ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวนักสู้ปะทะรักนักเพลย์บอย

    ลำดับตอนที่ #1 : สมน้ำหน้านายบ้า

    • อัปเดตล่าสุด 17 ก.ย. 48


                      ฉันชื่อว่าแซน(ที่แปลว่าทรายน่ะ) สาวสวยนักสู้จอมพลังหญิงเหล็ก หนุ่มหน้าไหนมาจีบเป็นต้องฝากรอยฟกช้ำดำเขียวกลับไป  อย่างไม่มีวันกลับมา วันนี้เบื่อๆฉันก็เลยออกไปติ๊ดชึ่งๆที่คลับกับยัยปุ๊กกี้เพื่อนสนิทแสนรู้ใจของฉัน  ฉันเต้นอยู่นานเป็นชั่วโมงเลยล่ะ ทำไงได้ล่ะที่บ้านก็มีแต่พี่สาวแสนสวยสุดโหด  โอ้ย! จะบ้าตายชีวิตนี้มีแต่สิ่งที่น่าเบื่อรึไงน้าาาาาาา >๐<

              

               \"นี่ ยัยแซนเธอดื่มมากไปแล้วน่ะ\"   เสียงยัยปุ๊กกี้ดังขึ้นเตือนสติฉันขึ้น

               \"ช่างฉันเหอะน่าาาา ปะๆเหอะ แม่เธอโทรมาตามแล้วไม่เหรอ เดี๋ยวฉันกลับเองไม่ต้องห่วงงง =_=\"

               \"เออๆ ดูแลตัวเกองด้วยนะแซน ฉันไปล่ะ\"

                 ยัยปุ๊กกี้เดินออกไปจากร้าน เหลือฉันคนเดียว - _ -

               \"เอาล่ะ เหลือแก้วสุดท้าย ให้มันหมดๆไปละกัน\"   ฉันพูดคำนั้นก่อนจะกระดกแก้วที่เจ็ดขึ้นแล้วดื่มอย่างเมามัน

               \"น้องงง เช็คบิลด้วย\"   ฉันเรียกบ๋อยคนนึงมาเช็คบิลแล้วก็เดินโซซัดโซเซไปข้างนอก

              

               ปั๊ก!!!!!!

              

               ให้ตายสิใครฟะตัวใหญ่หยั่งกับกอลิลล่า แทบทำให้ก้นฉันล้มก้นกระแทกลงกับพื้นเข้าอย่างจัง

               \"โอ้ย เจ็บนะตาบ้าเดินดูตาม้าตาเรือหน่อยสิ\"  ฉันพูดต่อว่าอีตากอลิลล่าก่อนที่จะเงยหน้าไปปะทะกับ....กับ

          

               กริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>0<



               นี่...นี่มัน นายพัชรพล วงศ์เศียรทอง หรือนายเร้ดวงวิลเลจนี่ ตัวจริงเสียงจริงโอ้วววววววว 0๐0  ไม่ได้ๆ วางมาดสิวางมาดหน่อย นี่มันสุดยอดเพลบอยเลยนะยัยแซนเอ๊ย!!  

               \"เฮ้ สาวน้อยเป็นอะไรรึปล่าว\"  เร้ดถามฉันอย่างเป็นห่วง^0^

               \"ไม่อ่ะ...ไม่เป็นไร ฉันแกร่งพอ แค่เนี้ยน่ะจิ๊บจ๊อยยยยย\"

               \"เนี้ยนะไม่เจ็บ แล้วเมื่อกี้ร้องทำไม\"

               หนอยยย ขอโทษซ้ากกกคำนึงไม่มี เนี้ยนะดารา ทุ๊ย!

               \"เฮ้ยๆ น้ำลายนะเว้ยยัยบ้า\"

               อ้าวเฮ้ย กระเด็นไปถึงนั่นเชียวรึ   ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>0<

               \"สมน้ำหน้า\" อะไรมันจะขนาดน้าน ดูดู เช็ดใหญ่เลยสมฮิฮิๆๆ>0<

                                 \"นี่เธอยัยบ๊อง เล่นอะไรเนี่ย ฉันดารานะเธอไม่มีสิทธิมาเล่นกับฉันอย่างนี้\"

                      

                      \"แล้วทำม่ะ นายก็คน ฉันก็คนเหมือนกันแหละย่ะ ~แบร่~\"



                      \"ปากดีนักนะ รู้มั้ยว่าฉันน่ะสุดยอดเพลย์บอยนะฉันคิดจะปล้ำเธอ...ฉันก็ทำเมื่อไหร่ก็ได้ ฮา ฮา ฮา\"



                      อี๋ย~นายนี่มันร้ายกว่าที่คิดไว้เยอะต้องทำอาไรซักอย่างแล้ว ฉันเลยเตะไปที...เอ่อส่วนล่างของนายนั่นแต่...แต่อีตตาเศียรทองมันมือไวชะมัดT_T



                      \"นาย   นายปล่อยฉันนะอีตาบ้าเศียรทองT^T\"



                      \"ไม่ปล่อย ปล่อยให้โง่สิอย่างเธอเนี่ยยิ่งหลุดมือง่ายๆด้วย ดูท่าทางแล้วเหมือนหญิงเหล็กเลยว่ะ\"



                      \"ก็ใช่น่ะสิ อยากลองดีใช่มั้ยด้ายยยยยย....เดี๋ยวจัดฮ้ายยยย^_-\" ฉันตัดสินใจทำในสิ่งที่ฉันปรารถนามาทั้งชีวิตก็คือออ



                      \"อุ๊บ 0.๐\"



                      \"ในเมื่อไม่มีเท้า ฉันก็ใช้ฝ่ามืออรหันต์เนี่ยแหละ ช่วยไม่ได้^0^\"

                    



                      ฉันรีบกลับบ้าน ก่อนจะบ๊าบ  บาย นายสุดหล่อเอ๊กแตก 5555...





                      \"เธอจำว๊ายย ฉันจะไปเอาคืน โอ๊ยT0T\"



                      ************************************************************************





                      เวลาห้าทุ่มแล้วหรือนี่ โดนยัยพี่สาวใจโหดด่าเละแน่ๆเลยแงงงT_T ก็ช่วยไม่ได้นิ เพราะนายบ้านั่นแท้ๆ........ฮึไ!ม่ได้เราต้องสู้ ไปตายเอาดาบหน้าล่ะว้าาาา-_-



                      แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



                     ฉันเปิดประตูเข้าไปในบ้าน  อ่าฮ้า  ม่ายมีใครอยู่ซะด้วยอย่างงี้ก็จ้ำไปเล้ย^0^



                      \"ยัยแซน...เธอไปไหนมา\"



                      \"โอ้วววไม่นะ สะ...สะเสียงนั้นพี่สาวฉันงั้นเหรอไม่ๆมีทาง ตายแล้วทำไงดี..ทำไงดี\" ฉันพูดกับตัวเอง ก่อนจะค่อยๆหันไปปะทะกับยัยพี่สาวสุดโหด



                      





                     เวลาประมาณ 7:35 น. ณ ที่โรงเรียน





                     \"ยัยแซนเธอ...หน้าเธอทำไม0๐0\"



                     \"พอๆๆๆไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นเลยนะยัยปุ๊กกี้ เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วค่อยเล่าให้ฟังนะ เรื่องมันยาววววววว\"



                     \"เออ เออ ก็ได้แต่..แต่เธอหน้าบวมมากเลยนะ\"  ยัยปุ๊กกี้เซ้าซี้ฉันจนฉันรำคาญมากๆ  หน้าก็บวม ปากก็เจ่อ เฮ้อT_Tไม่อยากจะพูด  พอเลิกเรียนยัยนี่ก็ถามอีก น่ารำคาญชะมัด ฉันก็เลยตอบไปอย่างรวดเร็ว ยัยนี่ฟังจนหูแฉะเลย  เอ้าช่วยไม่ได้นี่อยากรู้เอง^_^

                    

                     พอตกเย็นเราก็แยกทางกันเดินบ้านใครบ้านมัน   แต่มันจะไม่แยกก็อีตาบ้านี่ล่ะซี่ตามกวนใจฉันตลอด



                     \"สวัสดีหญิงเหล็กนี่บ้านเธอเหรอ\" นายเร้ดถามฉัน พลางมองไปที่บ้านฉัน



                     \"นี่...นี่นายตามฉันมาเหรอ>_< อ้อ รู้แล้วววยังไม่เข็ดใช่มะ ยังอยากเจอฝ่ามืออรหันต์อีกใช่มั้ยด้ายยย เดี๋ยวจัดให้อีกรอบนึง     รอบนี้แถมฟรีนะว้อย\"



                    \"เฮ้ยๆ ไม่เอาแล้ววว เธอนี่มันบ้าพลังชะมัด รู้มั้ยเมื่อคืนฉันแทบไม่ได้นอนก็เพราะ...เอ่อ-_-\"



                    \"อ๋อออออ หึ หึ หึ โฮะๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"



                    \"เฮ้ย อย่าหัวเราะซีฟะยัยบ๊อง\"



                    \"ก็ช่วยไม่ได้นิ  เอ้าตามฉันมามีอะไรรึเปล่ายะ\"



                    \"ก็ไม่มีอะไรมากอ่ะนะแค่อยากจา.........\"



                    \"อยากอะไร  พูดเร็วดิ เนี่ยชั้นหน้าบวมเพราะนายอาแหละ\"



                    \"โทษทีนะก็แค่อยาก...อยาก เอ่ออออออ\" เขาเงียบไปพักนึงก่อนจะพูดว่า \"พรุ่งนี้ว่างป่ะไปเที่ยวกับฉันได้มั้ย\"

                    \".........0๐0\"



                    ฉันเงียบอยู่นานสองนานนนนนน...เพราะคำชวนคำนั้นทำให้ฉันรู้สึก..รู้สึก



                    \"นี่แน่ะ\" ฉันซัดหมัดเข้าใส่หน้าของนายเร้ดดาราดังหื่นกาม>0<



                    \"นายมันหื่นกามลามก..นั่นแน่นายนี่มันฉลาดแฮะหลอกลวงผู้หญิงกี่คนแล้วล่ะ ขอเดาละกัน ซัก5 ล้านคนเป็นไง\"



                    \"นี่เธอฉันชวนเธอไปดีๆนะ+_+  โอ๊ยยย>< เจ็บเป็นบ้าผู้หญิงไรฟะ มือหยั่งกะตะหลิวยักษ์\"



                    \"ถึงจะดีฉันก็ม่ายยยไป เพราะคนอย่างนายมันไว้ใจไม่ได้>_<\"



                    นายนั่นทำหน้าตาแบบอ่อนใจ ก็ทำไงได้ล่ะคนมันไม่อยากไปก็ยังจาตื้อยู่น่านแหละ(=_=\")



                    \"ขอร้องล่ะน้าาา...อ้อ!เอางี้ละกัน ถ้าฉันทำล่ะก็ เธอจะฉันเลยก็ได้ ( ยอมตายเลยนะเนี่ย -_- )\"

                  

                    \"ตกลง!\"  ฉันพูดคำว่าตกลงออกไปอย่างรวดเร็ว แต่นายเร้ดน่ะสิ ยังคงยืนอึ้ง



                    \"นี่แค่คำพูดคำเดียวทำเธอตกลงปรงใจจะไปเที่ยวกับชั้นงั้นหรอ0๐0  แล้วทำไมไม่บอกช้านนน ไม่ง้านก็พูดไปนานแล้วว\"



                    \"เออๆๆ ตกลงแล้วก็ไม่ต้องพูดมากพูดมาย งั้นพรุ่งนี้มารับฉันเก้าโมงเช้านะยะ ถ้าไม่ตรงเวลาล่ะก็...นาย...ตาย...แน่!\"

                    

                               ฉันพูดกระแทกเสียงก่อนจะเข้าบ้านไป แต่ไม่สิต้องสำรวจให้ดีก่อนว่าอีตาบ้านั่นไปรึยังฮิ..ฮิ^_^ ฉันก็เลยแอบดูนายเร้ดที่หน้าต่าง 0๐0โอ้ไม่นะ!!! นั่นมันยัยปุ๊กกี้กำลังให้เบอร์ฉันกับนายเร้ดนี่+0+ ยัยปุ๊กกี้นะยัยปุ๊กกี้รู้มั้ยฉันจะซวยแค่หนายยย......นายเร้ดชูมือถือ

    ขึ้นแล้วหันมาที่ฉันพร้อมกับส่งยิ้มมาอย่างมีเลสนัย ยิ่งไปกว่านั้น มือถือของนายเร้ดก็ยี่ห้อใหม่ โทรไปหาใครก็สามารถโชว์แผนที่ไปยังตำแหน่งที่ของผู้รับ  โอ๊ยยยยยย ปวดดดด หัววววววว เปงงงงง ข้ายยยยยยย แล้วววววววว ช่วยหนูด้วยยย=_=

                            

                



                    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                                    

                    ต้องขอโทษทุกๆคนด้วยนะคะ

                    ตอนนี้nanumiใกล้สอบแล้ว =_=

                    ก้อเรยต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือ

                    (เด็กเก่งก็เงี๊ย^0^)

                    แต่ถ้าสอบเสร็จแล้วล่ะก้อจามาอัพ

                    แบบรวดเร็ววววเลยล่ะจ้าาาาาาา (-__-\")





                          
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×