หนี้ชีวิต ลิขิตเสน่หา (พิมพ์มือครั้งที่2)

เพราะพี่สาวของเธอทรยศต่อเขาอย่างร้ายกาจ

มิหนำซ้ำยังทอดทิ้งเธอไว้ให้อยู่ที่บ้านหลังเดียวกับเขาเพียงลำพัง

แล้วใครกันเล่าที่จะเป็นคนชดเชยความผิดในครั้งนี้...ถ้าไม่ใช่เธอ

เพราะบุญคุณที่เขาเคยช่วยต่อลมหายใจให้มีชีวิตอยู่ต่อมา

อีกทั้งยังรู้สึกผิดแทนพี่สาว

เธอจึงต้องยอมตกอยู่ใต้ร่างของเขาโดยมิอาจหลีกหนี

บัวชมพูเข้าใจว่าคนตรงหน้ากำลังเสียใจ ขนาดคนเป็นน้องอย่างเธอยังรู้สึกเจ็บปวด ที่พี่สาวเลือกอดีตคนรักซึ่งเคยทำให้ช้ำใจมากกว่าน้องสาวอย่างเธอ

พี่ไม่ห่วงเธอบ้างหรือ...ถึงทิ้งให้เธออยู่กับผู้ชายคนนี้

ถ้าไม่ได้มาข้องเกี่ยวกันด้วยคนกลางอย่างบุษบา ระหว่างเขากับเธอก็ไม่ต่างจากเป็นคนอื่น การถูกทวงบุญคุณไม่ได้ทำให้รู้สึกอดสูไปมากกว่าการที่พี่สาวของเธอทรยศเขา และเธอก็ทำอะไรไม่ได้เลย

“หนูขอโทษค่ะ ถ้าหนูสามารถทำให้พี่รัลหายโกรธได้ หนูยินดีทำทุกอย่าง” บัวชมพูพูดทั้งที่ไม่รู้ว่าจะมีปัญญาทำอะไรได้มากกว่าการพร่ำคำขอโทษนับครั้งไม่ถ้วน ซึ่งเธอรู้ดีไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจทดแทนกันได้

“เธอแน่ใจนะว่าจะยอมทำตามทุกอย่าง”

บัวชมพูพยักหน้ารับแทบจะทันที ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะสามารถทำได้อย่างนั้นจริงๆ หรือเปล่า

“ถ้าอย่างนั้นเธอก็มาเป็นเมียฉันแทนดีไหมล่ะ”