ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แสบนัก..รักซะให้เข็ด

    ลำดับตอนที่ #6 : ระทึก !!

    • อัปเดตล่าสุด 3 ก.ย. 49


    อย่ามายุ่งน่า!! จะไปไหนก็ไป-ไป๊ จะมาเดินตามชั้นทำไมเนี่ย =”= ฉันตวาดนายวีอย่างอารมณ์เสีย

     

    ใครว่าผมเดินตามคู๊ณ.. นี่มันห้างนะคร๊าบ ผมจะเดินตรงไหนมันก็เรื่องของผม.. มันลอยหน้าลอยตา
    โต้ฉันกลับ

     

    เออ.. ชั้นตอบพร้อมกลับขว้างค้อนใส่

     

    ฉันเร่งฝีเท้าเร็วขึ้น บ้างก็เดินเข้าร้านนั้นที ร้านนี้ที  แต่อีตาวีก็ตามไม่หยุดไม่หย่อน ไม่รู้หน้ามันทำด้วย
    อะไร รู้ก็รู้ว่าคนเค้าไม่อยากอยู่ด้วย ยังจะตามติดอยู่ได้ รำคาญโว้ย
    !!

     

    เน่! จะตามอีกนานมะ เหนื่อยแล้วนะเฟ้ย

     

    เอาอีกละ ใครเค้าตามเธอล่ะ เธอนี่มันหลงตัวเองจริงๆรันจัง เจ้าของผมสีน้ำตาล กับรอยยิ้มกวน
    ประสาทพูดอย่างท้าทายบาทา

     

    .V. เออ คราวนี้..ช่วยบังเอิญเดินตามมาด้วยละกัน

     

    พูดจบชั้นก็ใส่เท้ากระต่ายโกยแน่บ

     

    จะไปไหนอ่ะรัน ไมต้องวิ่งด้วย ไอเราอุตส่าห์วิ่ง แต่มันดันแค่เดินเร็วๆก็กวดฉันทัน

     

    ห้องน้ำเว่ย!! ตามมาเด่ะ...

     

    ..... ผลของคำพูดของฉัน ไอวีมันเงียบไปเลย ฮร่าๆ สะจายๆ

     

    .....

     

    รันจัง คิดไรกะเค้าอ่ะ ไม่อยากจะเชื่อเลย... ดูม๊านน โอ๊ยปวดกระบาลเว๊ย =”= ให้ฉันเอาหัวทิ่ม
    อุนจิดีกว่าจะมาพิศวาสไอหน้าอมีบาอย่างแกอ่ะ

     

     

    ปล่อยนะ ไอบ้า ไอเลว!! “ เสียงน่ารักๆของใครสักคนดังข้างๆร้านเฟอร์นิเจอร์เก่าๆ

     

    เบาๆได้ไม๊ อยากให้คนเค้ารู้กันทั่วห้างหรือไง!!” เสียงวัยรุ่นผู้ชายโต้ตอบ

     

    อย่ามายุ่งกับชั้นนะ เด็กผู้หญิงพูดเสียงดังแต่สั่นเครือ

     

    ฉันกับวีสงบศึกกันชั่วครู่เพราะความอยากรู้อยากเห็น  ค่อยๆย่องเข้าไป ตรงที่ตั้งของร้านนี้เป็นทาง
    เลี้ยวสั้นๆ ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านไป-มา ประกอบกับสินค้าที่ไม่ค่อยน่าสนใจยิ่งทำให้บริเวณนี้ของ
    ห้างยิ่งปลอดคนเข้าไปใหญ่

     

    บอกให้ปล่อยไง เด็กผู้หญิงผลักผู้ชายออกอย่างแรง พร้อมกับตบจังๆ1ที โคตะระจะเหมือนละคร
    รอบดึกเลยอ่ะฉากเน๊

     

    จะไปไหน!!”     สาบานต่อหน้าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเลยว่า ฉันไม่เคยเห็นผู้ชายที่ป่าเถื่อนขนาดนี้มาก่อน!!

     

    มันตวาดเสียงดังพร้อมกับกระชากผมของเด็กผู้หญิงคนนั้นกลับมา ก็แปลกใจอยู่เหมือนกันที่ไอคน
    แถวนี้มันไม่มีน้ำใจ  เดินผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่เห็นหยุดดูอย่างฉันสักคน
    = =” (พูดไปพูดมาตูเลว
    กว่าเพื่อน)

     

    ปล่อยน้องชั้นเดี๋ยวนี้นะ ยังไม่ทันที่ฉันจะห้ามตัวเองทัน ขาเจ้ากรรมก็พาสายเลือดรักความสงบไปยืน
    จังก้าหน้าไอผู้ชายหน้าหล่อนั่นแล้ว

     

    เธอเป็นใคร มันมองฉันแบบหื่นๆ(เข้าข้างตัวเอง)ตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วก็เท้าจรดหัว -*-

     

    เป็นลูกพี่ลูกน้องกับเด็กคนนี้ น่านสมอ้างจนได้ตู = =”

     

    อิงค์ เธอมีลูกพี่ลูกน้องสวยๆด้วยหรอ โห ชั่วได้ใจเจ๊จริง

     

    เสียงสะอื้นเล็กดังขึ้นด้านหลังของชั้น ชั้นเหลือบมองไปเห็นไอวีกุมขมับ เข่าอ่อนอยู่ตรงจุดเดิมที่ฉัน
    ก้าวออกมา สงสัยมันตะลึงกะความสวยระยะไกลของเพื่อนร่วมร.ร.
    = =”

     

    จะเอาไงห๊า หรือจะให้โทรบอกพ่อ ชั้นพูดต่อไปเรื่อยๆหวังว่าเด็กหญิงข้างหลังจะรับมุขฉันด้วยนะ

     

    พ่ออิงค์น่ะหรอ เชิญเลยว่ะ เมิงโทรไปเล๊ย มันใช้เมิงกะผู้หญิง อ่ะ=”= ไอ ไอ... ไอชั่วเอ๊ย TT^TT

    แล้วไอวีมันจะไม่ช่วยผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างชั้นบ้างเลยหรอ แง๊

     

    ใครว่าล่ะ พ่อชั้นต่างหาก อยู่สถานีตำรวจใกล้ๆเนี่ยแหละ อืมเบอร์อะไรน๊า....

     

    ไอเราก็ไม่นึกว่าหน้าหล่อๆจะโง่ได้ใจขนาดนี้ มันหน้าถอดสี เป็นมะนาวซีดไปเลย..แน่นอนแหละถ้า
    มันไม่เชื่อ..คงเป็นฉันเอง...ไม่ใช่มะนาวซีดนะแต่เป็นมะเขือเน่าแทน
    TT^TT

     

    เออ อิงค์ ชั้นมีธุระ ไว้จะโทรไปเคลียร์ อย่าปิดเครื่องล่ะ คงรู้นะว่าจะเป็นยังไง ถ้าขัดคำสั่ง?ขู่ฟ่อๆ
    เหมือนแมวบ้าเสร็จแล้ว มันก็หดหัวใส่กระดองเดินหน้าหล่อจากไป เอิงเอย
    ~

     

    แกนะแกไอวี นอกจากยืนกุมขมับแล้วมีประโยชน์อะไรมั่งฟระ =”=

     

     

     

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     

    ร่างบางที่สั่นน้อยๆข้างหลังฉันรีบคว้าผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำหูน้ำตาแล้วขอบอกขอบใจยกใหญ่ แต่อยาก
    จะบอกว่ายัยเด็กนี้สวยโคร ตๆ ขนาดชั้นเป็นผู้หญิงด้วยกันยังน้ำลายยืดเลย(ออกแนวหื่นนิดๆ)

     

    ขอบคุณมากนะ..  ริมฝีปากบางๆขยับน้อยๆ ยิ้มทั้งน้ำตาให้ฉัน ....อ้ะเดี๋วยก่อน รันหรือเปล่า รันใช่ไม๊  ยัยเด็กหน้าตาน่ารักน้อยกว่าชั้น -*- (แบบ..ไม่อยากยอมให้อ่ะ) เขย่าตัวฉันเบาๆ

     

    ชะ..ใช่..รู้จักชั้นด้วยหรอ โฮะๆ ดังเจรงเลยชั้นเนี่ย

     

    รู้สิ.. ก็ชั้นเป็นรุ่นพี่เธอนี่นา ^_^”  ว่าแล้วเจ้าหล่อนก็เอาสองแขนโอบรอบตัวชั้นพร้อมกับกระชากเข้า
    สู่อ้อมกอด
    =”= (เริ่มหื่น)  คิดถึงจังเลย... น้ำเสียงเริงร่านี่คงทำให้หนุ่มๆหลายคนหัวใจละลาย
    รวมถึงไอวีที่ยืนน้ำลายยืดอยู่ข้างๆ

     

    หะ..หา??? ..เดี๋ยวก่อนนะ..รุ่นพี่เหรอ เสียงของฉันออกแนวงงๆเบลอๆเล็กน้อย ก็จะไม่ให้งงได้ไงล่ะ
    หน้าเด็กตัวเล็กขนาดนี้ ใครจะไปนึกว่าเป็นรุ่นพี่ (ไม่ได้หมายความว่าฉันหน้าแก่หรอกนะ)

     

    อิงค์ไง แต่ก่อนเราสนิทกันมากกก เลยนะ  พี่ย้ายออกจากร.ร. แล้วก็ย้ายบ้านตอนพี่อยู่ป.4 รันอยู่ป.2 โถ่!!
     
    จำพี่ไม่ได้หรอ??

     

    อืม..มม..ม คิดไป-คิดมา มันก็คลับคล้ายคลับคลาแบบงงๆ

     

    อ๋ออ จำได้แล้วค่ะ พี่อิงค์เองหรอ เป็นไงบ้างพี่ O_O ไม่เจอกันนานนนนมากกกเลยนะ TT^TT
    ไม่กลับมาหารันเลย คราวนี้เป็นฉันเองที่โผเข้าใส่พี่อิงค์ ทำไงได้ก็คนมันคิดถึงนี่ จากกันไปตั้งหลายปี....

     

    แล้วนี่ใครล่ะ แฟนหรอ?? พี่อิงค์กระซิบข้างหูพร้อมกับพยักเพยิดไปทางไอวีที่ยืนน้ำลายไหลไม่หยุด

     

    เฮ่ย!! ไม่ใช่พี่ ฉันตกใจนิดหน่อยกับคำถาม(ตกใจทำไมฟระ) ไม่ใช่ๆ ทำไมพี่อิงค์ถึงเห็นรันตาต่ำ
    ขนาดนั้นล่ะ??

     

    ไม่ใช่หรอ?? -_- ไม่นะรัน หล่อมากเลย พูดเสร็จเจ้าหล่อนก็หัวเราะคิกคักอย่างน่ารักน่าหยิก แต่ฉันดิ
    ไม่เห็นรู้สึกตลกด้วยเลยซักนิด

     

    ถ้าไม่ใช่..งั้น..พี่จีบนะ

     

    เฮ่ย!! O_O” เป็นครั้งที่สองที่ฉันตกใจแบบไม่มีสาเหตุ

     

    โอเคแล้วนะ คิกคิก หัวเราะอะไรของเค้าว๊า ??? ทำไมฉันไม่ห็นตลกด้วยเลยง่า TT^TT ฉันอยาก
    ร้องไห้มากกว่า

     

    พี่ต้องไปแล้วล่ะรัน เอ้า นี่เบอร์พี่ ว่าแล้วพี่อิงค์ก็ส่งนามบัตรสีชมพูหวานแหววมาให้ฉัน (สาวมหาลัย
    เค้ามีนามบัตรไว้ทำพรือ??)

     

    บ๊ายบายพี่อิงค์โบกมือให้ฉันอย่างเริงร่า แอบส่งสายตาหวานเยิ้มให้วี

     

    ฉันไม่แปลกใจอะไร หรือติดใจอะไรหนักหนาหรอก แต่ฉันสงสัยว่า ไอผู้ชายเฮงซวยมะกี้ เป็นไรกะ
    พี่อิงค์ แล้วเมื่อไหร่ เมื่อไหร่ เมื่อไหร่ ไอวีจะเลิกน้ำลายยืด ซักที
    = =”

     

     

    + + + + + + + + + + + + + +

     

    HellO~*

     

    หายไปนาน คนที่เคยเข้ามาอ่านเลยหายไปด้วยเลย TT^TT ฮือ

     

    เอาเต๊อะ แต่งให้คนผ่านไป-มา ที่หลงเข้ามาอ่าน เอิ๊กๆ

     

    อย่าลืม ติ ชม เยอะๆๆๆนะคร๊า ขอบคุณคร๊าบบบบ ^^













    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×