ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สมน้ำหน้านายบ้า
                  ฉันชื่อว่าแซน(ที่แปลว่าทรายน่ะ) สาวสวยนักสู้จอมพลังหญิงเหล็ก หนุ่มหน้าไหนมาจีบเป็นต้องฝากรอยฟกช้ำดำเขียวกลับไป  อย่างไม่มีวันกลับมา วันนี้เบื่อๆฉันก็เลยออกไปติ๊ดชึ่งๆที่คลับกับยัยปุ๊กกี้เพื่อนสนิทแสนรู้ใจของฉัน  ฉันเต้นอยู่นานเป็นชั่วโมงเลยล่ะ ทำไงได้ล่ะที่บ้านก็มีแต่พี่สาวแสนสวยสุดโหด  โอ้ย! จะบ้าตายชีวิตนี้มีแต่สิ่งที่น่าเบื่อรึไงน้าาาาาาา >๐<
         
          \"นี่ ยัยแซนเธอดื่มมากไปแล้วน่ะ\"  เสียงยัยปุ๊กกี้ดังขึ้นเตือนสติฉันขึ้น
          \"ช่างฉันเหอะน่าาาา ปะๆเหอะ แม่เธอโทรมาตามแล้วไม่เหรอ เดี๋ยวฉันกลับเองไม่ต้องห่วงงง =_=\"
          \"เออๆ ดูแลตัวเกองด้วยนะแซน ฉันไปล่ะ\"
            ยัยปุ๊กกี้เดินออกไปจากร้าน เหลือฉันคนเดียว - _ -
          \"เอาล่ะ เหลือแก้วสุดท้าย ให้มันหมดๆไปละกัน\"  ฉันพูดคำนั้นก่อนจะกระดกแก้วที่เจ็ดขึ้นแล้วดื่มอย่างเมามัน
          \"น้องงง เช็คบิลด้วย\"  ฉันเรียกบ๋อยคนนึงมาเช็คบิลแล้วก็เดินโซซัดโซเซไปข้างนอก
         
          ปั๊ก!!!!!!
         
          ให้ตายสิใครฟะตัวใหญ่หยั่งกับกอลิลล่า แทบทำให้ก้นฉันล้มก้นกระแทกลงกับพื้นเข้าอย่างจัง
          \"โอ้ย เจ็บนะตาบ้าเดินดูตาม้าตาเรือหน่อยสิ\"  ฉันพูดต่อว่าอีตากอลิลล่าก่อนที่จะเงยหน้าไปปะทะกับ....กับ
     
          กริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>0<
          นี่...นี่มัน นายพัชรพล วงศ์เศียรทอง หรือนายเร้ดวงวิลเลจนี่ ตัวจริงเสียงจริงโอ้วววววววว 0๐0  ไม่ได้ๆ วางมาดสิวางมาดหน่อย นี่มันสุดยอดเพลบอยเลยนะยัยแซนเอ๊ย!! 
          \"เฮ้ สาวน้อยเป็นอะไรรึปล่าว\"  เร้ดถามฉันอย่างเป็นห่วง^0^
          \"ไม่อ่ะ...ไม่เป็นไร ฉันแกร่งพอ แค่เนี้ยน่ะจิ๊บจ๊อยยยยย\"
          \"เนี้ยนะไม่เจ็บ แล้วเมื่อกี้ร้องทำไม\"
          หนอยยย ขอโทษซ้ากกกคำนึงไม่มี เนี้ยนะดารา ทุ๊ย!
          \"เฮ้ยๆ น้ำลายนะเว้ยยัยบ้า\"
          อ้าวเฮ้ย กระเด็นไปถึงนั่นเชียวรึ  ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>0<
          \"สมน้ำหน้า\" อะไรมันจะขนาดน้าน ดูดู เช็ดใหญ่เลยสมฮิฮิๆๆ>0<
                            \"นี่เธอยัยบ๊อง เล่นอะไรเนี่ย ฉันดารานะเธอไม่มีสิทธิมาเล่นกับฉันอย่างนี้\"
                 
                  \"แล้วทำม่ะ นายก็คน ฉันก็คนเหมือนกันแหละย่ะ ~แบร่~\"
                  \"ปากดีนักนะ รู้มั้ยว่าฉันน่ะสุดยอดเพลย์บอยนะฉันคิดจะปล้ำเธอ...ฉันก็ทำเมื่อไหร่ก็ได้ ฮา ฮา ฮา\"
                  อี๋ย~นายนี่มันร้ายกว่าที่คิดไว้เยอะต้องทำอาไรซักอย่างแล้ว ฉันเลยเตะไปที...เอ่อส่วนล่างของนายนั่นแต่...แต่อีตตาเศียรทองมันมือไวชะมัดT_T
                  \"นาย  นายปล่อยฉันนะอีตาบ้าเศียรทองT^T\"
                  \"ไม่ปล่อย ปล่อยให้โง่สิอย่างเธอเนี่ยยิ่งหลุดมือง่ายๆด้วย ดูท่าทางแล้วเหมือนหญิงเหล็กเลยว่ะ\"
                  \"ก็ใช่น่ะสิ อยากลองดีใช่มั้ยด้ายยยยยย....เดี๋ยวจัดฮ้ายยยย^_-\" ฉันตัดสินใจทำในสิ่งที่ฉันปรารถนามาทั้งชีวิตก็คือออ
                  \"อุ๊บ 0.๐\"
                  \"ในเมื่อไม่มีเท้า ฉันก็ใช้ฝ่ามืออรหันต์เนี่ยแหละ ช่วยไม่ได้^0^\"
               
                  ฉันรีบกลับบ้าน ก่อนจะบ๊าบ  บาย นายสุดหล่อเอ๊กแตก 5555...
                  \"เธอจำว๊ายย ฉันจะไปเอาคืน โอ๊ยT0T\"
                  ************************************************************************
                  เวลาห้าทุ่มแล้วหรือนี่ โดนยัยพี่สาวใจโหดด่าเละแน่ๆเลยแงงงT_T ก็ช่วยไม่ได้นิ เพราะนายบ้านั่นแท้ๆ........ฮึไ!ม่ได้เราต้องสู้ ไปตายเอาดาบหน้าล่ะว้าาาา-_-
                  แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
                ฉันเปิดประตูเข้าไปในบ้าน  อ่าฮ้า  ม่ายมีใครอยู่ซะด้วยอย่างงี้ก็จ้ำไปเล้ย^0^
                  \"ยัยแซน...เธอไปไหนมา\"
                  \"โอ้วววไม่นะ สะ...สะเสียงนั้นพี่สาวฉันงั้นเหรอไม่ๆมีทาง ตายแล้วทำไงดี..ทำไงดี\" ฉันพูดกับตัวเอง ก่อนจะค่อยๆหันไปปะทะกับยัยพี่สาวสุดโหด
                 
                เวลาประมาณ 7:35 น. ณ ที่โรงเรียน
                \"ยัยแซนเธอ...หน้าเธอทำไม0๐0\"
                \"พอๆๆๆไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นเลยนะยัยปุ๊กกี้ เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วค่อยเล่าให้ฟังนะ เรื่องมันยาววววววว\"
                \"เออ เออ ก็ได้แต่..แต่เธอหน้าบวมมากเลยนะ\"  ยัยปุ๊กกี้เซ้าซี้ฉันจนฉันรำคาญมากๆ  หน้าก็บวม ปากก็เจ่อ เฮ้อT_Tไม่อยากจะพูด  พอเลิกเรียนยัยนี่ก็ถามอีก น่ารำคาญชะมัด ฉันก็เลยตอบไปอย่างรวดเร็ว ยัยนี่ฟังจนหูแฉะเลย  เอ้าช่วยไม่ได้นี่อยากรู้เอง^_^
               
                พอตกเย็นเราก็แยกทางกันเดินบ้านใครบ้านมัน  แต่มันจะไม่แยกก็อีตาบ้านี่ล่ะซี่ตามกวนใจฉันตลอด
                \"สวัสดีหญิงเหล็กนี่บ้านเธอเหรอ\" นายเร้ดถามฉัน พลางมองไปที่บ้านฉัน
                \"นี่...นี่นายตามฉันมาเหรอ>_< อ้อ รู้แล้วววยังไม่เข็ดใช่มะ ยังอยากเจอฝ่ามืออรหันต์อีกใช่มั้ยด้ายยย เดี๋ยวจัดให้อีกรอบนึง    รอบนี้แถมฟรีนะว้อย\"
                \"เฮ้ยๆ ไม่เอาแล้ววว เธอนี่มันบ้าพลังชะมัด รู้มั้ยเมื่อคืนฉันแทบไม่ได้นอนก็เพราะ...เอ่อ-_-\"
                \"อ๋อออออ หึ หึ หึ โฮะๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"
                \"เฮ้ย อย่าหัวเราะซีฟะยัยบ๊อง\"
                \"ก็ช่วยไม่ได้นิ  เอ้าตามฉันมามีอะไรรึเปล่ายะ\"
                \"ก็ไม่มีอะไรมากอ่ะนะแค่อยากจา.........\"
                \"อยากอะไร  พูดเร็วดิ เนี่ยชั้นหน้าบวมเพราะนายอาแหละ\"
                \"โทษทีนะก็แค่อยาก...อยาก เอ่ออออออ\" เขาเงียบไปพักนึงก่อนจะพูดว่า \"พรุ่งนี้ว่างป่ะไปเที่ยวกับฉันได้มั้ย\"
                \".........0๐0\"
                ฉันเงียบอยู่นานสองนานนนนนน...เพราะคำชวนคำนั้นทำให้ฉันรู้สึก..รู้สึก
                \"นี่แน่ะ\" ฉันซัดหมัดเข้าใส่หน้าของนายเร้ดดาราดังหื่นกาม>0<
                \"นายมันหื่นกามลามก..นั่นแน่นายนี่มันฉลาดแฮะหลอกลวงผู้หญิงกี่คนแล้วล่ะ ขอเดาละกัน ซัก5 ล้านคนเป็นไง\"
                \"นี่เธอฉันชวนเธอไปดีๆนะ+_+  โอ๊ยยย>< เจ็บเป็นบ้าผู้หญิงไรฟะ มือหยั่งกะตะหลิวยักษ์\"
                \"ถึงจะดีฉันก็ม่ายยยไป เพราะคนอย่างนายมันไว้ใจไม่ได้>_<\"
                นายนั่นทำหน้าตาแบบอ่อนใจ ก็ทำไงได้ล่ะคนมันไม่อยากไปก็ยังจาตื้อยู่น่านแหละ(=_=\")
                \"ขอร้องล่ะน้าาา...อ้อ!เอางี้ละกัน ถ้าฉันทำล่ะก็ เธอจะฉันเลยก็ได้ ( ยอมตายเลยนะเนี่ย -_- )\"
             
                \"ตกลง!\"  ฉันพูดคำว่าตกลงออกไปอย่างรวดเร็ว แต่นายเร้ดน่ะสิ ยังคงยืนอึ้ง
                \"นี่แค่คำพูดคำเดียวทำเธอตกลงปรงใจจะไปเที่ยวกับชั้นงั้นหรอ0๐0  แล้วทำไมไม่บอกช้านนน ไม่ง้านก็พูดไปนานแล้วว\"
                \"เออๆๆ ตกลงแล้วก็ไม่ต้องพูดมากพูดมาย งั้นพรุ่งนี้มารับฉันเก้าโมงเช้านะยะ ถ้าไม่ตรงเวลาล่ะก็...นาย...ตาย...แน่!\"
               
                          ฉันพูดกระแทกเสียงก่อนจะเข้าบ้านไป แต่ไม่สิต้องสำรวจให้ดีก่อนว่าอีตาบ้านั่นไปรึยังฮิ..ฮิ^_^ ฉันก็เลยแอบดูนายเร้ดที่หน้าต่าง 0๐0โอ้ไม่นะ!!! นั่นมันยัยปุ๊กกี้กำลังให้เบอร์ฉันกับนายเร้ดนี่+0+ ยัยปุ๊กกี้นะยัยปุ๊กกี้รู้มั้ยฉันจะซวยแค่หนายยย......นายเร้ดชูมือถือ
ขึ้นแล้วหันมาที่ฉันพร้อมกับส่งยิ้มมาอย่างมีเลสนัย ยิ่งไปกว่านั้น มือถือของนายเร้ดก็ยี่ห้อใหม่ โทรไปหาใครก็สามารถโชว์แผนที่ไปยังตำแหน่งที่ของผู้รับ  โอ๊ยยยยยย ปวดดดด หัววววววว เปงงงงง ข้ายยยยยยย แล้วววววววว ช่วยหนูด้วยยย=_=
                       
           
                ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
                               
                ต้องขอโทษทุกๆคนด้วยนะคะ
                ตอนนี้nanumiใกล้สอบแล้ว =_=
                ก้อเรยต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือ
                (เด็กเก่งก็เงี๊ย^0^)
                แต่ถ้าสอบเสร็จแล้วล่ะก้อจามาอัพ
                แบบรวดเร็ววววเลยล่ะจ้าาาาาาา (-__-\")
                     
         
          \"นี่ ยัยแซนเธอดื่มมากไปแล้วน่ะ\"  เสียงยัยปุ๊กกี้ดังขึ้นเตือนสติฉันขึ้น
          \"ช่างฉันเหอะน่าาาา ปะๆเหอะ แม่เธอโทรมาตามแล้วไม่เหรอ เดี๋ยวฉันกลับเองไม่ต้องห่วงงง =_=\"
          \"เออๆ ดูแลตัวเกองด้วยนะแซน ฉันไปล่ะ\"
            ยัยปุ๊กกี้เดินออกไปจากร้าน เหลือฉันคนเดียว - _ -
          \"เอาล่ะ เหลือแก้วสุดท้าย ให้มันหมดๆไปละกัน\"  ฉันพูดคำนั้นก่อนจะกระดกแก้วที่เจ็ดขึ้นแล้วดื่มอย่างเมามัน
          \"น้องงง เช็คบิลด้วย\"  ฉันเรียกบ๋อยคนนึงมาเช็คบิลแล้วก็เดินโซซัดโซเซไปข้างนอก
         
          ปั๊ก!!!!!!
         
          ให้ตายสิใครฟะตัวใหญ่หยั่งกับกอลิลล่า แทบทำให้ก้นฉันล้มก้นกระแทกลงกับพื้นเข้าอย่างจัง
          \"โอ้ย เจ็บนะตาบ้าเดินดูตาม้าตาเรือหน่อยสิ\"  ฉันพูดต่อว่าอีตากอลิลล่าก่อนที่จะเงยหน้าไปปะทะกับ....กับ
     
          กริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>0<
          นี่...นี่มัน นายพัชรพล วงศ์เศียรทอง หรือนายเร้ดวงวิลเลจนี่ ตัวจริงเสียงจริงโอ้วววววววว 0๐0  ไม่ได้ๆ วางมาดสิวางมาดหน่อย นี่มันสุดยอดเพลบอยเลยนะยัยแซนเอ๊ย!! 
          \"เฮ้ สาวน้อยเป็นอะไรรึปล่าว\"  เร้ดถามฉันอย่างเป็นห่วง^0^
          \"ไม่อ่ะ...ไม่เป็นไร ฉันแกร่งพอ แค่เนี้ยน่ะจิ๊บจ๊อยยยยย\"
          \"เนี้ยนะไม่เจ็บ แล้วเมื่อกี้ร้องทำไม\"
          หนอยยย ขอโทษซ้ากกกคำนึงไม่มี เนี้ยนะดารา ทุ๊ย!
          \"เฮ้ยๆ น้ำลายนะเว้ยยัยบ้า\"
          อ้าวเฮ้ย กระเด็นไปถึงนั่นเชียวรึ  ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>0<
          \"สมน้ำหน้า\" อะไรมันจะขนาดน้าน ดูดู เช็ดใหญ่เลยสมฮิฮิๆๆ>0<
                            \"นี่เธอยัยบ๊อง เล่นอะไรเนี่ย ฉันดารานะเธอไม่มีสิทธิมาเล่นกับฉันอย่างนี้\"
                 
                  \"แล้วทำม่ะ นายก็คน ฉันก็คนเหมือนกันแหละย่ะ ~แบร่~\"
                  \"ปากดีนักนะ รู้มั้ยว่าฉันน่ะสุดยอดเพลย์บอยนะฉันคิดจะปล้ำเธอ...ฉันก็ทำเมื่อไหร่ก็ได้ ฮา ฮา ฮา\"
                  อี๋ย~นายนี่มันร้ายกว่าที่คิดไว้เยอะต้องทำอาไรซักอย่างแล้ว ฉันเลยเตะไปที...เอ่อส่วนล่างของนายนั่นแต่...แต่อีตตาเศียรทองมันมือไวชะมัดT_T
                  \"นาย  นายปล่อยฉันนะอีตาบ้าเศียรทองT^T\"
                  \"ไม่ปล่อย ปล่อยให้โง่สิอย่างเธอเนี่ยยิ่งหลุดมือง่ายๆด้วย ดูท่าทางแล้วเหมือนหญิงเหล็กเลยว่ะ\"
                  \"ก็ใช่น่ะสิ อยากลองดีใช่มั้ยด้ายยยยยย....เดี๋ยวจัดฮ้ายยยย^_-\" ฉันตัดสินใจทำในสิ่งที่ฉันปรารถนามาทั้งชีวิตก็คือออ
                  \"อุ๊บ 0.๐\"
                  \"ในเมื่อไม่มีเท้า ฉันก็ใช้ฝ่ามืออรหันต์เนี่ยแหละ ช่วยไม่ได้^0^\"
               
                  ฉันรีบกลับบ้าน ก่อนจะบ๊าบ  บาย นายสุดหล่อเอ๊กแตก 5555...
                  \"เธอจำว๊ายย ฉันจะไปเอาคืน โอ๊ยT0T\"
                  ************************************************************************
                  เวลาห้าทุ่มแล้วหรือนี่ โดนยัยพี่สาวใจโหดด่าเละแน่ๆเลยแงงงT_T ก็ช่วยไม่ได้นิ เพราะนายบ้านั่นแท้ๆ........ฮึไ!ม่ได้เราต้องสู้ ไปตายเอาดาบหน้าล่ะว้าาาา-_-
                  แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
                ฉันเปิดประตูเข้าไปในบ้าน  อ่าฮ้า  ม่ายมีใครอยู่ซะด้วยอย่างงี้ก็จ้ำไปเล้ย^0^
                  \"ยัยแซน...เธอไปไหนมา\"
                  \"โอ้วววไม่นะ สะ...สะเสียงนั้นพี่สาวฉันงั้นเหรอไม่ๆมีทาง ตายแล้วทำไงดี..ทำไงดี\" ฉันพูดกับตัวเอง ก่อนจะค่อยๆหันไปปะทะกับยัยพี่สาวสุดโหด
                 
                เวลาประมาณ 7:35 น. ณ ที่โรงเรียน
                \"ยัยแซนเธอ...หน้าเธอทำไม0๐0\"
                \"พอๆๆๆไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นเลยนะยัยปุ๊กกี้ เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วค่อยเล่าให้ฟังนะ เรื่องมันยาววววววว\"
                \"เออ เออ ก็ได้แต่..แต่เธอหน้าบวมมากเลยนะ\"  ยัยปุ๊กกี้เซ้าซี้ฉันจนฉันรำคาญมากๆ  หน้าก็บวม ปากก็เจ่อ เฮ้อT_Tไม่อยากจะพูด  พอเลิกเรียนยัยนี่ก็ถามอีก น่ารำคาญชะมัด ฉันก็เลยตอบไปอย่างรวดเร็ว ยัยนี่ฟังจนหูแฉะเลย  เอ้าช่วยไม่ได้นี่อยากรู้เอง^_^
               
                พอตกเย็นเราก็แยกทางกันเดินบ้านใครบ้านมัน  แต่มันจะไม่แยกก็อีตาบ้านี่ล่ะซี่ตามกวนใจฉันตลอด
                \"สวัสดีหญิงเหล็กนี่บ้านเธอเหรอ\" นายเร้ดถามฉัน พลางมองไปที่บ้านฉัน
                \"นี่...นี่นายตามฉันมาเหรอ>_< อ้อ รู้แล้วววยังไม่เข็ดใช่มะ ยังอยากเจอฝ่ามืออรหันต์อีกใช่มั้ยด้ายยย เดี๋ยวจัดให้อีกรอบนึง    รอบนี้แถมฟรีนะว้อย\"
                \"เฮ้ยๆ ไม่เอาแล้ววว เธอนี่มันบ้าพลังชะมัด รู้มั้ยเมื่อคืนฉันแทบไม่ได้นอนก็เพราะ...เอ่อ-_-\"
                \"อ๋อออออ หึ หึ หึ โฮะๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"
                \"เฮ้ย อย่าหัวเราะซีฟะยัยบ๊อง\"
                \"ก็ช่วยไม่ได้นิ  เอ้าตามฉันมามีอะไรรึเปล่ายะ\"
                \"ก็ไม่มีอะไรมากอ่ะนะแค่อยากจา.........\"
                \"อยากอะไร  พูดเร็วดิ เนี่ยชั้นหน้าบวมเพราะนายอาแหละ\"
                \"โทษทีนะก็แค่อยาก...อยาก เอ่ออออออ\" เขาเงียบไปพักนึงก่อนจะพูดว่า \"พรุ่งนี้ว่างป่ะไปเที่ยวกับฉันได้มั้ย\"
                \".........0๐0\"
                ฉันเงียบอยู่นานสองนานนนนนน...เพราะคำชวนคำนั้นทำให้ฉันรู้สึก..รู้สึก
                \"นี่แน่ะ\" ฉันซัดหมัดเข้าใส่หน้าของนายเร้ดดาราดังหื่นกาม>0<
                \"นายมันหื่นกามลามก..นั่นแน่นายนี่มันฉลาดแฮะหลอกลวงผู้หญิงกี่คนแล้วล่ะ ขอเดาละกัน ซัก5 ล้านคนเป็นไง\"
                \"นี่เธอฉันชวนเธอไปดีๆนะ+_+  โอ๊ยยย>< เจ็บเป็นบ้าผู้หญิงไรฟะ มือหยั่งกะตะหลิวยักษ์\"
                \"ถึงจะดีฉันก็ม่ายยยไป เพราะคนอย่างนายมันไว้ใจไม่ได้>_<\"
                นายนั่นทำหน้าตาแบบอ่อนใจ ก็ทำไงได้ล่ะคนมันไม่อยากไปก็ยังจาตื้อยู่น่านแหละ(=_=\")
                \"ขอร้องล่ะน้าาา...อ้อ!เอางี้ละกัน ถ้าฉันทำล่ะก็ เธอจะฉันเลยก็ได้ ( ยอมตายเลยนะเนี่ย -_- )\"
             
                \"ตกลง!\"  ฉันพูดคำว่าตกลงออกไปอย่างรวดเร็ว แต่นายเร้ดน่ะสิ ยังคงยืนอึ้ง
                \"นี่แค่คำพูดคำเดียวทำเธอตกลงปรงใจจะไปเที่ยวกับชั้นงั้นหรอ0๐0  แล้วทำไมไม่บอกช้านนน ไม่ง้านก็พูดไปนานแล้วว\"
                \"เออๆๆ ตกลงแล้วก็ไม่ต้องพูดมากพูดมาย งั้นพรุ่งนี้มารับฉันเก้าโมงเช้านะยะ ถ้าไม่ตรงเวลาล่ะก็...นาย...ตาย...แน่!\"
               
                          ฉันพูดกระแทกเสียงก่อนจะเข้าบ้านไป แต่ไม่สิต้องสำรวจให้ดีก่อนว่าอีตาบ้านั่นไปรึยังฮิ..ฮิ^_^ ฉันก็เลยแอบดูนายเร้ดที่หน้าต่าง 0๐0โอ้ไม่นะ!!! นั่นมันยัยปุ๊กกี้กำลังให้เบอร์ฉันกับนายเร้ดนี่+0+ ยัยปุ๊กกี้นะยัยปุ๊กกี้รู้มั้ยฉันจะซวยแค่หนายยย......นายเร้ดชูมือถือ
ขึ้นแล้วหันมาที่ฉันพร้อมกับส่งยิ้มมาอย่างมีเลสนัย ยิ่งไปกว่านั้น มือถือของนายเร้ดก็ยี่ห้อใหม่ โทรไปหาใครก็สามารถโชว์แผนที่ไปยังตำแหน่งที่ของผู้รับ  โอ๊ยยยยยย ปวดดดด หัววววววว เปงงงงง ข้ายยยยยยย แล้วววววววว ช่วยหนูด้วยยย=_=
                       
           
                ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
                               
                ต้องขอโทษทุกๆคนด้วยนะคะ
                ตอนนี้nanumiใกล้สอบแล้ว =_=
                ก้อเรยต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือ
                (เด็กเก่งก็เงี๊ย^0^)
                แต่ถ้าสอบเสร็จแล้วล่ะก้อจามาอัพ
                แบบรวดเร็ววววเลยล่ะจ้าาาาาาา (-__-\")
                     
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น