คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [RL] .........(ช่วยแต่งทีจิ นึกไม่ออกอ่ะ) 30%
Title : ……………
Pairing : RL [Reborn x Lambo]
Warning : Romantic & Drama
ความเดิมตอนที่แล้ว....
“ในที่สุดวองโกเล่สมัยหนุ่มก็ได้รักกับบาจิลคุงซักทีนะ นายว่างั้นไหม” ร่างบางดูจะสนอกสนใจเหตุการณ์ตรงหน้าแต่...
“คงงั้นแต่แกเจ้าวัวโง่กลับกันได้แล้วฉันยังไม่เสร็จเลยนะโว้ย” ร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังส่งเสียงคัดค้านร่างบางที่กำลังสนใจอย่างอื่นมากกว่าตัวเอง
“อีกหน่อยน่า....นะรีบอร์นนานๆทีจะได้มาที่นี้ด้วยกันนะ” ร่างบางพยายามอ้อนร่างสูงด้วยสายตา วิ๊งๆๆๆ
“ไม่ได้แกต้องกลับไปกับฉันเรื่องของเราจะเริ่มแล้วนะโว้ยเจ้าวัวโง่”
“ก็ได้ๆๆๆ เชอะงกชะมัด ทั้งๆที่บาซุก้าทศวรรษก็เป็นของฉันแท้ๆ”ร่างบางบ่นอุบก่อนที่จะโดนร่างสูงอุ้มขึ้นมา
“เฮ้ย...รีบอร์นปล่อยฉันลงนะฉันเดินเองได้ปล่อยยยยย~~~”
“ชักช้า ฉันอุ้มไปเร็วดี” ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (แรมโบ้จังของเราหลอนไปแล้ว)
“รีบอร์นจะพาฉันไปไหนปล่อยน๊า~~~” แรมโบ้ยังคงร้องโวยวายไปเรื่อยๆ
“แกน่ะเงียบไปเลยเดี๋ยวเจ้าอิเอมิสึมาเห็นก็เป็นเรื่องอีกหรอก”
“ก็ปล่อยฉันเซ่!”
“อ่าวรีบอร์นแรมโบ้สมัยหนุ่ม พวกนายมาแล้วไม่คิดจะทักทายกันเลยหรอ” สึนะที่ได้ยินเสียงโวยวายก็เลยออกมาดู
“วองโกเล่สมัยหนุ่มคร๊าบบบบบบบบช่วยผมด้วยยยยยยยย” แรมโบ้ยังคงครวนครางต่อไปเพื่อต้องการให้ไอ้คนตัวโตที่อุ้มตนอยู่ปล่อยตนให้เป็นอิสระ
“ฉันคงช่วยอะไรนายไม่ได้อ่ะนะแรมโบ้ ขอโทษด้วย”
“มีอะไรหรอครับท่านซาวาดะ อ่าวคุณรีบอร์นไม่เจอกันนานเลยนะครับคุณแรมโบ้ด้วย” บาจิลเดินตามสึนะออกมาเพราะเห็นว่าสึนะออกมานานจนผิดสังเกต และก็พบกับรีบอร์นและแรมโบ้อีก10ปีข้างหน้า
“ไงบาจิลไม่เจอกันนานยังเหมือนเดิมเลยนะ”
“ก็แหม ต้องมีบ้างครับต้องมีบ้าง ^^” บาจิลตอบพ้อมกับส่งยิ้มอย่างมีเลศนัย มาทางรีบอร์น
“ตามสบายก็แล้วกัน....ใกล้ได้เวลาแล้วซินะ”
“เฮ้ ปล่อยฉันลงนะ ปล่อยเซ่ ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆ” แรมโบ้ยังคงโวยวายต่อไปแต่ก็เหมือนไม่มีใครสนใจแรมโบ้เลย (น่าสงสารโดนป๋าอุ้ม (แต่ก็แอบอิจฉาแฮะ O.O))
“ฮึฮึพวกฉันไปก่อนนะ เจ้าสึนะ บาจิล.....”
ปุง
เกิดขวันสีขาวลอยออกมาหลังจากมีเสียงประหลาดๆดังขึ้นและ
“แงๆๆๆๆๆๆๆ”
เสียงมาก่อนเลยนะแรมโบ้ / เสียงมาก่อนเลยนะครับคุณแรมโบ้
“แกยังไม่หยุดร้องอีกหรอเจ้าวัวบ้า”
รีบอร์นก็ด้วย / คุณรีบอร์นด้วยหรอ ??
ทั้งสองคนคิดเหมือนกันอีกครั้ง
และแล้วกลุ่มควันก็หายไปกลายเป็นร่างของเด็ก(ไม่เด็กมั้ง??) 2 คนกำลังนั่งเถียงกันอยู่
“แงๆๆๆสึนะ” แรมโบ้เมื่อเห็นว่าตนกลับมาในยุคนี้และเห็นว่าคนที่ยื่นดูสถานการณ์อยู่คือสึนะแรมโบ้จึงวิ่งเข้าไปหาสึนะทันที
“โอ๋ๆๆๆ ใครแกล้งอีกหละ ไปเที่ยวกับรีบอร์นมาสนุกไหม” สึนะถามพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอาที่เปรียบเสมือนนภาที่คอยเปิดรับทุกสรรพสิ่ง และสิ่งนี้เองก็เป็นสิ่งที่สามารถมัดใจของบาจิลได้เต็มๆเลยหล่ะ
“ไม่เห็นหนุกเลย โดนไอ้หัวทองที่ไหนไม่รู้แกล้งอ่ะ มันบอกว่าเป็นเพื่อนกับรีบอร์น แต่ไม่เห็นเจ้ารีบอร์นจะพูดอะไรเลย ปล่อยให้คุณแรมโบ้โดนแกล้งคนเดียวเลย แต่ว่ารีบอร์นก็โดนแกล้งเหมือนกันแต่โดนน้อยกว่าคุณแรมโบ้ คุณแรมโบ้ไม่ยอมสึนะต้องไปกับคุณแรมโบ้นะ ไปจัดการได้หัวทองนั้น ไปจัดการ.......”
“คิคิ”
“หัวเราะอะไรบาจิลคุง” สึนะรู้สึกใจไม่ดีจริงๆนะเนี่ย ที่ได้ยินบาจิลหัวเราะแบบนี้อ่ะ
“หึหึ” คราวนี้เป็นเสียงหัวเราะของรีบอร์น แต่เจ้าตัวกลับไม่พูดอะไร แต่กลับเดินออกจากตรงนั้นแทน
“พวกนายเป็นอะไรกันเนี่ย”
“......”
“คิคิ” บาจิลยังคงพยายามกลั้นหัวเราะ
“บาจิล!” สึนะทนไม่ไหวเลยทำเสียงเหี้ยมๆไปให้บาจิล
“โอเคครับๆๆๆ ก็แรมโบ้คุงนะสิ มาถึงก็ร้องไห้ แล้วก็บอกว่าโดนผู้ชายผมทองแกล้งก็แสดงว่าคนๆนั้นต้องเป็นคุณโคโรเรโร่อยู่แล้ว แล้วถ้าอย่างนั้นจะให้คิดยังไงหละครับ ลองนึกตามนะครับ คุณโคโร่เนโล่นั้งอยู่กับคุณรีบอร์นกับแรมโบ้คุง แล้วอยู่ๆก็กลายเป็นคุณแรมโบ้กับคุณรีบอร์นสมัยเด็กโผล่ออกมา เป็นกระผมๆก็ขำแหละครับแล้วอีกอย่างคุณโคโรเนโล่กับคุณรีบอร์นก็เป็นเพื่อนกันมานาน พอมาเจอเพื่อนตัวเองในสภาพเด็ก ตัวเล็กๆเนี่ย ตลกดีนะครับ แล้วอีกอย่าง ไม่รู้ว่าแรมโบ้คุงไปเหนื่อยมาจากไหน ดูสิครับ หลับไปแล้ว”
“อ๋อ นึกว่ะไร งั้นพ่อฝากลูกของเราด้วยนะครับที่รัก เดี๋ยวพ่อไปอาบน้ำก่อนนะ” สึนะแกล้งล้อบาจิลก่อนจะส่งแรมโบ้ที่หลับไม่รู้เรื่องให้บาจิล เล่นเอาบาจิลหน้าแดงเลย
“บ้าท่านซาวาดะอะ จะไปอาบน้ำก็ไปสึครับ”
ยังไม่จบนะ แต่ว่ายังแต่งไม่เสร็จอ่ะ ขอโทษษษษษษษษษ
สัญญา คราวหน้าจะเอามาลงจนจบเลย
แล้วก็อย่างที่บอก จบเรื่องนี้อยากได้คู่ไหนบอก เดี๋ยวเค้าจัดให้
เอาเป็นFic ก็ได้นะ แต่ช่วงนี้ขอเป็นSJ ก่อนก็แล้วกัน อยากให้แต่งคู่ไหนนะคะ^^
ความคิดเห็น