Love or Lie

ลำดับตอนที่ #3 : It's you!

'คุณแฮร์รี่คุณเลียมค่ะ! ของได้แล้วค่ะ'

'ขอบคุณครับ'พวกเขาพูดพร้อมกัน

10นาทีผ่านไป

'(ชื่อคุณ)ผมให้ฮะ-///-'  'ค…คุณแฮรี่…'    'รับไว้เถอะฮะ'

'แต่คุณเป็นคนซื้อนะค่ะ' 'ก็คนซื้ออยากให้ รับไว้นะฮะ*[]*'

เขาทำหน้าขี้อ้อน ให้ตายเหอะ! 'ก็ได้ค่ะ' 'งั้นพวกผมไปนะฮะ บายย~'

พวกเขาเดินออกไป แต่ว่า หมับ~ 'คืนนี้เจอกันที่นี่นะ ไปละ'

ลูอิสยัดกระดาษใส่มือคุณ พวกเขาไปแล้ว แต่เมื้อกี้หัวใจฉันมัน…เต้นแรงเหลือเกิน
 

At We Vabadium Condo

คุณมาในชุดเดรสแขนกุดสีเทากับเสื้อกั๊กหนังสีน้ำตาล

รองเท้าบู๊ทสีน้ำตาล และกระเป๋าสะพายที่แฮร์รี่ให้'ฉันมาถูกรึเปล่าเนี่ย!'

คุณก้มมองกระดาษที่ลูอิสให้ 'เฮ้!(ชื่อคูณ) ตามผมมาสิ'

เซนเดินออกมาจากคอนโด'เธอต้องลงชื่อไว้ด้วยนะ มันเป็นกฎ' เขายิ้ม คุณลงชื่อในสมุด

ทำไมทั้งๆที่รอยยิ้มของทุกคนมีความน่าหลงใหล

แต่ไม่มีรอยยิ้มของใครทำให้ใจละลายเท่าลูอิสเลยนะ

พวกคุณขึ้นไปชั้น14 ห้องที่2 'ขอให้โชคดีนะ' เขาพูด

'แล้วนี่คุณจะไปไหน' 'ผมหมดหน้าที่แล้ว ขอให้โชคดีนะครับ'

พูดจบเขาก็ปิดประตูลง  '(ชื่อคุณ)ใช่เธอรึเปล่า?'  เสียงนี้มัน 'ล…ลูอิส'

'เธอคือเด็กผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม?คนที่ฉันให้สัญญาไว้เมื่อ6ปีว่าจะกลับไปหา'

'คุณจะให้ฉันเชื่อได้ยังไง'เขาถือวิสาสะจับมือคุณแล้วพาไปที่ห้องนั่งเล่น

มีรูปอยู่มากมายทั้งหมดเป็นรูปคุณกับผู้ชายคนนั้น  'คุณมีรูปพวกนี้ได้ยังไงกันในเมื่อ…' 

'แม่ของผมเป็นคนถ่ายเอาไว้ จำได้ไหมสัญญาในวันนั้น เฮียสัญญาด้วยเกียรติและศักดิ์ศรี

ลูอิส ทอมลินสัน จะกลับมาหาน้องสาวสุดที่รัก'  ใช่เขาจริงๆ ผู้ชายที่หายไปจากชีวิตคุณถึง6ปี

ทำให้คุณดิ้นรนมาหางานในตัวเมืองเพื่อที่จะได้เจอเขา'  ในที่สุดฉันก็พบเฮีย

'ฮึก…ทำไมเฮียไม่…ฮึกไม่โทรมาบ้าง' คุณเก็บน้ำตาไม่ได้อีกต่อไป

เขาค่อยๆดึงคุณเข้ามาในอ้อมกอดที่อบอุ่นและคุ้นเคย

'เฮียพยายามหาแล้วแต่ก็หาไม่เจอ อย่าร้องนะคนดี เราเจอกันแล้ว'

เขาบรรจงจูบที่หน้าผากคุณ 'ไม่หนีเฮียอีกนะ' 'ค่ะ คิดถึงเฮียจัง'

'OMG เรื่องจริงดิ' พวกเขา4คนร้องขึ้น 'ไหนพวกแกบอกไม่อยู่ไง' เขาพูด

'ฉันลืมเสื้อโค้ทอ่า ' 'แล้วที่นายใส่มันอะไรแฮซ!'

เขาเหมือนเพิ่งรู้ตัว 'ฉ…ฉัน เอ่อ…' ' พอเลยพวกแกไหนๆก็ไม่ไปแล้วมาคุยกันมา '

ลูอิสพูดขึ้นเขาดึงคุณมานั่งข้างๆแฮร์รี่ทำท่าจะนั่งข้างคุณ 'แฮซ!ไปนั่งกับเลียมโน่น'

'โหย~นี่หวงน้องหรือหวงแฟน' อ…อะไรนะแฟน! 'น…นี่หุบปากไปเลยแฮซ!'

'555พวกนายฮาว่ะ แล้วนี่แกกับ(ชื่อคุณ)เป็นพี่น้องกันจริงปะ?' ด้วยคำถามนี้ของเซน

ทำให้ทุกสายตาจับจ้องมาที่พวกคุณ 'เราเป็นเพื่อนกัน'

'งั้นก็แปลว่าพวกแกรักกันได้ดิ' 'เห้ย!ไนออลคำถามโดนมาก555'

เลียมหัวเราะจนกระทั่ง 'เอิ่ม…ลูอิสเลิกจ้องฉันแบบนี้เหอะ เค้าสยอง~'

'แล้วเธอจะกลับบ้านรึเปล่า?' ลูอิสหันมาถามคุณ 'ฉันพักอยู่แถวนี้เอง'

'แล้วเธอจ่ายค่าเช่าเดือนเท่าไหร่เนี่ย!' 'เอ่อ…100ปอนด์ค่ะ'