว เขินจนไม่รู้จะทำตัวอย่างไรแล้ววิญญาณของคุณแถบจะหลุดออกจากร่างกันเลยทีเดียว...
"ฮิ้วววววววว" แมซ เซล แอนดริส มองหน้ากันแล้วฮิ้วใส่คุณ
"ฮอตไม่เบาเลยนะเธอเนี่ย" แมซพูดทำให้คุณหน้าแดงขึ้นไปอีกเลเวล
"เธอไม่ต้องมาพูดเลยนะแมซ เธอก็ไม่เบาเหมือนกันแหละ ทั้งไนล์ทั้งออสตินอีกอ่ะ" คุณเป็นฝ่ายล้อบ้าง
"พูดอะไรของเธอน่ะ[ชค] ออสตินอะไรกัน" คุณเริ่มสังเกตแล้วว่าแมซเริ่มหน้าแดง
"เธอกับออสตินต้องมีเบื้องลึกอะไรกันใช่ม๊ายยยย?" แอนดริสทำหน้าเจ้าเล่ให้แมซ
"บ้า!!" ถึงแมซจะพูดอย่างนั้นแต่หน้าแมซตอนนี้ก็ไม่ได้แดงไปน้อยกว่าตอนที่ออสตินพูดแซวคุณกับจัสตินเลย "ฉันกับเขาไม่ได้มีเบื้องลึกกันซะหน่อย" แมซพูด
"ไนล์ นายพอจะรู้มั๊ยว่าแมซกับนายออสตินอะไรนั่นเคยเป็นอะไรกันมาก่อนน่ะ" เซลหันไปถามไนล์แต่ไนล์ดูจะไม่ค่อยถูกใจกับคำถามของเซลซักเท่าไหร่
"เหอะๆ ก็เป็นแฟนเก่ากันน่ะสิ" หันตอบอย่างไม่เต็มใจนักแล้วหันไปมองค้อนแมซอย่างงอนเล็กๆ
"อะไรนะแมซ? เธอเคยมีแฟนเก่าที่ทั้งหล่อ ทั้งล่ำอย่างนั้นด้วยหรอ??" แอนดริสถามแมซด้วยแววตาหวือหวาอย่ากับไม่เชื่อว่าเพื่อนของเธอก็เคยมีแฟนหล่อล่ำ ชนิดที่ว่าเห็นซิกแพ็คแล้วจะแดดิ้นตายไปเลย 7 วัน คำถามนั้นก็ทำให้แมซหน้าแดงขึ้นมาอีกแต่ผิดกับไนล์เพราะเขาดูจะไม่ยินดีกับอดีตของแมซเลย และนั่นก็เป็นอีกอาการหึงของเขาเช่นกันทำให้คุณที่สังเกตเห็นออกอาการขำเล็กน้อย เพื่อนๆของไนล์เองก็เหมือนกัน
"เฮ้ นายนั่นไม่เห็นจะมีดีอะไรเลยนะ ดูฉันสิทั้ง หล่อ แมน แฮนซั่มกว่าตั้งเยอะ" เขาพูดพร้อมเก๊กให้ดูหล่อเต็มที่จนคุณทนไม่ไหวหลุดขำออกมา
"ฮ่าๆๆ" คุณเขาแล้วก้มหน้าไปกับโต๊ะ "นายไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้นะ นายไม่ต้องหึงขนาดนั้นก็ได้" คุณเงยหน้าขึ้นมาพูดกับเขา
"พูดอะไรของเธอน่ะ ใครหึงกัน" ไนล์พูดแถชนิดที่เด็กอนุบาลเห็นแล้วจะต้องขำไปแปดตลบแน่ แต่เป็นอย่างที่คุณคิดเพื่อนๆของไนล์ขำเช่นกัน
"โอ้ยยย นี่พวกนายขำอะไรกันห๊ะ" เขาพูดขณะหน้าก็เริ่มแดงขึ้นมาทุกขณะ "ฉันไปแล้วดีกว่า" เขาลุกพร้อมยกถาดอาหารไปด้วย เพื่อนของเขาก็ลุกและเดินตามไปก็มีแต่แฮซเท่านั้นแหละที่เดินตรงมาหาคุณ
"นี่สาวน้อย อย่าไปเชื่อลมปากคนอย่างหมอนั่นเลยดีกว่านะ" 'หมอนั่น' คุณรู้ทันทีว่าเขาหมายถึงจัสติน และดูเหมือนเขาจะรู้ว่าเขาหมายถึงใครจึงพูดต่อ "หมอนั่นไม่ค่อยหน้าไว้ใจซักเท่าไหร่หรอกนะ ฉันเตือนด้วยความหวังดีต่อเธอ ฉันว่าเธอหันมาตอบตกลงเดตกับฉันในวันเสาร์ที่จะถึงนี้ดีกว่านะ ฉันน่ะจริงใจและจริงจังกว่าหมอนั่นเยอะ" เขาพูดเสร็จก็ยิงยิ้มที่หวานหยาดเยิ้มที่ไม่น้อยไปกว่าจัสตินให้แก่คุณแล้วหันหลังเดินตามเพื่อนไป
คุณนึกสงสัยว่าพระเจ้าได้กลั่นแกล้งเธอรึเปล่าที่ดลให้คุณสอบชิงทุนได้มาเรียนที่นี่ ในโรงเรียนที่มีแต่หนุ่มๆหน้าตาดีเดินเพ่นพ่านเต็มไปหมด แต่ก็เป็นโรงเรียนที่มีแต่สาวหน้าตาดีกว่าคุณเยอะมากเหมือนกัน เมื่อเห็นหนุ่มๆหน้าตาดีเดินผ่านคุณทำให้คุณนึกถึงเจนเพื่อนที่ประเทศไทยของคุณเพราะเธอนั้นเป็นพวกที่คลั่งไคล้รุ่นที่เข้ากระแสเลือดเลยทีเดียว เห็นคนไหนหล่อเธอก็กรี๊ดหมด แต่ไม่ใช่ผู้ชายที่หน้าตาหล่อแบบดูดีธรรมดาๆที่จะทำให้เธอกรี๊ดได้นะจ๊ะ ผู้ชายคนนั้นจะต้องดูดีเพอร์เฟ็คทุกมุมมองนะที่จะทำให้สาวสวยอย่างเธอชายตาไปมองได้น่ะ ซึ่งเจนก็อาจจะคล้ายๆกับแอนดริสเนี่ยแหละ
หลังจากประสบการณ์หนุ่มฮอตได้มานั่งข้างคุณที่คุณได้รับในโรงอาหารเมื่อตอนพักเที่ยงแล้ว นั่นคงจะทำให้คุณเป็นทอคออฟเดอะทาวน์ หรือจะให้ถูก็คือ ทอคออฟเดอะสคูลเลยก็ว่าได้ เพราะในขณะที่คุณเดินไปเดินมาในโรงเรียนนั้นก็มีสายตาหลายคู่ที่คอยจับจ้องคุณแล้วหันไปซุบซิบกันต่ออย่าง(ไม่ค่อย)ลับๆ(เสียเท่าไหร่)
-โอ้เยี่ยม ฉันกลายมาเป็นส่วนหนึ่งในบทสนทนาของเด็กเกือบทั้งโรงเรียนแล้วสินะ-
ซึ่งคำพูดในวงสนทนาก็เป็นอะไรที่คุณเดาไม่อยากเลย มันคงจะประมาณว่า
'เฮ้ยเธอดูคนนั้นสิเมื่อตอนกลางวัน จัสตินเขามานั่งกับเธอคนนั้นด้วยแหละ คนทั้งโรงอาหารอ่ะนะเห็นกันเต็มตาเลยแหละเธอ'
-เหอะๆ ไม่เต็มตาได้ไงล่ะ บางคนถึงกับชะโงกหน้าเข้ามาดูก็มีนะ-
'จริงหรอเธอ ฉันดูแล้วก็ไม่เห็นสวยอะไรเลยนี่นา แถมยังมาจากเอเชียอีก ฉันว่าฉันสวยกว่าตั้งเยอะอ่ะ'
-ว่าไงนะ?? ฉันมาจากเอเชียแล้วไงยะ? มีปัญหามาไฝว้กันได้นะ บางทีจัสตินอาจจะชอบผู้หญิงผมสีน้ำตาเข้ม ไม่สูงกว่าเขา น่ารัก ตาสวย ผมยาว ผิว..แทน แบบฉันก็ได้นะยะ พวกหลออนน่ะหมดสิทธิแล้วล่ะขอบอก-
'เห้ย! หรือว่า? ผู้หญิงคนนั้นน่ะจะเป็นคนที่ทำให้จัสตินเลิกกับไซบีน่ากันนะ'
"ห๊ะ!!!!! ว่ายังไงนะ????" คุณที่ตกใจกับคำพูดที่ได้ยินจนหลุดจากหันไปพูดอย่างตกใจ จนทำให้ผู้หญิงกลุ่มนั้นทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วรีบสลายกลลุ่มเดินหนีกันไปคนละทาง
"เอ่อ...เดี๋ยวสิ" คุณพูดพร้อมกับยื่นมือออกไปแต่ไม่ทันเสียแล้ว
-มันหมายความยังไงกันนะ? คงไม่จริงหรอกมั๊ง พวกเธอก็เป็นแค่ขาเม้าน่า- คุณบอกตัวเองไม่ให้คิดมาก
ระหว่างทางที่คุณเดินมาก็มีใครคนนึงร้องทักคุณเข้า "เฮ้[ชค] เป็นไงมาไงถึงมาเดินคนเดียวได้เนี่ย?" เขาถาม เขาคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนรู้สึกว่าเขาจะเป็นเพื่อนของไนล์ ว่าแต่เขาชื่ออะไรน้า.. คุณพยายามนึก อ้อ..
"เซน?" คุณหันไปพูดชื่อเขาอย่างไม่แน่ใจ
"ใช่ ฉันชื่อเซน" เขาตอบขณะเดินไปเอามือทั้งสองข้างยัดไว้ในกระเป๋ากางเกงและก้มหน้าเดิน คุณจึงนึกสงสัยว่าเขาไม่กลัวที่จะเดินชนเสาในโรงเรียนหรืออย่างไรมัวแต่ก้มหน้าเดินอยู่ได้
"เธอยังไม่ตอบฉันเลยนะ" ในที่สุดหนุ่มลูกครึ่งปากีสถานที่มีดวงตาคมดูหล่อเหลาคนนี้ก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าคุณ
"เอ่อ.." คุณพยายามนึกว่าทำไมถึงได้มาเดินคนเดียวหลังจากที่ทานอาหารกลางวันตอนพักเที่ยงเสร็จ แต่ก็จำไม่ได้ คุณน่ะเป็นพวกความจำสั้นมาแต่ไหนแต่ไรแล้วทำให้คุณลืมนู่นลืมนี่คือบ่อยๆ "ฉันจำไม่ได้น่ะ"
เซนหันมาขำคุณเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขาจะนึกว่าคุณล้อเขาเล่น "ฮ่าๆ เธอล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย อายุแค่นี้เองนะทำไมจำไม่ได้ซะล่ะ ฮ่าๆ"
"เอ่อ..คือปัญหานี้น่ะฉันเป็นมาตั้งนานแล้วล่ะ" คุณพูด
"อ๋อหรอ" เขาเชิดปาก "ฉันว่าหวังเธอคงจะไม่ลืมนะถ้าฉันจะนัดเธอเดตวันอาทิย์น่ะ"
"ห๊ะ??!!" คุณอุทานและหันไปหาเซนผู้ที่กำลังทำตาหวานใส่คุณอยู่อย่างไม่เชื่อหูตัวเอง "ว..ว่าไงนะ??" คุณถามเขา
"ก็ตามที่เธอได้ยินนั่นแหละ" เขาตอบด้วยคำพูดเรียบง่าย
"ต..แต่นายคงลืมไปแล้วล่ะว่าเพื่อนนายก็ชวนฉันไปเดตวันเสาร์นี้นะ" คุณพูดเตือนความจำของเขาว่าเพื่อนของเขาก็ชวนคุณไปเดตด้วยเหมือนกัน
"ก็แล้วไงล่ะ ถ้าหมายถึงแฮซล่ะก็ เขานัดเธอวันเสาร์ไม่ใช่หรือไง? ส่วนฉันนัดเธอวันอาทิตย์นะ" เขาตอบดูเหมือนว่าเขาจะไม่แปลกใจเลยซักนิดที่นัดเดตผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อนตัวเอง
"เอ่อ..." คุณส่ายหัว "นี่นายคงไม่ได้จีบฉันแข่งกันอยู่ใช่มั๊ยเนี่ย?" คุณถามเขาเพราะไม่อยากเป็นของเล่นให้แก่เขาทั้งคู่
"ไม่" เขาตอบอย่างมั่นใจ "ฉันน่ะไม่ใช่ผู้ชายประเภทนั้นหรอกนะ ที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นน่ะ เพราะเมื่อฉันพอใจในตัวผู้หญิงซักคนละก็ ไม่ใช่แค่เธอหน้าตาสวย รูปร่างสวยอย่างเดียวนะ แต่เธอต้องฉลาดเอาตัวรอดได้และมีไหวพริบที่ดีเยี่ยม ไม่ง้องแง้งงองแงจนน่ารำคานแบบผู้หญิงที่เอาแต่ใจและติดแฟชั่นมากเกินไปหรอกนะ สรุปก็คือ.. เธอน่ะเป็นแบบนั้นทุกอย่าง หรือเรียกง่ายๆว่า ตรงสเป็คฉันเต็มๆเลยล่ะ" เขาร่ายยาวอย่างดูมีเหตุผลและหลักการทำให้คุณเชื่อใจเขาได้ว่าเขาได้เลือกผู้หญิงที่เขาจะชวนเดคตด้วยอย่างดีแล้ว และเหมือนบอกคุณเป็นนัยๆว่าคุณควรจะดีใจด้วยซ้ำกับการที่คุณผ่านด่านป้อมปราการของเขามาจนหมดทุกด่านและเขาพร้อมที่จะเปิดใจให้กับคุณแล้ว "และที่สำคัญ" เขาพูดต่อ "ฉันไม่ใช่คนที่สนิทกับใครง่ายๆนะ ถ้าเธอไม่ตรงสเป็คฉันจริงๆล่ะก็ฉันจะไม่ได้มายืนคุยหรือเจรจากับเธอตรงนี้ในวันเปิดเรียนวันที่2 หรอกนะขอบอก" เขาพูดจบก็ยิ้มให้คุณ
"อ..เอ่อออ.." คุณดูอึ้งเล็กน้อยกับคำพูดที่ร่ายยาวของเซน และนึกสงสัยว่าเขาเป็นคนยังไงกันนะ "เอ่อ.." คุณเหลือกตามองท้องฟ้าด้านบน "ถ้านายมั่นใจว่านายจะไม่จีบฉันแข่งกับแฮรี่แล้วล่ะก็ ฉันก็จะยอมไปเดตกับนายวันอาทิตย์ก็ได้นะ" คุณพูดแล้วมองดูท่าทีของเขา
"อื้มม" เขาเม้มปาก "ขอบคุณมากนะที่ยอมตอบตกลง แต่ฉันมั่นใจว่าเธอจะไม่ลำบากใจในการตัดสินใจเลยหลังจากที่นายได้ไปเดตกับแฮซแล้วมาเดตกับฉันน่ะ.. ขอบอกว่าฉันโรแมนติกกว่าเขาเยอะนะ" ขากระซิบที่ข้างหูคุณที่ประโยคสุดท้าย เมื่อพูดจบก็ยิ้มแล้วหยิบตาข้างซ้ายให้คุณ
"ฉันไม่ใช่คนที่โรแมนติกซักเท่าไหร่หรอกนะ ถึงฉันจะดูหวานๆสวยๆแบบนี้น่ะ" คุณพูดกับเขาอย่างติดตลก
"ต้องแบบนี้สิถึงจะเข้ากันจริงไหม" เขาลูบหัวคุณอย่างเอ็นดู "ไปล่ะนะบาย ฉันหวังว่าเธอคงไม่ลืมนัดของเราในวันอาทิตย์นะ" เขาโบกมือลาคุณ
"บาย" คุณโบกมือตอบเขาแล้วมานึกสงสัยทีหลังขณะเดินไปได้ซักพักนึงว่าจะโบกมือลาทำไมในเมื่อคาบบ่ายก็ต้องเข้าเรียนด้วยกันอยู่ดี
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!
เสียงออดได้ดังขึ้น จากนั้นคุณก็รีบเดินไปยังอาคารเรียนของคุณ
"[ชค] เธอไปไหนมาน่ะเราก็รอเธออยู่ตั้งนานไหนบอกกว่าไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวไง" เสียงแอนดริสถามคุณขณะที่คุณเดินเข้ามายังห้องเรียน
"เอ่อ...ขอโทษนะเดินเล่นเพลินไปหน่อยนะ" คุณตอบแอนดริสไปและเริ่มจำได้แล้วว่าคุณบอกว่าไปเข้าห้องน้ำแต่หลังจากเสร็จธุระแทนที่คุณจะกลับมายังห้องเรียนคุณกลับเดินเล่นตามทางเดินซะงั้น
"เหม่อนะเราเดี๋ยวนี่อ่ะ ฮ่าๆ" เซลพูดแซวคุณ
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!
เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้นเหมือนเวลาผ่านไปแป๊บเดียว หนึ่งวันของคุณกำลังจะหมดลงแล้วหรือนี่
"เสียดายนะวันนี้เราไปกินเค้กกันไม่ได้อ่ะ" เซลพูดขณะพวกคุณกำลังเดินอยู่ทางเดินระเบียงของอาคารเรียนเพราะว่าเธอติธุระในวันนี้นิดหน่อย
"นั่นสินะ เฮ้อออ..." แอนดริสถอนหายใจเพราะเธอก็ติดธุระด้วยเช่นกัน
"อย่าไปสนใจพวกนั้นเลย [ชค] ไปห้องสมุดกับฉันดีกว่านะ" แมซเข้ามาควงแขนคุณและเอ่ยปากชวนคุณ
"โอ้ยยย! อย่าไปเข้ากะมันเลย น่าเบื่อ ปล่อยให้มันไปสวีทกับไนล์เถอะ" เซลพูดแซวแมซที่เริ่มหน้าแดง
"บ้า! อย่า ตานั่นเนี่ยนะเลิกคิดเลยนะเซล" แมซพลักไหล่เซลเบาๆ
"ฉันแนะนำนะ[ชค] ถ้าเธอไม่อยากเบื่อล่ะก็ ไปดูพวกหนุ่มๆในโรงเรียนก็ได้นะฉันแนะนำสถานที่ให้ได้" แอนดริสเสนอ
""โห่ยยย ยัยดริส [ชค]เขาไม่บ้าผู้ชายอย่างแกหรอกย่ะ" แมซหันไปพูดใส่แอนดริส ส่วนแอนดริสก็เริ่มเท้าเอวว่าฉันผิดตรงไหน
"ฮ่าๆ ก็ดีเหมือนกันนะแอนดริส ขอแบบผู้ชายที่หล่อที่สุดสุมหัวกันอยู่เลยได้ป่ะ เพราะฉันน่ะมีหน้าที่ถ่ายรูปลงไอจีไปให้เพื่อนที่ประเทศไทยดูน่ะ และที่สำคัญฉันก็อยากจะหัวใจสูบฉีดเหมือนกันนะ" คุณพูดแล้วนึกถึงเจนที่บ่นว่าคุณไม่ยอมอัพรูปหนุ่มๆที่นี่ลงไอจีเลยซักทีเพราะเธอตั้งหน้าตั้งตารอมาหลายวันแล้ว ตอนแรกคุณก็อัพรูปไนออลให้แล้ว แต่เจนบอกว่าเธออยากเห็นมากกว่านี้ คุณเลยคิดว่าวันนี้เป็นโอกาสเหมาะที่จะถ่ายรูปหนุ่มๆในวันที่เธอว่างไปฝากเจนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตารออยู่ได้
อันดันบที่ 1 สนามบาส ที่นี่เนี่ยนะถ้าเธออยากเห็นซิกแพ็คของหนุ่มๆล่ะก็สถานที่นี้แหละเหมาะที่สุดแล้วสำหรับการเฝ้ามอง เพราะเป็นสถานที่ที่หนุ่มทั้งหลายเนี่ยออกกำลังกายกันจนเหงื่อชุ่มเปียกเสื้อที่ใส่อยู่จนเห็นเค้าโครงของกล้ามเนื้อที่น่าลูบไล้นั้นอย่างชัดที่สุดอย่างกะถอดเสื้อเลยที่เดียว
คุณนึกถึงคำพูดของแอนดริสที่แนะนำสถานที่ให้คุณ..และตอนนี้คุณกำลังย่องเข้าไปในสนามบาสพร้อมกับถือไอโฟนเปิดแอพพริเคชั่นกล้องพร้อมที่จะถ่ายตลอดเวลาอยู่ในมือ และคุณก็ไปพบกับใครบางคนเค้า โอ้ยยย ให้ตายเถอะเขามีรูปร่างที่เย้ายวนใจคุณมาๆเลยทีเดียว แต่คุณก็ไม่ลืมที่จะถ่ายรูปเก็บเอาไว้
แชะ แชะ แชะ แชะ
เสียงชัตเตอร์ที่คุณกดดังเบาๆอย่างถี่ๆเพราะคุณต้องการรูปเก็บเอาไว้ดู เอ้ย! เก็บเอาไปฝากเพื่อนของคุณหลายๆรูปนั่นเอง
"ทำอะไรน่ะสาวน้อย" เสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลังคุณ เมื่อคุณหันกลับไปก็ทำให้คุณแปลกใจไม่น้อยเพราะคนข้างหลังคุณเขาก็คือจัสติน..
ทำให้คุณคิดว่า 'เฮ้ดวงของเรามันช่างสมพงษ์กันเสียงจริงนะ ฉันเดินไปทางไหนก็เจอแต่นายเนี่ย'
"ฉันนี่เจอเธอตลอดเลยนะ" เขายิ้มให้คุณ และพูดอย่างกับว่าเดาใจคุณออกอย่างนั้นแหละ
"ฉันว่าคำพูดนั้นน่ะควรจะเป็นของฉันมากกว่านะ" คุณยืนเท้าเอวพูดกับเขา แต่จากที่เขามองหน้าคุณ เขาก็หันไปสนใจกับอะไรบางอย่างในมือคุณเข้าแล้ว
"นั่นอะไรน่ะ?" เขาชี้ไปทางกล้องโทรศัพท์ที่คุณถืออยู่ในมือ แต่ไม่ทันได้ตอบเขาซักคำเขาก็แย่งโทรศัพท์จากมือคุณมาได้ซะแล้ว
"ไหนดูซินี่มันรูปใครหว่า..." เขาพูดพร้อมเปิดดูรูปที่คุณถ่ายทีละรูป
"ฮ..เฮ้ย! เอาคืนมาเดี๋ยวนี้เลยนะเว้ยยย!!" นี่เป็นครั้งแรกที่คุณแสดงความห้ามของคุณออกมา ตั้งแต่มาที่นี่
"อะไรนะ?" เขาเงยหน้าจากจอโทรศัพท์มาที่คุณ "เมื่อกี้เธอพูดว่า เว้ย หรอ?" เขาทำหน้าเหวอยังกะไม่เคยได้ยินผู้หญิงพูดว่าเว้ยมาก่อนในชีวิต
"ทำไมล่ะ? ก็ใช่น่ะสิ" คุณทำหน้างงกับอาการของเขา
"เธอมันผู้หญิงพันธ์ไหนกันเนี่ยห๊ะ" เขาขยับเข้าเอาหน้ามาใกล้คุณแบบเนียนๆ "ผู้หญิงที่ไหนกันเค้าจะพูด เว้ย อย่างเธอล่ะ" เขาพูดแล้วเบ้ปาก
"ก็จะทำไมห๊ะ?? ผิดด้วยหรอ?" คุณใช้ช่วงเวลาที่เขาเผลอแล้วรีบฉวยเอาโทรศัพท์ของคุณคืนมา เมื่อได้มาแล้วคุณเตรียมที่จะหันหลังเดินหนีเขา แต่เขาก็ดันรู้ทันเดดินเข้ามาขวางทางออกสนามบาสเสียก่อน "เธอจะไปไหนน่ะ ถ่ายรูปเพื่อนฉันแล้วคิดจะชิ่งงั้นสินะ" เขาพูด
"อ..อะไร!? แล้วจะทำไมล่ะฉันแค่อยากเก็บภาพที่โรงเรียนไปให้เพื่อนฉันดูแค่นั้นแหละ" คุณพูดแถไปเรื่อยๆ
"งั้นหรออออออออออ" เขาพูดลากเสียงยาวเป็นการกวนประสาทคุณ แต่เสียดายที่วันนี้คุณไม่มีอารมณ์เล่นกะเขาด้วยมากนัก เลยผลักเขาออกไปให้พ้นทางออกของคุณ
"ถอยไปฉันจะกลับบ้านแล้ว" แต่แทนที่คุณจะได้กลับบ้านอย่างสงบ แต่เขาดันเดินตามคุณมาด้วยซะงั้น
"เฮ้ จะกลับแล้วหรอ" เขาเดินตีคู่กับคุณ "นี่วันอาทิตย์นี้เธอว่างมั๊ย?" เขาถามแล้วหันมามองหน้าคุณ
"ไม่ว่าง" คุณตอบเขาไปแบบไม่ค่อยใส่ใจกับคำถามนัก
"อ้าวทำไมล่ะ เธอไปไหนหรอ? แล้วทำไมเธอไม่ว่างล่ะ? ติดงานงั้นหรอ? มีนัดหรอ? หรือเธอจะไปเที่..." เขายิงคำถามมาใส่คุณอย่างรัวๆ แต่ยังไม่ทันที่จะหมดคำถามคุณก็พูดตัดบทเขาเสียก่อน
"โอ้ยยย! แล้วมันเรื่องของนายหรอห๊ะ? จะรู้ไปทำไมห๊ะ น่ารำคานจริงๆเลย" คุณโวยใส่เขาเพื่อนคุณชักจะเริ่มรำคาญเขาแล้ว
"ทำไมล่ะ" เขาทำหน้าแบ๊วใส่คุณ แล้วคงไม่ต้องนึกให้ยากหรอกนะ เขาหล่ออยู่แล้ว ดูดีอยู่แล้ว และการที่เขามาทำหน้าแบ๊วใส่คุณอีกเนี่ย มันจะต้องทำให้หัวใจคุณเต้นผิดจังหวะอีกเช่นเคย
-โอ้ยยยยยย! ไม่ๆๆๆๆ ฉันจะต้องไม่คิดกับนายนั่นอย่างนั้นอีกเด็ดขาดนะ ไม่ๆๆๆ- คุณพยายามจะคิดว่าคุณจะไม่เผลอไปชอบเขาเด็ดขาด แต่ยังไงยังไงซักวันหนึ่งคุณอาจจะตกหลุมรักของเขาซักวันหนึ่งก็ได้
"นี่..เธอเหม่ออะไรของเธอน่ะ" โอ้ยให้ตายเถอะเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้คุณอีกแล้ว ไม่ใช่แค่ใกล้นะแต่เรียกว่าประชิดเลยก็ว่าได้
-คนฉวยโอกาส เห็นฉันเหม่อก็เลยเนียนเอาหน้ามาใกล้ฉันสินะยะ-
"ออกไปไกลๆฉันเลยนะ" คุณไม่รอช้าพลักเขาออกให้ไกลจากคุณ และคงในระดับพอดีๆ ไม่น่าเกลียดมากนัก
"นี่ ถ้าเธอว่างนะฉันจะชวนเธอไปเดต เป็นไงเธอว่างรึยังล่ะ" ถึงแม้ว่าเขาจะอายุมากกว่าคุณอีกด้วยซ้ำแต่ท่าทางเขาเวลาพูดกับคุณเหมือนกับเขาอายุเพียงแค่ 10 ขวบเท่านั้นแหละ ถึงภายนอกจะดูเป็นวัยรุ่น Bad boy ก็ตามทีแต่พออยู่ใกล้ๆแล้วเขาทำให้คุณคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่เด็กใสซื่อบริสุทธเท่านั้น และสายตาของเขาขณะที่รอคำตอบจากคุณก็ดูไร้เดียงสาเหมือนเด็กน้อยไม่เบาเลยทีเดียว
"ฉ..ฉันไม่ว่าง!" คุณพูดตัดบทแล้วเดินหนีออกมาจากสนามบาสทันที แต่เขาก็เดินตามคุณอีกเช่นเคย
"ไม่ว่างได้ไงอ่ะ" เขาเดินตามหลังคุณมาจนทันแล้วพูดอย่างเด็กสิบขวบพูดเวลางอนพ่อแม่ที่ไม่ยอมซื้อของเล่นให้ยังไงยังงั้น
-หมอนี่มันจะทำตัวแอ๊บแบ๊ว มุ้งมิ้ง กุ๊งกิ๊งไปถึงไหนกันนะ-
คุณเดินนต่อไปอย่างไม่สนใจ "โอ้ยยย น่ารำคานน่า"
"ม่ายยยยย เธอต้องว่าสิ ทำไมไม่ว่าง? เธอมีนัดแล้วหรอ?" เขาพูดพร้อมตีหน้าเศร้าแสร้งทำให้คุณเกิดความสงสารเขาขึ้นมา และเป็นไปอย่างที่เขาคิด...คุณก็รู้สึกสงสารเขาขึ้นมาจึงหยุดเดินแล้วหันมาพูดกับเขา "ฟังนะ ฉันมีนัดแล้ว ใช่ ส่วนนัดกับใครน่ะ มันรื่องของฉัน"
"ทำไมล่ะฉันไม่มีสิทธิรู้เรื่องของเธอหรอ?" จัสตินส่งสายตาบ้องแบ้วมาให้คุณ
"ไม่ได้ย่ะ!!!!" คุณตะโกนใส่เขาตามภาษาคนที่เริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย
"โห ไม่เห็นต้องตะโกนใส่แบบนั้นเลยนี่..." เขาพูดแล้วทำปากเบ้ เอานิ้วขึ้นมาชนกัน แล้วบิดตัวไปมา
-อิจัสนี่มันเป็นตุ๊ดรึป่าวเนี่ยยยย!!!-
"เธอว่างตอนไหนค่อยไปตอนนั้นก็ได้นี่นา นะ นะ นะ นะ นะ นะ" เขาพยายามออดอ้อนคุณ
จนในที่สุด...
"โอ้ยยยยย!!! โอเคๆๆๆ ได้ๆๆๆ จบป่ะ" คุณที่ทน(กับความน่ารักของหนุ่มฮอต เซ็กซี่ และเซ็กจัด(???) ที่สุดในโรงเรียนมาออดอ้อนด้วยท่าทีแสนจะแอ๊บแบ้ว)ไม่ไหวพูดตอบตกลงเขาไปจนได้
"เยยย้!!!" เขาร้องด้วยความดีใจ ยกมือชูขึ้นอย่างกับเด็กอีกแล้ว "วันไหนดีๆ" เขาถามคุณพลางฉีกยิ้มอย่างมีชีวิตชีวาหลังจากที่ตีหน้าเศร้ามาหมาดๆเมื่อกี้นี้
"เดี๋ยวค่อยดูอีกทีแล้วกันนะ" คุณตอบ
"เธอคิดว่า...คนอย่างจัสติน บีเบอร์คนนี้เนี่ย จะพาสาวสวยสุดน่ารักคนนี้ไปเดตที่ไหนหรอ?" จัสตินถามแล้วส่งสายตาสงสัยว่าคุณจะตอบอย่างไรมาให้
-เหอะๆๆๆ คนแบดบอยอย่างนายเนี่ย คงหนีไม่พ้นผับ ที่เต็มไปด้วยโคโยตี้ แล้วก็คนเต้นอาโกโก้ล่ะมั๊ง-
คุณคิดแต่ยังไม่ทันพูด จัสตินที่เหมือนอ่านความคิดคุณออกก็พูดแก้ตัวทันที "เธอคิดอะไรอยู่น่ะ ฉันไม่ใส่คนประเภทที่จะพาสาวไปเที่ยวผับหรอกนะ" เขาพูดพร้อมส่ายหัวและมือพร้อมกันเป็นเชิงปฏิเสธ
"เหอะๆ แน่ใจหรอนายน่ะ" คุณพูดแล้วยิ้มที่มุมปากแบบไม่ค่อยเชื่อเสียเท่าไหร่
"เธอมองฉันเป็นคนยังไงกันเนี่ย" เขาพูดแล้วหัวเราะ
ท่าน กำลังเข้าสู่บริการรับฝาก..หัวใจ ลงทะเบียน...
เสียงริงโทนโทรศัพท์ของคุณดังขึ้น
"ฮัลโหล ไนออลหรอ" คุณถามปลายสาย
'ก็ได้น่ะเซ่ เธอมัวทำอะไรของเธออยู่ห๊ะ ป้าเซลล่ากับฉันรอเธอตั้งนานแล้วนะ เมื่อไหร่จะมาซักทีห๊ะ?! ถ้าเธอไม่มาผายในสิบนาทีนี้นะ ฉันจะบอกให้ป้าเซลล่าขับรถกลับบ้านโดยไม่รอเธอ ทิ้งให้เธอนอนที่โรงเรียน้นี่ยแหละ รีบออกมาได้แล้ว เร็วๆเข้า จะเริ่มจับเวลาแล้วนะ'
ตุ๊ดดดดดด ตุ๊ดดด ตุ๊ดด...
พอไนออลพูดจบก็กดวางสายไปในทันที
"อ๊ากกกกกกกกกก !!! เพราะนายมัวแต่ชวนฉันคุยอยู่ได้ ฮึ่ยๆๆ ถ้าฉันไม่ได้กลับบ้านวันนี้นะ ฉันจะฆ่านาย เหอะ!" คุณบ่นใส่จัสตินเป็นชุดโดยที่เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยได้แต่กระพริบตาปริบๆ
"เฮ้ออออ..." คุณถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ "ฉันไปก่อนล่ะ บาย" คุณพูดพร้อมโบกมือลาเขาแล้วรีบวิ่งไปที่รถของป้าเซลล่า
"แฮ่กกๆๆๆ" คุณหอบเพราะเหนื่อยจากการวิ่งมาที่รถ ถ้าเป็นโรงเรียนเก่าล่ะก็สบายมาก แต่นี่มันโรงเรียนต่างประเทศนะจ้ะ จะให้ธรรมดาได้ไงล่ะจริงมั๊ย? ขนาดของโรงเรียนมันก็ต้องใหญ่สิ เหอะๆ มันก็เลยทำให้คุณต้องวิ่งจากสนามบาสมายังรถที่ป้าเซลล่าจออดอยู่ เล่นเอาเหนื่อยแทบตายเลยทีเดียว แถมยังต้องทำเวลาเพราะอิไนออลดันจับเวลาอยู่ด้วยนี่สิ เฮ้อ... มันก็ทำให้คุณเหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจเลยทีเดียว ไหนจะเรื่องเดตอีก ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆเลยนะคุณเนี่ย ถึงคนที่มาจีบจะเป็นคนที่หน้าตาดี หัวดี กีฬาเก่ง ฮอตเว่อร์ๆ และฐานะทางบ้านก็ไม่ใช่กระจอกๆเสียทุกคน แต่มันก็ทำให้คุณรำบากใจเพราะทั้งหมดดันเข้ามาพร้อมกันนี่สิ เฮ้อออ...ถ้าเกิดมาทีละคนล่ะก็มันก็ค่อยคิดง่ายหน่อยใช่ไหมล่ะ หรือพูดให้ถูกก็คือไม่ต้องคิดตัดสินใจก่อนด้วยซ้ำ ถ้าเป็นคนธรรมดาปกติล่ะก็ตกลงคบกันไปตั้งแต่ชวนเดตแล้วล่ะ แต่มาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองอย่างงี้ก็ต้องระวังเอาไว้ให้มากๆหน่อย เดี๋ยวจะโดนเขาหรอกฟันเอาให้ง่ายๆ เฮอะๆ ถึงคนอย่างคุณจะลุยๆบ้าง แรดบ้างบางที แต่ก็รักนวลสงวนตัว และรู้ว่าอะไรควรไม่ควรเหมือนกันนะ และคุณเองก็ไม่อยากท้องก่อนวัยอันควรด้วย แค่มีชีวิตอยู่คนเดียวอย่างนี้ก็รำบากจะแย่อยู่แล้ว ตอนนี้ยังไม่พร้อมมมมม!!!!
_____________________________________
กลับมาแล้ววววววววววววววว!!!!!!!!
เค้าหายไปนานเลยป่ะะะะ คิดถึงเค้ามั๊ยอ้ะ
คิดถึงขอเสียงหน่อยยย // เฮฮฮฮฮฮฮฮ้//ไม่มีใครส่งเสียงส่งเองก็ได้ 5555
กว่าจะมีเวลาแต่งนะ ตามประสาเปิดเทอม งานเยอะ มว๊ากกกก เลยแต่งช้านิดนุงงง
ไม่ได้อู้นะจริงๆ 5555 เนื่องจากมันไม่ได้แต่งทีเดียวทั้งตอนมันก็อาจจะงงบ้างนะ 555
บางทีอารมณืตอนแต่งมันไม่ประติดประต่องี้อ่ะ ก็ขอโทษด้วยน้า
ฝากไว้อีกตอนนะ จุ๊ปๆ :3
ความคิดเห็น